Norðanfari - 01.04.1863, Blaðsíða 8

32
vetnr, og hefi jeg nýs!;e?> frjett greínilega um hann. Svo
bar til aí> skörnmu eptir þrettandann lundnst 5 hross dauh,
nálægt Bergstöhum á Vatnsnesi og fjögur þeirra frá þeim
bœ; liöfbu þau sjezt hjerum hálfri annari viku átmr. 4 lirossin
lágu hvort nálægt öðru; en 1 svo sein 100 fafcma þar Irá ; |
láu þau ýmistega, sum á hlifcinni, en eitt á fótunum, líl;t og |
þafc hetfci lagst, nema einn fóturinn útundan því. þetta var
ó mýrarsundi, sern ekkeit sýndist afc hafa tretafc grandafc þeim. 1
I þeim hiuta sem nifcur snjeri á hrossunum, voru þau bein- j
brotin, og þafc mjög mikifc. Helzt geta menn til afc þau |
hafi lent í skýstrokk litlum, en þó voru hrossinn á þt iui
stöfcvum, er þeirra var helzt von, og lítlfc efca ekkert fluttst til“.
IJtleiKÍar. 20. f. m. haffi jaktskipifc Rachel tllheyrandi j
kaupm. Fr. Gtidmann og Burmester komifctil Skagastrandar,
eptir 14 daga ferfc frá Kaupinh. var þar þá byrjafc afc hlafca j
fleiri skip sem fai-a áitu lii Isl. Vefcuráttufar gott erlendis. Mat- j
vara fallifc í verfci svo afc korn, sem kotn mefc tjefcu skipi, j
sje selt fyrir 9 rd. tnnnan, baunir 10 rd. en grjón 11 rd , kafti
er sagt afc sje á 40 sk. sikur 28—30 sk. brennivín 20—22 sk.
niunntóbak á 5-6Boel 4jl. 8okraies og Hildnr, sem
lijefcan fóru seinast í haust, voru á leifcinni heim; hann 30,
en hún 57 daga. þeim bræfcrununi amimanni J. P. Havstein
og kaupm. J. G. Havsteen kvafc hafa heilsast vel í vetur,
og þeirra von inefc hinum fyrri skipum hingafc. Sá sífcar-
nefndi kominn í fjelag vifc einhvem stórkaupmann Brandt.
Knn þá er sagt iai'n iierskáít eg ófcur í Bandafyikjunum;
og afc Pólakkar hafi giört mikla tippreist geen Alexander
Bússakeisara, en engar horfur orfcnar á því hvernig hentii
rwundi reifca af. í dag 10 apríl kom briggskipifc Hertha
hirigafc eptir mánafcar ferfc afc heiman.
§norr! §ig;ur|óiisson.
Engill daufcans of'an jarfcar lil,
sendihofci sjóla himins fríji
sveif á gullnu raufclitufcu sltýji;
hans örindi, hörmugt frani jeg þyl.
Iturfagurt í hjervistar reit,
teskublóm er hjartast gróa náfci
blífcum litum sakleysisins gljáfci;
enn daufcinn, þangafc djörfum aiigum leit.
Harmþrunginna hnigu tár á brá,
illjós vonar ástarsjónum faldí,
eyfcir lílsins bijes nieí: grimuni valdi
á laufifc unga, er laut til jarfcar þá.
I.ífifc 8vipult Ijent cr oss í heim,
fyr en varir, fjöriö verkir heyeja
fæst ei linun, utan sú afc deyja,
allir hlýfca hljóta lögum þeim.
Gröf, nýorpin garfci kirkju í,
tingbarns lifcifc Ifkifc náir geyma
á ljósmn vængjuni, gufcs til dýrfcar heima,
öndin lióf sig, yfir jarílífs 9ký.
Snorri lifir, stjarna ofar braut
fagur engill, frelsarann lofandi
fögru sólar unaSs þreyr á landi.
Hann ^r, sviptur sairi tíinans þraut.
2
Manualát.
t>ess liefir eigi verifc getifc, sem þó er vcrt, afc 19. okt.
1861. dó liósiiiófcirin li.gibjörg Beriediktsdóttir á Hlöfum í
Glæsihæjarsókn 64 ára gönml, er haffci tekifc á móti ylir 200
börnuni, fóstrafc ineira efca miuna lijer um 40 niunai'arlaus
og fátæk hörn ; haffci verifc í hjónabandi mefc manni sínuiit
fyrriim hreppstjóra Flóvent Jónssyni a Hlöfcnm 34 ár, enn
þeim engra buina anfcif, húifc í 34 ár, og eins lengi verifc
Ijósmófir og þafc mefc sjaldgæfri heppni. Ingibjörg sáltiga
var í betralagi greind, gufclirædd, gófcviljufc og hjálpsöln, opt
ylir efni fram.
6. f. m. dó J>óifcur bóndi Sæmundson á IJtlabnrfelli í
Svínavatns lirepp. gófcur húmafcur og reglumafcur; <>g er inælt
afc ekki hafi verifc einskildings skuld á búi lians, sem lágætt
þvkir á þessari tífc. Nýlega er og dáin presisekkja Gufcrúm
Bjurnardótiir,- systir R. M. Olsens sái. á þingeyrum. en ekkju
eptir prestinn sjera Jón sál. Jóns«on á Barfi Jónssonar prófasls
| afc Aufckúlu Jónssonar Teitsssonar biskups. Einnig helir <>g
frjet/.t !át Gnfclaugs bónda í Oxney á Rreifcalirfci, einhvers
mesta ríkismanns þar vestra.
Auglýsingar,
Tlvítur strigapnki fannst fyrir næatl. jól í hæjardyrtui-
um hjá mjer, mefc blárri sífctreyju. Ijóshlárri nærpeisu,einum
sokkum og tvennum lefurskóm. Sá sem tjefca niuni á, vitji
þeirra til mín og borgi auglýsingu þessa.
Grund í Eyjafirfci, 9. apríi 1863.
H. Tómasson.
F j á r m ö r k.
Brennimark: A A S Arngrímur Andrjesson Illugastöfcum í
Fnjóskadal.
Sýlt í stúf liægra; hamarskorifc vinstra, brenniniark: PallJ
PJII Jónsson á saina bæ
Heilrifafc lia'gra, gagnbitafc undir; sýlt vinslra
Elin Sesselja Jónsdóttir á sama liæ.
Sneitt frainan lögg aptmi liægra ; Sý't í hamar vinstra
Salóme Kristín Mýrdal á sama bæ.
Sýlt Itægra fjöfcur fr., stúfrifafc vinstra fjöfcur fr.
Jón Kristjánsson í Reykjahlífc vifc Mývatn.
Stúfrifafc iiægra, vaglskorifc aptan vinstra.
Páll Jónssnn á Garfci í Helgastafahrepp.
Vaglskorifciö aptan liagra; fjöfcur framan vinstra.
Brennimark I’. J. "
Sá, efca þeir, sem %ynnu afc brúka sama eyrnamark á
íje sínu og jeg, og nokkur líkindi gaiti verifc til nni sam-
göngur fjár okkar, vildu gjöra «vo vel afc segja mjer frá því
í hlafci þessu , efca þá skriflega, svo afc maikinu yrfci, ef
þörí sýndist, breytt frá rninni efa þeirra háll'u.
Frifcrik Jónsgon tiiriburrnafcur búandi á Ytribakka ( Arnar-
! neshrepp í Eyjafjarfcarsýslu.
Eti/aiuli ut/ (íl)ijrtjdtiiiti(idiif Jíjöril J Ó II S S U II.
Prtuitafcur í preutsmifcjumii á Aknrejri. B. M. S t e p h á n s s » u.
andi er mefcal vor og verfcur mefcan heiniur þessi byggist. |
Hver fær nú talifc og metifc allt hifc gófca, sem þessi I
mikla og rnerkilega kona Elizabeth Fry, fjekk mefc gál'uin |
sínum bæfilegleikum, kappsmnnum, fraiiikvæmduni og dæmi, i
komifc til leifcar. Mefc bve miklu veglyndi varfci hún eigi frífc-
leik sfnum, og höffcinglega útliti, hve fagur var ciei lúnn
»kæri hljómur hennar, hve n júkt tungutak hennar og mælska,
hve hvass skilningur hennar. hve oþreytandi kappsmunir,
hennar og framkvæmdir, hve hátalandi lol's- og eptirbreyin-
isvert dæmi hennar. Fjarstæfcur þær, sem vom í skaplyndi
liennar sýndust einmitt efla mikilieik hcnnar, og gjöra hana
hæfari til liinns mikla verks hdn leysti af hendi. þafc var
sem hún gæti sjefc livern mann út, efca innramann hvers eins.
þafc var líka, sem henni væri veitt eitthvert ósýnilegt vald
til afc stjórna öfcriim. Henni var geíin einhver sjerleg ai-
vara, sjerlegt lag og aíl skiiningsins, sem allt sýndist veifca
afc lúta fyrir.
Hún var jafn einurfcargófc og djörf í máli sfnu, rsfcum j
cg framgöngu, niefcai hinna voldugustu í hölium kununganna,
sem hreysum hinna volufcustu; í ínálstofnnum, seni á hin-
uin fáinenimstu fundum í kofum sokkavefaranna.
þó engin fái því neitafc. afc hinir sjaldgæfu eiginiegleik-
ar þessarar merkiskotin, hali átt mikinn þátt í öllu því er
liún koin til loifcar meíal mannkynnsins, hafi þú sú regia
hennar, ckkl minna stufclafc afc því, er húu sjálf gjörfci fyrst |
uppskáa í banalegu sinni fyrir einutn vina sinna; afc Ijiá því
liún var á 17. árinu, hati liún aldrei svo vaknafc af svelni
sínuin, hvort heldtir hún var sjúk efca heiibrígfc, afc þafc ekki
væri sín fyrsta hugsun, hvernig hún bezt gæti þjónafc Gufci.
Einn af Persakontingnm, haffci.þrjá vitiinga vifc hirfc sína.
VTar einn Indverji, annar Arabi og þ'ifc'i' Gtikki. Hann mat
þá alla mikils fyrir viturleik sinn og reynslu, og ljetþá opt
koma tii sín, tii afc heyra á saintal þeirra og læra aT^eim*
hyggindi og viturleg ráfc. Einhverju sinni þá er tifra tt var
um kjör manna, gæfusöm og ógæfnsöm, lagfci konungur þá
spitrning fyrir þá: bvíifkt ástand væri hifc ógælusmastaV
Grikkitin svarafci þafc væri, afc verfca gamall og Hfca naufc í
elliinii Itidvei jinn hjelt þar á móti, afc hágast væri afc vcra
lengi hcilsnlaus, en hafa eigi þolinmæfci til afc bera þafc. Eii
Arabinn mælti, afc hifc aumasta, sem gæti komifc fyiir mann,
væri afc liggja á hanasænginni og geta ekki miiuist þe»s, afc
hafa gjört nokkurt gófcverk um dagana. þ>essa uieiningu,
afchylltust hinir háfcir og kqnungurinn líka.