Íslendingur - 20.02.1863, Blaðsíða 8

152
Mánudag 26. jan. 1863.
(Jón Guðmundsson skipaður sóknari gegn Jónathan
Sigurðssyni ur Dalasýsiu).
Með Dalasýslu aukahjeraðsrjettar dómi, kveðnum upp
13 jan. f. á. er hinn ákærði Jónathan Sigurðsson fyrir
ýmsan þjófnað dæmdur í betrunarhús í 3 ár, til að endur-
gjalda constitueruðum amtmnnni Boga Thorarensen 1 rd.
bónda Lopti Jónssyni 24 sk. og ekkjunni Margrjetu Sveins-
dóttur 60 sk. og sömuleiðis til að greiða allan af máís-
sókninni leiðandi kostnað, og þar á meðal í málsfærslu-
laun fyrrum hreppstjóra Jóni Oddssyni 1 rd. en dómi þess-
um hefur hlutaðeigandi amtmaður skotið til landsyfir-
rjettarins.
|>að er nú að vísu með egin játningu hins ákærða,
sem kominn er yfir lögaldur í sakamáluin og eigi áður
hefur verið ákærður nje dæmdur fyrir lagabrot, og öðr-
um framkomnum upplýsingum nægilega sannað, að hann
þrásinnis hafi gjört sig sekan í heimildarlausri töku á
ýmsum munum, sem mestmegnis hafa verið matvæli og
ætir hlutir, og það stundum úr lokuðum húsum og ílát-
um. En þegar meta skal saknæmi hins ákjærða fyrir
þessi afbrot sín, sem í sjálfu sjer bera á sjer öll þjófn-
aðar einkenni, ber þess að geta, að sú spurning er kom-
in fram undir málinu, hvort hinn ákærði muni hafa verið
gjörða sinna ráðandi (tilregnelig). Ilefur nú hjeraðslækn-
irinn, sem tvívegis hefur verið kvaddur til þess að gefa
álit sitt um þetta atriði, að visu komizt tíl þeirrar niður-
stöðu að svo væri. En þar sem landlækniriun, sem þessi
álit hjeraðslæknisins hafa verið borin undir, afdráttarlaust
hefur lýst því yfir, að það, eptir hinum framkomnu upp-
lýsingum, sje með öllu vafasamt, hvort hinn ákærði, er
líði af Entozoider, sje gjörða sinna ráðandi, þá treystist
xjetturinn ekki til, eptir þessari skoðun landlæknisins, að
kveða upp áfellisdóm yfir hinum ákærða, er því hlýtur að
dæmast sýkn fyrir sóknarans ákærum í málinu, eins og
líka kostnaður málsins ber að greiðast úr opinberum sjóði,
og þar á meðal til sóknara og svaramanns hjer við rjett-
iun 5 rd. til hvors tim sig, og hin ídæmdu málsfærslu-
laun í hjeraði. Hvað skaðabæturnar snertirber undirrjett-
arins dóm að staðfesta, þó þannig að iðgjöld til setts amt-
manns Boga Thorarensens eptir ósk hans, hjer við rjettinn
falli burtu.
Meðferð og rekstur málsins í hjeraði hefur verið víta-
laus, og sókn og vörn þess hjer við rjettinn lögmæt.
Pví dœmist rjelt að vera:
Iíinn ákœrði Jónathan Sigurðsson á fyrir sóknarans
ákærum í þessu máli sýkn að vera. AUur af málinu
löglega leíðandi kolstnaður, og þar á meðal til sóknara
hjer við rjettinn málaflutningsmanns Jóns Guðmunds-
sonar og svaramanns organista P. Guðjóhnsens 5 rd. til
hvers um sig, greiðist úr opinberum sjóði. Um slcaða-
hœtur Lopts Jónssonar og Margrjetar Sveinsdóttur á
undirrjettarim dómur óraslcaður að standa.
Hið ídæmda að greiða innan 8 vikna frá lögbirt-
ingu dóms þessa undir aðför að lögum.
Vatnsflóðið i Iteylcjavík 14. febr. 1863.
Og sjá, himna raufirnar opnuðust, og þar kom hláka
mikil. Og snjórinn varð á svipstundu að vatni. Og vötnin
leituðu til sjáfar. En vötnin höfðu ekki framrás. Og það
skeði svo, að þau söfnuðust öll saman í borginni, og þurr-
lendið hvarf, og þar varð sjór mikill. Og vindurinn bljes
á vatnið; og þar risu stórar öldur og æstust móti bú-
slöðum manuanna. Og öll borgin skalf af ótta. Og borgar-
h'ðurinn kallaði hátt og sagði: vjev forgöngum! En andi
bæarstjórnarinnar sveifyfirvötnunum. Og andinn talaðibg
sagði: vjer viljum láta gjöra mikinn fjölda skinnsokka, að
mannanna synir geti vaðið til lands, svo að öllu fólki verði
borgið. En þar var skinnekla mildl í því landi, og hjarðir
sauðanna voru kaunum slegnar. Og bæarstjórnin talaði,
og svo skeði það ekki, og bún bauð ogsvo stóð það þar
ekki. Og bæarstjórnin leit allt hvað bún hafði ekki gjört,
og sá það var harla gott. Og hún gekk aptur inn í sitt
hús og hvíldist. — x —
— Tíðarfar, skepnuhöld, aflabrögð. Yeð-
uráttin er að vísu hvorki köld eða frostasöm, en þó er
hún mjög óviðfeldin og óhagstæð, því að aldrei linnir
umhleypingum og hretviðrum, sem hljóta að spilla öllum
útigangspeningi. Frjezt hefur og, að útigangshross sje
farin að hrökkva upp af hjer og hvar. Snemma á þorra
barst bingað fregn um ftiegnt vetrarríki úr Strandasýslu,
svo að jarðlaust liefði verið þar sumstaðar fyrir hesta
síðan um veturnætur. Góð tíð sögð úr Norðurlandi ali-
an fyrri part vetrar fram yfir nýár. Aílalaust á öllum
Inn-nesjum hjer syðra, enda gefur aldrei á sjóinn; en
suður í Garði fiskast þegar róa gefur, og þaðan er sagð-
ur hákarlsafli góður, ef mönnum gæfi að stunda hann.
þriðjudaginn 17. þ. m. hefur að h'kindum verið róið í
Höfnum, en fregn er ekki enn af því komin, hvort fisk-
ast hefur þar þann dag; áður var þar fiskilaust.
— J>. 18. þ. m. var konungseignin Lundey (hún er á
Kollafirði milli Kjalarness og Yiðeyar) hoðin á uppboös-
þingi til leigu um 5 ára tíma, og bauð Sigurður Ingjalds-
son bóndi í Hrólfskála á Seltjarnarnesi, hið hæsta boð,
eður 74 rd. í árlegt eptirgjald.
------------ h
Anglýsiiis
Skiptafundur í dánarbúi kaupmanns sál. Th. Johnsens
hjer úr bænum, verður að forfallalausu lialdinn á skrif-
stofu bæjarfógeta í Reykjavík fimtudaginn þann 12. marz
þ. á. kl. 4. e. m., og verður þar meðíij annars tekin á-
lyktun um, hvað gjöra skuli við þær útistandandi skuldir
dánarbúsins, sem enn eru ógreiddar.
Skrifstofu bæjarfógeta í Ueykjavík, 12. febr. 18l>3.
A. Thorsteinson.
Með brjefi dags. 3. jan. þ. á, hefur herra prófaslur
og dómkirkjuprestur Ó. Pálsson sent oss 7 rd. 37 skk.,
sem eru gjafir til Biflíufjelagsins; nl. frá Brautarholts og
Saurbæjar sóknum ð rd. 9 skk., frá Mosfellssókn 28 sk.,
frá presti sira J. Guttormssyni í Móum 2 rd.; samtals 7 rd.
37. skk., Fyrir þessar gjafir vottum vjer hjer með gef-
endunum innilega þökk.
II. G. Thordersen. P. Pjetursson. Jón Fjetursson.
Prestalcöll.
Yeitt: 7. jan. Kálfafell á Síðu, sira Páli Pálssyni í
Meðaliandsþingum. 7. febrúar Álptamýri í Yesturísa-
fjarðarsýslu, sira Arngrími Bjarnasyni á Stað í Súganda-
firði.
Óveitt: |>önglabakki, Fljótshlíðarþing, Staðarhraun,
Meðallandsþing, og Staður í Súgandafirði.
/
Ábyrgðarmaður: Benidikt Svcinsson.
Pr«utatiur í prentstniííjtmiii í Reykjavík 1863, Eiriar pórtarscia.