Skuld - 28.07.1877, Síða 5

i. ár, nr. 6.-7.]
SKULD.
[28. júlí 1877.
«
einstöku skilningssljóir fáfræðlingar
hneykslist á sumu þessu; en vér vís-
um þvílíkum til að spyrja prestinn
siml skýringar; því vér erum fullvissir
pess, að fiestir prestar verða oss
samdóma hér um, þeir sem anter um
trú og kyrkju. —
|>á er eitt inál, það er oss þykir
tniklu varða; en það er um réttarbætr
á kjörum kvennfólksins. Vér erum í
því,.efni alveg harn ins nýjasta tíma.
\ ér viljum veita konum betri fræðslu,
en verið hefir; veita þeim aðgang að
skóluni vorum; veita þeim svo sem
Urint er jafnrétti við karlmenn. Yér
viljum að konan sé gjörð til fleira hæf,
en )5að gjöra graut og geta börn;“
en<la hafi rétt tilað beita kröftum sínum
áhvern þann hátt, er henni kann lagið
að vera, rétt eins og karlmennirnir.
þetta og rnargt fleira viljum
Veri þetta er skoðun vor á þeim
lnalum, er vér höfum nefnt; og von-
Um vér, að hver hugsandi sál geti
skilið hér af stefnu vora svo að enginn
hurfi. framar að setja oss á „forundr-
unar“ - stólinn með spurningum um
stefnn vora og skoðanir. Yér vitum
ve^ sitt lízt hverjum umþessimál,
Lví þau eru stórmál, sem ávalt eru
deildar meiningar um. En þótt les-
undinn hafi aðra skoðun, en vér, þá
getum við verið: góðir, hvor fyrir sinn
latt, og jafngóðir vinir fyrir því.
f>að er líka auðvitað, að þetta eru
aóeins skoðanir ritstjóra „Skuldar“;
en þar af leiðir ekki, að „Skuld“ geti
euLi talað stundum af öðrum anda,
því vér vonum að fleiri taki til máls
1 henni, en ritstjórinn, enda bindr hann
eigi við síiutr skoðanir, þegar um
^ð. er að ræða að taka upp í blaðið
m ojörðir frá öðrum; hann veit vel, að
lonum hlýtr að skjátla svo oft í skoðun-
um, að æskilegt er að það, sem vel
er ritað, fáj aðgang í blaðið, liverra
skoðana sem það er.
Að svo mæltu stígum vér úr stóln-
Um; og má nú kanske með sanni segja,
að vér höfum verið:
í skriftastólnum.
Hítstjórinn er orðinn þreyttr; er
lesandinn það ekki líka?
nð ',«*■ verið er að enda við
/■ ,.ramanritaða grein, berast
nÍTio-ið ; J°rp llau) er lögð voru fyrir
? •“ dv og hendum vér hértil, að
þeirra verðr gehð fiér síðar í þessu Nr.
Bókmentir.
Höfundar og útgefarar rita, er
vilja fá þeirra getið í „Skuld“,
sendi 1 Expl.til Ritstjórans.
«= „TTm óþrif í sauðfé, eftir
‘ 'lerra Jó>sson dýralækni.11 Rvík
187(>. (15 bls,). ’
— 59 —
* *
*
„Lýsing fjárkláðans og leiðar-
vísir til að búa til ýmis böð og baða
sauðfé, eftir Snorra Jónsson, dýra-
lækni.“ Rvík., 1876. (16 bls.) ord. 8.
Báðir þessir ritlingar eru sendir
oss til umgetningar í blaðinu. — f>eir
eru báðir samdir og útgefnir fyrirtil-
stilli lögreglustjórans í fjárkláðamál-
inu. — Síðar nefndi ritlingrinn um
fjárkláðan varðar þvi mestu sunnlend-
inga, sem fóstra hann hjá sér, nema
hvað leiðarvísirinn um böðun er öllum
sauðbændum þarfr; en það, semnauð-
synlegt er að vita um þau, er aftr
tekið fram í hinum ritlingnum: „TJm
óþrif á sauðfé.“ Hann virðist svo þarfr,
að hver fjárbóndi ætti að kynna sér
hann. Yér getum eigi bundizt þess
að nefna, að höf. hefir því miðr enga
vísbending gefið oss um, hvorki hvar
ritin fáist, né hvað þau kosti. J>etta
þyrfti þó almenningr að vita, því þau
eru svo lítil og hljóta því að vera svo
ódýr, að þau ættu að sjálfsögðu að
kaupast af liverjum manni, sem kind
á, að minsta kosti ritið „um óþrif.“ —
Yér erum ólækningafröðir, en vér göng-
um að því sjálfsögðu, að ritin sé áreið-
anleg í öllu því, er fræðina snertir,
því höf. mun vera prýðilega að sér í
ment sinni og stunda fræðigrein sína
jafnan með alúð.
*** „Eör Pílagrímsins fráþess-
um heimi til ins ókomna: Eftir John
Buny an.“ (íslenzk þýðing eftir Eirík
Magnússon, M. A.). Lundúnum 1876.
Gefið út af kristil. smárita fél. —
(304-f-VI bls.) Með 8 litmyndum. í
skrautlegu gyltu og pressuðu lérefts-
bandi kostar liún aðeins 2 Kr. —
Ódýrri bók eðr betr vandaða að
ytra frágangi höfum vér aldrei átt á
vora tungu. — Efnið er ofur-guðræki-
legt, og víst gott fyrir þá, er þvílíkr
stýll á við, þótt vér séum eigi í þeirra
tölu. Annars er bókin einhver in fræg-
asta í heimi, hvort sem það á nú heima
hjá henni eða ekki, S 'm sagt var um
Milton, að hann væri mjög lofaðr en
lítt lesinn. |>ess má geta að þetta er
þýðing ins sama rits, sem „Krossgang-
an.“ — |>essi síðari þýðing má yfir
liöfuð kallast mjög góð, málið er snotrt
og liprt, sem þýðanda er tamt. —
[Fæst lijá Bitstjóra „Skuldar,“ hjá
Ö. Finsen í Rvík, og víðar um land.]
*„* J>.1 ÓÐYINAFÉLAGS RTT:
— „Skýrsla hins ísl. |>jóðvinafélags
1873—75.“ — 32 bls. stórt 8vo. —
Útbýtt félagsmönnum (J>eir, sem vilja
gjörast félagsmenn, geta fengið hana
lijá Ritstj. „Skuldar.11 — Félagsmenn
gjalda til félagsins að minsta kosti
50 Au. árlega). —
„TJm jarðrœkt og garðyrkju á
íslandi. Eftir Alfred. G. Lock. Jón
— 60 —
A. Hjaltalín íslenzkaði.11 Kaupmh.
1873, 52 bls. Með mörgum myndum.-
Söluverð 1 Kr. — í riti þessu er að
vísu margt, sem eigi á við hjá oss
Islendingum, eins og höf. sjálfr kann-
ast við; en margar þarflegar bending-
ar inniheldr það, sem öllum bændum
væri vert að lesa og gaumgæfa. —■
— „Almanak hins ísl. J>jóðvinafél.
1878.“ — Margar góðar skýrslur og
ráð eru í þessu ári. Vér ætlum það
skaða fyrir sölu „Alm.“ að útg. hætti
að taka upp í það skemtisögur með
myndum, eins og liann gjörði ihitt ið
fyrra. Verð þessa árs er 40 Au.
[J>essi og fleiri rit „|>jóðv.fél.“ fást
hjá Ritstj. „Skuldar’11]
*** |>egar er hálfprentað ogkemr
út í sumar frá prentsmiðjunni hér á
Eskifirði: „Söngvar og kvæði —
1866—’77. — eftir Jón Ólafsson.11
Stærðin mun verða eitthvað á þriðja
hundrað blaðsíður. Verðið: clíki yfir
2 Kr. Brot sem .á Kristjáns-kvæð-
um. — Bókinni er skift í þessakafla:
I. Frá cesku-árunum (1866—’70.).
— II. Flóttinn til Noregs (1870
—’71.) —HI. Heima (1871—’73.) —
IV. (í Vestrheimi:) Skuggar og
skýjarof í útlegðinni (1873—’75.) —
V. Heima og erlendis (1875—'11.)
J>að var tilgangr höf.s., að tina
hér saman úr því, er hann hefir kveð-
ið til þessa, það eitt, er honum þætti
sjálfum svolagað, aðhonum væri sama,
þó það lægi eftir sig frá þessu tíma-
bili. En hve mikið sé í það varið í
sjálfu sér, ber oss eigi um að dæma.
Hin blöðin verða að segja til þess á
sínum tíma. Eitt lof getum vér gefið
bókinni fyrirfram, án þess að gjöra
oss seka í óleyfilegu sjálfshóli, og það
er, að hún mun verða að pappír, prent-
un og ytra frágangi teljandi með þeim
bókum, er bezt eru vandaðar hér á
landi.
TIL KVÖLDSTJÖRNIJNNAR.
(Kveðið í Ameríku.)
Stjarna blíð, sem blás um geim
brautu livatar [únni,
frá mér kveðju flyt þú heim
fósturjörðu minni.
Gott átt þú, aó geta séb
gamla landib livíta.
Ó ab ég mætti’ einnig með
ættjdrð mina lita.
2. desbr. ’73.
Jón Ólafsson.
61 —