Norðri - 31.10.1858, Blaðsíða 1

« £
« —< 3
1 £ -2
M *
6Í r
~ • J«3
— bl ao
NORDRI.
» a .r* >
» 3 3 a
•1 ^ ,-, 'T*>
ST n» Li
r» -C xr ÍW
-i **•
-• 2 o
p -- :c .
'ö If t? ti
E á C ®
íc J: 4r ja
ö g cr
p 2; »»
.•?
ö>7 o<
<». ár
31. Oktúber.
26 ~ay.
Loksins.
Jeaíi er oss sönn og mikil ánægja, ab hinn mik-
ilsvirti ritstjóri þjóbólfs hefur nú ab lyktum lát-
ib verulega álit sitt í ijósi f fjárklábamálinu í 37.
blafei þjóbólfs, og þah því meir, sem hann hefur J
nú skírt og skorinort komih fram meb tillögur
sínar, og vjer teljum þess vegna víst, ah hann,
svo gótur blafeamabur, haidi nú fast fram stefnu
þeirri, er liann nú hefur tekib, og ab vjer þurfum
því ekki lengur afe berjast móti neinum vífilengj-
uin úr þeirri átt. Ritstjóri þjóbólfs er nú loks-
ins svo ab kalia hvoifinn frá lækningunura; því
hann segir, „ab búib sje ab reyna og reyna
tii hh'tar, ab lækningarnar einar, hversu
sem þær gefist álitlega svona á einstöku kindum
og fáu Ije, ef margfalt fleira sje Iagt í sölurnar
fyrirþab, þœr hafi allsengar skorburreist
fyrir eblilegri útbreibslu klábans, hann
hafi liaft sína eybileggjandi framrás á allar hlib-
ar eins fyrir þeim.“ Vjer látum oss núvellynda
þenna daubadóm yfir lækningunum, og viljum því
ekkert finna ab því, þó ab ritstjóri þjóbólfs vilji
lofa þeim Sunnlendingum um mibbik klábasvæb-
isins sem eiga nú ab eins mjög fátt fje eptir,
og hafa þegar varib ógrynni fjár og fyrirhafnar
til lækninganna, ab reyna þær eitt áribenn, einkum
þar reynslan eptir sögn hans virbist ab sanna,
ab einstöku mönnum ætli ab takast ab freisanokk-
urn fjárstofn sjer til frambúbar.
þó ab þjóbóifur sje nú fallinn frá lækning-
unum og nrebhaldi þeirra, gefur hann nú ekki,
eins og varla var vib ab búast, oss eba öbrum
niburskurbarmönnum dyhbina; því niburstaban
verbur hjá lionum, ab þar sem lækningamenn-
irnir hafi haft lækningakák, þá hafi niburskurbar-
mennirnir haft niburskurbarkák, og þetta er nú
ab nokkru leyti satt. því þó ab bæbi amtmab-
ur Havstein, allur þorri Norblendinga og blab
þctta hafi viljab, ab niburskurburinn væri ndgur,
sem vjer og álítum ab orbib hefbi, ef ab niburskurb-
arreglunum, sem skipabar voru vestan Blöndu í
fyrra vetur, og sem í næstum því öllu verulegu
voru samhljóba frumvarpi meiri hlutans á alþingi
1857 x, hefbi verib alstabar jafnvel hlýtt í sýs!-
unni, þá var þetta ekki gjört, eins og kunnugt
er, nema í sveitunum milli Víbidalsár og Blöndu
og í Hrútafirbi. Og þó ab kláb inn koini því apt-
ur upp á þessu svæbi, verbur engan veginn af
því rábib, ab tillögur meiri hlutans á alþingi eba
fyrirskipanirnar nyrbra hafi vcrib nokkub kák eba
valdib nokkru káki, heldur hitt, ab stjórnin meb
því ab draga úrslit þessa máís, svo ab ekkert laga-
abhald hefur enn fengizt, hefur dregib úr, ebur
ónýtt ab meira eba minna leyti, hinar vel fyr-
irhugubu tillögur alþingis og rábstafanir ryfir-
valda lijer nyrbra.
En vjer eruni, eins og nú er komib þessu
rnáli, alveg samdóma hinum mikilsvirta fjelaga vor-
um, ab öll þörf sje á, og þab nú þegar f haust,
ab reyna ekki eingöngu niburskurb þar sem sýk-
in fer nú aptur ab brjótast fram, heldur eins og
þjóbólfur stingur upp á niburskurb alls fjár eba
fyrirskurb á takmörkum liinna klábasýktu ©g heil-
brigbu hjeraba, og vjer fellum oss vel vib upp-
ástungu þjóbólfs um svæbib, þar sem fyrirskurb-
urinn ætti fram ab fara, bæbi fyrir subaustan og
norban þar á móti álítuin vjer hann taka of-
stórt svæbi fyrir á Vesíurlandinu, því oss þykir
aubsætt, ab nóg muni verba ab skera a!It fje í
Mýrasýslu, og, ef til viil, þyifti þess ekki nema
í austari helming hennar, enda kemur þar fram
’), Hinn eint mnnur var sá, nm pab hvab lifa mætti, ab
meiri hluti alpingis vildi ekki iáta iifa á bæ meira en tOO,
ær, ogþab hvert sentþær værii veikareba hei]brjg,bar, en eptir
nibursknrbarreglnnnm hefurallur sýkturoggrnnabur ^rpen-
ingnr verib drepinn, eins og aunab sflii og grnnab fje; en
leyft var ab láta ær og gimbrar lifa allar þar seui engi
grunnr var um kiábann, og heybyrgbir vorn nógar.