Fjallkonan - 28.01.1897, Qupperneq 4

16
FJALLKONAN.
XIV 4.
hinu sanna, fagra og góða; kennir manninum margt þarflegt,
eigi að eins hvað vinnu og starfsemi snertir, heldr jafnvel að
hugsa rétt og klæða hugsanir sínar í fagran bóning. Auk þess
er bóklestrinn hin bezta skemtun, sem fongizt getr.
Hér í hreppi er einnig Good-Templarafélag, og munu vera
í því nálægt 60 manns. Og fyrst ég minnist á félag þetta, vil
ég leyfa mér að gera dálitla athugasemd við grein þá af Vatus-
leysustriind, sem stendr í 51. tbl ,Fjallk.’, dags. 14. des. f. á.
Hið eina, sem satt er i grein þessari, að því er snertir mig og
mitt heimafólk, er það, að ég var að minsta kosti hlyntr félagi
þessu, og vil einnig vera það framvegis, ef auðið er. Ef þessi
örverpisgrein, eða öllu heldr auglýsing, hefði verið sannleikan-
um samkvæm, mundi hún hafa verið orðuð hér um bil á þessa
leið: „Sunnudaginn hinn 15. nóv. (1896) vildi eídri sonr prests-
ins og vinnudrengr hans fá inntöku i stúkuna, og við var búið
að fleiri af börnum hans og heimilisfólki og máske sjálfr hann
kæmi á eftir. Já, hvernig átti nú að fara að? Ég fyrir mitt
leyti vildi engan af hans heimili í stúkuna. Nú vóru góð ráð
dýr, því við ramman var reip að draga, þar sem ég vissi, að
allr þorri manna í stúkunni mundi vilja taka þá inn. Veiztu
„Fjallkona“ góð, hvað ég (o: greinarhöf.) gerði? Ég brá mér
til og fekk 4 hrausta drengi i fylgd með mér til þess að greiða
atkvæói móti drengjunum. Auðvitað brutum við lög stúkunnar,
enn hvað gerði það til? Ég sá það fyrir, að ef ég gæti komið
þessu í verk, og það tókst ágætlega, — þá mundi enginn fram-
ar af heimili prestsins knýja á stúkudyr vorar. Var ég ekki
smellinn? Og ég vann raeira, þvi sá eini, sem kom-
inn var í félagið trá prestinum, tók strax í hattinn og kvaddi
okkr. Bravó! við erum lausir við þetta hyski alt saman“.
Einnig segir í greininni að flestir hinna betri manna hér
séu komnir í félagið. Ég játa, að mér er ekki geflð að dæma
hjörtu manna. Ef nú einir 60 (því þeir munu ekki vera fleiri
í félaginu) eru flestu betri mennirnir af um 800 manns, sem eru
í hreppnum, þá eru fleiri enn ég ætla hér af lakari sortinni.
Og ef betri á að þýða sama sem nýtari menn, þá skal þess
getið, að eigi munu vera fleiri enn 6—7 húsráðendr eða bændr
í félaginu af 118 húsráðendum eða bændum. 0, jæja, skyldi
þerta ekki vera nokkuð strangr dómr um alla hina? Einir 6
eða 7 eru flestu betri mennirnir af 118. Ekki vildi ég hafa
felt slikan dóm. Enginn af hinurn 5 hreppsnefndarmönnum eru
í félaginu; mun þó hreppsnefnd sjaldan vera valin af verri end-
anum.
Það er nú annars farið að tína flest í blöðin, þegar farið
er að auglýsa fyrir fram hverir ætli að ganga i Goodtemplara-
félag. Að skrökva vísvitandi í dagblöðunum er að minsta kosti
ekki fallegt; og aldrei hefir það þótt lýsa drenglyndi, að þora
ekki að segja til nafns síns.
Hins er vert að geta hreppsfélagi okkar til maklegs lofs,
að hér er yfir höfuð mikil reglusemi að því er vínnautn snertir;
jafnvel sjálft Goodtemplarafélagið má gæta sín, ef það íþvíefni
á að taka hinum mikið fram.
14. janúar 1897.
Árni Þorsteinsson.
til jalns við það til að þola stórskot, og er því ágætt
til að klæða með því brynskip. Öflugustu stórskot
vinna ekki á því. Sömuleiðis er það hentugast allra
málma í hjólaása í vélum og vögnum.
Lækniug krabbameins. Rússneskr læknir þyk-
ist hafa fundið læknislyf við krabbameini, og kveðst
hafa læknað nokkra menn af þeim sjúkdómi, bæði í
innyflum og utan á líkamanum.
Tíðarfar. Siðustu daga hefir verið stilt veðr og
allmikið froat. Snjólítið hér nærlendis.
Aflalaust hér sunnanlands, nema allvel fiskvart í
Grindavík, þegar gefið hefir að róa.
Tíðræddast er nú hér í bænum um mál Þorv. lög-
regluþjóns við útgef. Fjallk. Þegar málið er komið
dálítið lengra áleiðis, verðr skýrt frá því í blaðinu
eða í sérstöku fyigiriti.

■=T=^T==jL=T=^=T=Jt=T=J^rT=^L=TtdLrr=a=T=L^^
IEtE3
Skriflð mér og sendið 1 kr. með liverri stimpilspöntun. fil
Samtíel Ólafsson
Vestrgötu S8, Reykjavík,
pantar nafnstimpla
af hvaða gerð sem þið óskið.
Nafnstimplar eru nettustu

sumargjafir.
Ég, sem undir er skrifuð, hefi i 14 ár þjáðst af
magalasleik og taugaveiklun ásamt máttieysi, matar-
ólyst og uppköstum. Ég fór því að reyna Kína-lífs-
elixír frá hr. Yaldemar Petersen í Frederikshavn og
þegar ég hafði brúkað 7 flöskur fann ég mikinn bata
á mér; er ég sannfærð um, að ég má ekki vera án
þessa ágæta Kína-lífs-elixírs, enn af því að ég er ör-
snauð, get ég ekki fullnægt þörfum mínum í þessu
efni. Samkvæmt minni reynslu vil ég ráða öllum,
sem þjást af ofannefndum sjúkdómum, að reyna þenna
ágæta meðalasamsetuing.
Húsagarði á Landi, 25. febrúar 1896.
Ingiríðr Jönsdóttir.
Uppfundningar.
Nikkel er hvítgrár harðr málmr, sem er nú orð-
inn alkunnr. Enn mesta þýðingu hefir það, að nú
hefir tekizt að blanda saman járni og nikkel og verðr
þessi blendingsmálmr fyrirtak að styrkleika og seigju.
Nikkel flyzt nú einkum frá Ástralíu (Ný-Kaledoníu)
og Kanada, enn er hreinsað í Evrópu.
Það hafa verið gerðar margar tilraunir til að
blanda saman járni og nikkel, enn hafa mistekizt að í
meira eða minna leyti, þar til Krupp, hinum alkunna
kanónusmið, hefir tekizt það ágætlega, og er málmr
þessi nefndr nikkel-stál.
Það er svo hart og seigt, að enginn málmr kemst j
Kína-lífs-elixírinn fæst hjá flestum kaupmönn-
um á íslandi.
Til þess að vera viss um, að fá hinn ekta Kína-
lífs-elixir, eru kaupendur beðnir að líta vel eftir
i því, að gtandi á flöskunni 1 grænu lakki, og
eins eftir hinu skrásetta vörumerki á flöskumiðanum:
Kínverji með glas í hendi, og firmanafnið Valdemar
Petersen, Nyvej 16, Kjöbenhavn.
«»» verzlun Magnósar Einarssonar á Seyðis-
firði fást ágæt vasaúr og margskonar smékkleg-
i ar, fásénar oz vandaðar vörur
með mjög sanngjörnu verði.
Étgefandi: Vald. Ásmundarson.
Félagsprentsmiöj an.