Norðlingur - 09.07.1878, Síða 4

8
7
t
EIín Jónasseu.
Hinn 5. dag aprílmánaðar andaðist í Reykjavík ein af merk-
ustu konum þessa lands, frú Elín Jónassen, dóttir jústisráðs
Stephensens í Vatnsdal, kona E. Th. Jónassens sýslumanns í Hjarð-
arholti. það var hvorttveggja, að hún var af góðu bergi brotin,
enda munu allir sanna það, sem hana þektu, að hjá henni var kom-
ið í eilt það sem bezt hefir mátt prýða íslenzka höfðingskonu fyr
og nú.
Víst munu vandamenn reisa henni fagran og veglegan minnis-
varða, en traustastur mun sá varðinn verða, er hún hefir sjálf reist
sðr í hjörtum vina sinna með sínu ástríka trygga vinarhjartn, sín-
um eldfjörugu gáfum og með sinni hreinu íslenzku sál,
t
J. CIip. Jeiisen.
J>ann 27. f. m. létst á Oddeyri fyrrum verzlunarstjóri J. Chr.
Jensen, úr meini aptan á hálsinum. IJann hafði verið lengi
lasinn, en lá eigi rúmfastur nema hálfan mánuð. Hann var af
góðri danskri ætt og hafði yfir tuttugu ár verið við verzlun hér
á íslandi, og var kunnur alþýðu að einstakri ljúfmennsku og
góðvilja og var hann því næsta vinsæll af skiptavinum sínum. Síð-
nstu árin var hann við verzlun Gránuféiagsins á Oddeyri á vetr-
um, en rak lausakaup fyrir félagið á sumrum á ýmsurn höfnum,
en stundum var hann með kaupstjóra á vetrum erlendis, hver-
vetna jafn þarfur félaginu sem handgenginn samvinnubræðrum sín-
um, því eins og hann var þíður og blíður í allri umgengni og
tryggur vinur, eins var hann manna bezt að sér í allri reiknings-
list og kaupmennsku, og sýndi það jafnt traust sem vinarhug al-
þýðu til Jensens sáluga, að hann var álitinn sem sjálfkjörinn end-
urskoðunarmaður reikninga félagsins, sem er mjög vandasamt verk,
og mun hans skarð í þeirri stöðu mjög vandfylt. — það má nærri
geta, að þvílíkur maður sem Jensen sálugi var, er einkum harm-
dauði vinum og vandamönnum, og yfir höfuð öllum er hann þektu.
Jensen sálugi var nær fertugur, er hann dó. Ilann var giptur dótt-
ur hins góðkunna kaupmanns J. G. Havsteens, og lifa 5 börn þeirra
hjóna, öll í æsku. — Jarðarförin fór fram 5. þ. m.
HÆSTIRÉTTUR heflr heimvísað dórni landsyflrréttarins um
dómsvald lögreglustjórans í kláðamálinu, og skipað réttinum að
dærna að efninu til.
FRÉTTIR.
Af austræna málinu er svo sem ekkert nýtt ab frétta frek-
ar en þaö sem stabib hefir í Norblingi. Stjórrivitringarnir eru aí>
semja og semja; annan daginn er sagt ab Rússar muni slaka til,
vib Englendinga, en næsta dag er þvertekib fyrir þab, en þab eina
er víst, ab ennþá trúa hvorugir öbrum, því ab Rússar sitja sem fast-
ast rétt.undir borgarveggjum Miklagarbs og draga lib ab sér ab
norban og treysta strandvarnir í ákafa bæbi vib Austursjóinn og
Svartahafib , einkum Donármynnib, en Englendingar flytja hermenn
Og heihdnab til Mibjarbaihafsins, eins og þeim lægi lífib á og
treysta lika strendur sínar heima fyrir, svo ab þeir séu vib Öllu
búnir, 8vo ab þab lítur ekki sérlega friblega út enn sem fkomib er,
þó altaf sé verib, í orbi kvebnu ab minsta kosti, ab reyna til
ab koma sættum á meb ríkjaíundi. Sumir eru bræddir um ab
Bismarck sé vel vært, þó ab Rús6ar og Englendingar reyndu
sig, þó bann láti friblega. BaDn hefir hingab til ekki látib vaba
ofaní sig karlinn. En aubvitab er ab hann hefbi frjálsari hendur,
ef voldugustu þjóíir álfu vorrar bærust á banaspjótum. En þab
rcon illkvitni ein ab geta þess til uro jafn samvizkusaman mann og
Bismarck, ab honum mundi þykja hæfilegur samningstími vib Dani á
meban Rússar og Englendingar berbust. — Sá kvittur kom upp f
vor f fréttapistli frá Höfn til ensks blabs, ab Danir væri ab bervæb-
ast í ákafa og ætluba ab setja ber vib landamæri Slesvíkur tii þess
ab vera vib öllu búnir. þessi fregn þótti þjóbverjura bæbi ill og
brosleg og lögbu þeir Dönum í óþökk og sögbu þetta nærri því sem
tilræbi vib sig. Danir urbu sem von var lafbræddir og dönsku
blöbiu, og jafnvel sjálfur utanríkismálarábgjaflnn þaut upp til handa
og fóta til ab þverneita þessari Blygafregn“, sem líka gat koinib sér
mög illa fyrir Ðani, því Bismarck mun svo til ætla, ab enginn muni
lá honum þó ab hann vildi tryggja Big enn þá betur ab norbanverbu
á móti þeirri þjób, er sæti á svjkrábum vib þýzkaland, og væri þá
næst fyrir hendi ab láta Jótland fara sömu leib og hertogadæmin.
Meb þjóbverjum ern ýmsar deilur, bæbi á þingi og utan þings,
er þar flokkadráttur enn allmikili og ósamlyndi milli stjórnarsinna
öbru meginn og kaþólskra manna og þeirra þjóbhluta, er hefir ab fornu
og nýju verib naubgab nndir veldi Prússa og þýzkalands sem ab
eru Pólverjar, Norburslesvíkingar og Frakkar, og slær opt í harbar
rimmur meb þeim og stjórninni. En miklu æstastir mótstöbumenn
8tjórnarinnar eru jafnabarmenn (socialistar) og fá þeir drjúgum libs-
menn frá hinni fátæku alþýbu út um landib en þó einkum í borgunum,
því ab alþýba er í hinni mestu örbyrgb vegna hinna geysimiklu
fjárframlaga ti! hers og flota, en blæbir á hinn bóginn í aogum bý-
lífi og hroki abalsins og aubraanna, er stórum hefir vaxib eptir stríb-
ib vib Frakka. — Einn jafnabarmanna veitti í vor keisaranutn bana-
tilræbi, sem hann sakabi þó eigi
Nú hefir aptur 2. f. m kl. 2 40‘ verib skotibá keisarann ; var honum
veitt banatilræbi meb skammbyssu er hann ók fratn hjá veitingahúsi
nokkru í Berlínarborg. Skammbyssunni var hleypt á keisara tvisv-
ar og hitti morbinginn hann í hæbi skipti; fyrst í kinnina og svo í
annan fótinn, en ekki eru sár keisara sögb hættuleg. í þribja sinni
hleypti illræbismaburinn af skammbyssunni á sjálfan sig, en dó þó
eigi þegar, svo ab hann gat mebgengib ab hann væri úr flokki jafn-
abarmanna sem er keisara og Bismark ákafiega reibur. þessi mab-
ur var vel mentur, dr. phil. Nobelling ab nafni — I vor ætlubu Prúss-
ar ab senda 4 af stærstu járnbörbum sínum til Ítalíu í heibursskiní
vib kiýningu Umberto konungs, en sú ferb tókst hraparlega. Einn
af járndrekunum rak sig á grynningar í Stórabeiti og laskabist tölu-
vert og varb ab snúa aptur. Af hinum skipunum sigldi „Vilbjálmur
keisari“ á BUinn mikla kúrfursta“ (svo heita skipin) í sundinu milli
Frakklands og Englands, svo ab „kúrfurstinn* sökk á 4 mínútum á 15
faima dýpi og varb naomast bjargab helmingnum af mönnunum er
voru um 500, en „Vilhjálmur keisari“ komst meb illan leik i höfná
Englandi, og lítur út fyrir ab Prússar séu meiri garpar á landi en sjó.
— SKIPKOMUR. þann 12. f. m. kom skipið «Carl Emit» 133
tons til Oddcyrar með salt o. ÍI.
15. í. m. kom «Gruna» með salt til Oddeyrar; er það önnur
ferð hennar í ár, og sigldi hún liéðan 23. s. m. til llaufarhafnar
og Seyðisfjarðar. þaðan átti hún að fara til Hafnar og eru henni
ætlaðar að vanda 3 ferðirnar.
20. f. m. kom «Activ» til sömu verzlunar með timburfurm frá
Christjansand. Ætlar Gránufélagið að byggja tviloptað vöruhús á
milli þeirra tveggja stórhúsa er það á þar áöur, og er þcgar byrjað
á að hlaða grundvöllinn.
24. f. m. kom «Dorthea» til verzlunarstjóra Chr. Johnassens,
hafði það skip fyrst farið á Sauðárkrók.
22 júní hafnaði sig hér franska herskipið «Duplex» Capt.
Devarenne.
2o. júní kom danska varðskipið Fylla Capt. Buckwald.
Um mánaðamótin kom hingað sendimaður agents Kriegers
vestan úr Miðflrði og sagði vesturfaraskipið hafa laskast nokkuð á
Hrútafirði og hafði það snúið við til Skotlands aptur og hafði Krieger
lofað öðru skipi hingað fyrir miðjan júlí og er þessi bið vesturför-
um til hins mesta tjóns entla er sagt ageiitinn haíi lofað farþegj-
um skaðabótum.
Ekki var sopið kálið fyrir Díönu þó allvel gengi leiðin síðast
hingað. Hún komst eigi austur fyrir vegna ís og mátti snúa aptur
til Reykjavikur. þaðan lagði hún af stað í annað sinn vestan og
norðan um land, en eigi fengum vér svo mikið sem reykinn af
réttunum, því hún snéri aptur i fjarðarmynni.
3. J>. m. kom kaupskipið «Manna» frá Skagaströnd og með
því stórkaupmaður II. Steincke. Skipið fór héðan með ýmsar
vörur vestur á Rlönduós og þar á meðal harðfisk og mnn það Hún-
vetningum hin þarfasta vara.
Auglýsingar.
— Af því hinn lögákvctni fundur prentsmibju Norbur- og Aust-
uramtsins 24. júní næstl, vav svo illa sóttur, en um mikilBvarb and
málefni var ab ræba (sjá Norbling III nr. 49 — 50), þá var afrábib ab
skjðta honuni á frest til 30. ágúst næstkoraandi, og má vænta þesa
ab þá verbi staddir á Akureyri Gránufélagsfundarmenn úr öllum hér-
ubuin norban- og austanlands.
Prentsmibjunefndin.
— Frá byrjun næstkomandi október mánabar til mafmánabar-
loka verbur haldinn kvennaskóli á Laugalandi í Eyjafirbi. Kenslu-
greinir verba liinar sömu eins og næstlibinn veiur (samanber Norbl-
ing III, 55—56). KenBlan verbur dkeypis en fæbi, Ijós, hita og
húsnæbi borga kenslumeyjar. Vinnu sína eiga kenslumeyjar sjálfar
en leggja sér til verkefni og sömuleitis skólabækur.
Hver sem vill fá inngöngu í skólann vertur ab sækja uro þab
bréflega og senda þab til alþingismanns E. Gunnarssonar fyrir mibja
næstkomandi ágústmánabar meb vottorbi frá sóknarpresti sínum, una
gott sibferbi og hæfilegleika.
Forstöbunefnd kvennaskólans.
_ I vor tapabist frá tílfstöbum í Skagafirbi rnósóttur klárhestur,
13 vetra, þreklegur, hastur viljugur, merktur ab yfirmarki blabtýft
framan hægra stýft vinstra og erjjfiíraandi bebinn ab halda honum
til skila til Björns óbalshónda Jósepssonar á Hnausum, Benidikts
bónda Kristjánssonar á Úlfstöbum eba Magnusar prests Jósepssonar
á Haldórstöbuin rnót borgun.
Eigandi og ábyrgðarmaður: Sltapti Jósepsson, caud. phil.
Akureyri 1878. Prentari:
B. M. Stephánsson.