Tímarit - 01.01.1869, Blaðsíða 1

FORMÁLI.
Víiíast par, sem eg hefi verið her á landi, hefir
mer virðst, að allur þorri almenníngs vœri mjög gef-
inn fyrir alls konar fróðleik, einkum sagnafrœði, og pá,
eins og eðliiegt er, helzt pá, er snertir land vort; lika
hefir me.r og virðst, að margir alþíðumenn hefði mikið
gamanaf, að hnýsastí lög; hefir og alpýða herálandi
jafnan haft pað orð á ser, að hún vœri betur að ser
og fróðari, en alpýða er í mörgum öðrum löndum.
Nú hefir mer og ávallt fundist, að pað bœði hlyti að
vera skylda og gaman fyrir hvern pann, er findi hjá
ser nokkurn styrk til pess, að efla almenna uppfrœð-
íngu, að því er honum unnt vceri.
Sökum þessa let eg í fyrra sumar prenta boðsrit,
er eg sendi flestöllum prestum og einstöku leikmönnum,
pess efnis, að eg vildi gefa út tímarit nokkurt, ef eg
fengi svo marga kaupendur, að eg yrði skaðlaus; skyldi
tímarit petta hafa meðferðis: 1. stuttar ritgjörðir um
eitt og annað í lögum vorum. 2. landamerkjaskjöl
fyrir jörðum. 3. máldaga fyrir kirkjum. 4. einstöku
landsyflrréttardóma einkum í einkamálum. 5. smá rit-
gjörðir um ýmislegt í sögu vorri, par á meðal sýslu-
mannatöl, prestatöl, o. s. frv. 6. ýms forn bréf og
dóma, er frœðandi vœri um sögu vora og fornar venj-