Norðri - 30.11.1857, Blaðsíða 8

15S
aíi pepia álii sitt, iim fnm þeirra encla liafi ]<aS ekki j nr í snmar, ofr eru seo míKil ln iig? oiein af: ' an-
verif). tekii) til greina, scm (lingifs liaíi befizt, j tnætti hans, an hann hefnr sagt af sjerallri rík-
Jió ab tillögur þess haíi fengifi ah koma fram. j isstjóin fyrst um sinn, og lie'ur þar níí tekif vií)
juúr leita-t vifc afc sýna frnm á. afc Dait’r liali I stjórn eizti sonnr lians Karl., sem áfcur var orfc-
gagnstiT’tt þeini lognni, er gihla um rjettiiuli ráfc- inn nndirkonuRgiir í Noregi, og mest stcndur crifc-
gjafarþinganna, þrengvab kosti þeirraV og smáiu-
saman minnkafc verkahring þiiigs þcirra, og drég-
ifc valdifc yfir málefnuin Holseta í hendur sjer, og
um. Svó er fyrirSkipafc í lögnm Svfá og Norfcmánna,
ufc ef konungur fer nr landi, efca far þann
sjiíkleik, afc hann gclur elcki unnast um ríkisstjórn,
einkum hafi alfíkislögin 2. október 1855 giört
þetta þ\í afc ríkisþingifc (Rigsraadet) veifci þeiin
afc litlu haldi, því svo sjc kosningum liagafc milli
landshlutanna, afc þcir verfci retífc í minni lilut-
amim, svo afc hinn fjölmennari danski flokkur
ráfci þar öllu, ’og veífci lieitogaclannifc þannig tind-
irlægja Danmeikur; þafc hafi líka knm-ifc f am í
ýmsuin greinum afc þeir verfci fyrir ójöfnufci, þann-
ig hafi hertogadivniifc orfcifc fyrir þytigri álfigum
og sköttum, en því beri afc grrifca afc rjetium jö n-
ufci, og fjárliagssfjórinn krefji slundnm skáttgjalda
móti öllnm rjetti, og liáskóli þcirra sje nifcúrrrdd-
ur, og Siesvíkurrnenn rncfc ýmsum ráfcum teygfc-
ir frá afc sa-kja hann, og í niargri lagasetningu
komi þafc fram, afc ckki sjc liugsafc um, hvafc þcim
hagar og hvern rjett þcir iiafa scm þý/.kt sam-
bandsland. Nefndin ræfcur því þinginu ti! afc taka
ekki frumvarpinu, þar efc þafc gjöri einungis vont
vcrra. þingifc tók nú þetla ráfc nefndarinnar, og
sendi konungi langa roiiu mefc allar nmkvartan-
ir sínar, livafc sem nú seit na gjörist í því maii..
Strífc Engiéndinga á Indlandi stcndur cnn yf-
ir, og veítir Englum fremur þungt, því nrjög lang-
an tíma þarf til afc koma lierlifci um svo langan
veg, en Engiendinguin kom þersi uppreist mjög á
óvart, því Jieir bafa nú um iatigan aldur haldifc
Ind'andi í skefjuin mefc öifáu Noríurálfulifci. Upp-
reistarmenn fjölga einl.egf, og alstafcar þar sem
þeir fá yfnhönd drepa þeir alltnifcur, menn, kon-
ur og börn mefc hinni fráleitustu grintmd. Marg-
an sigur hafa Engiendingar unnifc yfir uppreist-
armönnum, en hjer fer sem jafnan, afc drjúgur er
landherinn, og er því varla vifc afc búast afc Eng-
lendingar geti bæit nifcur uppreistina fyr en seint í
vetur, þegar þeir cru búnir afc konia þangafc
nægu lifci og vopnabúningi.
Alexander Rússakeisari var um þafc leyti afc
póstskip fór afc hefja ferfc sína sufcur á þýzkaiand
og ætlafci Napóleon keisari afc hitta hann þar, og
er tífcrætt, um hvort afc nokkufc sjerlegt muni búa
undir þcssari ferfc, og f.undi þessara stórlröffcingja.
Oskar Svíakonungur hefur verifc mjög veik-
skal koiningur nefna 10 nienn úr livoru ifkiiiu,
og skal þetta ráfcancyti stjóma ríkinu í konnngs
I siafc liifc. fyrsta ár, en þá skal rjettur ríkiserlingi
taka vifc stjóru; en S\íar og Nor' inenn liafa mí
irrevtt þessari reglu, og fengifc ítjórnina undir eins
í hendur Karli konungsefni, og var allmikill ágrein-
ingur um þafc í Svíþjófc, en jió uríu þessi mála-
lokin þar afc dæmi Norfcmanna,
I
, Einn af fyrvcrandi síiptamtmömuim vorum
íslendinga Barfcenlietli liefur nýlega andazt. Jiann
var bjer stiptainimafcur ekki allskaninian tíma, og
þafc ninn óhætt afc fuliyrfca, afc enginn af liinum
dönsku stiptamtmönnum, sem verifc liafa iijer á
seinni tífc, inuni liafa hal't eins glöggva þekkingu á
Islands höguni. Iíann \ar kui ungsfulltrúi á liinu
fyrsta alþingi voru 1815, og þótti liann þar nokkufc
liarfcdrægur mefc stjdrninni. Scinna var iiannopt
í ráfcaneyti konungs, og nú seinast forstjóri þjófc-
e:gnanna; Iiann andafcist á ferfc í Sreiss, er haniv
liaífci tekizt á hendur til afc bæta lieilíii sína.
(Ant). Mannslát. A næstl. sumri, 30. júní, dó
faórðiai* S*álss«i» á Mifcbúsum í Ilúnavnlns-
sýs'ii, 85 ára gamall; hann rar fæddur f Fnjózka-
dal í þingcyjarsýsln, og upp ólst þur lijá loreldr-
um sínuin fram ylir tvítugsaidur, þá fór liann í
vinnumennsku afc Eyjadaisá i Báifeardal, til pró-
fasts sjera Bjarnar Ilalidórssonar, sem gipti lion-
um systur sfna ralkvendifc Björgu Ilalldórs-
dottur; mefc iienni lif.i liann í bjónaiiandi í 43
ár; bjuggu [ au fyrst á Söilástöfcnm í Fnjózka-
dai, og e gnufcust þar 13 börn — 4 sonu og 9
dætur—. Sífcan fluttn þau búskap sinn afc Kjarna
í Eyjafirfci; þar bjó {aórfcur beitinn 30 ár, fyrst
mefc konu sinni og sífcan ekkiumafcur í 8 ár. ]mfc-
an fluttist liann vestur í Vatnsdal f Ilúnavatns-
sýslu til tengdasonar síns, timbnrmanns JónsJóns-
sonar og dótttir sinnar Bjargar á Mifcbúsum, og
þar deyfci liann; þórfcur heitinn var vaniíafcur
mafcur, stjóinsamur búmafcur, þrilinn og ifcjusam-
ur. gestrisinn og gufcliræddur, ráfclioilur, bver sem
í lilut átti, og bagleiksmatur einkum á járnsniííi,
og gófcur vefari.
þafc mun sjaidgæft, áfc mönnum bafi áufcn-
azt afc eignast eins rnörg barnabörn og börn þeirra,
eins og þórfci sáluga; því afc hann var í lifandi
líli orfcinn afi (86 barnabarna, en langafi 7 barna
þessara. — Oskandi væri afc land vort byggfcist
af mörgum líkum lians.
j Kigandi og .ihyrgftannaðiir Sveina fckulason
l'reiitafc í prciits-niifcjliiiiii á Aknreyn, al U. Ht-lgnsjm.