Norðurljósið - 01.03.1926, Blaðsíða 7

NORÐURLJOSIÐ.
15
því að jeg hefi einnig verið á pínu reki. Pú rekur pig
stundum á pað, að lifið er ekki eins bjart og skemtilegt
og pú hafðir búist við. Framtíð pín sýnist myrk og óviss
og vonadraumar pínir virðast ekki ætla að rætast. Pú práir
ljós, en veist ekki hvar ljóssins er að leita. Vinur minn!
jeg skal segja pjer pað. Pú pekkir bók, sem heitir biblía.
Pjer pykir ef til vill ekki mikið í hana varið, finst hún leið-
inleg og gamaldags, en pað er misskilningur hjá pjer. Quð
hefir ætlast til, að hún væri lampi fóta pinna og Ijós á vegi
pínum í Iífinu, svo að pú pyrftir ekki að ganga í myrkrinu.
Ef pú tekur biblíuna og finnur par eitt rit hennar, sem heitir:
Orðskviðir, pá getur pú lesið par í 3. kapítula 5.-6. versi:
„Treystu Drotni af öllu hjarta, en reiddu pig ekki á eigið
hyggjuvit. Miindu til hans á öllum pínum vegum, pá mun
hann gera stigu pína sljetta". Petta er einmitt pað, sem pú
parfnast. Veittu viðtöku pessum einföldu ráðum og hlýðn-
astu peim.
Pig langar til að læra eitthvað og „komast áfram i líf-
inu“. Biblían segir pjer, hvar pú* átt að byrja, hvað er fyrsta
sporið á vegi sannrar visku. „Ótti Drottins er upphaf visk-
unnar og að pekkja hinn Heilaga eru hyggindi" (Orðskv.
9. 10.). Enginn er í áannleika hygginn nema sá, sem pekkir
Guð og treystir honum af öllu hjarta. Líf pitt er skammvint
og dagar pínir fáir hjer á jörðu, samanborið við árafjölda
eilífðarinnar. Um alla eilifð muntu annaðhvort vera hjá Guði
eða ekki hjá honum. Með Guði ertu sæll, án hans vansæM.
Pví betur sem pú pekkir Guð, pví sæ'lli verður pú og auð-
ugri af sannri visku, sem ein hefir eilífðargildi. Notaðu pví
pennan stutta tíma vel, sem pú átt yfir að ráða, og eink-
um æskuárin.
„Mundu eftir skapara pínum á ungiingsárum pinum“, segir
orð Guðs. Margur æskumaður gleymir Guði, sem skapað
hefir líkama hans, og gleyinir pvi, sem Davíð segir: „Drott-
inn, pú rannsakar og pekkir mig. Hvort sem jeg sit eða
stend, pá veist pú pað, pú skynjar hugrenningar mínar
álengdar. Hvort sem jeg geng eða ligg, pá athugar pú pað,
og alla vegu mína gerpekkir pú, pví að eigi er pað orð á
tungu minni, að pú, Drottinn, pekkir pað eigi til fulls.“
(Sálmarnir 139, L—4.),
Ungi vinur minn! Ert pú ekki í tölufpeirra, sem hafa
gleymt skapara sínum, stundum að minsta kosti? Hefir pú
ekki aðhafst á peim stundum ýmislegt, sem pú kysir helst,
að Guð vissi ekki um, af pví að pað saurgar pig í heilög-
um augum hans? Hefir pú ekki sagt ýmislegt, sem pú
hefðir ekki sagt, ef pú hefðir munað eftir nálægð skapara
píns? Ef pú ert einlægur, veit jeg, að pú kannast við, að
petta hefir oft hent pig, og að pú ert óhreinn í augum
Guðs; með öðrum orðum: pú ert syndari i augum hans.
En nú vil jeg spyrja pig einnar spurningar: Hvað ætlar
pú að gera, fyrst pú ert syndari? Ritningin segir oss, að
pegar Adam og Eva syndguðu, reyndu pau að fela sig fyrir
Guði. Ekki gátu pau heldur verið lengur í Eden-garði, en
urðu að fara burt (I. Mósebók, 3. kap. 24. v.). Kain syndg-
aði og hann „gekk burt frá augliti Drottins“ (I. Mós. 4. 16.).
Allir peir, sem hafa syndgað, munu uppskera syndarlaun,
en pau eru dauði (Rómverjabrjefið 6. 23.), — eilíf dvöl fjarri
augliti Drottins og fjarri dýrð máttar hans (II. Pess. 1. 9.).
Eitt getur pú gert, aðeins eitt, — hið sama og Davíð
gerði, pegar hann hafði syndgað. Hann kom i auðmýkt til
Drottins og bað: „hreinsa mig af synd minni . . . ., pvo
mig, svo að jeg verði hvítari en mjöll". Blóð Jesú Krists,
sonar Guðs, hreinsar pig af allri synd, ef pú kemur til
Drottins og biður um fyrirgefningu vegna dauða sonar hans
á krossinum. Fyrir Jesú blóð getur pú með djörfung gengið
fram fyrir Guð.
Kæri, ungi vinur! Hefir pú komið til Drottins Jesú Krists?
Ef pú hefir ekki komið enn pá, viltu pá ekki koma til hans
nú? Hann visar pjer ekki á brott, pví að hann hefir lofað
að veita pjer viðtöku. „Þann, sem til min kemur, mun jeg
alls ekki burt reka“, sagði hann (Jóh. 6. 37.). Miljónir
æskumanna hafa komið til hans, engum hefir hann vísað
burt. Lif sitt alt hafa peir getað lagt við fætur hans og
pjónað honum. Vilt pú ekki vera með í peim skara? Lang-
ar pig ekki til að verða mönnum til blessunar?
Kom pú til hans með alla erfiðleika pína, æskuvonir,
freistingar, eða hvað sem pað nú er, sem bærist í sál pinni,
en umfram alt með synd pína, pví að áður en hún er numin
burt fyrir blóð Krists, getur pú ekki starfað fyrir Drottin.
Guð vill ekki piggja nje getur pegið neina fórn af pjer, fyr
en pú hefir tekið á móti Kristi. Þegar pú hefir komið til
hans, sem „elskaði pig og lagði sjálfan sig i sölurnar fyrir
pig“, pá getur pú helgað Drotni sjálfan pig, líf pitt og starf
og sagt: „Drottinn Jesús, hjer er jeg, send pú mig!“
Það mundi gleðja mig mjög mikið, ungi vinur minn, ef pú
vildir rita mjer nokkrar linur við tækifæri. Jeg vildi gjarnan
fá nokkrar spurningar frá pjer, ef pað er eitthvað, sem pú
vildir vita, sem pú heldur að jeg geti frætt pig urn.
Með kærri kveðju í Drottins nafni.
Þinn einlægur vinur,
Boanerges.
Ath. Ritstjórinn vill fúslega koma væntanlegu svari til
brjefritarans.
Frá Sjónarhæðarsöfnuðinum.
Þ. 28. janúar p. á. staðfesti kirkjumálaráðuneytið ritstjóra
„Norðurljóssins" sem forstöðumann Sjónarhæðarsafnaðar-
ins á Akureyri. Hefir hann reyndar haft pað starf á hendi
I mörg ár, en par sem söfnuðurinn hefir vaxið töluvert í
seinni tíð og staðfesting ráðuneytisins á forstöðumanninum
veitir söfnuðinum mörg rjettindi, sem hann annars inundi
ekki njóta, pótti rjett, að sækja um pessa staðfestingu.
Samkvæmt lögunum um utanpjóðkirkjumenn, hafa öll em-
bættisverk pess forstöðumanns, sein öðlast hefir slíka stað-
festingu, sama gildi og pau, er prestar pjóðkirkjunnar fremja.
Sama er um öll vottorð, sem kemur til kasta hans að gefa.
Vottorð um nafngjafir koma í staðinn fyrir „skirnarvottorð ,
og „fjórtán ára aldur barna peirra, sem ekki heyra til pjóð-
kirkjunni, jafngildir fermingu, að pvi er til borgaralegra
rjettinda kemur“.
Börn peirra, sem eru í utanpjóðkirkjusöfnuði, mega vera
undanpegin trúarbragðafræðslu i skólunum, ef foreldrarnir
óska pess. Þetta getur komið sjer vel í suinum skólunv,
par sem „nýguðfræðingar" eða „guðspekingar" misnota
stöðu sína til að reyna að veikja trú barnanna á kenning-
ar Krists og kristindómsins.
Eins og sjest á pessu, eru lögin um utanpjóðkirkjumenn
mjög sanngjörn og í samræmi við 59. og 60. gr. í stjórnar^
skránni, sem ákveða, að landsmenn megi „pjóna Guði með
peim hætti, sem best á við sannfæringu hvers eins“ og að
„enginn má neins i missa af borgaralegum og pjóðleguuj
rjettindum fyrir sakir trúarbragða sinna".