Norðanfari - 08.01.1880, Side 4

hún er gengin til silfurrekkjunnar, að þá
skuli hún fara að setjast á þennan svo kall-
aða demantsstól, og væri pví æskilegt, að V.
vildi útpýða pað fjrir hinum fáfróðu. En
við pað er ekki að dyljast, að V. hefir íljóð-
um sínum meira af málskrúði, en haldgóðum
hugsunarpræði, eða frjálsum og fögrum hug-
myndum. í kvæðinu pegar hann er að yrkja
um vinkonuna í «Sóleyjarbrekkunni» grænu,
með saklausu höndurnar, hefi jeg heyrt menn
stórlega hneyxlast á par hann segir: og «bros-
ið á vörunum guðdómlegt er». öll jarðnesk
kæti er langt fyrir neðan pað guðdómlega,
pó að einstöku orðabelgir fullir af sjálfspótt-
ans og hjegómans vindi vilji líkja pví saman.
Hið eina kvæði eptir Jón heitinn í Snót
hinni nýju, nl. byrjun Kirkjuársins, ber miklu
fegri og andríkari hugsun, en petta gjallandi
orðaglamur Yaldimars.
Jnir sem Valdimar er að fáryrðast yfir
kláminu í beinakerlingar vísunum í bókinni
getum vjer ekkert skilið í, pví að hver sem les
pær með skörpum skynsemdar augum, í engri
heiptræknis poku, getur ómögulega metið
pær annað en græzkulaust gaman, enda hefir
enginn, hvorki fyrr nje síðar, sem pær voru
kveðnar um, pykkst við pær. Slíkt og ekki
betra má finna í kvæðabókum vorum, ogyfir
höfuð er pessi níðgrein Valdimars engu minni
hneyxlunarhella á ritvelli Norðl, en pessar
hnittilegu og meinlausu svo kölluðu beina-
kerlingarvísur í bókinni, pví pað má fullyrða
að aumari grein hefir ekki Norðl. haft að
flytja lesendum sínum frá tilveru sinni.
I niðurlagi greinar sinnar er V. Á. að
vandræðast yfir hvað «mikið sje prentað hjer
á landi af alls konar bókarusli, er haldi al-
pýðu í gamalli og öfugri stefnu, og að ó-
hlutvöndum mönnum skuli haldast pað uppi
að gefa hjer út alls konar rit í ávinnings-
skini»; en má jeg spyrja: skal alpýðanokkuð
menntast af pví að heyra á prenti skammir
og ónot um sína kærusttr vini og verk peirra ?
Nei, slíkt fer 1 gagnstæða átt. |>jóðin fær
óbeit á peim greinum og höfundum peirra,
og fer alveg eptir sínu höfði eptir sem áður.
|>að skal jeg fúslega játa, að Valdimar á
pakkir skilið af alpýðu fyrir Hjettritunar-
reglur sínar, pó pær sjeu 'mest samtýningur
frá öðrum og ekki prentvillulausar, pá hefir
hann samt safnað pví saman í eina heild.
En fyrir Norðl. grein sína á hann aldrei ann-
að enn ópökk skilið af allri alpýðu og pað
mun hann fá, sem hann mun máske sann-
færast um áður lýkur.
Að endingu vil jeg ráðleggja Valdimar,
af bróðurlegum kærleika, að skrifa aldrei pví
líkar greinir í blöðin, enda get jeg ekki skil-
ið að nokkur heiðvirður, axarskaptalaus rit-
stjóri verði svo einfaldur að klekja út á prent
svoddan örverpum, höfundinum, sjer og blöð-
unum til minnkunar.
Ititað heima á Nikulásmessu.
Símon Bjarnarson.
S t ú 1 k u r
á Laugalands kvennaskóla
veturinn 1879—18S0.
1. Arnprúður Guðmundsdóttir frá Hall-
gilsstöðum á Langanesi.
2. Björg Einarsdóttir í'rá Mælifellsá í Skagaf.
3. Eleónóra Jónsd. frá Hvassafelli í Eyjaf.
4. Eliná |>orsteinsdóttir frá Grýtubakka í
Höfðahverfi.
5. Guðný Friðbjamardóttir frá Akureyri.
— 8 —
6. Guðný Sigfúsdóttir frá Fagradal á Hóls-
fjöllum.
7. Guðrún Blöndal úr Húnavatnssýslu.
8. Halldóra Vigfúsd. frá Ketilsst. á Völlum.
9. Herborg Eyjúlfsdóttir frá Egilsstöðum í
Skriðdal.
10. Jakobína Bjarnad. frá Vöglum í Fnjóskad.
11. Jakobína Gunnarsdóttir frá Garði við
Mývatn.
12. Konkordía Zophoniasdóttir frá Laufási.
13. Kristín Jónsdóttir frá Ásgerðarstöðum í
Hörgárdal.
14. Kristín Kristjánsdóttir frá Mjóadal í
Bárðardal.
15. Kristín Marteinsdóttir frá Grímsstöðum
við Mývatn.
16. Lára Havstein á Laugalandi í Eyjafirði.
17. Sigríður Davíðsd. frá Heiði á Langanesi.
18. Sigríður Gísladóttir frá Bægisá.
19. Sigurlög Árnad. frá Höfnum á Skaga.
20. Solveig Pjetursdóttir frá Reykjahlíð við
Mývatn.
Frjettir innlendar.
Frá Seyðisfirði 23.—11.—79.
„Tíðarfar hefir verið mjög stirt í sumar,
snjóar, rigningar og frost á víxl; ógæftir,
fiskileysi, beituleysi og sv. frv. Með sept.
skánaði pó tíðin dálítið, svo góðir dagar komu
stundum og afii nokkur. Ekki aflaðist síld
fyr en siðusta dagana af sept., pá kom mik-
ið af henni og fiski líka, næsttlm tómur
porskur. Fyrstu vikuna af okt. ‘var hlaðafli
af tómum porski, eins inn á firði, var alla
pá viku blíðu veður og logn. Nú er komið
frost og norðanstormur, snjógangur og brim
og heldur farinn að rjena afli í firðinum, en
útfyrir gefur ekki að reyna. Norðmenn hafa
fengið svo mikla síld að undanförnu, að peir
hafa gjört boð út um byggð, að hver sem
vildi mætti hirða síld hjá sjer án borgunar,
pví lásarnir voru svo fullir, að peir urðu
strax að rýma úr peim svo hún dræpist ekki.
Flestir eiga með minna móti fisk og margir
munu vera í bók hjá kaupmönnum. Fjár-
taka hefir verið töluverð í haust, pundið á 20
17 og 14 aura, eptir pyngd á skrokkunum.
Verð á lifandi fje er mjer ókunnugt, en ekki
var pað borgað nema með helming í pen-
ingum. Fiskur var borgaður hjer í sumar
með 13V2 a. pd. af málsfiski, 10V2 a. pd. af
smáfiski, og 7x/2 a. pd. af ísu. Dálítið hval-
brót rak hjer upp undir Skálanesbjargið;
fundu Færeyingar pað á floti og fluttu inn í
fjörð; en af pví hvalurinn var tekinn í land-
helgi risu málaferli út af öllu saman; ekki
hef jeg heyrt um endalok peirra, en grun-
ur minn er að ekki verði Færeyingar fyrir
miklum útlátum. Bindindisfjelag var stofn-
að hjer í vor, voru fjelagsmenn nálægt 30,
með prestinum í broddi fylkingar, en Bakk-
us mun hafa sigrað hann og svo náttúrlega
hitt liðið á eptir, svo nú eru ekki eptir nema
nokkrir menn í fjelaginu, er ekki hafa fallið
og flestir peii'ra aldrei smakkað vín á æfi
sinni. Lausamenn voru klagaðirá pingiívor
og taldir sem sauðir (20), átti að stefna peim,
en ekki er búið að hreifa við nema 2 og
sluppu peir vel. Hvað meira verður gjört
veit jeg ekki“.
*** Veðráttan hjer norðanlands hefir, að
einstöku dögum undanteknum, verið hin
æskilegasta í vetur, optar sunnanátt og
stundum píður, svo í landgóðum plázutn
kvað fullorðið fje optast hafa legið úti, að
eins lömbum gefið, en pó beitt með, til
pess á áliðnu á nýárs dag, að hjer brast í
norðangarð, er stóð yfir til pess daginn ept-
ir, kom hjer pá töluverður snjór. Fyrir
hríðina mun fje hafa sumstaðar verið óvíst
og hætt við að eitthvað af pví hafi hrakið
eða fennt. það er líldegt að sumum ferða-
mönnum hafi orðið hríð pessi harðkeypt.
Litið hefir enn pað vjer höfurp til frjett
borið á fjárveikindum nema lungnabólgu í
lömbum. Almenn veikíndi eru nú hvergi
hjer nyrðra sögð nema í Reykjadal og
Skriðuhverfi í |>ingeyjarsýslu, hvar tauga-
veikin hefir gengið í vetur og 2 eða 3 dáið
par úr henni. — Nú er sagt orðið fiskilít-
ið hjer innfjarðar og eins fyrir Ólafsfirði
og Skjálfanda, enda er sagt að nokkuð hafi
sjezt af blöðrusel og útsel, mesta meinvætti
fiskiaflans.
Nýlega hefir frjetzt hingað að timbur-
maður Friðrik Pjetursson er fyr var á Syðri-
Reistará, en nú til heimilis á Svínavatni,
hafi farið út í Skagastrandarkaupstað og
pá kennt veikinda, en komst að eins heim
leiðis að Höskuldsstöðum . lagðist par í
lungnabólgu og dó nú um jólin.
— 6. p. m. var hjer haldinn fundur, til
pess að kjósa mann í bæjarstjórnina í stað
Chr. kaupm. Jónassens er úr gekk. Hlaut
verzlunarstjóri J. V. Havstein á Oddeyri
kosninguna með 21 atkvæðum, næst honum
fjekk verzlunarmaður P. Sæmundsen 15 atk.
Auglýsingar.
Nýprentaðar rímur af Finnboga
ramma. eru til sölu hjá útgefandanum |>or-
steini Kristjánssyni á Hjalla á Látraströnd,
skrifstofu Norðanf. og viðar, verð 1 kr.
— Ut er komin 1 örk af nýju blaði er
heitir „Máni“, sem fjelag eitt í Reykjavík
gefur út. |>að er ætlast til að blaðið verði
12 nr. árgangurinn og kosti 1 krónu. |>eir
í nærsveitunum hjer, sem vilja gjörast kaup-
endur að blaði pessu, geta fengið pað hjá
bókbindara Frb. Steinssyni á Akureyri.
A næstliðnu hausti var mjer undirskrif-
uðum dregið hvítt geldingslamb með minu
rjetta marki: sneitt aptan hægra, biti fr.,
sílt vinstra, biti aptan. |>ar jeg ekki á
petta lamb, bið jeg pann sem sammerkt 4
við mig. að gefa sig fram og semja við mig
um markið um leið og hann vit.jar lambs-
verðsins að frádregnum áföllnum kostnaði.
Sveinstöðum 10. desember 1879.
Böðvar Stephánsson.
Seldar óskilakindur i Hálshrepp í |>ing-
eyjarsýslu haustið 1879.
1. Hvíthnýllóttur sauður veturgamall: hvat-
rifað hægra, hvatrifað og gagnbitað
vinstra.
2. Hvithyrndur sauður veturg.: fjöður apt.
hægra, fjöður apt. vinstra. Brm.: J J.
3. Hvitur lambhrútur: heilrif. h4egra, hálft-
af apt. vinstra.
4. Hvitur lambhr.: sýlt og 2 bitar fr. hægra.
5: Hvit ær 4—5 vetra: geirsýlt hægra
hvatrifað vinstra.
6. Hvít lambgimbur: stýfður helmingur
apt. hægra, biti fr. vinstra.
Veturliðastöðum, 4. desember 1879.
S. Davíðsson.
— Brúnn foli tvævetur, ómarkaður, klár-
gengur , ógeltur, með litla hvíta stjörnu í
enninu, í meðallagi stór, tapaðist frá Hól-
koti í MöðruvallaklaustursóUn á næstliðnu
vori. Bið jeg pví hvern pann sem finnur
nefndan fola, að skila mjer honum eða láta
mig vita hvar hann er niður kominn mót
sanngjarnri borgun.
Akureyri 22 desember 1879,
Kristjana Árnadóttir.
M ó g r á r hestur 5 vetra, með mark
stúfrifa og biti fr. h., stúfrifa og biti apt' v.,
bustrakaður, aljárnaður með sexboruðum
skeilum, týndist á næstliðnu sumri frá |>ór-
eyjarnúpi í Húnavatnssýslu; er hver sem
hest penna finnur beðinn að skila honum
eða gjöra vísbending um pað til
þorbjarnar Bjarnarsonar
á Barði í Reykholtsdal.
Eigandi og ábyrgðarm.: Iijörn Jónsson.
Prentsmiðju Norðanfara. B. M. Stephánsson.