Norðri - 16.01.1857, Side 1

N0R9RI.
1857.
2. 3 c*
2 <D
F »
iw* £ 3
e 3 £
6>' »>
S ® £f
c/ I c*
5. ár.
Í.Tm leib og jeg læt Norfera minn byrja þettanýja
ár sitt, get jeg ekki látiö hann fara svo frá mjer,
a& hann flytji ekki kvebju mína til landa minna
til þess afe óska þeim glebilegs nýárs, og þakka
þeim fyrir mig og hann þetta lifena ár. þegar
jeg lít yfir þetta ár, finnst mjer jeg hafa gilda á-
stæöu til ab þakka þjób minni fyrir vibtökurþær
sem jeg hefi fengiö síÖan jeg kom heim til Islands,
og jeg treysti því, ab jeg hafi þó hitt á ab rita
í Noröra svo, ab hann sje viÖ skap margra. því
þó ab jeg hafi fengiö nokkur mótmæli gegn hinu
og þessu, þá hefi jeg þó þá von, aÖ flestum hafi
líkab blaÖib allvel, ab minnsta kosti ræb jeg þab
af því, aÖ kanpendnr hafa fjölgab töluvert, og
margir skrifab mjer til um aö fá blaöiö frá þessu
nýári, enda var þess öll þörf, því margir höfÖu
gengib undan merkjum Noröra um ársmótin 1856,
svo aö Norbri hefur víst þetta ár haft þribjungi
færri kaupendur en frændi hans syfera. Einkum
og sjer í lagi tjái jeg útsölumönnum blabsins
kærustu þakkir mínar fyrir starf þab og ómak,
sem þeir hafa haft fyrir blabinu, og sem svo
margir þeirra hafa gjört án alls endurgjalds.
þeim mönnum sem hafa sent mjer góöar og
skemmtilegar ritgjörbir í Norbra tjái jeg enn þakk-
læti mitt, og óska þess og vona, ab fieiri verÖi
til þess þetta ár, því betur sjá augu en auga,
og ætíÖ er hættara viö einhæfni þar sem ekki koma
fieiri manna skoöanir í ljós. Norbri byrjar nú ferö
sína þetta ár meí> góbri von um a& honum verbi
víba lofab ab vera þar sem hann hefur ekki fyr
komiÖ, og aí> margir, sem ábur hafa verib vinir
hans, hverfi til hans aptur, þvf hann býbur hverj-
um manni sjálfdæmi, sem sakir þykjast eiga á
hendur honum, og þótti þab bob gott í fyrndinni.
Jeg ætla nú eins, og jeg hefi gjört ráb fyrir,
ab stækka Norbra, svo ab hann verbi 18 arkir ab
stærb, og kosti einn ríkisdal. I hverri örk ætla
jeg ab hafa kafla úr einhverri skemmtisögu eins
i—a.
og tíbkast í flestum blöburn erlendis, og æt!a jeg
slíkt muni auka vinsældir blabsins, ef jeg verb
svo heppinn ab velja sögurnar, ab þær líki lesend-
um mínum.
þá er nú eptir ab minnast á útsendingu blabs-
ins, sem margir hafa kvartab yfir eins og von er.
Jeg get ekki neitab því, ab blabib í hinar fjar-
lægari sýslur hefur opt orbib ab liggja hjá mjer
stundum yfir mánub, ábur en jeg liefi getab feng-
ib ferb, sem mjer hefur þótt ráblegt ab senda meb.
En jeg sje engin ráb ab svo komnu til ab gjöra
út menn til ab bera blabib, því kostnaburinn yrbi
svo afarmikill. Jeg get því ekki heitib öbru en
því, ab gjöra allt sem í mínu valdi stendur til
ab koma blabinu skilvíslega, og bibja alla góba
menn ab greiba veg þess sem fljótast og bezt,
þegar þab er á ferb.
Sv. Sk.
Svar til B. Gröndals cptir sjálfan B. Grön-
dal, og sem vcl á við nm B. Gröndal.
Geuus irritabile vatura.
Á (sleuzku:
Hib uppstökka skáldakyn.
„Svona var hann að dinta sjer í djöfulsins gríð,
að dinta sjer með lætin og ólætin fríð1
„Dýrðarlega kveðurðu draumasönginn þinn,
en dintaðu þjer ekki svona, biáfuglinn minn 2“.
Mig skal ekki furba á því, þegar menn
Iesa hib mælskuríka svar Gröndals (þjóbólfur 9.
ár, númer 4—5),
þó allir stari stilli mærðar á,
og standi upp á tá á öðrum fæti \
*) B- Gröudal: Kvæbi og nokkrar greinir um skáldskap,
Kmhöfn 1853, 34. bls. —. J) Sötnu bók, 36. bls. s) Sbr.
B. Gröndal: Drápa um Örvar-Odd, Reykjavík 1851, 85. bls.
16. Janúar.