Fróði - 02.10.1883, Page 4
115. bl.
I E Ó Ð 1.
1885
298
299
3UU
J>að sem af sumri er má kalla bið hag-
stæðasta, að sönnu hefir heldur verið
purkalítið, en stórrigningalaust og
optast hægviðri. Grasvöxtur í góðu
lagi. Almennt húið að hirða töður með
beztu nýting, og pað sem af engi hefir
verið slegið hefir verið hirt jafnóðum.
Á Djúpavog gera menn sjer von um 75
aura fyrir ullar pundið. 20—22 fyrir
málsfisk. 50 kr. fyrir hákarlslýsi. Yerzl-
unarstjóri S. E. Sæmundsson kom hing-
að á Djúpavog á skipi sínu á leið sinni
til og frá Hornafjarðarós, vegna stór-
skulda við fastaverzlanina gátu menn
pví miður of lítil kaup átt við hann, en
lífgandi áhrif hafði hann pó á verzlan-
ina yfir höfuð. — Á Berufirði eru Norð-
menn farnir að veiða síld, og hafa peir
reist hinn fyrsta verskála sinn á Beru-
fjai ðarströnd. Fagna menn pví almennt
og vona að peir fjölgi. Að áiiti skyn-
berandi manna hvað Berufjörður vera
vel lagaður til síldarveiða og ekki vant-
ar að mikil síld gangi ekki einatt inn á
hann. Nýlega hefi jeg heyrt að Norð-
menn væru búnir að 'veiða par 100U
tunnur af smárri síld. Síðari part júlí
og pennan mánuð hefir verið allgóður
fiskiafli á Berufirði. — 13. p. m. varð
fyrrum verzlunarstjóri Kammerassessor
Weyvadt bráðkvaddur að heimili sínu
Teigarhorni.
Að kveldi hins 16. p. m. kom hval-
kálfur hjer um bil 20 ál., inn um Ilorna-
fjarðarós, og bar hann upp á eyri rjett
austan við meginál óssins.
við næstkomandi nýár eptir pessum
reglum, en jafuframt óska jeg pess, að
menn kosti kapps um, að skulda sem
minnst, svo rentugreiðslan verði peim
eigi tilfinnanleg. Jeg vona að engin
berji pví við, að peim komi pessi leiga
af lánum á óvart, par sem öllum við-
skiptamönnum fjelagsins hefir mátt vera
pað kunnugt, að rentugreiðslan hefir verið
boðuð eða ráðgjörð í tvö næstliðin ár.
Á pessum sama fundi var gerð sú
lagabreyting, að fjelagið skyldi
hættaað seljahlutabrjef, til
pess ekki að standa hlutaeigendum í
vegi fyrir pví, að pau gætu hækkað upp
úr ákvæðisverði þeirra. II1 u t a b r j e f
pau, er fjelagið hefir selt
eru 2000 aðtölu,og stofnfje
p e s s p a n n i g 1 0 0, 0 0 0 k r ó n u r.
Akureyri, 14. september 1883.
Tryggvi Gunnarsson.
framkvæmdarstjóri.
— Jörðin Garður í Enjóskadal, fæst
leigð til ábúðar frá næstkomandi far-
dögum, eða til kaupa fyrir 2400 kr.
Lysthafendur snúi sjer til herra J. V.
Havsteens á Oddeyri.
Akureyri 21. srpt. 1883.
Tr. Gunnarsson.
— Oröasafn íslenzkt-enskt og enskt-
íslenzkt með lestraræfingum og mál-
íræði, eptir Jón A. Iljaltalín, innhelt
4,50 a. Islenzkt-enska oiðasafnið eitt
sjer, innheít 1,50 a., íæst hjá flestum
bókasöluinöunum á landinu.
Auglýsingar.
Á aðalfundi Gránufjelagsins 12.
septemb. 1881, var sú sampykkt gerð,
að taka skyldi rentur af skuldum við
verzlun fjelagsins, en vegna hinna miklu
harðinda næstl. ár, og par af leiðandi
vandræða manna á milli, var pað sam-
pykkt á aðalfundi fjelagsins haustið 1882,
að fresta skyldi framkvæmd á rentu
heimtunni. En nú hefir aðalfundur
Gránufjelagsins, er haldinn var 12. p.
mán., ákveðið, að heimta skyldi rentur
af skuldum peim er ógreiddar verða við
næstkomanda nýár, og fjelagið skyldi
gjalda leigu af pví er viðskiptamenn
pess ættu inni hjá pví. Eundurinn
skoraði á mig að sjá svo fyrir, að pessu
verði framgengt samkvæmt fundarálykt-
uninni, er pannig hljóðar:
„Enginn af viðskiptamönnum Gránu-
fjélagsins má skulda meira en V* eða
25°!o við hvert ngár, móti vöruni og
peningum eða geningaígildi því, er hann
leggur inn ár livert, nerna liann þá
greiði 6% af því, sem þar er framyfir.
Sömideiðis greiðir fjelagið vexti af því,
sem viðskiptamenn þess hafa átt inni frá
bgrjun árs til ársloka“.
Samkvæmt fundarályktun pessari,
verð jeg að mæla svo fyrir, að verzlunar-
stjórar Gránufjelagsins reikni rentur
— Metúsólem tíuttormsson á Hjáhn-
aisstoðum í Loðmundarfirði selur hjer
epiir allan greiða og gestbeina, er menn
bíðja ura og hanu gcíur úti látið, án
þess þó að skulddinda sig til að hafa
til það er um kynni að verða beðið.
— Silfurbúinn kvennpísknr heíir
nýlega týnst á Akureyri eða Oddeyri
eða þar í grend Útgef. „Fróða„ vfsar
á eigandann er vill borga rífleg fund-
arlaun.
—• Snemma í ágúst tapaðist fra
þingnesi í Borgarflrði, grár hestur ó-
markaður hjer um bil 12 vetra, velgeng-
ur, dálítið dekkri á fax og tagl ; fremur
stiggur, uppalinn í Skagafirði. Sumarliði
póstur á hestinn og óskar að honum sje
komið á leið sína fyrir góða borgun.
— Tapast hafa tveun pör bandreipa a
veginum frá Sióra-Eyrarlandi að Blórast-
urvöllum, sein finnandi er beðinn að halda
til skila til bóksala Frb. Steiussonar á
Akureyri mót góðum fundarlauuum.
— Poki með ymsh i, belir lundist a
Akureyri. Geymdur hjá Sigurði verzlun
armanni Laxdal, einnig er geymdur hja
sama poki með tveim gjörðum, er fundist
hefir á Akureyri.
— Á veginuin fyrir framan Aknr-
eyri hefir nýlega fundizt nýsilfuibúinn
karlroannspískur, sem eigandi má vitja
í picntsmiðju „P’róða“.
Fáeiii oi*ð iiiu sullavclli-
ina lifer í lantli
eptir
Dr. med. J. Jónassen.
|>að er kunnugt, hversu algeng sulla -
veikin (meinlætin, innanveikin, lifra r-
veikin) er hjer á meðal vor og er sár-
grætilegt til þess að vita, að íslendingar
skuli alls ekkert hirða um að stemma stigu
íyrir henni, prátt fyrir pað, pótt marg-
opt sje búið að brýna fyrir þeim, hver
sje sú eina og sanna orsök. Jeg tek
pað upp aptur, pað er sárgrætilegt, já
hörmulegt, að vita til pess, að dags dag-
lega má óhætt gjöra ráð fyrir, að ein-
hver sýkist af veikinni.
Jeg hefi fengizt svo mikið við penn-
an sjúkdóm, að jeg get af eigin reynslu
talað um hann betur en nokkur annar
maður, og í hvert skipti, sem jeg hefi
haft tækifæri til að kryfja lík sullaveikr-
ar manneskju, hryllir mig við að hugsa
til orsakarinnar. |>að er hörmulegt að
horfa upp á allar þær pjáningar, sem
þeir líða, sem verða fyrir pessum sjúk-
dómi, og það því hönnulegra, sem það
er optast fólk á bezta aldri, sem kippist
burt. Hver er orsökin? |>að eru lxund-
arnir, það er frá þeim, sem bandormur
sá eða partur af honum (egg) berast
inn í manneskjuna og verða par að sull-
um, og sannarlega getur petta orðið
með mörgu móti, sem jeg við annað
tækifæri betur skal skýra iyrir almenn-
ingi. Hvaðan fá þá hundarnir þessa
háskalegu bandorma ? peir Já þí af
því að jeta í sig sullina úr sauðkindinni-
Hversu óttalegur ábyrgðarhluti er pað
pví eigi fyrir sérhvern af oss, að hafa
ekki hinar mestu gœtur á pví, að hund-
arnir eigi nái til að jeta í sig sulli úr
kindunum. llver sá, sem er því svo ó-
fyrirgefanlega hirðnlaus, að fleygja sull-
um, pegar kind er slátrað, burt frá sjer,
í stað þess að gæta þeirra nákvæmlega,
þangað tíl pei.n er komið í forina eða
þeir eru grafnir í jörðu, hann getur, ef
til vill haft pað á samvizku sinni, að
hafa orðið til þess, að verða bani ann-
ars manns, ef til vill, bani barns síns
eða nánustu ástvina. Er þetta ekki ótta-
leg tilhu:ISun!, Landar góðir! Hug-
leiðið petta alvarlega. Öjerhver hús-
bóndi ætti nú í haust, pegar slátrað
verður, með hinum inesta strangleika
að heimta, að öllum sullum sje fleygt í
forina eða þeir grafnir í jörðu, svo hund-
ar nái eigi í þá og engnrn hundi ætti
með nokkru móti að líðast, að koma
par nærri, sem verið er að slátra, pví
ineð þessu inóti má takast að bjarga
mörgu dýrmætu mannslífi. |>eir hundar,
sem nú pegar hafa í sjer pessa band-
orma, eru mönnum mjög hættulegir, og
hafið því hina mestu varúð á, að láta
hundana eigi komast að vatnsbólum eða
vatnsfötum og ef til vill eitra vatnið;
forðizt að láta pá sleikja innan matarí-
lát eða koma nálægt peim eða láta pá
vaða innan um allt húsið og forðizt að
láta börnin vera að leika sjer að hund-
unum. Hugsið út í það, að hjer er ef
til vill hinn skæðasti óvinur á ferðinni.
Jeg orðíengi svo eigi þessar línur, en
vona og treystí pví, að þær pó kunni
að veróa til pess, að sem flestir geti
pessu mikilsvarðandi máli gætur. Jeg
mun síðar í haust gefa út hinar ágætu
athugasemdir eptir Dr. Krabbe með
nokkrum viðauka, og mun þeim verða
útbýtt ókeypis á sem tíest heimili á
landinu.
Utgefaudi og preatari: Björu Jónssoa,