Fjallkonan - 20.07.1898, Qupperneq 2

110
FJALLKONAN.
XV. 28
síðast í bréíi því sem hann skrifaði hermáiaráðherr-
anum áður hann var fluttur til Djöfla-eyjarinnar, þar
sem hann líka óskaði, að haldið yrði áfram rann-
sóknum málsins, þótt hann væri dæmdur.
DREYFUS. ESTERHAZY.
Eins og kunnugt er, var Dreyfus dæmdur eftir
skjali, sem haldið var leynilegu og honum var ekki
einu sinni sýnt sjálfum. Nú hefir þess verið krafizt
á þinginu að skjalið verði lagt fram.
Esterhazy, sem, eins og kunnugt er, hefir verið
grunaður um að vera sökudólgurinn i þessu máli,
réðst á Picquart ofursta fyrir skömmu á götu í París
og barði hann með staf sínum til óbóta. En Picquart
hefir verið eitt skæðasta vitnið í þessu máli.
Þýzkaland.
Þar eru þingkosningar nýlega um garð gengnar.
Stjórnin ætlaði sér að gera atsúg að sósíalistum, og
hafa til þess fylgi allra flokka við kosningar. Þetta
mæltist illa fyrir meðal blaðanna, og þau spáðu því,
að þessi undirróður mundi einmitt efia gengi sósíal-
ista. Þetta rættist, því sósíalistar eru eini flokkur-
inn, sem unnið hefir við kosningarnar. Þeir höíðu
áður 48 fulltrúa í „ríkisdeginum", en nú eru þeir
57. Fulltrúatalan er alls 397.
Ítalía.
Þar er ráðaneytið (Rudini) farið frá völdnm,
og hefir tekist seint að mynda nýtt ráðaneyti, því eng-
inn stjórnmálamaður treystist til að bjarga ríkinu úr
þeim vandræðum, sem það hefir steypt sér í.
Norðurfarir.
Margir leiðangrar eru nú gerðir til rannsóknar
í Norður-íshaflnu og til að komast norður í heim-
skautið. og sumir til að leita að Andrée loftfara.
Mestan útbúnað hefir “Fram“, eem lagði af stað í
júní, og ætlaði að fara norður með Grænlandi og
reyna að komast fyrir norðurenda þess og í kring-
um það.
Sökknætur eða sökknet
er veiðarfæri, sem hafa verið tíðkuð við fiskveiðar í
Noregi um langan tíma, en mun ekki hafa verið
brúkað hér á landi.
Sökknót er ferskeytt nót, sem ætiuð er til að
sökkva til botns í ajóinn eða hæfilega djúpt og siðan
dragast upp, þegar tími er til, með fjórum streugjum,
sem eru festir sinn í hvert horn, og á fjóra báta.
Þetta er oft íengsælt veiðarfæri, sem kemur af því,
að fiskurinn hofir það eðli, að steypa sér til botns
þegar hann óttast eitthvað. Þessar nætur eru líka
þannig gerðar, að þær mynda eins og poka í miðjunni
og ofan í þennan poka fer fiskurinn.
Stærð nótarinnar fer eftir því til hvaða veiði-
bragða hún er höfð og möskvastærðin eftir þeirri
fisktegund sem á að veiða.
Hún hefir áður verið brúkuð með góðum árangri
til stórsíid&rveíða, og við upsavóio’ar ei hún helzta
veiðarfærið.
Við þorskveiðar var hún fyrst brúkuð 1890. Þá
var aikil þorskgengd, en fiskurinn fékst hvorki í
net ié á færi. Þá var Rökknótin reyud í fyrsta sioni
við borskvoiðar og gafst svo vel, að þeir sem notuða
hana fengu miklu meiri afla enn aðrir og var síðan
fariö að nota hana alment. En áður langt leið
varð sú skoðun talsvert aimenn, að þetta veiðarfæri
mundi spilla fiskgöngunni og var það því næst bann-
að með lögum í Lófótinni. Nú hefir samt önnur
skoiiun rutt sér til rúms og bannið er numið f.r
giidi. f
Smásíld, sem gengur inn i landsteina á haustin o,g
er ágæt beita, veiða Norðmenn með þessari nót ogY
er hún þá mjög smáriðin. Á upsanótum eru möskv-;
arnir stærri og á þorskanótum stærstir.
Upsanætur ern 12—20 faðma langar. Það c i
talsverður vandi að kasta þessari nót fyrir upsa, eifb
mikia hægra að eiga við þorskinn; þó verður a#
dr8ga jafnt upp öll horn nótarinnar. Þeim sem ætíja
að byrja að brúka þetta veiðarfæri er því bezt að gí
sér jafnframt maac sem hcfir fengÍBt við það.
Danskt heiðingja-trúboð. Vilhelm Beck psestur,
sem stendur fyrir heima-trúboðinu (innri missíóninni)
í Danmörku, er hygginn maðar og hefir séð vei um
sinn hag: haan á h'erragarð, ferðast í skrautvagni
og dvelur á hverju ári nokkurn tíma erlendis sér til
skemtunar og heilsubótar og safnar þá kröftum til
að prédika af nýju fyrir fólkinu.
Hann hefir verið einn af stjórnöndum heiðingja-
trúboðsins danska, en hefir sagt sig úr stjórninni og
kveðið upp áfellisdóm yfir þessu trúboði. Segir að
það sé að „kasta peningum í sorpið“. Hann segir
ýms dæmi því til sönuunar.
Einn trúboðinn, sem sendur var til Indlands,
var á stórum dansleik kveldið áður en hann lagði
af stað; höfðu nokkrar vinkonur hans stofnað til
þessarar kvoðju til virðingar við hann, og fór þessi
skemtun ekki sem siðlegast fram.
Enn fremur segir Beck prestur, að trúboðarnir
hafi gott iag á að nota sér trúboðsféð. Þeir eru að
öllu leyti búnir undlr trúboðið á kostnað trúboðsfé-
lagsins; en áður enn þeir leggja af stað, þurfa þeir að
gifta sig og heimta þá jafníramt nýtt fjárframlag til
búsins, og fé til að byggja sér hús þegar komið er
á trúboðsstöðina. Síðan heimta þeir sífelt hærri og
hærri laun, eftir því sem fjölskylda þeirra vex, og
endirinn verður, að þeir éta sjálfir upp allan kristni-
boðssjóðinn.