Tímarit - 01.01.1869, Blaðsíða 3

Y
í ritinu, og er þar þá 1. ritgjörð um alþíngistollinn,
er enda œtti i nœsta hepti. Pað getur verið, að sum-
um þyhi ritgjörð þessi lettvœg, því að hún nái eigi til
sín; og eins kunna þeir að hafa annað álit um það
málefni, en þar er framfylgt. En að þvi er fyrra
atriðið snertir, þá er í raun og veru engin sú grein
til í lögunum, er lettvœg se, og eigi se betra, að skoð-
uð se rœkilega, og er þetta eigi síst, er um ný útkom-
in skattalög er að rœða; vona eg og, að ef seinni hluti
ritgjörðar þessarar kemur út, þá muni margir verða
að játa, að hann geti snert sig. Og hvað hitt áhrœrir
að aðrir kunni að hafa annað álit um þetta mál, en
eg, þá getur ritgjörð þessi þó œtíð orðið orðsölc til þess,
að þeir fari að shýra mönnum frá því áliti sínu.
2. Annar kafiinn er um cettartölur þingmanna
árið 1861. Þar eru raktir karlleggirnir frá lángöfum
og lángömmum upp eptir, að því mer hefir verið unnt.
1 þessu hepti komst eg að eins yfir cett konúngsfulltrú-
ans og hinna konúngkjörnu; þessu yrði haldið áfram
í nœslu heptum og síðan teknar fyrir œttir embœitis-
manna og annara merkra manna, að því mer auðið
verður. Ættartölur þessar verða að vera nokkuð þur-
ar, því rúmið í sliku riti sem þessu, leyfir eigi að œtt-
irnar seu raktar lengra út, eða að minnst se á lítið
meira en nafnin; enda geta þeir, er vilja, skrifað cettir
sínar upp eptir þessu, aukið þœr ef þeir verða þess
fœrir, og skýrt þar frá því, er þeir vita um forfeður
sina. Ef mer auðnasi að halda riti þessu nokkuð lengi
áfram, vildi eg byrja á landnámsmönnum þeim, er