Norðanfari - 12.11.1872, Blaðsíða 6

— 118 —
svo margt, aí> þafe hnekki búsæld vorri, eba táimi feiíiir
og flutninga vora á landi.
A Englandi eru 2 millíónir heeta, sem brúka&ir eru til
reibar og vagnaksturs og bundrab þúsundir til akuryrkju
Arib 1871, var á Englandi 3,325 manns varpaö í
varíbald fyrir óhh'bni gegn lögreglustjórninni, og eykst
þessi tala árlega. Sama ár voru 28,240 manns settir í
varbhald fyrir ofdrykkju 6,536 fyrir þjófnafc, 575 kæröir
fyrir rán og innbrots þjófnab 5,753 menn ”hvurfu, er
menn ekkert vissu um, af þessum voru 3,734 börn inn-
an 10 ára og 446 fullorímir, 62 af þeim fullorbnu höf&u
ráfcib sjer bana, nokkrir fundust af öbrnm og nokkr-
ir snjeru sjálfrkrafa heim aptur. Vi& árslokin vantabi
4 börn og 65 fullorfcna. 129 manns lentu undir vögnum,
sem dóu, og 2,445, er meira og minna lemstrubust eba
meiddust.
Á hverju ári eyket Lundúnaborg ab húsatölu og
fólksfjölda. Yfir árið 1871 bættust þar vib 226 nýjar götur,
sem eru 39 enskar mílur á lengd. A seinustu 10 árun-
um hafa bæzt 149,005 hús vib húsatöluna; hin nýju
stræti eru 635 enskar mílur á lengd, eba hjer um 30
þingmannalei&ir.
I Ameríku koœa nú út þetta ár 1872: 6,432 blöb, þar
*f 507 á hverjum degi, 105 annan hvern dag, 110 tvisvar
í viku, 4750 vikublöí), 21 a&ra hvorja viku, 91 hálfs-
mánafear blö&, 685 mána&ar blö&, 4 annann hvern mánu&
og 55 á hvorjum þrem mánu&um.
Skólarnir í Bandafylkjunum voru ári& 1870 a& tölu
141,629, kennaratalan: 221,042 (93,329 karlmenn og
127 konur), lærisveinatalan 7,209,938. Af þessari tölu
voru 3 621,966 karlkyns, og 3,5S7,942 kvennkyns, allar
tekjur skólanna voru 1870 a& upphæ& 95,402,726 dollars,
e&ur þrefalt meiri en 1850. Tala hinna opinberu skóla
er 125,059, og tala kennendanna (karlar og konur) 183.
198 en tala lærisveinanna 6,228,060.
A&alstö&var járnbrautanna í Bandafylkjunum, eru
í Chicago, sem er stærsti járnbrautasta&ur f heimi.
J>anga& liggja 13 járnbrautir, sem allar samanlagt, eru
10,000 enskar mílur á lengd e&a 500 þingmannalei&ir.
þar a& auki eru 3,500 mílna langar járnbrautir í smí&-
*im og f rá&i a& leggja. þetta er helzta orsökin til borg-
’ "’ílega vaxtar og stær&ar, og a& hún nú
^ um Vestnrheimsborgum. 1817, var fyrsti
nn lag&ur, sem þó ná&i ekki lengra en
-n bæinn. 1836 voru allar járnbrautirnar
Vesturhetfni 1000 enskar tnílur. Cbicago Northwestern-
brautin, er nú orfcin 1200 enskar mílur og tekjur hennar
1871 alls 82 milíónir dollars Daglega fara 94vagnlestir
me& fólk frá Cbicago, en 92 koma þanga&. þar a& auki
koma þanga& daglega 143 vagnalestir me& fluttninga og
cnn fremur 10 aukalestir me& fólk og 20 me& ílutninga.
A sumrin fara helzt og koma þessar aukalestir. Sam-
tals eru allar vagnalestirnar þær farandi og komandi
360 talsins. Af þeim 60,000 mílna löngu járnbrautum,
sem nú eru atls í Ameríku liggur sjötti hlutinn af þeim
til Chicagoborgar, og þá menn reikna me& aukabrautirn-
ar ver&ur þa& fjór&i parturinn.
I Marisionbouse á Englandi var seint f næstl. júlí-
mánu&i haldib fjölmennt þing ura það, hvernig komi& yr&i
í veg fyrir mansalifc, sem en gengst vi& á Austurströnd-
um Afríku, og hva&an árlega eru seldir 20,000 svertingj-
ar, sem þó ekki er nema fimmti hluti af því rænt er,
því a& 80,000 deyja á lei&inni af hungri og hinni þræls-
legu me&fer& á þeim frá áttliögum þeirra og til Kilvar,
hvar þeir, sem lifa, eru seldir og látnir í skipin, er flytja
þá af landi brott. A iivern svertingja sem seldur er,
er lag&ur tollur dollars, sem greiddur er til land-
stjórans e&a keisarans. A dögum Palmerstons rá&herra,
samdist millum Breta og landstjórans f Zanzibar, a& man-
sali& væri á vestursturströndum Afríku numiö úr lögura,
en nú er farifc a& fyrnast yfir samning þenna, auk þess
sem mansalifc, jókst því meir á Austurströndunuin, sem
þa& minnkafci á Vesturstöndunum. Afcur iiaf&i mikil verzi*
un verifc millum Vestur- og Austurstrandanna, sem nú a&
kalla er engin. Pundurinn sýndi ofan á, a& ekki mætti
vi& 8vo búi& standa, því eins og nú er, mætti álíta sem
Bretar væru ldut takendur mansalsins, þegar þeir á hin-
wni seinni árum hef&i látib þa& afsktptalaust. I brá&ina
mundi þa& tiltækilegast, a& greifa landstjóranum jafna
npphæfc og tollurinn nemdi af hinurn burt fluttu svertingj-
uni, sem yr&i hjer um 8000 pund sterlings, og gæti fljótt
iinnifc sig upp me& innanlands verzluninni, er þar kæmizt
á, um lei& og þessi svertingja lönd eía bjeröfc byggiust,
af inenmufcum þjófum.
AUGLÝSINGAR.
Kunn"gt gjörist: afc á skrifstofu Sufcurmúlasýsíu i
Eskjufir&i verfcur a& forfallalausu skipt eptirnefndum búum:
Jónasar sýslumanns Tborsteinsen, laugardag 30 nóv-
ember næstkomandi.
Magnnsar skrifara Kristjánssonar frá Vestdal, fimmtu-
aag 12. des. næstkomandi.
Gunnars Gu&laugssonar frá Seldal í Nor&fir&i, laugar-
dag 14. s. m. is
Hallcfórs Jónssonar frá Rangá í Fellum, þri&judaff
17. s. m.
Sveinbjarnar Jónssonar frá Eskjufir&i, fimmtudao
19. s. m. og ®
Gu&bjargar Benjamínsdóttur frá Berufir&i, laugardap
21. s. m.
A&varast því hjerme& allir hiuta&eigendur a& lálsj,
gæta rjettar síns vife þessi skipti á nefndum stafe og tímtv
Skrifstofu Su&urmúlasýslu 2. október 1872.
Jón Johnsen.
Hjá undirskrifu&ura eru til sölu:
Sagan af Konrá& Keisarasyni.
Pílagríinur ástarinnar.
Smákve&lingar eptir Siguife Breifcfjörfe.
Brag&a-Mágussaga
Axel.
Isl. kirkjurjettur Jóns Pjeturssonar.
Tímarit sama
Ný Fjelagsrit 1872, 28 ár.
Hjer a& auki fást einnig flestar þær bæknr, se-n
a&ur hafa vetib auglýstar til sölu hjá undirskrifu&um.
B. Steineke.
— Úr vöktun í Hamarkoti hefir tapast ljósgrár hestur,
stór og vænlegur, aljárna&ur, klárgengur og þungur tií
rei&ar, hjerum bil mi&aldra. Ilesturinn var nýlega keypt-
ur frá Garfci í Fnjóskadal, svo líklegt er a& hann hafi
haldið í þá átti.
þeir sem kynnu a& ver&a varir vi& hest þennan, eru
be&nir a& koma konum tii undirskrifa&s gegn sanngjarnri
borgun. Akureyri d. 5. november 1872.
Eggert Laxdal.
LEIÐR JETTIN G A R:
^ 27„~2® k'8, 60. 2, d. 1. 24 a. n. les hjörntn.
bls. 60 3. d. I. 20 a. n les fjórum 1 álnar. bls. 61. 2.
d. I 14 a. o. les kebli. bls. 61. 2. d. I. 12. a. n lea
cinkum. í 29—30 bl. Nf., bls. 65. 3. d. I. 13. a. o.
les róm. bla. 65 3. d. I. 39. a. o. les 120. bls. 65. 3.
d. 1. 19. a, n. les á 8—10 og 7 þuml. br. bor&i li sk,
bls. 65. 3. d. I. 14 a. n. les 24 — 32.
Rússneski dómarinn: þjónn einn hjá hersböffingjs
F. í Ijetursborg , kærfci herra sinn fyrir þa& , afc hann
hef&i slegiö sig lö&rung efcakjaptshögg á götu úti, þar sem
margir hef&u horft á. Hershöf&inginn fjekk þegar stefnn
og mætti heldur enn ekki drembilegur, er átti a& tábna
hver niafcur hann væri. Dómarinn las kæruna upp fyrir
hershöf&ingjanum, og skýrskota&i um tei& til vitna, er
sönnu&u kæruna. Hershöfíinginn segir þá viö þjenarann
Wrosch (þú lýgur). Dóinarinn segir: Skyldan bý&ur
mjer a& gjöra y&ar Exelence kunnugt, afe þessi or& fyrir
rjettinum eru bönnufc, og eptir lögum hengt me& þriggja
rússiskra speciu (4rd ) útlátum. Hershöf&inginn: Herra
minn, me&ferfc y&ar á máli þessu er ótilbærileg, og ólög-
mæt. (Stór furfca). Jeg er eigi vanur því a& standa vi& hii&
þjenara míns e&a hjá honum. Menn eru heldur vanir a&
bjó&a hinum keisaralega Gen. major Von F. stól. Ðómarinn:
Fyrir rjettinum eru allirjafnir yfcar Exelenee, þjer ney&iö
mig til, vegna þessara mei&andi ummæla, sem eru víta-
verfc mjög og dæma y&ur í þriggja daga var&hald. þjer
eru& og dæmdur til ab svara 5 rúblum fyrir lö&runginn
e&a kjaptshöggi&. Hershöftinginn fór þegar burtu og
skaut dómnum fyrir hinn æ&sta hermannarjett, en fjekk
aptur þa& þa& svar, a& dóinurinn æiti óraska&ur a& standa
og a& það væri lögin en eigi dómarinn er heffcu dæmí
hann hershöf&ingjann, og a& hann lafarlaust skyldi lilý&a
Iögunum, sem keisarinn sjálfur hlýddi. — Sælt er þa&
land hvar rjetlvísin er hfiffe í slíkum hávegum.
Eujandi oj ábyrjdarmadur : B j Ö r íl J Ó n S S 0 I).
Akureyrt 1672, H. j)l, S t ep l, éu s su n,