Tíminn - 15.10.1873, Blaðsíða 3

Tíminn - 15.10.1873, Blaðsíða 3
91 ur, og látum vjer með henni úttalað um hin beru ósannindi og hverfum að því, sem vjer teljum einberan þvætting. — þvættingurinn er þessi: 1., "þeir, sem fara til Ameríku bera landinu allt of vel sögunai), hvaðan veiztu það? trúir þú betur þeim, sem heima sitja? eða eru þeir sumir, sem bera því illa söguna? já! svararðu, er þú segir, að «ef öll brjef, sem koma frá íslendingum í Banda- fjdkjunum væru sett í blöðin, mætti skoða sæluna þar frá öðru sjónarmiði; þeir fóru þó líka til A- meríku? og niðra henni vísi ekki of mikið? — 2‘ segirðu: «Einmitt þessa landkosti, sem landnáms- menn lofa svo mjög segjast íslendingar vera að flýja». — Nær höfum vjer kvartað yflr eða borið fyrir okkur, að landkostir væru of góðir á Islandi, eða að landið væri skógi vaxið milli fjalls og fjöru; hvað meinarðu annars með þessu? 3., «vöntun á góðri samvizku hjá Emigröntum vorum sjest í því, að þeir þurfa æflnlega að færa sjer eitthvað til málbóta»; en málbætur eru hjer, eptir því sem þú útskýrir það, ástæðurnar, hvers vegna vjer yflrgáfum Island þar sem þú segir: «þeir berja við pólitisku ástandi íslands; sumir þykjast ætla að vinna Islandi gagu með því; sumir segja að ekkert verði gjört á Is- landi» o. s. frv. þetta er hið sama og þú segðir: «Alla þá sem færa ástæður fyrir þeim og þeim gjörðum sínum, þær er einhverjum öðrum eigi kunna að flnnast gildar, vantar góða samvizku, Emigrantar vorir færa þær ástæður fyrir brottför sinni, sem mjer þykja ekki gildar, þess vegna vant- ar Emigranta vora góða samvizku». —Auðsjeð er, að þetta er eigi annað, en þvættingur. Nú kemurðu með það spakmæli, sem væri gott á sínum stað, en á engan veginn hjer við; nfl. «það er ekki hetja, sem flýr, nei! hetjan sigrar eða fellur». — Yar það ekki pólitiska ástandið í Noregi t. d., sem olli að fornmenn vorir fluttust til Islands? og þó muntu ekki vilja kalla þá mannskræfur? Vjer vit- um það, að vjer erum frjálsir að fara hingað að guðs og manna lögum, þegar vjer finnum löngun og köllun hjá oss til þess, vjer höfum vorar á- stæður til þess að fara, þú þínar til að sitja heima heima kyrr, og getum því hvorirtveggja í s'nu lagi haft rjett fyrir oss, en þú heflr engan rjett til þess, að skrækja í skugga og hrópa oss Vesturfara sem samvizkulausa níðinga, þar sem þú bríxlar oss um, að vjer viljum af eigingirni tæla hingað landa vora og svíkja þá, og í þeim tilgangi berum vjer oflof á þetta land; ef vjer værum þjer áður kunnir að ódrenglyndi og níðingsskap, væri þjer vorkun, þótt þú gætir ills til um oss, en með því að vjer vonum, að það sje eigi svo, og sjáum að þú byggir þessi orð þín eigi á neinum ástæðum, heldur á einhverri getspeki sjálfs þín, þá vittu það, að þau eru ókristileg og syndsamleg; gættu þess, hver sem þú ert! Vjer höfum góða samvizku af því, sem vjer höfum sagt af þessu landi; að frásögur vorar sjeu ófullkomnar og barnalegar er eðlilegt, þar sem vjer bæði erum búnir að dvelja hjer skamma stund, og svo hafa þær mestmegnis farið í prívatbrjefum til vina og kunningja; vjer höfum engan beinlínis hvatt eður lattfarar hingað, nema hafi það þá verið nánustu vandamenn og vinir, er vjer vissum að eigi mundu misskilja oss. — f>að verður að vera á hvers eins eigin ábyrgð, hvernig honum kann að falla hjer; það höfum vjer ekkert með að gjöra; vjer erum beðnir að skrifa frjettir hjeðan, og verðum sem ráðvandir menn að segja það, sem vjer vitum sannast og rjettast, og oss fmnst hverjum fyrir sig ellegar þegja. — 4. segir þú: «það er undarlegt, að enginn þeirra skuli líta annað en þangað, sem Ameríka er, þetta of- lofaða land». Ilvað hefir Ameríka gjört þjer? ekki getur hún gjört að því, þótt hún sje oflofað land; þú segir sjálfur, að hún geti verið gottland, en hvaðerað því, að fara til góðs lands, þótt það sje oflofað? eða geturðu ekki unnað löndum þín- um góðs? — þú segir, «að reynstan hafl sýnt, að Ameríka sje oflofað land», en það virðist mega bæta því við, að hún sje líka «oflastað land», og sem eitt dæmi af þúsund má nefna þig. — Að menn við hafi hjer i Ameríku miklar ýkjuroglyg- ar (Humbug) neitar enginn, en þær eru optast svo bersýnilegar, að það eru ekki nema óaðgætnir og

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/96

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.