Hirðir - 23.06.1859, Side 15

127
og klnbi sá, er próí. With segir aí> spretti upp af almennum or-
siikum. Jeg hef enn fremur sagt, ab þab sje svo ab sjá, ab dýra-
læknar, sjer í lagi With, kalli alla hörundskvilla á skepnum klába,
og ab þetta væri ab mínu áliti ónákvæmni í sjúkdómsabgreining-
unni. Jeg hefbi varla getab skrifab þetta, hefbi jeg sagt, ab With
kannafeist vife óþrifakláfeann, því þá heffei jeg kmoizt í mótsögn vife
sjálfan mig, því óþrifakláfeinn (sem í raun og veru er illa myndafe
orfe) er einmitt allir hörnndskvillar á saufefje nema kláfei (scabies).
Ilvernig fer nú herra landlæknirinn afe leifea af þessu, afe jeg beri
upp á próf. With, afe hann kannist vife óþrifakláfeann? þafe er
ekki hœgt afe skilja. Annafehvort hefur hann ekki lesife þafe, sem jeg
hef skrifafe, ofan í kjölinn, efea hann hefur ekki verife gófefds lesari.
Ilr. Iljaltalín segir, afe þafe sje mefe öllu óþolandi og ekki sambofeife
vöndufeum manni, afe rangfœra svona orfe höfundarins. þannig vilji
hann leyfa sjer afe spyrja mig, hvernig jeg haldi afe þafe beri
saman vife skofeun mína og annara nifeurskurfearmanna, þegar With
telji kláfeann eigi geta dulizt lengur en 16 daga, þegar hann sje
kominn vife sóttnæmi. Vifevíkjandi þessum 16 daga fresti skal jeg
leyfa mjer afe benda herra landlækninum á þafe, sem jeg hef skrifafe
þessu vifevíkjandi í 17. blafei Norfera, bls. 67, og getur hann af því
sjefe, afe jeg hef ekki gengife fram hjá því þegjandi, heldur hef jeg
bent á ýmislegar sjerstaklegar orsakir, er hjer í landi geta valdife
því, afe kláfei leynist lengur mefe saufefje, en í útlöndum er títt. En
hvafe þafe snertir, afe herra landlæknirinn segir, afe jeg hafi breytt
ósambofeife vöndufeum manni, mefe því afe rangfœra orfe Withs, þá
getur liver og einn sjeb af því, sem jeg hef sagt hjer afe framan,
og mefe því afe bera saman þafe, sem jeghef skrifafe í 24.—25. blafei
Norfera, vife lækningabók Withs, afe herra landlæknirinn hefir rang-
lega kvefeife upp þennan harfea dóm yfir mjer. Aptur á móti getur
hver sjefe, er ber saman þafe, sem jeg hef skrifafe, vife ritgjörfe Dr.
Iljaltalíns í 5.—6. blafei Ilirfeis, afe landlæknirinn hefir einmitt gjört
sig brotlegan í því sama, er hann ranglega ber upp á mig, mefe því
afe rangfœra orfe mín. Landlæknirinn ber mjer enn fremur þafe á
brýn, afe jeg hafi skrökvafe því upp á sig, afe hann telji kláfeann eigi
sóttnæman. þetta er heldur ekki rjett hermt; jeg hef einungis
sagt, afe lækningamennirnir segi kláfeann innlendan, sprottinn upp af
spillingu og vanrœkt í fjárkyni voru, og afe hann spretti upp lijer
og hvar án sóttnæmis og samgöngu, en jeg hef aldrei sagt, afe þeir
neiti því, afe sóttnæmi geti mefe fram valdife ldáfea. þafe virfeist því