Víkverji - 31.07.1873, Blaðsíða 5

57
neinu móti getr gripið fram fyrir samþykt-
aratkvæði og úrskuröarvald það, sem vafa-
laust ber H. II. Konunginum, og af annari
hálfu er það óhugsandi, að þjóðfundr geti
fengið meira vald, en alþingi hefir verið veitt
í þessu máli, þar sem in einasta ástæða til
þess, að vér eigi enn höfum fengið stjórn-
arskrá, er, að konungr eigi hefir viljnð setja
slík lög án samþykkis alþingis.
VEGAGJÖRÐ HAFNFJARÐARMANNA.
Einn af þeim vegum hér á suðrlandi, þar sem
in mesta umferð er sumar og vetr, er vegr-
inn milli Reykjavíkr og Hafnarfjarðar. lnn
versti kafli af vegi þessum hefir jafnan verið
stígrinn í gegnum Garðahraun. í hrauni
þessu eru mjög fáar hellur, en víðast hvar
eru klettaklungr hrúguð saman, og innan um
þessi klungr eru djúpar lautir. Stigrinn
hefir um aldr og æfi undist fram meðal kletta
þessara. Hann var örmjór, svo að ferða-
menn optlega hafa komist í in mestu vand-
ræði, þá er þeir mættu lest í stíginum eðr
lestir mættust. Um vetr fyltust allar lautir í
hrauninu djúpum snjó, og varð þá hraunið
alófært. Á þessuernú ráðinbót, með því að
lögð hefir verið ágæt 5'/2 alinnar breið braut
um þvert hraunið, og þykir oss blaðamönn-
um því skyldara að geta nokkuru gjör
þessa verks, sem einstakir menn hafa unnið
að því án nokkurs styrks frá stjórninni eðr
af alþjóðlegu fé.
í desembermánuði 1871 áttu nokkrir
menn í Ilafnarfirði, bændr og verslunarmenn,
fund með sér, og ræddu þar, hversu helst
skyldi ráða bót á vegleysi því, er væri Hafn-
arfjarðar-búum öllum fremr tilfmnanlegt.
Menn urðu þá sáttir á að stofna sjóð, er
fyrir mætti gera góðan veg, og var þegar
tekið að safna gjöfum til sjóðs þessa. Versl-
unarstjóri Ziemsen í Hafnarfirði var kosinn
forgöngumaðr fyrir gjafasafni, og fyrir verk-
inu, er til starfa væri takandi. í vordögum
í fyrra voru komnir í sjóð nær 150 rdl., og
var þá á fundi, er áttr var inn 15. d. maím.
f. á., einkum af livötum forgöngumannsins
svo á kveðið, að þegar skyldi til starfs taka,
og var verk hafið inn 21. d. maím. 1872.
Vinnunni var haldið fram til ins 28. d. sept-
emberm. f.á., þó eigi á hverjum degi, því að
forgöngumaðr gat eigi jafnan, síst um lest-
irnar, verið við vinnuna, enda vantaði stund-
um vinnufólk. Als var unnið 58 daga á
þessu meli, og 700 dagsverk einstakra manna;
að jafnaði hafa 12 '/2 dagsverk utinin verið
á hverjum vinnudegi; stundum unnu 12
menn, stundum 14 t senn. Verkiaunin voru
fyrir ina bestu vinnumeun 7 á dag, fyrir
iua lökustu 5 Jí á dag. Forgöngumaðr verks-
ins, herra Ziemsen, kvað á stefnu vegarins,
og hefir það heppnast honum að leggja
mestan hlut vegarins þráðbeint, svo að nýi
vegrinn er töluvert, víst minst þriðjungi
styttri, en inn fyrri króka-stigr, er nú sér
menjar af beggja megin vegarins. Eins
skipaði herra Ziemsen fyrir, hve haga skyldi
vinnunni. Formaðr verkmanna var Ólafr þor-
valdsson. í byrjun verksins ætluðu menn,
að hægast mundi verða að leggja veginn í
lautunum og höggva hann í gegnum kletta
þá, er fyrir yrðu, en brátt sást, að þetta var
bæði seinlegra og kostnaðarmeira en að
brúa lautirnar, og það heíir þá verið gjört
síðan. Ágæta hraunsteina lil að hlaða brýr
af mátti hvarvetna fá, og var 5'/3 alinnar
breiðr garðr settr um þvera laut hverja, er
verkmenn komu að. Á steinana var borin
mold og möl, er fanst hér og hvar í hraun-
inu. |>á er hætt var við vinnuna í haust,
höfðu lagðir verið 560 faðmar af vcginum,
og greiddir fyrir verk þetta 636 rdl. Hver
faðmr af því, er gjört var ífyrra, hefirþannig
kostað að öllum jafnaði 1 rdl. 13 sk., en það
segir sig sjálft, að kostnaðr þessi kemr eigi
jafnt niðr á hvern faðm.
þá er sást, að verkið færðist vel fram,
urðu menn fúsari, en áðr höfðu verið þeir,
að leggja til sjóðsins. {>ó var kominn tekna-
halli í sjóðinn, þá er hætt var vinnunni í
fyrra. En forgöngumaðr vildi eigi láta við
svo húið standa, lagði nú til af eignu fé, og
tók aptr tiL starfs í vor, svo að vegrinn nær
nú, eins ag vér höfum um getið, að hraun-
brúninni. Nokkrar gjafir hafa og sfðan auk-
ist við sjóðinn, svo að gefendr eru nú orðnir
230 tals, þeir cr gefið hafa 814 rdl., og vér