Austri - 20.08.1884, Page 2

1. árg.]
AUSTltl.
[nr. 18.
208
Jón Arason, prófastur í Yatnsiirði.
Jón Steingrímsson, prestur að Prest-
bakka.
Jón J>orsteinsson, bóndi í Fjörðum.
Magnús Andrésson, prestur að Gils-
bakka.
Ólafur Einarsson, próf. að Kirkjubæ.
Ólafur Jónsson, prestur að Söndum
í Dýraíirði.
Ólafur E. Johnsen, prófastur að Stað.
Ólafur Stefánsson, bæjarfógeti íEpla-
tóptum.
Pétur Pétursson, prófastur á Víðivöllum.
Pétur Pétursson Jökull, bóndi á Há-
konarstöðum.
Páll Ólafsson, umboðsmaður á Hall-
freðarstöðum.
Páll Bjarnarson, prófastur í Selárdal.
Páll Jónsson skáldi, presturj Vest-
manneyjum.
Sigurður Bjarnason, bóndi fyrir vestan.
Sigfús Árnason, prestur að Kirkjubæ.
Sigfús Jónsson, umboðsmaður á Lauga-
landi.
Sigfús Jónsson, prófastur í Höfða.
Sigvaldi Jónsson Skagfirðingur.
Sigríður Einarsdóttir, frú í Cambridge.
Sigurbjörn Jóhannsson, bóndi áFóta-
skinni.
Vigfús Scheving, sýslumaður.
J>orvaldur Maguússon fyrir norðan.
'jjorvaldur Stefánsson, prestur að Hofi
i Vopnafirði.
j>orvaldur Rögnvaldsson, bóndi á
Sauðanesi í Eyjafirði.
jporvarður Ólafss.,bóndi á Kalastöðum.
þorsteinn Jónsson, prestur að Dverga-
steini.
J>orlákur Ó. Jóhnsen, verzlunarmaður
í Reykjavík.
j>órður Bárðarson, prestur í Biskups-
tungum.
J>orsteínn Gunnarsson. kyrkjuprestur
að Hólum.
J>orsteinn Sveinbjarnarson, prestur að
Hesti.
Eptir þetta var farið með Yaltýruppyfir
svo nefnda Egilstaða-blá; var þá blíðveður og
sólskin. en þegar komið var að gálganum
með Valtýr; mælti hann: „fað mega allir
heyra er samþykkja mitt liflát, að ég er sak-
laus maður, ranglega til dauða dæmdur af
óréttvísum dómara, er ekki getur forsvarað
verk sitt fyrir guðs hátignar hásæti, sem við
munum báðir koma fram fyrir, annar fyr, ann-
ar seinna, og iaun okkar uppskera þá næsta
mjög ólík verða. Nú sjáið þið ekýflóka upp-
renna við hafsbrún; mun hann getasýntykk-
ur og sannað sakleysi mitt, og mín grimmi-
lega hefna“. „Aktið ei orðaskvaldur þetta“,
sögðu böðlarnir; en sýslumaður skipaði þeim
að framkvæma verk sitt. „Guð geymi mig
en fyrirgefi ykkur-1 mælti Valtýr. Síðan var
hann hengdur, og að því búnu dysjaður hjá
stórri kletthellu, sem enn í dag sézt; en það
var eins og hrollur væri í öllurn eptir að verk
þetta var unnnið. Tók nú að gjöra mjalldrífu
og hinn mesta snjómokstur, sem hélt stöðugt
209
j>orbjörn Salómonsson, bóndi^á Suður-
nesjum.
j>orsteinn Gizurarson (tól), bóndi í
Skaptafellssýslu.
Menn pá er ég nú hefi talið, hefi
ég skrifað upp, eptir pví sem peir hafa
mér í huga komið; en auðvitað er pað
sem lítið sýnishorn af pví hvað margir
eru ótaldir. Sýnist mér bezt væri að
gefa ritið út að nýju, aukið og endur-
bætt, eða að öðrum kosti, og pað öllu
heldur, halda pví fram með tíð og tíma,
og láta petta sem komið er, vera sem
fyrsta hefti af verkinu.
Eitt er enn sem mér finnst vanta,
og pað er registur yfir allarpærbæk-
ur, blöð, ritgjörðir, kvæði, rímur og
hvað annað pesskonar, sem fyrir kem-
ur í bókinni, pví pá fyrst getur maður
fljótlega séð, hvað talið er af verkum
hvers eins af höfundum peim er nefnd-
ir eru, pað er og ætíð kostur á bókum
að hafa sem glöggast yfirlit yfir hvað
eina, sem pær inni halda.
Ritað í júlím. 1884.
S. M.
J>að er alkunnugt, að um undan-
farin ár hafa fjölda margir Norðmenn
bæði löglega og ólöglega stundað veiði
hér við land. Að vísu hafa landsmenn
víða haft mikið gagn af sildarveiði
peirra; en víða hafa pó kvartanir heyrzt
um yfirgang peirra, og mörgum hefur
pótt nóg um útgjörð peirra hér við
land, og hafa peir ætlað að veiðiskap
vorum væri háski búinn af hinum
mikla sjáfarútvegi peirra. Til pess
að reisa skorður við ólöglegri veiði
Norðmanna hér, hefur amtmaðurinn 1
Norður- og Austuramtinu 24.júnísíð-
astliðinn gefið út á dönsku og birt
Norðmönnum auglýsing pá, er Austó
færir nú á íslenzku lesendum sínum,
áfram daga og nætur í 9 vikur. Varþámæld
dýptin á snjónum á sléttlendi í Vallanesi, og
var hann 9 álnir, en 15 álnir þar sem bar-
fenni var. Sagði svo Guttormur prófastur
Pálsson, er seinna bjó í Valianesi, hinn fróð-
asti maður, að menn hefðu aldrei vitað jafn-
mikinn snjó í Múlasýslum allt frá iandnáms-
tíð. f ótti öllum sem spá Valtýrs mundi fram-
komin, og að hann mundi saklaus hafa verið
deyddur. Sagt er að fjárdauði hafi þá verið
svo mikill í Eljótsdalshéraði, að þar hafi ei
verið eptir nema 8 ær. Stórgripafeliir varð
þar og mjög mikill, og því varð þar hið megn-
asta hallæri, svo menn dóu af harðrétti; hefur
vetur þessi siðan verið kallaður „Valtýrs vetur'1.
(Niðurl. næst)
210
peim til fróðleiks og leiðbeiningar, ef
peir verða pess varir að Norðmenn
hafa hér ólöglega veiði. Auglýsingin
er pannig:
Til birtingar Norðmönnum, sem
vilja reka síldarveiði og aðrar fiski-
veiðar í landhelgi við íslands strendur,
pykir amtmanninum í Norður- og Aust-
uramti íslands ástæða til að brýna
fyrir mönnurn pær ákvarðanir er nú
skal greina, og snerta rétt til að reka
pess konar veiði; annars hefur stjórnin
séð svo um, að pessar ákvarðanir hafa
pegar verið birtar almenningi fyrir
milligöngu hinna konunglegu dönsku
konsúla í Noregi:
1. Rétt til fiskiveiða í landhelgi hafa
að eins danskir pegnar.
2. Útlendingar1), sem vilja reka hér
veiði, annaðhvort einir eða með ís-
lendingum eða öðrum dönskum pegn-
um, verða að hafa fengið fastan bú-
stað annaðhvort á íslandi eða í
Danmörku eptir peim reglum sem í
pví tilliti gilda8); að hafa eignazt
borgarabréf er alveg pýðingarlaust
í pessu tilliti.
3. Brot á pessum ákvörðunum bakar
sektir eptir tilskipun 12. febr. 1872.
4. j>au skip sem höfð eru til fiski-
veiða, skulu vera dönsk eign, og
engin önnur skip má hafa til fiski-
veiða eða til að salta aflann, til íbúðar
fyrir fiskimenn eða annars pess
konar sbr. tilskipun 13. júní 1787,
I. § 10.
Sá er brýtur petta sætir sektum
eptir áður nefndri tilskipun 12. febr.
1872 sbr. stjórnarbréf 7. nóv. 1881.
ö.Með lögum 21. sept. 1883 erúrlög-
um numin ákvörðun í opnu bréfi
27. maí 1859 um að helmingur skips-
hafnar á dönskum skipum, sem út-
eru gjörð einhverstaðar frá íslandi,
skuli vera menn er eiga heima ein-
hverstaðar í hinu danska ríki.
6. Með lögum 21. sept. 1883 er ákveðið
að afnema skuli pað innflutnings-
gjald sem til pessa hefur hvílt á
erlendum*) skipum, er danskir
pegnar búandi á íslandi kaúpa.
7. Um skrásetning utanríkisskipa skal
farið eptir tilskipun 25. júní 1869,
x) p. e. utanríkismenn.
2) Landshöfðinginn hefur með bréfi
24. maí f. á. jákvætt peirri spurn-
ingu eins Norðmanns, hvort eigi
nægí til péss að hann verði álitinn
að hafa rétt til að reka fiskiveiðar
í landhelgi við ísland, að hann byggi
hús og setjist að hér á landi, pannig
að hann alltaf stöðugt árið um kring
haldi hér dúk og disk, án tillits til
pess, hvort hann geti ávallt verið
hér staddur eða ekki.
3) p. e. utanrikisskipum.