Norðri - 30.06.1859, Síða 6

62
scinna ForMína; komu meí þeim blöS og brjef
til 15. maí. Uinar helztu frjcttir cr meí) þeim
bárust, eru þær, ab þab stafcfestist er rjcr gátum
í aprílblalinti næstlRib, al) stríb er hafifc sunnan
til ( Norbuiálfu rnílli Áusturríkismanna á abra
böndina og Frakka og Sardinfumanna á liina.
Hefir þaí) hafizt á líkan hátt og af líku tilefni og
vjer þar höfum frá skýrt. Eptir þab ab lokib
var veldi Napóleons 1. Frakkakcisara voru Lang-
barfalönd á Vínarfundinum 1825 liigb til Aust-
urríkis, og var þá tindir eins inegn öánægja f
Itölunr út af því, ab þessi landshluti þeirra skyldi
þannig lagbur undir ntlentvald; enda helir stjdrn
Austurríkis ckki reynzt Itölum vel og dvild lands-
nranna vax b ár frá ári, þvf Austurríkisiiienn liafa
lítt skcytt landsrjcttindum þjóbarinnar, en stjórnab
henni meb harbasta hervaldi og bæit nibur meb
grimmd allar tilraunir hennar ab eíla sjer meira
frelsis. Einkum hclir þó óvild þessi aukizt hjá
landsmönnum síban ab Sardiníuríkib tók ab cfl-
ast ab frelsi og framförum undir stjórn hinna
sífustu konunga Karls Alberts og Viktors Em-
anuels. þctta sundurlyndi hcíir #nú þróast svo
og grafib um sig, ab Austurrfkismenn tóku seinni
lilut vetrar ab draga sanran her á landamærum,
og þegar Idn ríkin tóku ab reyna til ab ganga á
milli, vildu þcir cngum sættum taka ncma Sar-
diníumcnn legbtt nibur vopn s'n, og má nærri
geta, ab S.irdiníuininn viidu eigi ganga ab þcim
kostuni og bita land sitt varnarlaust, og hjelt þá
her Austurríkis inn yfir landamæii, cn Sardimu-
ntenn sem vortt hartnær óvibbúnjr og höft>u miklu
niintti alla ltopni'u undan. Undir cins ng frjelt-
in um þeita kom til FrakklamN, lýsti Napóleon
kcisnri því yfir, ab þab væ.ru fribarrof vib Erakk-
land af hálfu Aiisturríkismanra, og brá óbara vib
scndi bb eptir öllunr leibum til Sardiníu, og er
því vib brtigbib, hversu skjótt liann gat komib
svo niörgu libi um langan og vífa torsóttan veg,
þar sein fara verbur yfir liájökla og fyrnindi
8—9000 feta yfir sjóarmál, og sumstabar yfir
gjár og sprungur, er varb ab leggja brýr yfir, og
sumsta'ar ab girba fyrir á hanrrabrúnum, eba ab
ofan fyrr snjó og- skribuhlaupum. Enda voru
lfka sendar 10 þúsundir manna á undan megin-
hernum til ab gjöra vegfært. 4 og 5. maí næst-
libinn er sagt ab Austurríkismcnn og Sambands-
incnn ættu hina fyrstu orustu saman, og veitli
sambandsmönnum betur. I fyrstu var þab ætlun
Austurríkismanna ab komast til Turíu, sem cr
höfufborgin f Sardiníu, en þab brást þeirn, þeir
hafa því ab eins búist til varnar þar er þeir hugbu
sjcr bezt til vígis og stilt svo til, ab sambands-
menn ættu atsóknina. Libsafli Austurríkisinanna
var þá orbin 140 þúsundir enn sambandsmanna
120 þúsundir, Bíi'an hafa hvortveggu fjölgab libi
sínu svo ab hvor hefir yfir 200,000. Napóleon
kcisari var þá líka kominn til hers síns, sem æísti
foringi hans. 4 og 5. þ. m. hafbi orbibjmesla er-
usla, og íjell þá af Austurríkismönnum 15 þús-
undir og 5 þúsundir voru herteknar, cnn ekki
hefir heyrst hingab iivab mikib mannfall hafi orb-
ib í libi sambandsmanna.
Frjettablöbin segja, ab Uinar aSrar þjóbir
Norburálfunnar, hafi hinn mesta herúlbúnab sjer
í lagi Englendingar, Kússar og Prússar. þab
helir verib helzt á orbi, ab Rússar mundti skcrast
f ieikinn meb sambandsmönnum, en Englending-
ar þá vcrba meb Aiisturiíkismönnum, þvíefsam-
bandsmenn ynnu á þeim, mundi Napóleon ef til
vill ckki víla fyrir sjer, ab leggja undir sig þýsku
Kínarlöndin er liggja frakklands mcgin vib Rín-
ará, og heldur ekki láta sjer vaxa þab I augnm
ab fara nteb her sinn norbur yfir sundib, er ab-
skilur Ftakkland og Bretland, og því s’íur sem
alltaf mnn undir nibri vera grunt á vináttunni
millum Frakka og Breta. Riissar munu og hcld-
ur ekki hafna tækifærinu ab ná aptur sem mest-
um yfirrábuin í Eystrasalti, sjer í lagi verbi þar
ekki nein fyrirstaba gegn þeim af hálfu Breta og
þeirra er þar ciga lönd ab. þab cr líka sagt ab
Rússar mtini cf færi gæii til, enn hafa í hyggju,
ab þröngra ab veldi Tyrkja. Annars er Alexan-
der kcisari hinn merkilegasti stjórnandi Rússa f
því, ab hann leggnr allt kapp á frelsi og fram-
farir þeirra.
Næstlibinn vcturliafbi crlendis verib liinn vebur-
blíbasti, svo varla sást ncma endur og sinnum snjór
á jorb. Engar slórsóttir gengib. — Matvara flezt
í góbu vcrbi þangab til ófriburinn fór ab hefjast,
því þá tók kornvaran ab hækka í verbi.
5. f. m. er Cand. juris Benidikt Sveinsson
skipabur scm annar Assessor og Justiissceriteri, í
hinum konunglega íslenzka Landsyfiirjelti. Sama
dag er kjörinn lil konungs fulltrúa amtniai'ur P.
Mélsstcb, og sem alþingismenn konnngkjörnir há-
ylirdómari í landsylirrjettinum Th. Jónasscn bisk-
up H. G. Thordersen, professor P. Pjetursson,
land og bæjarfógeti V. Finscn, landsylirrjettar-
asscsor J. Pjcturson og lándlæknir dr. J. Hjalta-
lín, en sem vara fulltrúar. Sýslumabur f>orsteinn
Jónsson á Ketilstöbmn og prófastur sjera þórar-
Ivristjánsson á I’restbakka.
(Eptir Jjjúbölfl). „Meb konungs brjefi 27. f. m.
hefir konungur kvadda til alnebismanna í fjár-
klábamálinu hjcr á iandi, þá herra Thseherning,
professor vib dýrlukninga háskólann f Kanpmanna-
höfn og herra Jón sigurbsson skjalavöib ridd. af
dbr og alþingismann, þeim er veitt meb brjefi
þessu, ótakniarkab umbob og vald, til ab skipa
fyrir og afrába, hvaíeina er þeir sjá bezt henta
í þessu máli, er ölium yfirvöldum hjer á landi
æbri sem lægri, skipab ab abstoba þá í því, er þeir
fara á leit og lilíbnast þeim, ab viblagbri Kon-
ungsónáb og embættismissi. 3 eru dýralæknar
komnir meb þeim“ — þeir hafa nægb af klába-
mebölum, er allir hinir snaubari fá ókeypisþeir
taka hina líklegtistu hreppítiefndar menn sjer til
abstobar f hverri svcit og iauna þeim fyrir.“
Eplir seinustu frjettum • frá Húnavatnssýslu,
eru öll líkindi tii ab þar sje nú búib meb öllu
ab uppræta sunnlenzka fjáiklrfbann, meb fyrir-
skurbi og verbuin, og ab allt fje hjcr norban- og
austanlands ab álíta í því tilliti sem heilbrigt, og
ab heilir þurfi því ei læknanna vib, nje heldur
ab umdæmi þessu þurii ab gjörast ncinn kostn-