Norðri - 24.03.1855, Síða 8

32
til út í 6kemrau; daginn eptir vitjaíii dannibrogsmaÍ5ur
Eyúlfur Einarsson ura bann, og var hanu þá risinn á f<at-
ur, og er hann var ab »purí)ur hvert hann væri lifandi, svar-
a^bi hann: já, og talaíii vií) fólk og þekkti. A.'b vörmu
spori var vitjaí) hluta^eigandi sóknarprests, hjerafcsprófasts
0. Sivertsens á Flatey, sem var hjá honuin þar til hann
„sannibrandi“ yirkilega dú aí> 2 dögum lifcnnm, og
flekk meíi amtmannsleyfl og eptir iæknisskofcun lík hans
leg £ kirkjugar?)i án yflrsanngs. — í Kelduhverfl í j>£ngeyj-
arsýslu hafbi sonur prestsins þar, sjera Bjarnar Arnúrssonar,
Eirfknr ab nafni, farib þar ásamt öbrum manui £ fjárhús á
túninu föstudaginn þann 23. f. m., er mestur var frost-
gaddurinn og vi'ba stúrhríí). Mennirnir skiptn sjer £ hús-
unum og þá hinn var búinni' húsum sfnum og kominu heim,
var og von á Eiríki á hverri stundu, þa?) drógst þv£ nokk-
ub þángaí) til menn freistulbu til ab leita hans eu fundu
ekki fyr enn morguninn eptir, þá komiun eitthvab afleibis, þú
skammt frí og aíi eins meí) l£fsmarki, og dú þegar. Hanu
hafbi þú verií) vel út búinn. Abfaranóttina þess 12. f. m. varí)
Kristján bóndi Sveinsson á Kasthvammi í Laxárdal í }>íngeyjar-
sýslu úti þar á heimleií) frá Presthvammi, sem er næsti bær
utan Kasthvamm. f>aí) er talií) sem satt, aí) Kristján heitin
hafl þá veri?) kenndur af brennuvíni, en honum þá, eins og
fleirum í þeim kríngumstæí)um, gjarnt til svefns og aí) setj-
ast
Auglýsíngar.
PreiitsmíðjufMiir.
Jiab er í áformi ab forfallalausu, aí) almennur fnndur verbi
haldinn hjer á Akureyri eba Oddeyri — ef vebur leyfir —
rófltudaginn 15. dag júnímánadar
Iiæstlioinaildi, tit þess þar og þá aí> ræ%a mál
prentsmibjn vorrar Norbnr - og Austur-amtsbua, svo vel
um stjúrn hennar og fyrirkomulag sem athafnir, svo og
hvernig bezt verbi ráísio bút á efnahag hennar; skipaí)
til meb búkasölu og hagab til meí) blabib Norbra, rit-
stjúrn þess og útsendi'ng m. fl.
f>á verba menn og úr öllum sýslum nmdæmisins, ab
hafa aflokib þv£ heima £ hjerubum hverrar sýslu fyrir sig,
ab hugsa sjer hve marga og hverja menn þeir vilja kjúsa
£ stjúrnar - e%a forstöbuuefnd prentsmibjunnar, sem ab
vorri hyggju ætti aíi vera 5 og allir til heimilis á Akureyri,
og mnnum vjer leyfa oss, ab nafugreina þá £ næsta hlabi
og nákvæmar útlista meinfngu vbra um framan tjeí) atribi.
Yjer úskum og vouum, afc menn fjölmenni til fundar
þessa, svo ab hann nái sem bezt tilgángi sfnum ab aubib er.
Herra Factor J. Johnsen á Húsavfk hefnr mæizt til, aí)
þess væri getib £ Norbra, ab herra umbobsmabur, hreppst.
og fyrmeir alþfngísmabur Jakob Pjetursson á Breibnmýri £
Reykjadal £ Suburþfngeyjarsýsln hafl geíi?) sjera Skúla Túm-
ássyni 10 rd. og abra 10 rd. abstobarpresti sjera Benidikt
Kristjánssyni, og var þess von, a% gefandinn mundi verba
£ flokki þeirra ábar £ blabi þessn nmgetinna mannvina og
heibnrsmanna.
f áformi er, af) á næstkomandi vori oba sumrí komi
á prent f prentsmifijunni á Akureyri hif) fullkomnara
handrit af mfns aál. föburs sýsiuinanns J. Kspúiíns útlegg-
fngar-tilrann yfir Opinberan Júhaunis, og er textinn f hana
innfærbur; er ágetskun mfn sú um stærb búkarinnar ab
muni verba á nálægt 22 örkum svo iiefudum, meb sama stfl
og er á Norbra, sem þó £ raun rjettri eru >/, arkir. Marg-
ir hafa heyrt getif) tjebrar ritgjörbar og spurt eptir henni,
og mun hún verba meb þess betra verbi sem fleiri fást
kaupendur. Höfundurinu hefur svo um hana sagt: „ab ef
nokkuí) væri nýtilegt £ ritgjörbum sfnum, mundi hún þab
helzt vera“.
Allir sem girnast knnna búk þessa nær efa fjær þá
út komin er, hafa af) snúa sjer þar um annabhvort til þess
manns á Akureyri, ar sfbar mun tilgreindur verba eba
til undirskrifabs, nema svo sje ab nokkrum hluta upplags-
ins yrbi rábstafaí) á fleiri stafi, sem þá sffcar muau auglýstir.
Stærra-árskúgi 11. dag marzm. 1855.
H. Espólín.
Smásögur.
I. í Marnefljátinu á Frakklandi — tem rennur
i ána „Seine“, er rennur gegnum Paritarborg —
ftinclu menn ttdla í nœstl. ágústm. /ik eins manns,
sem menn lijeldn ad hefdi verid um fimmtugs ald-
ur og i einum rasanum á fottun hans sedtl med
þessu á ritudu: „Jeg aýhendi sál mina djöjlinnm
og likama minn jördunni. Æfisaga mín er i stuttu
tnáli þannig: par til jeg hafdi 29 ár á baki
var jeg vid verzlnn, en þá deydi frwndi tninti, sem
var efnadur vel vg hvers einasti erfíngi jeg var.
pá hugsadi jeg setn svo: Líjid er skammvinnt,
látuin oss njóta gndœlis þess, ad drekka og vera
gladir tn. m. Ej ad jeg nú kcctni jtanini/um tnin-
um á vöxtn, þá mnndi jcg ad sönnu med þui móti
geta haft hid naudsynlega uin aji mina, en jeg
álit þad rjettara, ad gjöra ekki rád fyrir laung-
um lífdögum, og þeí sídttr ef jeg egdi þeim í
inunadi, makiiidutn og vinniileysi; rjedi því þad
af, ad skipta skuldabijefum tniniim í 15 stadi,
þannig, ad hvev þeirra iiemdi 1000 fraunkum ug
sugdi vid sjáljan tnig: i 15 ár getur þú, ásamt
med ödru því, er þú átt, haft áiKPgjusatna og góda
daga. Án þess ad Iwfa nokknrt vist heimili, ber-
andi eigur mínar innan fata á mjer, he/i jeg skod-
ad heiminn og brúkad sem leiksvædi eda skemmt-
unarhús, og nú 25. d. ágústm. 1854 látid af hendi
minn sidasta 20 fránka peníng. Jeg ligg tiú á
fögrutn og grœnnm velli og reiki vindil minn.
Vtd fœtur mjer rennur Jljótid Marne. Nafn mitt
var fallegt og titiil minn Barón, en jeg hefi þó
aldrei verid mikilsháttar { sjálfum tnjer. Kapps-
munir minir hafa verid þeir, ad egda Hfinu i glad-
vœrd og makindmn, og þad hefur mjer tekist.
Vindillinn tninn er búinn. Gröf mín Jlitur vid
fœtur mjer.
Verid þid sœlirP
Ritstjóri: B. Jónsson.
Prentafc £ pisutsmifcjunui á Aknreyri, at Helga Helgasyui.