Hirðir - 28.11.1860, Síða 1

13.-14. blaíl.
HIRÐIR.
3. árgangur.
28. nóvember 1860.
Um J»að, er gjörzt hefnr, síðan í júnimán-
nði, í fjárkláðamálinu.
Eins og kunnugt er, hefur nefndin í fjárklá&amálinu haldib á
fram störfum sínum í sumar, og þab meU hinni sömu stefnu, eins
og liún tók sjer þegar í upphafi, er hún var sett. þannig hefur
liún manaharlega látib halda á fram fjárskobunum allt sumarib, og
hafa lögregluþjónarnir gengizt fyrirþví, sem þeim hefur verib fram-
ast aubib, eins og skýrslur þeirra bera vitni um. t>ab, sem mest
tafbi fyrir nefndinni og þeim í vor eö var, var þessi apturkippur, seni
kominn var í stjórnina meí) þaÖ, ab láta babiyfin vera ókeypis, eins
og veriÖ haföi í fyrra-sumar, því aö hann gjöröi þaÖ um, aÖ eigi varö
kveÖiö neitt á um bööin, fyr en svo seint, því aö brjef stjórnarinnar um,
aÖ þau mættu veitast gefins, kom eigi hingaö, fyr en meö gufuskipinu
íjúnímánuÖi; en eins og póstgöngur ganga hjerálandi, gat vitneskj-
an um þetta eigi komizt um kring til hlutaöeiganda, fyr en í lok
júnímánaÖar og öndverölega í júlím. Eptir aÖ lyfin voru fengin,
tóku menn til aö baöa alstaöar, þar sem enn þá þótti eigi öldungis
uggvænt um sýkina, og meÖ því þaÖ er nú búiÖ aö koma inn í al-
menning slíkri afskapa-hræbslu fyrir hverjum bólunabba, sem finnst
á nokkurri kind hjer á Suöurlandi, þá munu bööin allvíöa hafa veriö
viö höfö, þar sein vel mátti komast Iijá þeim sökum kláöans. Nefndin
sá sjer samt eigi gjörlegt, aö takmarka þetta fremur, en dýralækn-
arnir og lögregiuþjónarnir rjeöu til; því aö hún gat cigi annaÖ en
fundiö, aö hún átti einkis annars úrkosti, en trúa þeim fyrir því;
því aÖ eigi var henni auöiö, aÖ feröast um fjórar sýsiur og skoöa fjeb
á hverjum bœ. A hinn bóginn þótti henni og langtum óhultara, aö
heldur væri baöaÖ of mikiö en of lítiö, því aÖ eins og hiö fyrra
gat aldrei orÖib til annars en ábata fyrir sveitirnar, þar sem baöiö
eykur svo mjög ullarvöxtinn, þá var auövitaö, aö ógjörningur var,
aö sleppa nokkrum einum staÖ, þar sem nokkur kláöavottur eöa ó-
þrifakláöi, sem svo er nefndur, hafÖi sýnt sig í fyrra-vetur, hvort
sem þetta var á hinu læknaöa Qe eöa á hinu aökeypta, sem menn
vissu um aö víöa haföi haft hin títtnefndu óþrif í fyira-vetur.
13-14