Tíminn - 30.05.1872, Blaðsíða 1

11.—12. blað.
1872.
MIMM
9
Reykjavík 30. maí.
HEIÐRUÐU KAUPENDUR «TÍMANS!»
Jeg skal eigi hafa langan nje snjallan forraála,
landar góðir, sem opt er vani, þá tímarit byrja,
eða nýjir ábyrgðarmenn takast blaðastarfa á hend-
ur, heldur einungis geta þess, að fyrverandi á-
byrgðarmaður blaðsins «Tímans» Jónas Sveinsson,
hafði vistaskipti á krossmessunni, sem aðrir góðir
menn, og sagði um leið af sjer ábyrgð biaðsins,
og afsalaði mjer og nokkrum öðrum það í hend-
ur; nú er svo komið, að það hefir orðið hlutfall
mitt, að takast ábyrgð þess á hendur, svo blaðið
gæti haldið áfram eptir sem áður, þar það hefir
fengið góðar viðtökur hjálandsmönnum, jeg vonast
því góðs til þeirra, að þeir muni eigi fyrir ábyrgðar-
manns skiptin, snúa bakinu við því, heldur styðja
það og efla, með góðum og greiðum skilum, fræðandi
ritgjörðum, lagaðar eptir stærð þess og hæfi. Með
þeirri von, og því trausti, að þjer virðið viðleitni
mína á betri veg, og öll vansmíði, í þessu mjer
óvana og vandasama verki,sendi jeg «Tímann'> út
til yðar kæru landar, því undir ykkur er komið líf
hans og dauði, en jeg mun leitast við eptir megni
að gjöra það sem í minu valdi stendur, þó eigi
kunni jeg að verða svo heppinn að öllum líki, því
sínum augum lítur hver á silfrið.
Páll Eyjúlfsson, gullsmiður.
— Gufuskip verzlunar«samlagsins» norðmanna
í Bergen, «Jón Sigurðsson», kom til Reykja-
víkur 25. þ. m., kl. 4 e. m., fermt ýmsum vörum,
370 tons, skipherra Adara W. Miiller.
Með því komu þessir íslendingar: E. Egilsen,
factor norsku verzlunarinnar hjer. P. Eggerz á
Borðeyri. Hallur Ásgrímsson frá Grænlandi, hann
kvað ætla að verða faetor á Borðeyri, fyrir verzl-
unarfjel. Húnvetninga. Slúdentarnir Jón Jónsson
frá Víðidalstungu, og Jón Jónsson fráMelum. Hafliði
í Svefneyjum, Sölfi Thorsteinssen, verzlunarmaður
á ísafirði og Jón Jónsson frá Ökrum í Mýrasýslu.
Enn fremur komu 4 þjóðverskir lúðurþeytar-
ar, er sýna vilja íþrótt sína fyrir peninga: Theo-
dor Cöster, Jacob og Peter Gillemann og Jóhann-
es Nargel; einnig kom hingað danskur? bakari, sem
heíir f hyggju að setjast hjer að.
Skipið fór hjeðan aptur til Hafnarfjarðar, 26.
þ. m., þaðan á það að fara til Stykkishólms, ísa-
fjarðar, Borðeyrar og Grafaróss, með ýmsar verzl-
unarvörur, og síðan aptur til Noregs.
FRAMFÖR OG FRAMFARAVON.
Af því, að nokkrir höfðingjar og heiðursmenn
hjer í staðnum, hafa nú, — auk annars — orðið
til þess, að stofna hjer sparnaðar- eður «spari-
sjóð», af hverju fyrirtæki þeirra, flestir munu
vænta góðs árangurs, þá leyfum við oss, að vekja
máls á, hvort gagn mætti verða að því, ef að
hefðarfrúr og aðrar sæmdarkvinnur hjer í staðn-
um, tækju sig saman, til að hafa eptirlit á innan-
húss-kringumstæðum og «bæjarbrag» með fleiru
þar að lútandi, hjer í staðnum; slíkt eptirlit er i
mörgum stöðum erlendis tíðkanlegt, og hefir haft
hinar beztuafleiðingar; það hefir haft heillavænleg og
betrandi áhrif á kjör bágstaddra, heiðvirðra for-
eldra og barna þeirra, og blessunarríka verkun á
þeim heimilum, hvar óeining, óþrifnaður, og aðr-
ar óreglur hafa átt sjer stað. Það er efnisrík og
mikil gleði hinum fátæku og bágstöddu, að vita
að hinir æðri, og sem vegnar iíka betur, taka
innilega hlutdeild í kjörum iþeirra; að þeir vitja
þeirra persónulega á ákveðnum tímum, leggja þeim
góð ráð, og svo að segja taka þannig hlutdeild í
sorg og gleði þeirra o. s. frv. Því umhyggju-