Norðlingur - 13.07.1877, Blaðsíða 3

13
1-1
Hrifinn stríðefldum straum
geysar grænlenzkur fram
sá hinn geigvæni Skaðvaldur fleys,
skekur hrímfaldin haus
gtottir kaldan í kamp
þá er kólgunni Sæhrímnir eys.
Ilvað er undra eg lít?
kemur geysandi gnoð
og er grá fyrir járnum að sjá,
hvín i drifhvítum dúk,
reirðum hæsta við hún,
springur holskefla brjóstunum á.
Ægir hamast og Illér
en það hrökkur ei grand
þó þeir heitist við áhöfn og skip;
lít eg auðbaldur einn
standa stjórnveli nær
undir staðfestu- rólegum-svip.
Æðrast mæringur sízt
fyrir váligum ver
og hann verst nú af frábærum dug
líkt og þrúðefldur þór
starði meinvætti mót
þar lil Mjölnir var svifinn á flug.
Hverr mun sækongur snjall
er um dimmbláa dröfn
lætur drífa og hræðist ei par'?
livort mun Oddur á för
yfir ísþakinn geim
sá er auknafn af Gusisnaut bar?
Mun frá Bjarmalands bygð
koma fullhuginn frjáls
og þar fylt hafa dýrgripum knör?
gnæfir fjölkyngishríð
sú af finnlenzkri drótt
að þeim fræga til hefnda var gjör?
Eður lít eg á leið
yfir ólgandi unn
fagran Elliða hjúpaðan voð t
stýrir Friðþjófur frækn’
undir fárskapa neyð
og í frekustu ósátt við goð?
Ilrekur örvænting aum
þann af ástum er sár
svo hann eins melur lífið og hel?
og af hljóðfalli hjörs
vonar huggun að fá
þvi hann hræðist ei sköfnunga el?
Lækkar löður og drif
hægjr hömlungi raun
er á höfnina trygga nú rann;
sporar fleyvörður frón
heilsar innbúa öld
og sinn aldavin kenna þeir hann.
það er sjóhetjan sjálf
það er prúður án prjáls
það er l'éturson, hollvinur lands;
þar er drengur með dug,
þar er formaður frjáls,
þar er festan vors sapHakabands, I
• . ** ■*
Og haau herjar um höf,
þó án benja og blóðs,
og hann brýzt ei að hauglögðum auð;
það er einokun örm
fyrir oddi hann kýs
jafnt að æru og hamingju snauð.
Og hann rænir ei bygð,
en hann fangar þó fö,
það er frjálslegra viðskipta hag
flytur herfangiö heim;
fagnar móðir vor mædd
við sinn margþreiða viðreisnardag.
Ileyr þú, auðbaldur, óð!
hlíð með þóknun á þann,
er af þakklætis til finning rís,
nafn þitt, mannvinur mærrl
hjá sér merkir á skjöld
sú hin minnuga Sökkvabekksdís.
þú ert frömuður fróns,
þú ert fullhugi sæs,
þú ert frjálslyndur, þrautgóður, trúr,
J>ú ber ægishjálm einn
yfir fardrengja fjöld,
þú ert félags vors skjöldur og múr.
Ættum ákvæða megn
mundum yrkja þér sköp:
að um aldirnar mættir þú þrjár
færa varning um ver,
hafa blásandi byr
þegar breitt hefðir seglin á rár.
Meðan hájökla hrönn
gnæfir heimsskauti nær
og í hafviðrum sækir að grund,
’.ofar fjallkonan frjáls
þína víðjrægu vörn
er þú veittir á hættunnar stund.
Gránufélagsmaður.
EMBÆTTASKIPUN.
28. f. m. setti landshöfðingi 1. meðdómanda í landsyfirréttin-
um, Jón Pétursson, til þess fyrst um sinn frá 1. þ. m. að gegna
dómsstjórastörfum nefnds réttar upp á eigin ábyrgð, með óskert-
um launum þeim, er embætti þessu eru lögð, og sem eru 5800 kr.
S. d. var 2. meðdómandi í landsyfirréttinum, Magnús Stephensen,
settur til að gegna störfum 1. meðdómanda og landfógeti Árni
Thorsteinson settur 2. meðdómari og dómsmálaritari yfirréttarins
fyrst um sinn frá 1. þ. m. gegn hálfum yfirdómaralaunum.
Hinn 29. f. m. veitti landsh. Barð í Fljótum síra Tómasi Bjarn-
arsyni á Hvanneyri (vígð. 1867). Auk hans sóttu: síra Markús
Gíslason á Blöndudalshólum v. 1862, síra Eyúlfur Jónsson í Kirkju- *
bólsþingum v. 1865 og síra Magnús Jósepsson á Haldórsstöðum
v, 1875.
Óveitt: Hvanneyrarbrauð í Siglufirði, met. 528 kr. 89 a.
Auglýst 29. f. m.
VERZLUN Á BLONÐUÓS 1876.
(Sjá NorM. II, 30. tbl.).
(foiburl.). Vér gátum þess í öndvcrbu a& trauMa mundu Skagastrandar-
kaupmenn hafa byrjab verzlun á Blönduds, enda var þab etlilegt, því
þeiin cr ekki alllítili kostnatarauki at þvi, at) verta at reka verzlun
sína á tveiin stötum án þess þó at geta aukit hana at mun. Ef
því Thomsen hefti ekki komit þaugat í ár heftu Húnvetningar mátt
vera án þess hagnatar sem þeir nú hafa haft af því, ab geta ah
talsvertum hluta rekit verzlun sfna á Blönduós. En þetta stendut
ekki á alllitlu, þar sem er hálfri dagleit skemmra áleitis á Blöndu-
ós en á verzlunarstatina á Skagaströnd fyrir meginhluta íbúa í S
hreppum sýslunnar. þat er líka föst ætlun manna ab hefti Thom-
seu nú ekki ortib til ab sigla á þessa höfn, mundi þess máske hafa
ortib langt ab bíta ab abrir heftu rátist i þab, því lítt mundu
kaupmenn hafa Iofat höfnina. En Thomsen var hérkunnugur; hann
vissi vei ab böfuin hafbi fleirum sinnum vcrib skobub, og álitin ab
minsta kosti talsvert betri cn Skagastrandarhöfn; hann vissi ab Hún-
vetningar þrábu mjög ab fá verzlun á Blönduós, og bver hægtar-
auki þeim var ab því. Hann rébist því í ab taka stóxfé ab láni til
ab byrja meb verzlun þesea, og hefir hann rckib hana meb því fylgi
og lagi sem framast hafa verib ástætur til, og sér í lagi má þab
kalla tiltakanlegt áræti, eta jafnvel ofdirfsku ab leggja af stab frá
Björgvin 25. eeptember og þekkja þó jafnvel og hann þekti stór-
brim þau sein vanalega eru á haustum hér vib Húnaflóa, og mega,
ef tii vildi búast vib ab liggja hér langt framá vetur. Eu eiubeitt-
ur viiji lætur ekki autveldlega bugast, og a!t hefir lánast vel. Hon-
um hefir þannig autnast ab sigla hicu fyrsta vorzlunarskipi inná
Blönduós, nú í seinni tíb, og hann er ortinn þar nýr iandnámsmab-
ur á hinni nýbyrjubu þúsundáraöld.
þótt nú kaupm. Thomsen, met því ab byrja verzlun á Blöndu-