Skuld - 28.07.1877, Síða 7

I. áí, nr. 6.—7].
SKULD.
[28. júlí 1877.
[lennan löst eins og hann; en hann
gætir pess ekki, að hann forðastekki
östinn, heldur forðast lösturinn
lann. J>ar sem ekkert stríð er, par
er enginn sigur. f>egar slíkir menn
dæma um drykkjuskap eða um bind-
indi, eða pörf fyrir bindindi, pá er
>að sem hlindur dæmi um lit, nema ef
)eir vildu trúa peim, sem hetur vita,
og viðhafa nákvæman athuga á lífi
íófsmanna og drykkjumanna, í ljósi
mannpekkingar og mannelsku.
í»essu ljósi purfa allir liófsmenn
að hregða vel tendruðu yfir allt riki
''ingaldrarans, og athuga pann sann-
■eika,. að enginn fær sigrað eða af lífi
tekið pennan óvin guðs og manna,
I|(-‘ma Bindindi drottning. Koinið pví
aUir hófsmenn og sverjiðpessari drottn-
ingu hollustu eiða, ef ekki af varhygð
sjálfselsku, pá af mannelsku.
^nðhræddi liófsmaður! til pín stíla
Jeg herhvöt mína, pví hjarta pitt er
^eira viðkvæmt, en ásakandi, út af
skelfíngum peim, er pú hefir sjeð koma
drykkjuskap, pú hefir grátið og
s*rzt af pessum óförum, og pú skelf-
Ur og titrar, or pú með alvöru horfir
íram á leið til hins myrka ferils ná-
Ung» píns um timann til cilífðar-
innar. J>Ú ert mannvinur. Hvar
getur mannvinátta pín æft sig betur?
Lengra nær hún pó, en forða sjálfum
Þjer við ofdrykkju? Lagði ekkiKrist-
nr lífíð út fyrir hræðurna? Yiltu pá
fki afneita pér í pessu, sem eitt,
r6lúur öllu öðru gæti frelsað einn
e^a fteiri, marga eða fáa bræðra pinna?
(Framh. síðar.)
. Leiðrétting. 41. dálk, 23. línu:
Jyenodafbður“ les: langafa-föður. Samadálk,
i að neðan: aíðar les: síður.
^tjérnar-frumvörp á alþingi 1877.
í'rumvörp til laga liefir stjórnin
iagt fyrir alpingi í ár 19 talsins, sum
nioiri 0g SUm minnj pýðingar: —
!•) Um laun sýslumanna og hæjarfó-
geta. Skuli peir settir á föst laun,
svo að sýslumenn í Árness, Húna-
vatns, Mýra & Borgarfjarðar, í>ing-
ojjar sýslnm ]laf; 4000 Kr. í árslaun.
ýslum. i Vestmannaeyja, Dala, Barða-
stranda, Stranda sýsluru hafi 2400 Kr.\
en í peirn^ sýslumj sem pá eru ónefndar,
fái sýslumenn 3200 Kr. laun. Rvíkr-
oæjarfógeti fái 4000 Kr. laun og 800
r% skrifstofufé: ísafjarðar og Akr-
eyrar bæjarfógetar fái 600 Kr. laun.
pnkatekjur allar renni hór eftir í
landssjóð, nema tekjur pær, er sýslu-
m°nn hafa haft af innheimtu brenni-
.Vlas' og tóbaks-tolls og svo fyrir eftir-
llt ntlendra slcipa. —
•) Um hreytingar og viðauka við
Jarkláðatilskipanirnar, miðandi til að
a n^ftaldið að eigendum kláðafjár.
U"a ^111 kreyting á hirtingarmáta
— 65 —
IY.) Um ákæru og hegning fyrir ti-
undarsvik.
V. ) Um stofnun dýralæknis-embætta
í Islandi (4 dýralæknar, sinn í hverj-
um fjórðungi og hver með 1200 Kr.
launum).
VI. ) Um skifti dánarbúa, félagsbúa
0. fl. — Umfangsmikið frumvarp; en af
pví pað er mál, sem vér höfum eigi
ihugað fyrr af sjálfsdáðum, viljum vér
gefa oss tíma til nákvæmari lestrs og
íhugunar, áðr vér látum álit vort í
ljós um um pað. —
VII. ) Um breyting á brennivíns-toll-
lögunum, að pvi, er snertir toll af
vörum, er fluttar eru með gufuskipum.
Sama innihalds sem bráðabyrgðarlög-
in frá 21. febr. p. á., sem pinglesin
voru i vor.
VIII. ) Um skatt afábúð og afnotum
jarða, og af lausafé.
IX. ) Um tekjuskatt (af eign og atvinnu).
X. ) Um húsaskatt.
XI. ) Um breyting á greiðslu fátækra-
tíundar. (J>eir, sem eiga tíundarbært
lausafé minna en 5 hndr., fríist við að
greiða V* af fátækratíund).-----J>essi'
4 siðast nefndu lagaboð eru sum alveg,
en sum að mestu leyti samkvæm til-
lögum skattamáls-nefndarinnar. —
XII. ) Um endrskoðun jarðamatsins.—
Vér viljum sér í lagi nefna lofsverða
málsgrein, sem ástæðrnar enda á; par
segist stjórnin álíta sjálfsagt, að
mats-frumvarp innar tilvonandi endr-
skoðunar-nefndar verði birt almenningi
í tæka tíð, áðr en pað verðr lagt fyrir
alpingi til löggildingar. —
Xin.) Um skattálögur í bæjarparfir
í Reykjavíkrkaupstað.
XIV. ) Frumvarp til fjárhagslaga f)TÍr
ísland árin 1878 og ’79, og
XV. ) til viðauka-fjárhagslaga um sama
tímabil.
XVI. ) Um kosningar til alpingis.
Sama frumvarp, sem vér gátum um
að framan (56. dálki) að efri píngdeild
ómaklegamyrtil875: núpannig lagað,
eins og pað var sampykt af neðri deild
pingsins 1875. — Vonum vér pessu
frumvarpi byrji nú betr en síðast í
efri deildinni. —
XVII. ) Um að leysa af mönnum
kyrkjusóknar-band. Að liver fullveðja
meðlimr sóknar-safnaðar megi ganga
í söfnuð annars prests, en síns sókn-
arprests.— Frjálslegt frv., sem sjálf-
sagt er að lögtaka. —
XVIII.) Um að pað skuli uppliafið,
að skírn sé nauðsynleg sem ski’yrði
fyrir erfðarétti. (Bein og sjálfsögð af-
leiðing trúarbragðafrelsisins.) —
XIX.) Um borgaralegt hjónaband, og
um trúarbragða - uppfræðing peirra
barna, er foreldrar peirra heyra eigi
báðir til pjóðkyrkjunnar. — |>etta er
sömuleiðis bein og sjálfsögð afleiðing
trúarbragða-frelsisins. En vér sjáum
enga ástæðu, liversvegna hjónaefni,
— 66 —
semheyra bæði til pjóðkirkjunnar, mega
eigi láta gefa sig í borgaralegt hjóna-/
band. Ef borgaralegt hjónaband skal
gilt að lögum í landinu, pví skal pá
eigi öllum, sem vilja, frjáls aðgangr
að nota pað?
Annars munu lesendr sjá að 4
in síðast nefndu frumvörp ganga öll í
sömu stefnn, sem vér fylgdum i rit-
gjörðinni í upphafi pessa blaðs, enda
pótt sum fari stutt, styttra miklu, en
vér mundum kjósa, En „mjór er mik-
ils vísir,“ og petta er pó í áttina. —
TOMBOLA OO LOTTERI.
Hvað er „Lotterí"? Um pað spyr
fólk hér daglega nú. Lotteríið getr
verið með nokkuð fleiru eneinu móti;
en hér í petta sinn verðr pað svona:
Vinningrinn í Lotteríinu er prjóna-
vél, 200 Kr. virði eða par um bilJ
Nú skal seld viss tala seðla t. d. 200
seðlar, hver á 1 Kr. Númer er á
hverjum seðli (1., 2., 3., og svo frv.)
Nú ef að seljast númerin frá 1. t. d.
upp til nr. 170, pá lætr forstöðu-
nefndin í viðrvist sýslumanns jafn-
marga seðla og seldir eru og með
sömu tölum á í lukkuhjólið; siðan er
pví snúið og dreginn út einn seðill
og aðgætt númer hans; sá, sem hefir
keypt pann lotterí-seðil, er ber sama
númer, hann eignast prjónavélina. Ef
t. d. Nr. 115. verðr dregið, pá á sá
vélina, sem keypt hefir Nr. 115.
„Tombola“ er öðruvísi; par er
raðað upp öllum peim munum, er gefn-
ir hafa verið, og númer sett á hvern
mun. Séu nú hlutirnir t. d. 400, pá
verða ]peir merktir nr. 1, 2, 3, og s.
frv. upp til nr. 400. Síðan eru seðlar
látnir í lukkuhjól með sömu númer-
um, sem á hlutunum. Svo er leyft
hverjum, sem vill, að draga sér númer
úr hjólinu, og borgar hann 25 Au. t.
d. fyrir dráttinn; en hann eignast pann
mun í staðinn, er merktr er samanú-
meri á tombolunni, hvort sem hann er
mikils eða lítils virði.
Á tombola eru oftast liafðir nokkrir
auðir miðar með í hjólinu, og fær sá
ekkert, er slíkan miða dregr.
En eigi pykir gott að hafa öfmikið
af auðum miðum (núllum) og munu
peir varla verða sérlega margir á tom-
bolunni hér. — Oss pykir hlýða að
geta að prjónavélin er gefin af
peim mágum, sýslum. Johnsen og
séra Jónasi Hallgrímssyni til fyrir-
tækisins.
SKIPAFREONIR.
Á Eskifirði.
< „Ellida“, lausakaupaskip „Gránu-
fél.“ kom 11. maí; fór 27. s. m. til
Djúpavogs (og síðan til Papóss). —
— 67 —