Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1897, Qupperneq 37

37
þá sorg að sjA börn sín deija á undan sjer. Að tninsta kosti vóru
allir sinir hennar dánir á undan henni (Gísli meistari dó 1673, Jón
eldri, sislumaður i Árnessislu, 1682, og Bauka Jón 1690).
Þórður Jónsson sá, sem hefur látið pera þetta minnisspjald eít
ir ömmu sína og fóstru, er vafalaust Þórður sonur Jóns biskups
Vigfússonar. Hann kom heim til Islands frá Kaupmannahöfn ein-
mitt árið 1698, sama árið sem mindaspjaldið er gert, og varð þá
skólameistari i Skálholti1. Mun hann hafa haft spjaldið út með
sjer. Það var honum líkast að sæma ömmu sína með þessu, því að
hann var maður hinn ættræknasti. Síndi hann það, er hann rjetti
mál föður síns í hæstarjetti, er hafði verið dæmdnr í stórsektir á
alþingi dauður, firir prang og önnur albrot. Þórður vaið síðar(1702)
prestnr á Stað á Snæfellsnesi og prófastur (f 1720)
3.
Þorbjörg, dóttir þeirra Vigfúsar síslumanns og Katrínar giftist
1664 GísJa Sigurðarsini, prófasts í Stafholti, Oddssonar biskups Ein-
arssonar2. Enn eigi naut hún hans lengi, því að Gísli dó 2 árum
síðar. Þau bjuggu að Oddgeirshólum3 4 5.
Firir sunnan kirkjudir að Stórólf'shvoH er legsteinn Gisla Sig-
urðarsonar. Er þar á þessi grafskrift með settletri:
Vnder þessum legstein
liggur grafm lijkamj
Digdum giœdda Haufdingz
Mans Gijsia Sigurdsonar
Hver Hjha sem Han komin
og borin var af virduglegu
Folhe sijns Faudurlandz ■<o burt
sofnadj Han og ejrniíi Ioflegii
lofstijr efter sig Idtnum a
XXVII ári sijns alldurs þan
14 dag JANVAIUI ANNO MDCLXVI
Efterlifndj Hans Allrakiœrustu E
ckta Rujnu Þorbiorgu Wijgfus
dottur Hver ed sijnum S. Ecktamij1
og Hans legsrad2 til œru og min
ingar Hefur uppa sin eigin
1) Espólins Árb. VIII. 62.
2) Espólíns Arb. VII. 39.
3) S. st. 44. bls.
4) Þannig (= ektamanni).
5) Þannig!