Norðri - 14.10.1859, Blaðsíða 8

88
mfínmim, er voru í flestum nefndum bflfíu ekki
framsögu nema í einu máli hver þeirra, en þó er
þess a¥> geta, a?> Arnljótur Olaffson, sem var í
11 nefnduro, samdi allmörg nefndarálit, þó liann
ekki hafti frarosögu í málunum, og máiefni þab\
sem hann var framsögumaímr í, klábamálib, var
næsta umfangsmikife, og nefndarálitib svo langt
og ýtariegt, aí> þab var á 10 örkuro þjettskrifutum.
þetta látum vjer nú nægja afe sinni um al-
þingi og alþingismái, en geymum næstu blöfeum
nokkrar athugasemdir um þingmenn og annafe er
þ.>fe snertir.
lannalát.
30. águst næstlifeinn sálafeist Olöf húsfreyja,
kona sjera Gunnars Ólafssonar i Höffea í þingeyj-
arþingi. Foreidrar hennar voru Magnús þorleifsson
brófeir sjera Ólafs þorleif.-sonar í Hefía og Oddný
Sigfú-dóttir, og bjuggu þau hjón afe Siglunesi, og
voru þau sjera Gunnar þannig bræferabörn. þau
siera Gunnar og Óiöf áttn 13 börn og dóu 7 þeirra
li lu cptir fæfeingnna. Ólöf síluga andafeist á
bárnssæng eptir afe hafa fætt tvíbura, pilt og
stálkn, er bæfei 1 it'a. Kona þessi var blife, bjarta-
gófe og einhver bezta I ona manni línum, sökn-
ufe af öllum, er r.oKkru höífeu átt iife hana afe
skipta.
(Afesent). A Uppstigningardag í vor efe var gekk
Jjorsteinn bór.di Gutinarsson á Hreimstofeum í
Hjaltastafeaþingbá eptir lestur frá heimili sínu til
næsta bæjar, dálítife glafeur af víni. Ilestar voru
fjærri bæ, og sagfi hann óþarfa afe sæltja sjer
hest, þó lygnt fljót, (Seifljótife) væri milli bæjanna,
sem menn vafea svo opt. Mafeur stófe heima á
hlafei, þegar harn ófe yfir um. Sá hann, afe þor-
steinn hnje nifeur í vatnife og var þafe þó örgrunnt.
Hann hljóp ofan afe fljótinu og flaut þá þorsteinn
út eptir hræringarlaus og bar nærri landi æfei spöl
utar, svo hinn náfei honnm. En hann var þá ör-
endur afe sjá og fannst ekkert lífsmark mefe honum.
þorsteinn sálugi var nærri sextugur afe aldri.
Hann var norfelenzkur afe ætt, sonur Gunnars bónda
f Ási í Kelduhverfi þorsteinssonar prests afe Eyja-
daisá. Var hann fyrst hjá foreldrum sínutn, cn
sífean nokkur ár í Skagafirfei, og reri þá sufeur,
og og lærfei silfursmífei bjá þovgrími Gullsmife.
Seinna fór hann á Austurland og gekk þar afe eiga
Snjólaugu Jónsdóttur prests Ilallgrímssonar í þing-
rnúla. Hún var vel fjáfe afe fasteign og lausafje,
erffeu og fyri arfleifeslu. þau bjuggu yfir 30 ár
á Hreimstöfeum í Hjaltastafeaþingliá, eignarjörfe
sinni. þorsteinn eálugi var lireppstjóri nokkur
ár og sáttamafeur lengi, svo var hann kosinn þing-
mafeur á fyrsta alþing. Hann var dável afe sjer,
haffei gófear gáfur og vel máii farinn og rnanna
vinsæJastur. Mátti svo kalla, afe hver sem þekkti
hann vel, unni honum htigástum. 13ar þó nokk-
ufe til þess stundum, afe kunningjar hans styggfe-
ust vife hann. því snemtna á búskapar árum sín-
utn hneigfeist hann um of til víndrykkju, og varfe
þá stundum strífemæltur og berorfer, jafnvel v fe
vini sína. En engn afe sífeur virtu mcnn hann
ávalt og unnu honum, því hann haffei svo margt
tii ágætis, sem ekki er almennt lijá einutn manni:
Haen var prúfeur mafeur og kurteys, hreinskilinn
og einlægur, tryggur og vinfastur og liinn ætt-
ræknasti, úrræfea gófeur í öllum vandamálum,
aldrei hlutdrasgur, en svo gófegjarn og fús afe hjálpa
hverjum sem átti bágt, afe honum var mesta glefei
ab geta látife standa gott af sjer, enda sparafei
liann hvorki fje efea fyrirhöfn afe koma því í verk.
Mun fáum hafa þótt vænna um afe þigiija hjálp
lians, en lionum afe veita — vildi þó aldrei heyra
talafe um Iijálp sína framar en hún heffei engin
verife. Aldrei munu menn hafa fundife Iijá hon-
um síngirni í nokkrum hlut.
Á seinni árum hjelt hann sjcr miklu meir frá
víndrykkjit og var ávalt hinn yndislegasti' mafeur
í umgengni.
Lengi munu þvf þeir, sem þekktu bezt þovstein
sáluga, minnast hans mefe viríingu og þakklæti.
S. <K.
Auglýsingar.
I suntar á túnaslætti hvarf mjer úr heimahög-
um sótraufe hryssa, tijer utn bil 16 vttra gömul,
ójárnufe. og snúinhæfö á báfemn apturfótum, mcð
hálfrakafe fax; niark á hentii raan jeg ekki ejörla,
þó minnir mig, afe þafe væri sýlt liægra. Ff ein-
hver kynni afe verfea var vife nefnda hryssu, óska
je», hann vildi gjöra svo vel afe greifea fyrir henni,
efea láta mig vita, hvar hún væri nifeur korain.
Klömbrnm 28. september 1859,
Finnbogi Finnbogason.
Ný Fjelagsrit 19. ár eru til sölu hjá bókbind-
ara J. Borgfirfeingi á Akureyri.
þeir menn, sem jeg þarf skuldir afe borga, um-
bifejast af gófevild sinni umlýbingar til komandi
vors efea sumars, þá sel jeg allt mitt, en sj'erhver
fær sitt.
Jónas Gottská'ksson.
Fjármark:
Hvatt hægra, sýlt og gagnfjaferafe vinstra.
Björn Erliudsson á Skútustöfenm í Skútustafeahropp.
*
Eigantli og ábyrgðarmaður Sveinn Skúlason.
Prentafe í prentsmifejnnni á Aknrejri hjá H. Ilelgasyni.
r