Íslendingur - 04.07.1862, Blaðsíða 8

48
gróðurs, en snjór hefði legið á jörðu, og mannháir skafl-
ar niður \ið flœðarmál. Er eigi furða þó landið sje fót-
kalt þar norður, þegar svo viðrar hjer syðra sem nú er
reynd á orðin.
— Mannskaöar á sjá hafa orðið hjer syðra í vor.
Snemma á vorvertíðinni fórst bátur af Akranesi með 4
mönnum, er allir týndust, þeir voru á heimleið úr beitu-
fjöru; formaður hjet Gísli Gíslason frá Sýruparti á Akra-
nesi. 18. júní fórst bátur í flskiróðri af Seltjarnarnesi,
einnig með 4 mönnum og drukknuðu allir, formaður hjet
jþórður Hinriksson, bóndi á Melshúsum í Reykjavíkursókn.
23. s. m. fórst annar bátur af Seltjarnarnesi í fiskiróðri
með 3 mönnum, formaður var Sigurður bóndi Sæmunds-
son frá I’resthúsum á Ejalarnesi, nýtur bóndi; hásetar
hans voru 2 unglingspiltar báðir mannvænlegir, annar
sonur Árna Björnssonar bónda í Brautarholti, hinn sonur
Guðmundar bónda í lfáraneskoti í Kjós.
— Kvefsóttin sem geysaði yfir hjer sunnanlands hvað
stríðast í maímánuði, er nú því nær á enda, en mann-
skæð varð hún í sumum sveitum í meira lagi. Vjer vit-
um eigi, hve margir hafa úr henni dáið, því prestar skýra
ekki frá því fyr en um árslok. En vel gjörðu prestar ef
þeir tækju sig til og skýrðu oss frá slíkum hlutum, sem
þeir eiga hægt með frá að skýra, og almenning varðar
um. Að eins höfum vjerfrjett að í Útskálaprestakalli hafi
andazt í þeirri sótt 15 manns; í Kálfatjarnarprestakalli 19
manns, þar af 18 á 12 dögum; í Garðaprestakalli 22; í
Reykjavíkur 28 eða 30. í Ivjósarsýslu ætlum vjer að
færri hafi dáið að tiltölu. Hel/.t dóu gamalmenni og ung-
börn í sótt þessari. Af þeim sem dáið hafa á þessu
tímabili í Gullbringusýslu teljum vjer nafnkenndasta þessa:
madame fmrdísi Björnsdóttur í Yiðey; hún sálaðist 28.
maímán. á 3. ári hins níunda tugar. Hún var ekkjasjera
Guðna Guðmundssonar, fyrrum prests að Olafsvöllum á
Skeiðum, og systir hins nafnkennda merkismanns f>órðar
sál. kansellíráðs Björnssonar á Garði, sýslumanns í f»ing-
eyjarsýslu. Hún hafði um mörg ár dvalizt hjá sekretera
O. M. Stephensen og frú hans Sigríði, bróðurdóttur sinni,
og var afbragðs kona á sinni tíð. Önnur merkiskona dó
suður í Njarðvíkum öndverðlega í júnímánuði, Helga Árna-
dóttir, kona Óiafs bónda Björnssonar í Innri-Njarðvík.
Hún var á sjötugs aldri, hafði áður verið gipt Ólafi Ás-
bjarnarsyni, föður þeirra Sveinbjarnar kaupmanns í Kefla-
vík, Ásbjarnar hreppstjóra í Njarðvík og þeirra systkyna;
hún var ágæt kona í sinni röð.
Norður í Húnavatnssýslu hefur þó sótt þessi orðið
hvað mannskæðust, að því er frjetzt hefur, og Ilúnvetn-
ingar ekki einir heldur allt landið missti þar einn sinn
merkasta og bezta mann, þar sem sjera Jón Jónsson
i Steinnesi, prestur til f>ingeyraklausturs og prófastur í
Ilúnavatnssýslu andaðist 2.júní þ. á. eptir fárra daga hel-
sótt. Hann fæddist á Ytrahóli í Húnavatnssýslu 17. nóv.
1808; kom í Bessastaðaskóla 1828, útskrifaðist þaðan
1833; fór þá til Steingríms biskups Jónssonar, og var
hjá honum til 1841. f>á vígðist hann til fdngeyrabrauðs
eptir föður sinn Jón prófast Pjetursson, og hefur þjónað
því síðan til dauðadags. Hann var ágætur gáfumaður,
göfuglyndur og hreinlyndur, og í alla staði einn af mestu
og merkustu embættismönnum þessa lands um sína daga.
Hann var manna heilsutæpastur, en þó skorti aldrei fjör
nje fylgi. Ilann lætur eptir ekkju og G börn, eldri sonur
hans er kominn í Reykjavíkurskóla. Frjetzt hefur og að
sjera Einar Brvnjúlfsson Sivertsen í Gufudal, albróðir sjera
Sigurðar á Útskálum og hálfbróðir Helga biskups, sje lát-
inn; hann mun hafa verið rúmlega flmmtugur að aldri.
— Nýtt tímarit. Norðri er, að minnsta kosti um
stund, liðinn undir lok, og ritstjóri hans, alþingismaður
Sveinn Skúlason sagt að muni ílytja sig búferlum til
Reykjavíkur. En hinsvegar er komið á kreik nýtt hlað á
Akurevri, í sama broti sem íslendingur, og heitir »Norð-
anfario, blaðið lítur vel út bæði að ásýnd og efni. f>að
kemur út 1 örk í mánuði, og eru þegar komnar 5; ár-
gangurinn kostar 1 rd.; ritstjóri er Björn Jónsson áAkur-
eyri, nafnkenndur maður, og gaf Norðra út um árið, áð-
ur Sveinn kom til sögunnar.
— Gufuskipið Arcturus fór hjeðan 23.júní. Með því fór
kand. theol. Eiríkur Magnússon, sem veitt hafði verið Beruf.-
prestakall,og kona hans til Lundúna. Sumir hafa sagt, að
hann eigi kost á að verða þar prestur við kapellu, er Svíar,
Norðmenn og Danir eiga íLundúnum; en ekki vitum vjer
að svo stöddu sönnur á því. Hitt mun satt, að hann eigi að
annast um, að rjett verði prentað á íslenzku hið nýja testa-
menti, er biílíufjelagið enska ætlar að gefa út í Lundúnum
nú í sumar.-------------------------
Út af auglýsing þeirri frá Laugarness- og Klepps-
eigendunum, er sjest í auglýsingarskápnum hjer í bæn-
um, leyfum vjer oss að spyrja yður, herra bæjarfógeti,
hvort alls konar auglýsingar, hvernig sem þær kynnu að
vera úr garði gjörðar, verða teknar til auglýsingar í skáp-
inn, eður einungis þær, sem þjer álítið lögum samkvæm-
ar og þess vegna eruð samdóma.
Oss stendur það á miklu að fá að vita yðar meinr
ingu sem yfirvalds okkar í þessu efni, því annars vöðum
vjer í villu og svíma um það, hverjar auglýsingarnar eru
eptir yðar áliti löglegar og hverjar ekki, og leyfum oss
því hjer með virðingarfyllzt að skora á yður að gefa oss
i blöðunum, hið fyrsta hentugleikar yðar Ieyfa, opinbert
svar upp á þetta. Keykjavik, 25. júm' 1862.
Nokkrir Reykvíkingar.
Auglýsingar.
Síðan fyrir miðjan þennan mánuð hefur mig undir-
skrifaðan vantað 8 hrúta, 7 veturgamla og 1 tvævetran,
alla hvíta, með marki: stýft vinstra, scm jeg vegna veik-
inda sem þá gengu ekki gat haft hemil á, en síðan þau
minnkúðu, hef jeg ekki getað fundið þá, þó jeg daglega
hafi leitað þeirra. Nú þó jeg hafi heyrt sagt, að allt fje
hjeðan úr sýslu skuli rjett dræpt, ef það hittist í Árnes-
sýslu, leyfi jeg mjer samt, að biðja hvern þann sem kvnni
að hitta tjeða hrúta, að leiðbeina þeim og koma til mín,
móti sanngjarnri borgun, og vona jeg að hver heiðvirður
maður líti á þær ástæður, sem mæla með því, að jeg geti
vænzt þess, þar jeg hvorki bafði hevrt neitt um ákvörðun
Suðuramtsins hjer að lútandi, og að það ekki var hirðu-
leysi, heldur veikindi sem orsökuðu að jeg ekki gat strax
handsamað þá eða fundið, 0g framvegis skal jeg gæta
þess, að fje mitt ekki sleppi.
Uelliskoti, 24. júní 1862.
Porsteinn Porsteinsson.
— Vegna lasleika míns í vor, prentun alþingistíðind-
anna og fleiri orsaka, hef jeg enn þá eigi getað látið
prenta kirkjurjett þann, er jeg í vetur var að safna kaup-
endum að, en jeg vona samt að hann geti komið út í
sumar og að áskrifendurnir hafi biðlund við mig þangað
Ul. Reykjavík, dag 16. júní 1862.
Jón Pjetursson.
Prestaköll.
Oveitt: Pingeyrakl.brauð, eptir fornu mati 37 rd.
40 sk.; ekkja í brauðinu, sem nýtur náðarárs.
Gufudalur, eptir fornu mati 42 rd. 36 sk.; ekkja í
brauðinu, sem nýtur náðarárs. f>essi brauð eru auglýst
25. júnímán. J>ar að auki eru enn uppihangandi og ó-
veitt þessi brauð: Breiðavíkurþing, þönglabakki, Prest-
hólar og Fljótshlíðarþing.
Ábyrgðarmaður: Benidikt Sveinsson.
Preutalur í prentsmifcjuuui í Keykjavík 1862. Kiuar púrlbarson-
i