Íslendingur - 29.06.1860, Síða 7

Íslendingur - 29.06.1860, Síða 7
55 og þótti konungur fyrst heppilega úr ráha; en seinna virbist sem honuin hafi skjátlazt, er hann tók þökkum sœnsku ráhgjafarina fyrir það, að hann hefði synjab lög- beiðslu stórþingisins „samkvæmt uppástungu ríkisþingis Svía". Norðmenn eru einráðnir íþví, ab halda til fulls rjetti sínum vib Svía, enda er þeim eigi tamt, að gefa fangastað á sjer fyrir óframsýni sakir eður einurðarleysis. Kari kon- ungur 15. var krýndur í Stokkhólmi 3. dag maímánaðar1, með allri þeirri dýrí> og prýði, er slíkum hátíbum hlýðir. Mikið er látið af öllu, en mest af krýningarreið konungs- ins, ebur hinni miklu prósessíu til kirkjunnar. Konungur- inn og prinzarnir riðu í skinndregnum skrúðkápum (Her- melimkapper), meb demantskórónum á höfði, en drottning- in og hennar hirðsveit ók í logagylitum vögnum. Þýzlcaland og Austurrílci. A því hefur þótt helzt bera á seinni tímuni, hve mjög Prússar hafa látið sjer um gefiö, ab koma breytingu á sambandslögin; láta þeir í veðri vaka, að þeir sjeu þess albúnir, ab segjast úr sambandinu, ef þeir fái eigi neinu til leiðar komið. Um leið gjöra þeir sjer far um, ab vinna þjóbernisflokkinn sjer hollan, tala drjúgt um l’raina og heibur þýzkalands, og mæla þar libsmálum, er frelsinu þykir misþyrmt. þab er aub- sjeb, ab þeim þykir tími kominn, til ab hroera í þýzka grautnum, og hafa þab úr krapsinu, sem unnt er. þjób- ernismenn mœna hvervetna til þeirra vonaraugum, en smá- konungunum stendur stuggur af þeim. Einn af rábgjöfum Hannöfrakonungs, Borries ab nafni, sleppti því í vor á þingi, ab minni ríkin, ef þau sæju sjer hættu búna, muridu leita þar libs, er fengist, þó erlendis yrbi ab sœkja. Nú áttu fund meb sjer í Heiðelberg forustumenn þjóbvina úr öllu þýzkalandi. þeir lýstu því yfir, „ab þ)?zka þjóbin, cinbeitt í því, ab láta eigi einn fetmálsskika af þýzku landi lenda í útlendra höndum, vildi meb trúnabartrausti hlíta þeirri stjórn til œbstu valda, er ljeti hana bindast eining- arbandi á allsherjarþingi, veitti henni síban fasta forstöbu og hjeldi öruggum skildi fyrir frama og frelsi, veldi og vibgangi ættjarbar sinnar. Hins vegar skildi sá haldinn landrábamabur, sem leitabi styrks eba stubnings hjá út- lendum þjóbum í málum, er varba þjóbframfarir á þýzka- landi". Svo mörg voru orb þjóbspjailamanna, og eru þau aubrábin, eba svo vonum vjer Borries rábgjafa hafi fundizt, er þau voru Iesin upp í málstofunni í Hannover. Aust- urríki á nú í vök ab verjast; einu megin Ferreyjaland, þar er ógrynni libs verbur ab geyma þess, ab nppreistareldnr- *) Vjer bifejum afstikunar á misherming vorri í 3. bl. 10‘J og því spornubu þau alls eigi vib því, ab börn þeirra óaf- látanlega gáfu sig vib honttm, og reyndu til meb öllu móti, ab sefa þann hinn sára og þunga harm lians. En hversu brjóstgóbir og ljúfir sem allir voru á heimili þessu, voru þeir allir sem ekkert í samanburbi vib Maríu. Hún ein mátti fylgja honum á skemmtigöngum hans; húnvildivera sú, er honum þœtti vænst unt ab læsi fyrir hann, og hún vildi vera hinn þöguli gæzlumabur hans, þcgar hann var of sorgbitinn til þess, ab hafa hugann á því, sein hún las; liallabi hann sjer þá upp ab stólbakinu, og mýkti þá návist hennar hugtrega hans. þegar tímar libu fram, og hann fór aptur ab hafa skemmtun af því, sem hann ábur hafbi haft gaman af, þá sat hún heilum stundum saman og hlýddi á hljóbfœraslátt hans, þar sem hann ljek á Forte- piano. Hún var þá vön ab sitja nær honum vib vinnu sína, og stakk upp á efni því, sein liann skyldi syngja um, eins og vandi hennar hafbi verib ab fornu fari; stundum bab hún liann ab kenna sjer ab leika einhvern hljóbfœra- leik, sem henni þótti örbugur, þannig, ab sú tilfinning lýsti sjer í því, sem vera átti. Eins var um lesturinn, sem smátt inn gjósi ekki upp, fyrri en ab megi gjöra, og öbru megin Ungverjar. þeir kvebja nú heldur enn eigi skorinort þurfta sinna og rjettar, heimta hina fornu landstjórn sína, og þab meb, ab keisarinn Iáti krýnast konungur Ungverjalands, en gjöri þann innlendan mann ab undirkonungi (Palatin), er þjóbin telur bezt fallinn til þeirra valda, m. ö. fl. I vor kom upp úr kafinu firnindamikib fjárdráttarmál í Austur- ríki. þeir, sein í fyrra stóbu fyrir vistaföngum til heriibs- ins, höfbu dregib inn í sinn sjób hjer um bil 18 milíónir gyllina af fje ríkisiris. þeir höfbu niebal annars liaft þá abferb, ab selja sania nautaflokkiiiii 10 sinniim, eba optar. Margir voru bendlabir í sökinni, einkum kaupmenn í Trí- estarborg, auk fjölda hermanna. þó var abalsökudólgurinn hershöfbingi nokkur, Eynatten ab nafni. Hann var settur í varbhald, en gat rábib sjer þar bana, ábur dómi yrbi á lokib. Fjárhagsrábgjafa Bruok, er fyrir skömmu er látinn, var og dreil't vib þetta mál, en seinustu rannsóknir bera af honum sökina. Frakltar og Bretar. Meb þessum þjóbum hefur eigi gjörzt neitt nýstárlegt. Svo lítur út, sem lieldur hafi dregib saman meb þeim aptur, og ab þær, sem óskandi væri, ætli enn samhuga ab skerast í vandamál norburálf- uiinar, er til þeirra kasta keinur. I Savojumálinu hefur Napó- leon bobib Svisslendingum ýms hlibrunarbob, en þeir klifa enn á ríkjafundi, þó litlar eba engar líkur sjeu til, ab hann verbi haidinn um þab efni. þab er sjer í lagi ástandib í Tyrkjalöndum, er menn hafa verib hræddir um ab mundi draga Frakka og Breta í tvær áttir, og fyrir skömmu þótti mörgum, sem Tyrkir mundu eiga skarnmt ólifab. Rússar hófu nýjar ákærur móti þeim fyrir mebferb þeirra á hinuni kristnil þegnum, en Iengi hefur leikib grunur á, ab keis- ararnir, Napóleon og Alexander, væru orbnir á eitt sáttir, ab gjöra enda á kvölum „sjúklingsins"; en svo kallabi Niluilás keisari ríki Tyrkja. Rússar skorubu á stórveld- in til fylgis og atfara; stungu þeir upp á mebal ann- ars, ab sendir yrbu erindsrekar, er skyldu líta eptir, hverju fram fœri í ríki soldáns. Bretar tóku strax þvert fyrir, og þegar þetta kom til eyrna soldáni, bab hann sig undan þeginn visitatíunni, og sagbist sjálfur vera um fœr, ab huga ab höguin þegna sinna. Enda var haft í skopyrb- um, ab bjer bybu Rússar mönnum ab koma og líta þann á nástrám, sem enn þá væri líf í. Víst hefur Rússumhjer brugbizt illa undirtekt Frakka, því Lavalette, er varb sendi- bobi þeirra í Miklagarbi eptir Thouvenel, hefur sent ófagra skýrslu um tiltektir Rússa í ríki soldáns; scgir hann þeir 110 og smátt varb eptir fastari reglum, ab lnín virtist ab líta svo á sjálfa sig, sem væri hún skuldbundin tii þess; hún bar þá undir hans atkvæbi, þab sem hún las, og skaut því undir lians dóm, án þess ab hún væri sjer mebvitandi fyr- irhafnar þeirrar, er hún á sig lagbi, eba greiba þess, er liún gjörbi honum. Einhvern dag sátu þau í bókaherberginu. Hafbi hún um hríb lesib fyrir honum. Játvarbur óttabist, ab hún þreyttist, og hafbi livab eptir annab bebib hana ab hætta, en hún svarabi glablega: „A jeg ab lesa einsömul? Játvarbur; þab er svo skemmtilegt, ab lesa meb þjer; þú gjörir svo góbar athuga- semdir, tekur fram allar fallegustu greinirnar, skýrir hib torskiida svo skýrt og skilmerkilega, ab jeg hel'meira gagn af því, en þótt jeg læsi tólf sinnum meira meb sjálfri mjer. Jeg mun verba rjett-skynsöm, fyrst vib Iiöfum byrjab bók- nám okkart“. „Astkæra María, segbu heldur: endab", svarabi haun; „því ab þú veizt, ab þessu getur eigi allt af gengib. Jeg verb ab hverfa heini aptur í næstu viku; jeg hef syndgab

x

Íslendingur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Íslendingur
https://timarit.is/publication/86

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.