Norðri - 24.12.1858, Side 5
12D
bobib Frakkakeisara þab; og er á orí i ab iiann
muni taka bobinu.
Innlendar. Síban ab vjer gátuni seinast
um tíbarfar, hefur þab enn mátt heita gott ein-
lægt, þá aíi jarbskarpt hafi verib í sumum sveit-
um á jdlafostunni. Úrslit stjdrnarinnar um klá&a-
málib, er bárust me& seinasta gufuskipi verfcum
vjer ab láta bí&a næsta blabs, sem kemurútept-
ir nokkra daga. En þar á múti viljum vjer nú
þegar meí) fáum orhm iýsa ástandi þessa máls
í Húnavalnssýslu.
Samkvæmt ályktunum amtsfundarins í sum-
ar og ábur gjörbum rábstöfunum sínum, skipabi
amtmabur Havstcin nifcurskurb á öllu fje milli
Miffjaríarár og Víbidalsár; og þegar þetta amts-
brjef kom vestur, ferbaöist kammerráb Arnesenog
sýslunefndarmenn í Húnavatnssýslu vestur í sýsl-
una og áttu fund vib bændur á Melstab, Kirkju-
hvammi og Lækjamóti, og urbu þau málaiok, #b
allir á hinu grunaba sræbi miili Víbidals og Mib-
fjarbarár lofubu ab gjöreyba fjenabi sínum, nema
Vatnsnesingum þótti ekki næg ástæ’a til ab eyba
fje-sínu strax, vegna þess ab allt fje úr fjallinu
liafM litib ágata' vel út f haustrjeltum, og
öUu geldfje var búib ab lóga þar nema fá-
cinum gimbrum; kvábust þe'r vi ja gangast und-
ir ab vakta fjeb, verja öllum samgöngum, og diepa
þab nibur þar sem klábi kæmi íljós, efsvo skyldi
tiltakast, og gekk sýslunefndin ab þessu, enda
virtist engin þörf ab halda þes-u fastara franr,
því Vatnsnesib er svo afskekkt, ab engin telj-
andi hætta er ab láta ærpening lifa þar, og ef
klábinn skyldi koma þar upp, eiga sveitarmenn
mest í húfi, því ekki geta þeir vonazt eptir jafn-
rífum skababótum, þcgar þeir Iiafa færzt undan
ab nota haustskurbinn. Úr Mýrarsýslu eru einn-
ig hinar beztu frjetlir um klábann, og skrifar sá
mabur oss, sem bezt þekkir ástandib þar í sýslu,
ab nú sje búib ab uppræta klábann á Hvítársíb-
unni meb niburskurbi, og ab fyrirstaban þar hafi
verib svo trygg í sumar, ab hvergi beri enn þá
á því, ab klábinn hafi útbreibst þar, og sjeu þab ó-
sannindi ein, er Hirbir og þjóbólfur segi um út-
breibslu hans þar. Af Suíurlandi berast fregnirnar
misjafnar. Á amtsfundi er lialdinn var sybra um
klábamálib 28. september voru alls 24 menn, fiest-
ir tilkvaddir af stiptamtmanni og sýslumönnum;
og urbu þau málalok þar, ab Rangvellingar sögbu
sig úr lögum vib hina Sunnlendinga meb Iækn-
ingar, og kvábust mundu skera, og sama var mjög
á orbi í efra lilut Borgarfjarbarsýslu; enda höf-
um vjer fengib skrifab frá áreibanlegum manni,
ab klábinn sje enn á sumum bæjum í Mosfells-
sveit, og sumstabar hafi þar enn í haust verib
drepnar kindur vegna klábans. Einn bóndi í Borg-
artirbi sagbi sama manni á suburleib í haust, ab
hann heíbi sett á í fyrra haust 70 fjár, en frá
því og þangab tii í haust hefbi hann verib búinu
ab kosta upp á þessar 70 kindur fimm hundr-
ub ríkisölum, enda var hann farinn ab trjen-
ast upp á lækningum. Jón bóndi þorbarson á
Stafholtsey, sem meb frábærri umhyggju hefur
varib ær sínar öllum samgöngum vib annara fje,
og þess vegna haldib þeim öllum, þar sem fjeb hefur
drepist þrátt fyrir lækningarnarallt í kringum hann,
skrifar einnig hingab, ab lækningamenn sjeu ein-
lægt ab fækka þar í sýslu, enda hafi þeir orbib
fyrir miklu tjóni næstl. vetur sökum mebahtkaupa
og vinnumissis, og af íjárfelli; og þó læknarnirhefbu
fullvissab þá um, ab sumarböbunin skyldi bæta úr
því öllu, þá heföi sú orbib reyndin á, ab fjeb
hefbi verib klábugt jafnt eptir og ábur. Aptur
Iætur liann vel yfir Mýrasýslu og abgjörbum sýslu-
manns þar eins og l.ka má.
(A b s o n t).
í 26.-27. b'abi Norbra þ. á bls. 104.-105.
stendur grein nokkur absend; í grein þessari segir
höfundurinn Noibur-og Austuramtsbúum, er hann
sjerílagi ávarpar, ab þeir megi ekki ætla, ab þeir
5 Húnvetningar, sem meb skynseind, áliuga og
föburlandsást tefi fylgt ab fjárklába málefninu
á amtsfundinum á Akureyri í júlímánubi næst-
libib sumar, hafi verib þeir einustu Húnvetningar,
er klábamálib lá þungt á hjarta, heldur hafi 4 eba
5, sem heima sátu, tekib sig til um sömu dag-
ana og amtfundurinn stób, og meban hann hafi
verib ab útvega þeim sem öbrum fulinabar-
gjald fyrir fjenab þann, sem þeir af stærstu naub-
um (?) hefbu eybilagt — og átt fund meb
sjer, og komizt þá ab þeirri niburstöbu -
því þab sjeu lærbir menn — ab flýja á nábir
stiptamtmannsins og landlæknisins og frambcra
sitt bænareykelsi fyrir þeirra anglit. f>ar á eptir
kemur höfundurinn meb bænarskrá nokkra, er
hann eignar þessum 4 eba 5 lærbu Húnvetning-
um og sem honum þykir verbugt ab gjöra þjób-
kunnuga; og loksins setur hann bókstafimndir bæn-
arskrána, cr hann_virbist ætlast til a^ tákni fyrstu