Norðanfari - 01.06.1862, Blaðsíða 7

Norðanfari - 01.06.1862, Blaðsíða 7
47 skidinga ( strífiskostnai), 0" á meían Napoleon þarf hafa aiiniui fótinn í Slexico, sitji hann ekki eins ojr ytir höfufesvörbum þeirra. Norburi'Jfnnienn þola þar íielflar ekki lo|itsla,2;tb. Sainbandsmenn dóu þar lirönn- urn saman ár gulusóttinni. Frakkar [hafa enn orbiÖ ut) taka lán. Hertoginn af Malakoff Marsclial Pelessier, sem sein- ast vann á Sebastópól á Krím, hefir um nokkur ár verið Landstóri Frakka í Afriku, en er ntí orhin ovo farinn iiö elliglöp eru komin á hann, svo aö annan varö aö skipa í staö hans. SaiÖ vise konungur frá Egýptalandi, var kornin tií Parísarbprgar og fserÖi Napóléon fallbyssu steypta í Cairo ár stáli, og sem flytur ktiluna 1} míltt veitar. 3 sendiherrar voru og kornnir þangaö frá Japan, mjög kurteisir og vel aö sjer í ýmsum vísindum Noröur- álfunnar; þeirra mesta matar sælgæti, er hrár fiskur og eins konar súpa, sem brytjaö er ofan í músalær og völsku- rófur hí er vanalegur árbítur þeirra. Belgien. Leopold konungur þar, hefir veriö þjáöur af stcinsótt svo honum var ekki ætlaÖ lengra líf. Læknar rjcöust því aÖ skera til þess náöu steinum úr blöÖr- unni, sciu lukkaöist, og konungur nú kominn til heilsu. Ilolland. þar hefir oröiö í verksmiöjubæ einurn, ógtirlegur bruni svo aö 4 kirkjur og 14 verksmiöjur brunnu til kaldra kola ásaint ráöhúsinu. Portugal. Ivonungur Luis fyrsti 24. ára gamall, er sagt aö aö muni Ieita sjer kvonfangs hjá konungi Viktor Emanúel, sem á 2 dætur, og er önnur gipt prinz Napoleon og heitir Clóthiidur, en lrin María Pia og þykir álitlegur ráöahagur. Spánverjar hafast nú ekkert sögulegt aö, nema cf telja skal hlut þanrt áttu ásamt Englendingum og Frökkum í herferÖinni til Mexikó. Ríkisráös forsetinn O’Ðonnel ræöur þar mestu, svo þar má heita aÖ fári vel fram, aÖ því leyti vænta er nteÖal svo rammkatólskrar þjóöar. Drottningin hefir boÖiÖ Páfanunt tii sín í hús- inenns ku. England. Gripasýningin hófst í Lundúnum 1. d. maí mán. og voru þangaö komnir 600,000 gripir, sem virtir eru alls 36 milliónir dala Gripirnar frá Dannmörku þykja meÖal hinna helztu, nú eru á gripasýningunni. Kaup- mannahöfn er kölluö París Noröurianda. Viöarullar skorturinn þrengir nú svo ntjög aö atvinnu margra, sern plága sje. Dagiaunamenn gjöra upprcistir og samsærigegn verksmiöjueigendunt. Landsetar gegn óöals- bændum. Ýmsir þingmcnn í málstofunum ámæla stjórninni hart fyrir kostnaÖinn til hersútbúnaÖarins, en Palmerston Lávaröur slær alla af laginu meÖ viturleik sínum og snill- yröum. FjárvörÖur ríkisins, GiaÖstone, segist liafa í fullu írje aötekjurnar megi viÖ útgjöldunum, og þvt er tekju- skatturinn álagöur. Engin þjóö í heimi hefir náö slíkum framförum í gufuskipa bygging sem Bretar, og hvcrgi jafn mikil! flýtir skipa, er fara 23. enskar mílur á títna, ineira en nokknr gufuvagn á landi. B a n d a f y I k i n. Noröanmönnum veitir sem optast betur, og sækja fast suöur á bóginn. þeir hafa náÖ borgum og kastölum, og er þeirra mest borgin New-Orleans og þó einkum Norfolk. Borg þessi hefir veriö áugasteinn Suöur- fylkjanna. þar er líka ein hin bezta höfn viö Atlants- haf, og liggur jafnvel betur viö verzlun eti Nýja Jórvík. Áöur Sunnanmenn urÖu aÖ flýja borgina Norfolk, brendu þair og e^ÝiIögöu Baönuill sína 11,000 sekki, herbúnaö og skipastól, ogjárnbarÖan mikla Merrimac sprengdu þeir meö púöri í lopt upp, svo land og sjór sknlfu viö, meira en mílu vcgarburtu. Oilum vistumkomu þeir undan. M’Clellan heitir æösti hershöfÖingi NorÖanmanna. BeauregarÖ Sunnamanna og eru báöir fullhugar og hermenn miklir. Richinond heitir höfuöborg Suöurfylkjanna og þangaö áttu NorÖanmenn skammt leiöar, þá seinast spuröist. Beaure- garö var þá meö liö sitt 100,000 manna í Corinht, og bjóst til varnar mót M’. Clelian og liöi iians. Noröan- menn hafa leyst litmenn úr ánauö sinni, í þeim fylkjun- um, sem þeir hafa unnib frá Sunnanmönnum, einnig hafa þeir leyst liafnir þar úr hersátursbanninu, aÖ því leyti inega meöan ófriöurinn stendur þar y íir, semmönnum virtist aö ekki nniiuli geta staöiö lengi hjer eptir, ef aörar þjóöir elcki skerast nú í leikinn meö Sunnanmönnum, svo sem Engiendingar og Frakkar, er eins og áÖur getiö, þykjast veröa fyrir þungum búsifjum af NoiÖanmönnum. Hannaiát, 4. þ. m. andaöist Helgi prentari Helsra- son, en jaröaöur 11. s. m. aö SvalbarÖi áSvalbarösströnd. Hann var fæddur 10. dag nóvemberm. 1807 á Reynir á Akranesi, og tekin til uppfósturs á 6 ári af Confercnseráöi M. sál. Siephensen, sem ljet kenna honnm prentiistina, og varö yfirprentari í Viöey 1832, síÖ;in í Reykjavílc og seinast á Akureyri til þess hann dó. Hann giptist 1832, Ungfrú Guörúnu Finnbogadóttur, og eigna'ist meö lieimi 9 börn, af hverjum 5 lifa, 3 stúlkur og 2 piltsr. Elín, ekkja eptir Jón heitinn I.axbai, húandi á Neöri-Dáik- stööum á SvalharÖsströnd, Guörún gipt Einaii gulisinið Thorlacíus frá lirafnagili, nú á Miðsaintúni í Giæsibæjar- sókn, en Sigríöur ógipt á Akureyri og þorvaiður beykir i Reykjavík og Jakob hjá fósturforeldrum sínum á Staöar- bakka í MiÖfiröi. Iljer um sveitir höfum vjer heyrt margra mannaiáta getiÖ, og teljum vjer aö eins hin helztu þeirra: Sigfús Bjarnason óöaisbóndi á Hvammi f Mööruvaila klausturs sókn, sem var kominn nokkuö yfir sexíugt og haföi veriö hreppstjóri yíir 20 ár, einhver meÖal hinna hyggnostu og giöpvúöustu rnanna í bændastjett. Jóhann Pálsson lirepprtjóri á Ytri-Reistará og kona hans Margrjet þor*r- insdóttir bæöi utn fertugs aldur. }>au áttu 7 hörn á lííi flest í ómegö. Jóhamies Árnason bóndi á Skáipageröi í Kaupangsseit, nær sjötugur aö aldri, ættfróÖasti maöur á Noríiurlandi og aö því skapi háttpniöur. Jón bóndi Jónasson á AuÖnuin í Yxnadai, og (írímur bóndi þorsteins- son á Skógum á þelamörk, háÖir komnir yíir sexiuiit. Ur SkagafirÖi höfum vjer lijett lát nokkurra og eru liin helztu meöal þcirra: hjónanna Nikulásar Magnússonar og konu lians Sigriöar Áinadóttur á Halldórstööum á Langholti um fertugs aldur, sem bœoi dóu á sama Sólar* hringnum frá nokkrurn börtium í ómegö. I Húnavatns- sýslu cru þe-sir merkastir dánir: sjcra Jón Jónsson pró- «3 rIira Lflí! mælti kvekarinn, bæÖi óttaslegin og undr- unar fi Bþaö er aÖ vísu satt aö jeg sá ekki viö sla'g- vizku pinni, enn hinsvcgar er þaö arÖlítiI veiöi því jeg hef næstalítiö af penitigum meÖferÖis, og til fullvissu skaí jeg eína þjer þá“. „Hnepptu frá þjer kápunni laxmaöur“! sagöi reifar- inn brosatidi, jeg krefst einungis þeirra peninga sem geymdir eru í leöurtösku þinni, og ætla jeg aö ráöleggja þjer aÖ koina meö þá, án frekari fyrirhafnar. Douglas varö náfölur og mælti meö skjálfandi röddu: „þaÖ er ekki mfn eign, peningar þessir heyra til verzl- unar manni nokkrum sem jeg er sendur frá, og er bæi i líf mitt og mannorÖ í veöi, ef jeg afhendi þá ekki skil- víslega til móttökumannsins“. „Álítur þú mig þann aula, kvekari góöur! aÖ jeg taki fraiuburö þinn trúan!egan“? mælti Iim-Ioi og hió.vib. Ilvernig stendur þá á leigulíÖabúinu, sem þú ætlaöir aö flytja mig til þetta ern kátlegar missagnir! og liefir þú sjálfur átt allmikinn þátt í ógæfu þinni, en hvaö um þaÖ, komdu strax tueÖ pcuingana“. „Júi þaö er raunar satt aö jeg á búgarö þenna. en þé ekki fyr en jeg hef greitt andviröi han«, scm eru pen- ingar þeir er þú vilt svipta mig, og liggur þvf í augum uppi aö jeg má engan veginn missa þá. Jeg skal sveija þjer eiö aÖ því, aö á tilteknum slaö og tíma, skal jeg yi greiöa þjer jafnmikla peninga uppliæf, og þá sem í leötir- töskunni eru, svo framarlcga sem þú lofar mjer leii'ur minnar. órændiim í þetta sinn“. „rlættn þessu óþarfa masi, og lilíönastu boöi mínu, mælti Iim-Ioi, helduiöu aÖ jeg sje þaÖ barn aö lcirgia triínaÖ á þess konar ePa. Neii út meö peningana, eö» aö iiöriim ko-ti skalt þú innan mfnútu liggja dauöur fyrir fótuni mjer“. Douglas sá ab byssuiilaupiÖ stemdi á sig, og vissi aö engin undanfærzia niundi duga, ieysii því leöuipung- inn frá belti sínu oj fjekk reifaraninn. Jeg er tnikill nlánsinaöur! tapa mannoröi mfnu og et’ til vill, lífinu, rnæiti kvekárinn, og bar sig miög anm- lega: .Pcningatnir vdru ckki lengur ttifn eign og jeg verö álitinn svikari, og sæti lögleari liegningn fyrir v*n- skii þessi. Mj. r er líka ómögulegt aÖ læra sönnur á, aö jeg liafi veriö ræmlur heim“. Hann huldi ai.dlit sitt, og Ijet dadnna ganga og var stööugt aö harma sier. á meöan Iim-Ioi var aögirfalcö- urtösku haus viö s’iönl s'un. „þii crl einungis vahluraö ógæfu minui“ sagÖi Douglas enn þá ciinisinni, og er þab öldungis ekki ósanngjörn krafa Irá ininni liálfu, aö þú hjálpir n>jer til aÖ gjöra sögu- sögn mfita tnianlegri, meö því aö skjóta fácinum kiiluiíi

x

Norðanfari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Norðanfari
https://timarit.is/publication/88

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.