Fjallkonan - 05.01.1906, Síða 4

4
FJALLKONAN.
kíhé SGHWEIZER SILKI
Biðjið um sýnishorn af okkar prýðufögru nýjungum, stórmikið úr að yelja.
Sérstakt fyrirtak:
Silki-damast fyrir ísl. búning, svart, hvítt og rneð fleiri
litnm frá 2.15 fyrir meterinn.
Vér seljum að eins sterkar siikitegundir, Bem vér ábyrgjumst beint til einftakra
manna, og sendum vörurnar tollfrítt og flutningsgjaldsfrítt til heimilanna.
Vörur vorar eru til sýnis hverjum sem vill hjá frú Iugibjörgu Johnsen, Loekj-
argötu 4 í Reykjavík.
Sehweizer & Co. Luzern Y 4 (Sehweiz).
Silkivarnings-útflytjendur. Kgl. hirðsalar.
Þyril-skilvindan (,,Record“.)
Hin áreiðanlegasta skilvinda, sem að tiðkast mjög mik-
ið hér á landi, en þyrilskilvindan fæst af ýmsum stærðum
með því að panta hana hjá
Matthíasi Matthíasyni
AUSTURSTRÆTI REY KJAVIK.
Deir sem liafa í \mm a0 fá sér
^ilsláp til fisbiveida
esgföir«- góð og ódýr
ættu ekki að ganga framhjá þilskipaflota „Islandsk Handels & Fiskeri
Kompagni, sem auglýstur hefir verið í „Norðurlandi", „Vestra“, „Austra“
og „Ægi“. — Þar er tiltekið sannsýnt verð á skipunum, en fæst nú
töluverður afsláttur frá því vgiSí
enda selji hönd hendi. Af skipunum eru nú útgengin þrjú
Nr. 2, 8 og 9 í röðiniii
Af eftirstöðvunum verður 3—4 haldið úti næsta ár, en hin verða að lík-
indum ekki gjörð út næsta ár. Öll skipin fást til kaups, jafnt þau sem
ráðið verður út á, sem hin. — Snúið ykkur að þessum flota, áður en þið
festið kaup annarstaðar, því þið komist hvergi að betri kaupum á jafn-
góðum skipum og vel útreiddum. Þeir, sem vegna fjarlægðar ekki geta
komið því við að skoða skipin sjálflr og útgjöra um kaupin, ættu sem fyrst
að gefa einhverjum hér i nánd umboð til þess
Patreksfirði í október 1905.
Pjetur A. Ólafsson.
XTNDIRRITAÐUR býðst hér með til að taka að sér umboðssölu
á söltuðu sauðakjöti og öðrum íslenzkum vörum.
Gunnar E. Due konsúll
Christianssand S. Norge Telegr. Adr.- „Due“.
Meðmælendur: íslands banki, Reykjavík. Söndenfjeldske Privat-
bank, Christianssand, S.
Lifandi
myndir
í iáFubúð
í kvöld.
ól- Jolinsen & Co.
Irónu fl
er langhollasta öltegund, fæst í
verzlun
M. Matthíassonar.
Ritstjóri Einak Hjöklbii'sson.
Féla^sprflntsmiðiftn.
Leikfelag Reykjavíkur
leikur:
Um megn
í Iðnaðarmannahúsinu sunnudaginn
7. janúar
kl 8 siðdegis
í síflasla sinn.
Fyrirspurn.
Hvað er bónusinn míkill
Dan?
(011 lni(rii óskast lítið herbergi handa
111 1011411 skólapilti; hann gæti notað
herbergi i félagi við annan. Menn snúi
sér til Þorleifs Jónssonar
Bókhlöðustíg 2.
í landi steinolíu-mótoranna
Danmörku
brúka allir, sem geta,
hinn heims
frægi
þeirra má nefna
„toligæzluliðið".
Em. Z. Svitgens björgunarfél.
a Köbenhavns Fiydedok o. fl. o. fl
Skrifið til
P. j. Torfasonar á Flateyri
SAMKVÆMT fullnaðarsamningi við bæjarstjórn
Reykjavíkur er frestur sá til að skrifa sig fyrir
hlutum 1 félaginu Málmf framlengdur tii 1. marz 1906.
Reykjavík 28. desember 1905.
Fyrir hönd stjórnar hlutafélagsins „Málms“.
Sturla Jónsson.
132
neux í hendur. Það, sem hún á, það átt þú líka, og eq eignast
það, sem kemur í þina eigu. Erum við tveir ekki eins og einn
maður? Þá verður alt sameign; áin verður ekki lengur Jandamæri
og girðinguna rífum við niður. Gamla Saligneux-eignin verður þá
eign Teteróls-ættarinnar, og það, sem áður var sundurgreint, höf-
nm við aftur skeytt saman. Segðu mér nú, Líónel, verður þetta
ekki fyrirtak?"
Líónel sat alt af steinþegjandi og hlustaði á; honnm fanst
eins og faðir -hans bæri enn eitthvað fyrir brjósti. Karlinu klór-
aði sér dálítið fyrir aftan eyrað, eins og hann ætti örðugt með að
stynja einhverju upp, og loks sagði bann dálítið vandræðalegur:
„Og svo getur hann ekki heldur orðið eilífur, þessi barón! Og
ef hann gæti við andlátið látið þér eftir . . . ja, alveg ómögu-
legt er það ekki, og eg veit, að það hefir mátt sækja nm það til
stjórnarinnar . . . hvers vegna ættir þú ekki líka að geta
orðið barón einn góðan veðurdag?"
„Nei, nú er eg alveg steinhissa," sagði Líónel, „getur það
verið, að það sé þú, sem talar svona við mig, þú, sem nýlega
prédikaðir nm grundvallarhngsjónirnar frá 1789, um jafnrétti manna,
fyrirlitning fyrir nafnbótum og þeim, sem þær hafa!“
„Yertu ekki að reyna að koma mér í mótsögn við sjálfan
mig,“ svaraði Teteról reiðulega. „í fyrsta lagi er eg aldrei í mót-
sögn við sjálfan mig, og hefl eg í öðru lagi ekki rétt til þess að
vera sjálfum mér ósamkvæmur, ef mér kynni að þóknast að vera
það? Hefi eg ekki efni á því?“
Og hann tók heila hnefafylli af gullpeningum upp úr vasa
133
sínum og fleygði þeim á borðið; þeir ultu glamrandi í allar áttir.
Hann var jafn-þóttalegur í látbragði eins og spænskur aðalsmaður.
Samt verðum vér að virða sannleikann svo mikils að bæta því við,
að hann flýtti sér að safna peningunum saman aftnr og stinga
þeim í vasa sinn. En vandlega taldi hann þá, áðnr en hann stakk
þeim á sig. Það er ekki hverjum manni gefið að ve'ra Spánverji
til fulls og alls.
Líonel var aftur þagnaður.
„Heyrðu, veiztu hvað Liónel“. sagði faðir hans snúðagt. „Eg
hefi þig grunaðan um, að þú hafir skilið eftir kvenmann í París“.
„Þar skjátlast þér, svaraði !:ann þurlega. Eg hefi hana með
mér í kofortinu mínu og tek hana upp á morgun“.
„Hefi eg ekki sagt þér það eitt skifti fyrir öll, að þegar eg er
alvarlegur, þá leyfi og engum að vera með keskni“ ! mælti Teter-
ól ösbnvondur.
„Eg segi þér það kesknislaust, faðir minn góður, að falli mér
illa að ganga að eiga frb. Saligneux. þá er það ekki vegna neins
kvenmanns. Þess konar verur, sem þú átt við, hafa aldrei get-
að komist inn í minn huga. Það er líka í fullri alvöru, að eg
lofa þér því að kvænast ekki án þíns samþykkis, og ekki einu
sinni að snúa mér til þín með lotningarfull tilmæli . . .“
„Einstaklega er það fallegt af þér!“ tób Teteról fram í.
„En jafnframt bið eg þig innilega um það að taka frelsi mitt
ofurlítið til greina. Lofaðu mér að minsta kosti að fá tíma til að
hngsa mig um. Lofaðu mér að sjá stúlkuna á undan, þessa, sem
þú óskar að eg gangi að eiga . . .“