Heilbrigðistíðindi - 30.06.1871, Page 1

HEILBRIGÐIS-TIÐINDI.
Fyrsta ár. M 1«, 30. Jímí.
UM DRYKK (framhald).
Það er sannmæli, að þegar náungans veggur brennur, þá
er nágrannans hætta búin. Óhollt og vont neyziuvatn getur
eigi síður en óhollt og skemmt andrúmslopt gefið tilefni til
mjög næmra sótta, og það dugar lítið, að einblína á sóttnæmið
eitt, þegar menn eigi stemma uppsprettu þá, sem það rennur
frá. Allar heilbrigðis-ráðstafanir, hverjar sem þær svo eru,
verða gagn almennings, og því ætti alþýða með alhuga að
styrkja þá og aðstoða, er gefa sig við því verki.
Það er opt siður i bæjum, að menn láta vatnsfötur standa
um tíma í húsum inni með vatninu í. l'etta ættu menn að
forðast; því að það er einmitt náttúra vatnsins, að það dregur
í sig slæmar gufur, og það stundum á mjög stuttum tíma, og
við það skemmist vatnið og verður óhollt. í göngum eru opt
slæmar gufur, bæði úr moldarveggjunum og líka úr eldhúsinu,
þar sem reykur er. Standi nú vatnsker eða vatnsfötur á slík-
um stað, skemmist neyzluvatnið á stuttum tíma, og getur orðið
skaðlegt fyrir heilsuna, þótt það sje komið frá góðu vatnsbóli.
Þá ríður og mjög á því, að neyzluvatnsílát sjeu þokkaleg og
hrein, því að ekkert getur verið viðbjóðslegra, en að borða og
drekka úr óhreinum ílátum.
Auk hreins vatns drekka menn opt ýmsa aðra vökva, svo
svo sem sýrublöndu, undanrenníngu, mysu og áir. Svrubland-
an er að því leyti betri en eintómt vatnið, áð hún hefur í sjer
fólgin nærandi efni, því mjólkursýra er nærandi. Þá er og
nokkurn veginn víst, að sýran leysir upp vínsteininn á tönn-
unum, og verndar þær þannig fyrir skemmdum, því að það er
einmitt vínsteinninn eða hraðbergið á tönnunum, er skemmir
þær svo mjög. Af þessu hygg jeg það komi, að sveitafólk