Norðanfari - 07.12.1869, Blaðsíða 4

ar fyrirlmgaíú Iæfcnir er enn eigi sjáanlegur,
og þab getur clregist ab Iiann komi til vor,
því jeg veit eigi hvort hann afi hans er fæddur
enn Nokkrir hafa dáife síban jeg skrifabi y£-
ur seinast, þar á meba! tel jeg merkisbónd-
ann Bjarna Gubmundsson á Eyjtim, sem mjög
víSa var þekktur a& miklu og mörgu gófeu;
liann var 70 ára þegar hann sálafeist í fyrra
sumar; hann var einhver hinn gestrisnasti
mafeur, er menn hjer af vita, eins var hann
hjálpsamasti mafeur vife fátæka, og var hann
þó eigi ríkur sjáifur, en efni hans blessufeust
svo, afe hann gat framhaldife þessu gófea verki
til daufeadags. 13. júní í vor, var þafe,
sem báturinn fórst frá Iirófá vife Steingríms-
fjörfe; druknufeu þar bóndinn Magntís Sigurfes-
son, fafeir Jóns vestanpósts, einnig sonur
Magnúsar þ>órólfur, giptur og efnilegnr. Vefer-
ife var gott en farife afe bvessa, en þeir sigldu
mefe spritseglum, er haldife afe veferife haft kom-
ife í öfttg seglin og hvolft bátnum, en bann
var hlafeinn mefe spítur*.
Ur brjeíi úr Presthólahrepp í Norfenr-
Júngeyjarsýslu, dags. 1. nóv. 1869: „Hjefean
er fátt afe frjetta nema bágindi, sem afleifeing-
ar af ísnum, er lá svo lengi vife í sutnar hjá okk-
ur. Eigi var annafe á afe lifa en dropanum
úr fáutn skepnum og fjallagjösum, sem urfeu
lítil vegna hinnar vondu tífear, og svo höffeu
menn ekkert til afe nesta sig inefe til þess afe
geta legife vife grös, en fyrir þafe sem náfeist
af þeim liftu menn þó, því enga björg var
af sjó af fá. Raufarhafnarskipife kom utn
höfufedaginn; þafe haffei litla vifedvöl hjer, svo
fáir höffeu gagn af komu þess, enda voru
prísarnir eigi glæsilegir; fáir munu gráta þó
sfi verKÍun lífei undir lok. Lausakaupmaíur
Fogli, kom hingafe á Raufarhöfn þá 21 vika
var af sumri, og litlu sífear Sveinbjörn Ja-
kobsen; þótti mönnum hann gófeur gestur, því
hann hætti eigi lítife prísana; en meinife var
afe flestir voru búnir afe láta vörur sínar, og
þar afe auki bundnir hjá Fogh, Stuttur varfe
heyskapartíminn lijá okkur í sumar, fyrst
greri seint, og svo afe aldrei urfeu geldar kind-
ur nje lömb rekife úr búfjárhögum; grasvöxt-
urinn mjög lítill; mislingsrnir og kvefsóttin
þá einnig hjer á gangi, fyrir og um sláttar-
byrjunina, og tífein fremur bág, þó held jeg
afe allir hafi náfe töfetim sínum mefe góferi verk-
un. þegar illviferin og hrífearnar dundu á, var
útcngjasláttur fyrir stuttu byrjafeur, en margir
þá engu útheyi búnir afe ná, sem sat undir
snjónum þar til um mikalismessu afe hlátiafei
og menn fóru afe bera þafe saman illa þurrt,
svo eigi horfir vel til mefe peningshöldin, en
itjer er fátt um skepnur, og litlu fleiri, en þafe
sem menn þurfa afe skera sjer til bjargar, því
þafe var lítife, sem fátæklingar-nir gátu keypt
af korni. Yfir höfufe horfist því mjög bág-
lega á fyrir mönnum, en þá neyfein er stærst,
þá er hjálpin næst“.
MANNALÁT OG SLYSFARIR. Næstl. 27
júní á sjóleife frá Reykjavík upp á Hvalfjarfe-
arströnd, haffei mafeur töluvert drukkinn dottife
útbyrfeis og drukknafe. 26 júlí í sumar sem
leife, rjefei ungur mafeur sjerbana ,nýgiptur, er
átti beima austur á Tjörfastöfeum á Landi f
Skaptafelissýslu, var hann grunafeur um af-
mörkun og stuld á 20—30 kindum. 22 á-
gúst drukknafei Runólfur Runólfsson, brófcir
Sverris steinhöggvara í Ölfusá, nálægt Laug-
arclælum ; þá seinst spurfcizt hingafe var hest-
urinn fundinn, erin mafeurinn eigi, sem hafti
haft á sjer um 70 rd. í peningum. 27 sept.
þ. á. Ijezt presturinn þorvarfeur Jónsson frá
Prestbakka á Sífeu 72 ára gamall ; hann haffei
mcssafc þar daginn fyrir og tekifr fólk til alt-
aris en þá um kvöldife orfcifc drukkinn, og rife-
ifc af stafc, en náhegt Hörgslatidi faliife af hest-
inttm og borin rænttlaus þangafe heim, en dag-
inn eptir verifc lifeittn, 3 okt. andafeizt afe Stafe
í Grindavík, húsfrú Karólína þorbjarnardóttir,
kona prestsins sjera Isleifs Einarssonar 19ára
gömu!. cptir fárra daga legu. 8 okt haffci
mafeur, er hjet Brynjólfur Pjetursson orfeife und-
ir þilskipshlifc, sem verife var afc setja nálægt
Flenshorg vife Hafnarfjörfe, af hverju hann beifc
bana. Fösludaginn 19 nóv. þ. á. sigidu 4
menn á byttu, 3 úr Flatey en 1 úr Fjör'um,
í hægri sunnangolu, út mefe Látraströnd, sem
er austanvert vib Fyjafjörfe, en þá þeir komu
undan bænnm Steindyrum skammt frá iandi,
lenntu þeir á flúfe efea skeri hvar byttan hvolfd-
izt; 3 menniruir komust á kjöl, en einn drukkn-
a?I, sem þó haffci verifc dálítifc syndur. í
byttunni haffei verifc töluvert af kaupstafear-
vöru og 1 hrútur, er hundin var og gat því
eigi bjargafe sjer. Eitthvafe haffei náfest af því
sem var á byttunni.
þAKKARÁVARP,
Sjaldan lýgur almanna rómur
Leingi hefur sá orferómur farife af Jökul-
dælíngutn, afe þeir skari mjög fram úr íbúum
annara sveita í gestrisni og mannúfeleika vifc
þá sem ferfcast þar um dalin. En afe þessi
gestrisni þeirra sje vottur um sarinan mann-
kærleika sýnir þafe ijósast, afe hún kemur ekki
sífeur nifcur á hinum fátæku og lítilmótlegu,
en á höffcingjum og heldrl mönnum.
Jeg sem er fátæk og lítilmótleg húskona,
sendi á næstlifenum vetri son minn 18 vetra
gamlan, upp á Jökuldal, hann gisti hjá hrepp-
stjóranum Eiríki Ilallssyni á Merki og kom viö
á fieiri hæjum þar í dalnum ; en allstafear var
honum tekib eins og hann kæmi í hús gófera
foreldra. því auk þess afe lionum var veittur
allur sá beini, sem liann þegifc gat, voru hon-
um gcfnar íöluverfear gjafir, og þær svo vald-
ar, setn vera mátti hagkvæmast fyrir okkur í
þessu húsmennskulífi, þó sjer í Iagi hjá vel-
nefndum hreppstjóra. Hvafe allt jeg bife þann
sem alls á ráfe, afe álíta og láta þá aldrei
skorta efni til afe gjöra gott, er slíkan vilja
hafa afe geyma.
Selárbakka í Vopnafirfei vorife 1869.
Olöf Ðavífesdóttir.
— 1. september þ. á., er Reynistafcarklaust-
urs umhofe í Skagafjarfcarsýslu, veitt af amt-
inu mefe væntanlegu samþyklti stjórnarinnar,
alþingismanni hreppstjóra Oiafi Sigurfessyni á
Ási í Hegranesi; og mun þáfe vart hafa get-
afc komizt í betri hendur, enda þótt leitafc
heffei verife vífear enn um Skagafjörfe, því þafe má
fullyrfca, afe þenna hinn nýja umbofesmann
skortir ekkert til afe veita umbofei þessu hina
beztu forstöfcu.
Ritstjóri hlafes eíns á Englandi, hefir feng-
ife frá einum kunningja sínutn í Ameríku brjef,
í hvert ritafe var þessi saga :
„Ungum gjaldkera vife verziunarhús eitt,
var sagt afe sækja í þjófesjófeinn (Bankann)
50,000 (50 þúsund) Ðollara efcur amenkansk-
ar specíur. Mafeurinn fór, en þá hann kom
aptur á skrifstofu itúsbænda sinna, var katnp-
ungurinn, er hann haffei peningana í, horfinn
úr vasa hans. Menn grunuíu hann þegar afe
hann mundi vera eitthvafe seyrfeur; því þafe
þótti svo ólíklegt, afe hann á leifeinni heffei get-
afe týnt peningumnn, án þess afe hann heffei
ekki oifclb var við þafe ; og enn sífcur þótti
þafe líkiegt, afe peningunum heffei verifc stolife
af horium. Menn hótufeu honum því, afe hann
skyldi verfca settur í fangelsi og járn, til þess
skrifeib væri til skara um peningana; samt
var þetta eigi gjört, því mafcurinn haffei áí-
ur ekki verifc kunnur afe öferu enn ráfevendni
og dugnafci. Eigi afe 6Ífeur tók þetta svo mik-
ife á hann, þó hann vissi sig sýknan, afe hann
ásetti sjer fastiega, afe ráfea sjer bana. Afcur enn
liann þó gripi til þessara hrylliiegu úrræfca hugs-
afei hann sjer, afe hann þó skyldi, gjöra sitt hifc
ítrasta til ab fá peningana aptur, efca vissu
um livor licffci tekiö þá frá sjer, settist hann
nifcur og ritafei svolátandi auglýsingu, er hann
Ijet pienta í blafci einu. Jeg N. N. gjaldkeri
verzlunartiússins P. P., hefi á leifcinni frá
Bankanum afe skrifstofu þess , misst kamp-
ung upp úr vasa mínum, í hverjum afe voru
50,000 dollarar í brjefpeningum, Jeg hefi
fastrafeife þafe, ef afe jeg eigi fæ peningana apt-
ur, afe fyrirfara sjálfum mjer, þvíjeg fæ ekki
borifc þami misgrun alla mína æfi, afe jeg hafi
stolifc þessum peningam. Fari nú svo afe jeg ekki
verfci búiim afc fá optarnefnda peninga aptur
tll mín fyrir kl. 12 á sunnudaginn, þál4dag-
ar eru liönir hjer frá, svo hana jcg mjer með
byssu minni; en þeim er kemur efea skilar
mjer aptur peningum húsbænda minna, lofajeg
1000 dollörum, og eilífii vináttu minni. liinn
ógæfusaiúi gjaldkeri beife og beib hvern dag-
inn af öfcrum eptir því afc einliver árangur yrfei
af auglýsingu hans, en forgeíins; hann i-
, trekafci því auglýsinguna enn, og sagfeist nú
afe eins liafa láa daga eptir afc lifa, ef aö
liann f millitífcinni eigi fengi aptur hina marg-
nefndu 50,000 dollara. í seinni vikunni Ijet
hann enn prenta auglýsinguna, og á laugar-
daginn Ijet hann prenta þessi óttaiegu orfc:
Bá morgun kl 12 inun jeg verfea daufcur, ef
ab tinnaudi, verfcur eigi áfcur húinn ab færa
mjer aptur þá optnefndu 50,000 dollara“. þafe
ma geta því nærri, hvílika liugarkvöl þessi
veslingsmafcur hefir orfeife afc þola, og því meir
8em líflát hans nálgafcist. Sunnudagurinn rann
upp, og enginn haffci enn komife, og kl. slegiö
11. í því er barib á dyrnar hjá gjaldkeran-
um sem þegar lýkur upp liurfeinni. Hinn ó-
kunni kemur inn, og skiinar um allt herherg-
ifc, og sjer inefeal annars tvíhleypta byssu á
horfcinu og brjef eitt til ættingja gjaldkerans.
Erub þjer, segir gjaldkeri, komnir liingaÖ til
þess afe frelsa líf mitt ? Já svarafci hinn ó-
kunni mafcur. Jeg er afe sönnu eigi sá, sem
fundib liefi kampunginn yfear, en jeg vil ganga
í borgun hjá iiúsbændum ybar fyrir því, aö
þeir fái nefndann höfufestél ásamt leigum,
þegar þjer sjálíir getib borgafe hann efca
íiina misstli peninga; er þetta þegar kom-
ife í kring, afe eins ef þjer viljifc ganga ab þeitn
skilinálum, að fara til mín og vera hjá mjer
næstkomandi 15 ár. Laun yfear og annafe,
sem afe þessum skilyrfeum lýtur, annastjegum
afe þjer fáib. Jeg ætla ab sæta bofcinu segir
æskumafcurinn grátandi; ráfeifc yfir mjer; jeg
á yfcur livert sem er líf mitt ab þakka. Átta
dögum sífcar ferfeafcist óþekkti mafeurinn og
þjónn hans til Kaliforníu, og byrjafei þarþeg-
ar verzlun, er í sameiningu meb ástundun og
dugnafei gjaldkerans jókst ófeum og ávaxtafeizt.
Forstöfeu inafcur þessa hins nýja verziunar-
húss, er nú fyrir skömmu sífcan dáinn, og hefir
arfleitt gjaldkerann, ab helmingi allra eigna
sinna, og auk þessa í þokkabót afc 50,000
dollars mefe leigum, frá þeim degi afe pening-
arnir hurfu, því þafe var hann, sem haffci fund-
ifc hina inisstu 50,000 dollara, þó hann eigi
þá vildi lata þafe uppskátt".
— Austanpósturinn kom hingafe í bæinn 4 þ. m.
AUGLÝSING
— Af því sem mjög fáir hafa komife til
mín um þessar mundir meb andviröi fyrir
Norfcanfara, en farife ab lífca afe næsta nýári
1870, er jeg á ab vera búinn afc borga mín-
ar skuldir; þá mælist jeg alúfclegast til, afe þeir,
sem eru injer skyldugir fyrir nefnt blaö og
íleira, færi mjer efca sendi mjer borgunina, sem
allra fyrst í þessutn mánufci.
Akureyri 7. desember 1869.
Björn Jdnsson.
Fjármark Björns Kristjánssonar á Geitafelli:
gagnbitafc hægra ; stúfrifafe vinstra.
Eiyanth oy ábynjdarnuidur Björn JÓHSSOn.
Pentafcur í pxentsm. á Akureyri. J. Sveinsson.