Norðanfari - 10.01.1878, Síða 4

. —8 —
sama lilyti að verða ofan á bvervetna ann-
arsstaðar, par sem peir ekki geta fengið
sjer afmarkað nýlendusvæði; peir hljóta
innan skamms að „ganga upp í“ pjóðerni
pcirra, sem með peim húa og fjölmennari
eru. En ekkert pjóðerni er íslendingum,
svo sem líklegt er, hættara við að „ganga
upp í“ en pjóðerni Norðmanna, og í Lyon
County eins og víða annarstaðar um Minne-
sota úir og grúir af Norðmönnum.
Mjer leizt yfir höfuð að tala vel á mig
i Nýja-fslandi pá er jeg var par fyrir 6.
vikum. I öllum porra manna var gott
liljóð, en nokkrir voru aptur vondaufir um
ókomna tímann. Síðan hefir mjer veiáð
ritað paðan allt vel viðunandi. Sumartiðin
hefir verið hin ákjósanlegasta. Jeg fjekk
rjett í pessu hrjef frá Gimli, dagsett 31.
ágúst. p*ar er pess getið, að útlit sje fyrir
uppskeru góða á kartöflum og kálmeti, hezti
fiskiafli, að flestir sje húnir að heyja og
margir í vinnu uppi í Manitoba. Gufubát-
ur er fyrir skömmu sendur frá Toronto til
Winnipeg, og var hann farinn að ganga
norður á vatn. „Hann verður“, er mjer
ritað, „eitthvað að flytja fyrir oss (frá Winni-
peg), og svo að flytja fisk upp eptir. Svar
er eigi komið enn (frá stjórninni) upp á
síðasta brjef vort um að fávikupóst“. J>að,
sem veldur töf „Eramfara11, er, að letur pað,
er sent var með „pressunni11, reyndist ónógt,
og í Winnipeg var ekki hægt að fá pað,
sem purfti til uppfyllingar. J*ött petta tæk-
ist miklu verr til, en menn hefði ákosið, er
pað eins víSt nú sem fyr, að blaðið kemur1.
Eg get pess fyrir pá sök, að ýmsum heima
á íslandi kann að detta í hug, að „Eram-
fari“ sje dáinn, fyrst hann kom ekki á
peim tíma, sem Halldór Briem tiltekur i
boðsbrjefi sínu.
Jeg vil geta pess, að pað er ekki rjett
er jeg segi í grein minni í „Budstikken“,
að stjórnarskrá sú, er nýlendumenn í Nýja-
íslandi hafa sett sjer, sje staðfest af Canada-
stjórninni. Eg hefi siðar komist að pví, að
petta er ekki enn orðið. — [General-gú-
vernörinn yfir Canada er ekki settur til
lífstíðar heldur til nokkurra ára]. — Land-
stjórinn yfir Manítobá býr ekki í sjálfum
kastalanum Fort garry, heldur par rjett
við — upp með ánni Assineboyne. — TJm
leið og jeg leiðrjetti petta vil jeg líka laga
prentvillu eina í grein minn í „Norðanfara11,
nr. 37.—38. (25. mai); par stendur nærri
seinast: „Margt er að vísu logið í pessu
landi“ o. s. frv. í staðinn fyrir : „Margt,
er að vísu bogið“ o. s. frv.
Jeg liefi í hyggju, ef Guð lofar, að
ferðast heim til íslands að sumri. J>á gæti
jeg gefið peim á íslandi, er um Ameríku
vilja fræðast, greinilegri og fullkomnarí upp-
lýsingar en nijer er unnt vestanum haf.
Mætti og svo tiltakast, að einhverjír vestur-
farar tæki sjer far á sama skipi og jeg frá
íslandi, og myndi jeg vilja liðsinna peim
eptir pví sem kostur væri á Jeg myndi
fara frá einhverri höfn á Austfjörðum.
Um pólitíkina islénsku hefi jeg ekki
tima til að rita að pessu sinni. — Tvennt
gott hefi jeg fengið frá íslandi i sumar,
sem jeg hjer vil minnast á: Annað er
barnalærdómsbók síra Helga Hálfdánarson-
ar, sem jeg tel sjálfsagt að verði tekin upp
við trúarlærdómakennslu hvervetna meðal
íslendinga, með pví hún tekur hinum fyrri
kverum vorum ftam í svo mörgum grein-
um. Yjer höfum hjer lærdóma kristindóms-
ins i skipulegu, Ijósu og kjarnyrtu ágripi,
sem meðal annars hefir pað sjer til gildis
fram yfir hin kverin, að ritningar-greinarn-
1) „Eramfari" hom nú líka núna með
póstskipinu (tvö fyrstu blöðin); hann byrj-
aði að koma út 10. sept. f. á. Ritst.
ar eru prýðilega valdar. J>etta kver er |
yfir höfuð miklu betri leiðarvisir til arðsams I
biblíulesturs en bæði Balles og Balslevs
kver, og pað er einmitt hinn fyrsti eigin-
legleiki, sem kristilegt barnalærdómskver
parf að hafa. —- Kvæðasafn peirra Stein-
grims og Mattíasar, „Svanhvít“, er hin
önnur góða sending frá íslandi, er jeg átti
við. Kvæða-pýðingar peirra er óparfi að
lofa, og pau kvæði, er peir i kveri pessu
hafa gefið löndum sínum í islenskum búningi,
eru flest öll hin ágætustu. |>ar er pó eitt
kvæði, sem ekki hefði átt að vera par og
jafnvel aldrei að vera pýtt á islenzku. J>að
er: „Guðinn og Bajaderan“. Ef petta
kvæði hefir nokkur áhrif á hugsunarhátt
fslendinga, pá verður pað ekki til góðs,
heldur pvert á móti til að glæða hina ljett-
úðarfullu lífsskoðun, sem að nokkru leyti er
átumein hinnar uppvaxandi kynslóðar vorr-
ar. Hefði „Svanhvít“ ekki yfirliöfuð að tala
verið samsafn hinna ágætustu kvæða og
yfirhöfuð sómi mikill fyrir bókmenntir ís-
lendinga, pá hefði varla verið um pettatal-
anda, en af pví petta einmitt á sjer stað,
pá tek jeg pað fram. Útgáfuna af kvæð-
um Kristjáns Jónssonar, sem annars er
svo vel vönduð, gjörði Jón Ólafsson nærri
pvi óhæfa í húsum manna með pví að taka
par inn margt alveg ósæmilégt og „de-
moraliserandi“. Fleirum útgefendum ís-
lenzkra kvæða hefir orðið hið sama á. Jeg
veit ekki til að neitt skáld hjer í landi hafi
látið ljóð af pví tagi koma út eptir sig
nema allsendis eitt, Walt Whitman, en
hann fjekk ekki heldur neitt „forlagshús"
til að koma kvæðum sinum út, heldur varð
að kosta pau sjálfur. Svo mikil er pó sið-
semis-tilfinning alpýðu i Ameriku. Ann-
árs er pað reyndar fyrirgefanlegra eða pol-
anlegra, pó eitthvað Ijótt að efni til slæð-
ist með inn í slík kvæða-söfn, sem Kristjáns-
kvæði eða Ljóðabók Jóns J>orlákssonar,
heldur en ef pað kemur fyrir í bókum eins
og „Svanhvit11, par sefn allt i rauninni er
út valið.--------
Tíðin hjer vestra hefir verið ágæt i sum-
ar og í mörg ár hafa vesturríkin ekki átt
að fagna slíkri uppskeru sem nú. Er pví
mjög árennilegt útlit fyrir bændur. — í
stjórnmálum er hjer fremur rólegt, Stjórn
hins nýja forseta (Hayes) fellur alpýðu
manna betur og betur í geð, með pví hánn
lætur Hemokrata og Republíkana (sinn flokk)
njóta jafnrjettis, en pví var ekki vant áður,
meðan Grant sat að völdum. — Brigham
Young er nýdáinn, og var pað landhreins-
un. Er pað ætlan peirra, er bezt pekkja
til, að ríki Mormóna fari úr pessu mjög að
rjena, og fjölkvæni polist varla úrpessu.—
Bóstusamt er enn í Mexico, og er ósjeð,
hvernig par fer. — í rikinu Ecuador í
Suður-Ameriku, hefir verið ógurlegt eldgos
í júlímánuði. {>að er eldfjallið Cotopaxi,
skammt fyrir sunnan Peru, er gosið hefir.
Talið er að 1000 manns hafi par við misst
lífið.
Maður sá, er verður eptirmaður minn
fyrir „Budstikken", er ungur Norðmaður i
Chicago, að nafni Luth Jæger. Hann hef-
ir fengið menntun sina í Kristjaniu,
J>etta er, ef allt fer eins og áform-
að er, í seinasta sinni sem jeg rita yður
eða „Norðanfara“ úr Minneapolis. Eptir
petta verður adressa mín:
Gimli, New Iceland,
Keewatin, Canada.
Yia Winnipeg,]
Manitoba. j
Yðar einlægur vin
Jón Bjarnason.
Norðanpóstur kom loksins 'hingað til
Akureyrar að kvöldi hins 5. p. m. Hann
hafði farið úr Reykjavík 9. des. f. á., feng-
ið vestu tíð og fæi’ð, að sunnan, Verið 28
daga á leiðinni frá Reykjavík og hingaðj
misst 4 hesta alveg "og orðið að skilja epL
il- aðra 4 á leiðinni.
Leiðrjetting. í „Nf.“, nr. 71—72 f. á.,
er sagt frá pví í „Brjefi úr Húnavatssýslu“,
að merkismaðurinn Sigurður Árnason í Höfn-
um á Skaga sje látinn; en nú hefir sonur
Sigurðar, herra Árni í Höfnum, skýrt oss
frá pvi í brjefi frá 11. des. f. á., að dauða-
fregn pessi sje ósönn. — Auk pessa liefir
sá, er ritaði oss ofannefnda dauðafregn, beð-
ið að leiðrjetta pessa missögn, er hann seg-
ir að til sín hafi borizt í lausum frjettum;
jafnframt biður hann að misvirða eigi við
sig pessa fljótfærni sína.
Auglýsing
u m p ó s t m á 1.
Ráðgjafinn fyrir Island liefir 7. p. m.
sampykkt pessar breytingar á auglýsingu 3.
mai 1872, 2., 7, og 8. gr.:
1, að póstafgreiðslan á Eyðum sje lögð
niður og færð að Kollstöðum í Yallna-
hrepp, og skuli aðalpóstarnir, bæði frá
Akureyri og Pretsbakka, látnir halda
pangað;
2, að aukapóstur fari frá Kollstöðum til
Eskifjarðar, undir eins og aðalpóstarnir
eru pangað komnir, en aptur sje auka-
póstleiðin milli Seyðisfjarðar og Eski-
fjarðar lögð niður;
3, að brjefhirðing sje sett á Arnkellsstöð-
ura í Skriðdal;
4, að brjefhirðingin á Fossvöllum sje færð
að Hofteigi i Jökuldal;
5, að póstafgreiðslan á Melum sje færð að
Stað í Hrútafirði;
6, að aukapóstur sá, er fer frá Hjarðar-
holti i Dölum út í Stykkishólm og pað-
an um Snæfells- og Hnappadalssýslu og
vestur í "Stykkishólm aptur, leggi leið
sina kringum Snæfellsjökul og komivið
i Olafsvík og á Ingjaldshólí, og að sett
sje brjefhirðing í Ólafsvik; og loks
7, að Barðastrandarsýslupóstur fari um á
Vatneyri við Patreksfjörð á leiðinni frá
Brjámslæk að Bíldudal, en haldi paðan
aptur beina leið suður að Brjámslæk
og sje sett brjefhirðing á Vatnseyri.
þessar breytingar öðlast gildi 1. janúar
1878.
Landshöfðinginn yfir íslandi, 30. nóv. 1877.
llilmar Flnsen.
Jón Jónsson.
SSi*5~ þessar bækur fást í prentsmiðju
Einars þórðarsonar:
Sálmabækur, Lærdómsbækur, Passíu-
sájmar, Hallgrímskver, Eæðingarsálmar,
Stúrmshugvekjur, Hugvekjur Sv. Hallgríms-
sonar, Herslebs biflíusögur stærri og minni,
Hugvekjur síra Jónasar, Augsborgartrúar-
játningin, Handbók presta, Kvöldvökur 1.
og 2. partur, Landafræði H. Fr., Ljóðabók
Jóns þorlákssonar. Hjer að auki fástýms-
ar kennslubækur og sögubækur, með fl.
Ný prentaðir Landsyfirrjettardómar
1876, á 70 aura. Nýtt barnagull, stöfun-
ar kver með 7 myndum, á 45 aura.
Enfremur fæst, allskonar prentpappír
og skrifpappír, og pappír allavega litur og
gljáandi, bæði fyrir prentara og bókbindara.
Verðið á pappírnum, mún reynast eitt
hið bezta, sem hjer á landi er fáanlegt.
Reykajavík, 7. dag des. 1877.
Einar þórðarson.
Eigandi og ábyrgðarm.: Björn Jónsson.
Prentari Jónas öveinsson.