Norðanfari - 10.10.1864, Síða 4

46
Lengi var jegí efa um hvort jeg ætti af)
diríast aÖ lesa bókina, þar til jeg loks, me&
sumvizku sturlan og mótmælum áræddi þab.
því lengra sem jeg las aptur eptir Matth. guf-
spjalli, því meir Ijetti rojer fyrir hjartanu og
varb áræbnari, og loks varb þaf) mín mesta
unun og eptirlæti af> lesa í Nýja testamenntinu-
Einn dag þegar vi& kona mín sátum afe
mergunverfci kom presturinn inn til okkar, eins
og af tilvíljun og sló mig strax, afe friburinn
væri úti, hann skipa&i mjer a& lesa bæn til
Maríu meyjar en jeg neitafi; en hann lýsti
á rei&i sinni. Bcátt komst jeg ab því a&
sóknarfólkinu var tekin vari fyfir mjer, allir
vinir minir og vandamenn fo.r&u&ust mig og
fyrirlitu og álitu mig sem óhreinan anda, var
settur í bann og loks, mefe konu og börnum
gjörSur sóknarræknr“.
þ>egar a& því kom ab þessi gó&i ma&ur
burtkalla&ist fyrir líkamlegann dau&a var hann
heygbur utan hjá alfaravegi, eins og annab
liræ, enn einn lútherskur ma&ur gekkst fyrir
því a& margir af trúarbræbrurft hans fylgdu
líkfnu og prestur úr þeirra flokki kasta&i mold
á kistuna.
Lífsatrifei þessa gófea manns, er talandi
vottur þess, hve ósvífinn katólskur kennilýbur
er í því aft leifa alþýfuna bak vi& Ijósift og
reisa rammar skor'ur vif af hún nái ekki
rjettri þekkingu á GuSi og hans heilaga or&i.
Ilver sein il/a yjörir hann hatar Ijósid,
hann keutnr otj elclct til Ijóssins svo hans
verk verdi ekk; opinher, Jóh, 3, 15.
Ilpiigötvaiiii' og ílelra.
Re i kn in gs v j c 1. Vesturheimsmafur nokk-
ur, af nafni Túll, licfir smífea?) vjel eina, sem
mest hvaft líkjast tveimur Cirelum (hring-
rnjmdm'mni, "eni stætu hvor utan yfiröfrum; I
má færa hinn innri til og frá á ýmsa vegu,
á liverjum cru fjórar tölurafir. MeS vjel
þessari má á svipstundu reikna þungskildustu
dæmi, t. a. m. leigur af þeirri og þeirri upp-
hæf, yfir þann og þann tíma ; mismuninn sem
er á milluin gildi ýmsra peninga og í ýmsum
löndum, eins á allri vigt og mælir og lengd
m. fl., rúmmái hvers hlutar, hvernig sem hann
er lagafur, og stærb hverrar mælingafræ&is-
myndar. Öllum sem hafa reynt vjel þessa,
þykir hún svo handhæg og ómissandi, af hún
nú er brúkuf vífa þar, sem mest þarf a&
halda á reikningslist, t. a. m. í skólnm, þjóf-
bönkum, stórum verzlunarhúsum, og vif út-
reikning á öllum farareyrir, sem tekinn er
fyrir flutninga á gufuvögnum og gufuskipum.
Kor n v ö r n g e y m s I a. Prakkneskur vís ■
jndamafur, af nafni L. Doyere í París, hefir
fundib upp á því, aft geyma alls konar sá&-
vöru, þó óþurkufe sje, árum sama'n í málm-
fó&ru'butn ílátum, sem cru eins og flaska f
laginu, og grafin er ni&ur í jör&u þannig, a&
stúturinn standi upp úr, sem er haf&ur svo
ví&ur, a& fullor&inn ma&ur geti fari& upp og
ofan í hann til a& láta í e&a taka úr flösk-
unni sá&vöru þá sem geymast e&a takast á
úr henni. ílát þessi kallar Doyere „SÍIoer e&a
Sílos“.
Næstli&inn 25. maí, fór fram í Derby á
Englandi tnikil ve&rei&, kom þar saman múgur
og margmenni, þar á me&al prinsinn afWales
og hertoginn af Cambridge, voru þar reyndir
30 hestar, og sá er átti fráastann hestinn,
vann 30 þúsund pund sterling e&a hjerum tvö
hundruft og sjötíu þúsundir dala.
InnSciifilar. Kosningar ti! alþingis.
því hefir veri& hreift, a& frásögn vor um al-
þingismanna kosningarnar hjer á Akureyri
29. f. m. hafi eigi verið nógu greinileg, því
getum vjer þess hjer, a& af þeim 60? mönn-
um, sem mættu á fundinnm og höföu atkvæð-
isrjett, kusu 29 þeirra umbo&smann Stefán
Jónsson á Steinstö&um fyrir alþingismann, en
27 prestinn sjera Jón Thorlacius 4 Saurbæ,
2 prófast sjera Dantel Halldórsson á Hrafna-
gili, og 2 kand. J. Halldórsson lijer í bænum
Fyrir Su&ur-þingeyjarsýslu eru kosnir
sem fyrr, til alþingismanns Jón Sigurðsson á
Gautlönduin, og til varaþingmanns hreppstjóri
Einar Asmundsson í Nesi.
Fyrir Norfcur-þingeyjarsýslu eru kosnir:
til alþingismanns kand. Sveinn Skúlason í
Reykjavík, og til varaþingmanns hreppst. Er-
lendur Gottskálksson á Gar&i í Kelduhverfi.
Ve&ráttan er en (14. október) hin
æskilegasta, og allir nú búnir a& ná heyjum
sínum og rnargir cldivife. Austanpóslurinn Ní-
els Sigur&sson, kom hingafc a& austan 5. þ. m.
þa&an er afc frjetta sömu ótí&ina og hjer var
a& kalla yfir allann september, svo mjög erfitt
haf&i gengifc meb heyskapinn, Kvefsóttin haf&i
eystra verib þyngst sí&ari hluta ágústmána&ar
en fáir dái& úr henni. Fiskur haf&i verib
mikiil eystra, en vegna veikinda og ógæfta
var& honum lítife sætt. 16 hvalir og hvalbrot
voru 14. september komin á land milli Fá-
skrúfcsfjar&ar og Vopnafjar&ar; auk þess hefir
nýlega rekife sextugann hval óskertann, á Lækn-
isstöfcum á Langanesi, og hvalræfil á Skaga
í Skagafjur&arsýslu. Fremur hefir nú um tíma
hjer nyr&ra verifc lítifc um fiski-aflann, enda
vantar optast beituna.
Ensk fiskiskúta haf&i komifc á dögunum
upp undir LangáneS og iagst vifc akkerl skaitimt
fyrir utan Sau&anes, og nokkrir af skipverj-
um hennar farifc þar á land og verifc bunir
a& reka saman um 20 sauokindur og binda 2,
en þá bar þar a& vinnumann frá Saufcariesi,
sem heitir Jóhannes Gíslason, er gat varnað
duggurunum ránsins, svo afc þcir ur&u afc
hverfa frá vifc svo búifc. A& vísu hefjr saga
þessi heyrzt lengri, sem vjer eigi þorum a&
hafa eptir, fyrr en oss berst frá þeim, sem
atbur&inum eru kunnugastir árei&anleg skýrsla.
— Mannalátog slysfarir. í sumar
hafa dáifc: öldungurinn Jón Jónsson, fafcir
prestsin3 sjera Páls Jónssonar á Völluin í
Svarfafcardal. Sveinn hreppstjóri þorleifsson
á Yztamói í Fljótum, dóttursonur sjera Árna
sáluga Snorrasonar, sein scinast var prestur
a& Tjörn í Svarfa&atdal.
Úr brjefi a& austan 17. september 1864.
„27. apvíl þ. á, dó Eiríkur bóndi Pálsson
á Heykollsstö&um í Hróarstungu. Seint í júní-
iftánufci drukkna&i af hesti í Grímsá bóndi
ísleifur Gunnlaugsson ætta&ur úr Nor&uríandi.
10. júlí dó millum hæja giptur vinnuma&ur,
sem hjet Jón Hannesson og átti heima í Mýr-
nesi í Eyfcaþinghá, sem a& sögn haffci verib
mikifc drukkinn. 11. f. m. reri bóndinn Sig-
björn Bjarnason frá Odda vifc Sey&isfjar&ar-
verzlunarstafc einn á báti út á svonefnda Ieirn
örskammt undan landi; sáu rnenn þa& til bans,
a& hann datt e&a steypti sjer útbyr&is, Skip-
verjar, sem voru á kaupfari, er þar lá all-
skammt frá, sáu atburb þenna, fór þvf gtýri-
ma&ur samstundi3 í bát og fjekk bjarga&
manninum áfcur hann sökk, sem fluttur var
þegar f land, en lífgunar tilraunir ur&u allar
forgefins. 23. s. m. drukkna&i enn í Grímsá
Stefán bókbindari Stefánssen Bóassonar. þ>a&
er meining manna afc hann viljandi hafi steypt
sjer út í ána, því vart haf&i orfcifc vi& ge&-
vciki í hcinum um þær mundir“.
p a/c k aráva rp,
— Jeg undirskrifufe bifc ritstjóra Norfc-
anfara, a& gefa eptirfylgjandi Ifnum rúm í
blafci sínu:
„þ>ar e& jeg var& fyrir því harma tiPelli
afc missa ektamarin minn Jakob sáluga Magn-
ússon í hinu mikla mannska&ave&ri næstlí&ifc
vor, og stófc eptir einmana bjargarlaus mefc 3
ungbörn, þá finnst þakklætis tilfinningu minui
þafe Ijettir, afc votta þeim hei&urs- og sóma-
mönnum mitt hjartans þakklæti, sem bæ&i hafa
gengist fyrir og hvatt afcra ti!, a& margir hafa
rjett mjer hjálparhönd og þa& af litlum efn-
um, margir bæ&i mefc afc gefa mjer gjáfir og
upp skuldir, einnig heitifc mjer lifcsinni fram-
vegis; mefcal þessara hei&ursmanna get jog
sóknarprests míns sjera St, Arnasonar ásamt
stjúpsonar hans , skipara M. Baldvinssonar.
Hreppst. J. Magnússonar skipara J. Jónssonar
á Siglunesi. H. Oddssonar, B Gíslasonar, F.
Gíslasonar, B. Ólafssonar, auk annara en fleiri
bæ&i utan og innan sveitar. þessum ölluin
hei&ursmönnum, votta jeg mína innilegustu
hjartans þakklátsemi, mefc a& bi&ja þann al-
gófca föfcur, sem sjer og heyrir hin þögulu
audvörp hjartans, ab hann af náfc sinni og
miskunn vildi þeim þa& me& sinni rjettlátu al-
mættishönd ríkulega endurgjalda, mefc bæfci
innvortis frifci í þeirra sálum og ytri hagsæld-
um í þessum heimi, en umfram allt, mefc ei-
lífri vegsemd annars heims,
Gar&i í Ólafsfir&i 14. ágúst 1864.
%Gufcrdn þói&ardóttir.
Auglýslaig-ap.
— Hjer mefe Iæt jeg alla ættingja konu
minnar sálugu þorbjargar Pálsdóttur vita, a&
mínura himneska fo&ur þókna&ist a& kalla hana
hjefcan til sín 2. dag septembermána&ar L á.,
eptir 35 vikna þungbæra helstrífcslegu, og var
hún þá nærfellt 47 áragömuí. Hún var dóttir
Páls prests sem dó a& Bægisá, Árnasonar,
byskups þórarinnssonar, og þórdísar Stefáns-
dóttir, Schefings. presls a& PxeaJlválum. , Vifc
áttum saraan 7 börn, 4 lifa en 3 dáin, og
voru 2 af þeim vel á Iegg komin, þeir sem
þekktu þorbjörgu sálugu, geta bezt sagt hver
hún var, en afc minni reynd, var hún sannar-
lega íslenzk sómakona, sem sneifc allt afc inn-
lendum og gófcum,hætti, en hafna&i hjegóra-
legu aldartlldri. Gáfur haf&i hún gófcar, og
komu altjent bezt í ljós, og voru skfrari, sem
háleitari vóru sannindi þau sem um var rætt;
hún var og óvanalega forvitur kona.
Vindheirnum 2. september 1864.
Kr. Kjernestcfc.
Um sumarmálaleitifc í vor, fann jeg á Hav-
steenslófc iijer f bænum langsekk me& iítilfjör-
legu af mat í, sem jeg hefi geymt sf&an og
geymi þar til eigandi vitjar, borgar fundarlaun-
in og þafe er auglýsing þessi kostar.
Aktireyri, 22 september 1864.
Jón Sigurfcsson.
(aukncfndur „vaktari8).
— Eins og afc undanförnu ver&a í vetur til
sölu hjá mjer bækur prentsmi&junnar í Reykja-
vík, bæ&i bundnar og óbundnar, svo *em:
Sáhnabókin, Sálmabókarvi&bætirinn, Lærdóms-
kver, Passíusálmar og Hallgrímskver.
Sömulei&is eru til sölu bækur prentsmi&j-
unnar á Akureyri, me& nifcursettu ver&i: svo
sem Langbarfcasögur, Smásögur, Amtsfundar-
tí&indi og Markaskrár.
Enn freinur eru nokkrar fleiri bækur til
sölu, svo sem: Nótnabók Gudjohnsens og fleiri
bókmenntsfjelagsbækur, SmásögurDr Pjeturs.
Matreifcslubók og Gu&rækilegar umþenkingar
H, Pjeturssonar m (1.
Akureyri 1. október 1864.
Fri&björn Steinsson.
t
— I dag fann jeg í Steinager&ishólmanum
hálsnet, sem geymt er hjá ritstjóia Nor&an-
fara, þangafc til eigandi vítjar borgar fundar-
launin og þafc sem auglýsing þessi kostar.
Bringn í Eyjaflrfci 5. október 1864.
Jónas Daví&sson,
------------- ■ -----—------------------------
Eigandi og ályrgdarmadur Björn JÓnSSOH.
Prentafcnr í prontsm. Aknreyri .B.M. Stephánsson