Heimskringla - 15.08.1889, Síða 3

Heimskringla - 15.08.1889, Síða 3
anfarna kirkjilgöngu eins og venja er til; síra Þórarinn í Görðum prjedikafli. Síðan gengu pingmen í sal neðrideildar í alpiugishúsinu. Landshöfðingi las u] ]) nmboðsskjal sitt til þingsetningar og lýsti S t j ó rn a rs krái n. Frumv. pað er nú kemur fram, er nokkuð breytt frá frv. síöasta alþingis; hinar helstu breyt- ingar eru pær: að ætlast er til aö land- stjóri staðfesti lög frá alþingi. en kon- en að verjaskyldi til að brúa báðar árnar 120,000 kr. úr landssjóði, eða að láni, ef hann þyrfti, gegn brúartollum til ávöxt- unar láninu og gæzlukostnaðar. Fellt með 18 atkvæðum gegn 2 (flutningsm). er frá áttu aö fara, landshöföingi M. Stephensen og yfirkennari H. Kr. Frið- riksson, sömuleiðis endurkosnir. Isafuld. VLADIMIR KIIIILISTI Eptir ALFREV ROCIIE FORT. (Eggert Jóliannsson þýddi). 1. KAP. yfir því að þingið væri sett. Elsti þingma* r, sira Jakob Guð- mundsson, gegndi fyrst forsetastörfum og kvaddi sjer til aðstoðar pingmennina Eirík Briem og Þorleif Jónsson. Kjör- brjef hius eina nýkosna pingmanus Jóns Jónssonar á Sleðbrjót var siðan raunsak- að og fannst ekkert athugavert við pað og var pví kosning hans tekin gild. Embættismenn pingsins. For- seti sameinaðs pings var kosinn Bene- dikt Kristjánsson með 18 atkv.; varafor- seti Eiríkr Briem meS 10 atkv.; skrifarar Þorleifr Jónsson og Sigurðr Stefánsson. Elsti þingmaðr neðri deildar, Grimur Thomsen, stýrfíi par forsetakosningu og var par kosinn forseti Benedikt Sveinsson meiS 13 atkv. og skrifurar Páll Ólafsson og Sigurðr Jensson. í efri deild fengu peir Árni Thorsteins- son og Benedikt Kristjánsson jafnmörg atkv. hvor (6) við forsetakosninguna par.og fórsvo privegis. Var.pá dregið um og varð BenediktKristjánsson forseti. Vara- forseti varð Árni Tliorsteinsson með 8 atkvæðum, og skrifarar Jón Ólafsson og Jón Iljaltalín. Stjórnarfrumvörpin vóiu lögð fyrir pingið á priðjudaginn. Fyrir neðri deild: 1. fjárlagafrumv. 1890—91; 2. fjár- aukalagafrumv. 1880—87; 3. fjáraukalaga- irumv. 1888—89; 4. um samþykkt á lands reikningum 1886—87; 5. um tokjur presta; 4. um aðflutningsgjald af kafli og sykri; 7. um liækkun tóbakstoils; 8. um heimild *il a« selja jörðina Á í Kleyfahreppi; 9. um stofnun sjómannaskóla; 10. um bann fiskveiðameð botnvörpum; 11. um varúðarreglur að forðast ásiglingar. Fyrirefri deild: 12. um stjórn og aga á Sslenskum pilskipum; 13. um könnun •kipshafna; 14. dagbókahald á ísl. skipum; 15. um að ráða menn á skip; 16. um bann gegn eptirstæling peninga og peninga- seðla; 17, lögr.sampykktir fyrir kaup- stafiina; 18. um uppeldisstyrk óskyldget- inna barna; 19. um viðauka við útflutn- ingslögin 14. jan. ”76; 20. um að fá út- rnældar lóðir á lögiltum kauptúnum; 21. *m viðauka við lög 9. jan. ’80 um brejd ing á tilskipun um sveitastjórn á íslandi. Fjárlaganefnd var kosin í neðri deild á föstudaginn og vóru pessir kosnir íhana: Eiríkr Briem og Sigurðr Stefáns- son (19 atkv.), Páll Briem (18 atkv.), Þorleifr Jónsson (17 atkv.), Jón Jónsson fcá Reykjum (15 atkv.), Árni Jónsson (12 atkv.) og Sigurður Jensson (ll atkv.). Við 1. umræðu fjárlaganna tulaði Dr. Grímr Thomsen nokkur orð. Fann þa'fi sjerstakieaa að stj.frv., att paö gerði ráð fyrir tekjuhalla, og þá a-Kferfi yrði hann að lá stjórniuni. Hvernig gæti nú lands- sjóðr borgað út fje par sem tekjuhalli væri og enginn peningaforKi? Það hefði pó ekki heyrst, að haldiK hafi verið inni launum embættismanna eða öðrum gjöld- um. Landsstjórnin hafl orðið aK taka lán. Fjé hafi verið í jarðabókarsjóði, sem landssjóðr átti ekki, heldr ríkis- sjóðr, og petta fje hafi veriK notað. Skuld landssjóðs viK ríkissjóð hafi verið í árslok 1888 332,000 kr., (par af póstávís- anir s. á. 296,000 kr.), og tekjuhallinn fyrir petta fjárhagstímabil hafi verið á ætlaðr 39,000, en verið orðinn 46,000 við árslok 1888. Þetta skuldasifn lialdi á- fram, pví altaf sje ísi. seðlaruir lagðir iun á pósthúsið og póstávísanir borgaðar í peningum erleudis. Stjórnin og þingið yrði aö koma sjer saman um að auka tekjur landssjóðs svo, afS ekki einungis enginn tekjuhalli verði, heldr afgangr til að borga skuldina. Það sje engin heimild til að stofna lándinil í skuld, eða taka lán, nema með lagaboKi samkv. 23. gr. stjórnarskrárinnar. Vjer liefðum engin verðbrjef til að borga skuldina með, nema innritunarskírteinið í viðlagasjóði, rúmar 200,000 kr. Þetta skuldasafn gengi næst pvi að vera stjórnarskrárbrot. Þingmannafrumvörp eru pegar orðin 11, par á meðal eru 6 um löggild- ing nýrra verzlunarstaða: Haukadals, Arngerðareyrar, Múlahafnar, Vogavíkr, SvaibarSseyrar og Hólmavíkur í Stein- grimsfirði. 15. júlí 1889. Tollmálin. Nefndin vill, að tollr á kaffi verði 10 au, á pd., á sykri 5 au., á tóbaki 35 au., á vindlum 1 kr. á 100. ungr geti síðan ónýtt staðfesting land- stjórans ef honi’.m þykja lögin viðsjár- verð sakir sambands íslands við Dan- mörku, ef hann gerir pað áðr ár er liðið frá því, er lögin hafa birt verið, og a'S bráðabirgðarfjárlög megi ekki gefa út. Bókmentafjelagsíundr var haldinn í Rvíkr deildinni (síðari ársfundr) á priðjudaginn var. Stjórn fjelagsins var endrkosin, enn í Tímaritsnefndina komst Björn .Tensson í stað Eiríks Briems. Nú heiur liafnardeildin samþykt, að Skírnir og ársskýrsl ur fjelagsins verði framvegis gefnar út í Rvík, og varíf pað allur árangr- inn af keimthitningsmálinu, þessu höggi, sem svo hátt var reitt. í petta sinn var stjórninni lieimila'S að fá mann til að semja Skírni, og verður pað að líkind- um Eiríkr Jónsson GarSsprófastr, frjetta- ritari ísafoldar, sem lengi liefir ritað Skirni.—ltímnabragfræði, eftir Helga Sigurðsson, er fjelaginu hafði boðist til preutunar, var hafnaK. Norðrlandasögu bauð Páll Melsteð fjelaginu, er hann hefir samiK, enn tók aptur tilboðið á fundinum. Tíðarfarið er æskilega gott, nema hvað rigningar hafa verið um of sum- staðar, einkuin í júnímánuði. Á Aust- fjörðum hafa verið miklar rigniugar, og hefir grasvöxtr orðið par minni fyrir pi sök. Heyskapur mun nú byrjaðr um allt land; grasvöxtuiinn er með besta móti, og eru pví góðar horfur á heyskapn- um, ef óþurkar baga ekki. Aflabrögð. AfAustfjörðumfrjett- ist nú, að par sje komiun talsverður afli og sje að aukast. Druknan. 11. júli druknaði Þor- móKr skipstj. Gislason (Þormóðssonar) í Ilafnarfirði, fjell útbyrðis af skipinu „Ilebrides”, er lá á höfninni, og var hann aleinn um borK, er slysið vildi til. (uFjallkonan"). REYKJAVÍK, 6. júlí 1889. GufubátafjelagiK. Fundui var haldinn aptur í fjelaginu í gærkveldi, af nálægt 20hlutamöunum, lijer úr bænum flestum, 2 úr ísafjarðarsýsiu (alpm.). Voru par sair.pykkt lög fyrir fjelagiK og kosin stjórn (síra Jens Pnlsson. Björn Jónsson ritstj., Sigfús Eymundsson, Björn ICristjánsson gjaldkeri og Páll Blöndal hjeraðslæknir,—landfóg. A Thorsteins- 8on og kaupm. Steingr. Johnsen skomð- ust undan kosningn. Sú breyting var gerð á frá pvi er fyrirhugað var í vor meK lögunum, aK skipið skvldi vera um, 200 smálestir að stærð (netto) og veraí flutningum milli landa nokkrar ferKir, svo sem 8—10 vikur samtals á ári, til pess að geta fengið sem mest aðgjöra, er að vísu mætti ganga að góKan arð bær', en aö öðru Ieyti haft í strandferðum um suKur- og vesturland allt, svo tíðumogá svo marga staði, sem frekast væri tök á, jafnt um Vestfirði (Breiðafjörð, ísa- fjarðardjúp o. s. frv.) sem við Faxaflóa. Stofnfje varáætlað að pyrfti 120,000 kr. Þar af liafði útlendur efnamaður, L. Zöllner kaupmaður í Newcastle, lofað aö leggja ti 14C000 kr., undir eins ogbúiö væri að útvega hjer 80,000 kr. i hlutalof- orðum eöa áannauhátt. Tilpess að reyna að safna pví fje, var ráðgert að liafa enn fyrir sjer um missiristima að minnsta kosti, og skyldi greiða hinn fyrstafjóröa hluta af ákvæðisverði hlutabrjefa eigi fyr en 11. marz 1890; liina 11. júní, 11. sept, og 11. desbr. pað sama ár. Enginn hefir raeiraen 10 atkvæði í fjelagsmálum, hvaö mikiö sem hann leggur í fjelagið; upp að peirri tölu fylgir 1 atkvæði hlút hverjum (100 kr.). Stjórninni var falið að sækja um styrk til pingsins. 13. júlí. Lárus Halldórsson prestur, 2. pingmaður Suður-Múlasýslu, hefir til- kynnt, að hann sje óvæntanlegur til pings í petta sinn, sakir heilsubrests. Fallin lagafrumvörp. Fjögur eru fallin, öll þingmannafrumvörp. 1. Um læknisdæmi i Dalasýslu og Bæj - arhrepp 1 Strandasýslu. Fjell í efri deild, par sem pað var upp borið. 2. Um brúargjörö á Þjórsá og ÖJvesá, frá þingm. Gullbringu- og Kjósarsýslu. Fór fram á að nema úr lögum nýju lögin um brúargjörð á ölvesá, frá 3. maí 1889, 3. Um niðurfærslu áábúðar- oglausa- fjárskatti, niður í einnfimta áln. og % al- iu, frá Arnljóti Ólafssyni. Fellt í efri deild. 4. Um brúargjörö á Þjórsá, um að verja nægilegu-fje úr Iandssjóði til henn- ar, frá Sighv. Arnasyni. Felltí efri deild. L a u n a 1 ö g. í frumangreindu launa- frumvarpi frá 5 þingmönium í neðri deild eru biskupi og amtmönnum ætluð 5000 kr. liverjum, háyfirdómara 4800, öörum landsyfirrjettardómurum og land- fógeta 3500, forstöðumönnum presta- skólans og latínuskólans 4000 (eða liin- um síðarnefuda 3600, 400 i húsaleigu- styrk), yfirkennara lærða skólans 3200, fyrsta kennara viö latínuskólann 2800, öðrum kennara við prestaskólann og priðja og fjórða kennara við lærða skól- ann 2400, og fimmta kennara við lærða skólaun 2000 kr. 17. júlL Sómastryk er það, sem Kristján Mathíasson, óðalsbóndi á Hliöi á Álpta- nesi, hefir nýlega gjört, par sem hann hefir gefið 1000 kr. til að kaupa fyrir jörö, þar sem reist verði skólahús handa Bessastaðahreppi; og verður skólahúsið reist pegar á pessu sumri, að öllu for- fallalausu. Þessi rausnargjöf mun vera gefin til miuningar um konu og dætur þessa sómamanns, sem hann hefur orðið að sjá á bak í elli sinni. íslenzkt náttúrufræðisfjel- ag var stofnað á fundi er haldinn var lijer í bænum í gær. Tilgangur fjelags pessa er, að safna allskonar náttúrugrip- um a: dýrum, jurtum og steinum, fyrst og fremst íslenzkum, er veröi eign lands- ins og almenningi til sýnis svo fljótt sem efni fjelagsins leyfa. Á fundinum gengu rúmir 40 menn í fjelagið; lög fyrir fjel- agið voru sainpykkt og 5 menn kosnir í stjórn pess: Stefán kennari Stefánsson, mag. Benidikt Gröndal, dr. J. Jónassen, adjunktarnir Þorv. Thoroddsen og Björn Jensson. Stjórnin kýs sjer fulltrúa út um landið og erlendis til að styðja aö söfnun náttúrugripa, fá skipti á íslenzk- um gripum fyrir útlenda o. s. frv. Fjelag- ið hefirpegar fengiö lítið visi af náltúru- gripum frá fjelagi pví er stofnað vnr í Höfn fyrir nokkrum árum í þessu skyni og nú leggur uiður sljórn sína í hendur pessa fjelags. Er vonandi að sem tlestir styrki fjelag petta, ekki aö eins hjer í Reykjavík, heldur einnig út um landið, svo að tilgangi pess verði náð, að komið verði hjer upp sæmilegu náttúrugripa- safni, aö dæmi allra siðaöra pjóða. Þorvaldui Thorodd ssen kenn- ari leggur af stað í dag i rannsóknarferð. Ætlar hann nú að ferðast um svæðiö frá Þjórsá að vestan, atistur að Skaptárjökli og frá noröurhlið Torfajökuls að Köldu- kvíslarbotnum, par á meðal rannsaka sjerstaklega vafamáliö um Fiskivötnin. Gufuskipið Magnetie (Slim- ons) kom hingað í morgun frá Skotlandi. Meö pví komu katipmennirnir Geir Zoega og Jón O. V. Jónsson og Sigfús Eymunds- son útflutningsstjóri. Enn fremur fyrr- um haupm. Jón Guönason, og 10—12 ferðamenn, enskir og þýzkir. Fensmarksmálið. Með gufu- skipinu Mugnttic kom í morgun hæsta- rjettarmálfærslumaður Octavivs Hansen að sögn í einhverjum erindagjörðum til framkvæmdar ályktun alpingis 1887 um lögsóknút af sjóðpurö Fensmarks sýslu- manns. Garöyrkjufjelagiö. Ársfund- ur var haldinn i fyrra dag hjer í bænum í „hinu íslenzka garðyrkjufjelagi”. For- maður, landlæknir Sehierbeek, skýröi frá, að tala fjelagsmanna væri 243, og að 241 skammti af fræi liefði verið útbýtt af fjelaginu árið sem leið. Víða hjer á landi væri farið aö rækta fóðurrófur (turnips), einkanlega norðanlands. Þar á móti gæfl menn lítt gaum aö bortfelzkum rófum, pótt undarlegt væri. Finnskar rófur liti út fyrir að priflst vel viða fyrir norðan. Vermireitum hefðiveriö komið upp víða, og hefðu reynzt mjög vel.... Stjórn fjelagsins var endurkosinn: landlæknir Schierbeck formaður, biskup Hallgr. Sveinsson skrifari, landfóg. Á. Thorsteinsson fjehirðir. Fulltrúar tveir, ÍSL AN DSDÆTRA-F JELAGIÐ. Sökum þess að ómissandi var að vjer íslendingar, sem liingaö vorum komnir vestur um liaf, hjeldum móðurmáli voru, sem var pá þegar oröið mjög afbakað, pá vildum við gera litla tilrauu til að við- lialda islenzkum bókuienntum. Við vissum, að án peirra hlaut tunga vor aö farast; viö fuudum að það var eigi siður ssylda dætra eu sona að gæta sinu- ar móðurtungu, og þaö var augsýnilega brýn uauðsyu aö eitthvað væri gert at oss ípáátt, þvíhjer varsvosemekki ueitt um blöð eða bækur. „Framfari” var dauð- ur, „Leifur” á fallanda fæti og það lá við sjálft, aö hiö páverandi „Framfarafje- lag”, sem aö eins hafði keypt Boameuta- fjelagsbækurnar og eitt eða tvö blöð að heiman, legði alveg árar íbátí þvi etui. Til að geta varðveitt íslenzkat bók- menntir og geta fylgt með tímanum urð- um við að lesa bækur þær, sem árlega kom út heima, og því ákvöröuðum við að hafa íjelagsskap meö að kaupa bæk- ur þær, er hin heiðruðu vísiudafjelög á Islandi: Bókmeuntafjelagið, Þjóðvina- fjelagið og Foruleifafjelagiö gáfu út. Þess skal og getið, að við höfum marg- itrekað ósk vora um að gerast 1'jelagslimir fyrir æfitíð í hinu síðastnelnda íjelagi, eu ekki enn fengið bænheyrziu. Þetta f jelag myndaðist 26. mai 1885, og ueíndi sig „lslaudsdætraljelag”. Við muudum eptir aö við vorurn dætur ís- lauds, og sýudist pví eiga vel við að kall- ast pessu naíni. En svo voru margir, er ómögulega gátu ntunað £vað pað haíði fyrir stafni, og pví köllum við fjelagið uú íslandsdœtra-bókajjelag, svo öllurn sje ljóst, liver sú óhæfa sje, sem það gerir sig sekt í. Sú nákvæmni er annars mikil og pað frjálslyndi gagnvart konum virðingarvert, sem getur elt uppi og áreitt fjelagsskap, ekki stórkostlegri eða meir drí/andi til ills en pessi er; ekki að eins meðal vitr- inganna, lieldur og á rneðal smælingauna, er til svo heilmikið af peim tignaranda, sem sár-skammast sín fyrir fávizku þjóð- ar sinuar, eins og hun spegiar sig í vali Islandsdætra-bókafjelagsius a bókum sin- uin! Sú meinsemi—eða livað helzt ætti að kalla pað—er aiiuais óuáttúrleg, sem getur verið aö gefa olubogaskot öðru eins lítilræði og þvi, pó ein, tvær eða fleiri konur sjeu í samlögum með að kaupa eiua, tvær eða lieiri bækur, ef ske kynni, aö einliver lína gæfi peim upplýs- ingarljós um eittlivað í eiuliverju. En auðvitað, pess óupplýstari sem einii er pví hægra er við hann að ráða, eöa brjóta hann ábakaptur. En livar lielzt sem vera kunna bókp,- söfn á meðal íslendinga lijer, pá liefur aldrei nein skrtí yfir bækur peirra koraið út, svo menn gætu nokkurn hlut vitað um, livað margar eða hverjar pær eru. Og livert sem mí bækur pessa fjelags pykja sýnisliorn af menntunarleysi ís- leudinga eða ekki, þá eru pær nú pessar: Bókaskrá íslandsdætrabókafjelagsins í Winnipeg 1889. Bókmentafjelagsbækur 4 árg., 38 hepti Þjöðvinafjelagsbækur 4 árg. 13, „ Fornleifafjel.-árbækur 2 .Fjallkonan”........ 4 árg. Sjerstakar bækur: Biblían Kirkjusaga H. H., 1. og 2. hepti Endurlausn Síons barna, eptir mag. Jón Þorkelsson Vídalin Ijækningabók dr. J. Jónassonar Brynjólfur, Sveinsson eptir frú T. Holm Smásögur og æfintýri „ „ „ Smásögur.......... „ „ „ Kjartau og Guðrún „ Hannerðabók Þóru Pjetursd., Jarð- prúðar Jónsd. og Þóru .Jónsdó'ttir. Fyrirlestur, um hagi og rjettindi kvenna, eptir Briet Bjarnhjeðinsd. Fyrirlestur I’áls Briems, um frelsi og menntuu kvenna Robinson Krusoe Um Bjarna Thorarinsson, eptir E. H. Fornaldarsögur Norðurlanda. 3 bindi. Ljóðabækur: Sálmar og kvæöi eptir H. P., 1 hepti. Njóla, eptir B. Gunnlaugsson. Ljóðabók síra M. Jockumsonar. Ljóðabók Steiugr. Thorsteinssonar. Fyrir hönd fjelagsins. Kristrún Steinungadóttir. Það var nýársdagurinn 1878. Og liggjandi á 60. stigi norðurbreiddar hvílði par af leiðandi kl. 3 eptir miðdegi, nær pví miðnættismvrkur yfir hiifuðborg keisaraveldisins rússneska—Pjetursborg. Loptið var koibikað, hvar sem litið var til og nístings noröaustan stormur frá Ladogavatni æddi niður um borgarstræt- in. En pó bæði væri kalt og dimmt var svo að sjá að bæjarbúar hefðu strengt pess lieit, að höfuöskepnurnar skyldu ekbi takmarka skeinmtanir sínar áfyrsta degi ársins. ísklæöiö á Nevu var alsett óteljandi ljómandi ljósum og stórum vita- eldum, en á milli peirra hvervetna úði og grúði af skautahlaupurum. Uppiá stræt* unum var allt á ferð og flugi. Hnar- reistir gæðiugar, spenntir fyrir skrautlega sleða, klædda glitofnum bjarnar-og ann- nra dýrafeldum, geystust fram og aptur hver á eptir öðrum og hver fram hjá öðrum, en sleðabjöllurnar, allar á lireif- iugu i senn, mynduðu uppihaldslausann, pægilegann hljóm. Allir strætislampar voru tendraðir og livert einasta hús virt- ist venju fremur vel uppljómað meö ljósum. Jafnvel vaktararuir, standandi x í gluggum sinum og gættum í turnum stórhýsanna, veifuðu blysum sínum og mynduðu óslitna ljósaröst umhverfls höf- uð sín. Hinir fimmpúsund gluggar á vetrarhöllinni voru tilsýndar sem mörg glóandi eldhöf með allskonar litum, er köstuðu frá sjer marglitum og fáráuleg- um skrautmyndum á snjóiun úti fyrir. Hinn mikli ferhyrndi flötur, sem hinar stórkostlegu hallarbyggingar umkringja á allar hliðar, var troðfullur af liermönn- nm púsundum saman, og herforingjum, skrýddum hinum dýrmætu glitrandi ein- kennis búningi lífvaröarins. Og inn og ' út um hin ramgerðu hlið halia garðsins streymdi á víxl nærri óslitin röst af hinu vopnaða lögregluliði með látlausu vopna- braki; pessi hópurinn farandi til aö hvíla pá sem á verði stóöu víðsvegar um borg- ina, og hinn hópurinn komandi inn á flötinn til að hvila sig og vera viðbúin, til hvers sem pyrfti aö taka. Aö petta var liátíðisdagur vissu jafn- vel betlararnir, sem klæðlitlir og allslaus ir hnipruðu sig niður hvar sem skjól var að finna fyrir hinum nístandi norðaustaú stormi. Út um kirkjudyrnar barzt hljóm- ur orgelanna, út um dyrnar á höllum að- alsins og embættismanna stjórnarinnar barst ómur hornanna er þeytt voru inni, frá kirkjuturnunum samhringing kluökn anna og út um dyr vetrarhallarinnar hinn hægi og blíði ómur tiðlanna og annara strenghljóðfæra. Þeir sem á gangi voru ttm strætin og sem enga skemnitan höfðu biðu hvergi við einsog endrtinær, heldur gengu hvat- lega leiðar sinnar, til pess að komast sem fyrstá vinafundi upplýstum, hlýjum húsum. Á meðal pessara göngumanna var einn svo einkenuilegur, aö jafnvel peir sem inestur íiýtir var á, staönæmdust til að líta um öxl á pennan liáa og prek- vaxna mann, svo vafinn í treflum, að hann pekktist ekki. Að hann var ungur sýndi hann gjörla með sínttm löngu, sterklegu skörpu stigurn, eu loðhúfan, dregin að framan niður aö augum og loð- kraginn, sem gekk upp á mitt höfuðið, huldi andlitiö, að undanteknum tveimur eldsnörum augum. Klæðnaðtir lians lýsti aðalbornum manni, og gan ur han* og allir tilliurðir lýstu hermanni. Hann leit hvorki til hægri nje vinstri, en gekk beinustu leið að vetrarhöllinni irá Troit- skoi brúnni. Um leið og liann gekk inn um norð- urhlið hallarinnar sr.lúteruðu viðstaddir hermenn honum, og tók hann kveöu peirra eins og tízka er, með pví, eins og peir, aö bregða hægri hendinni upp að húfu sinni og snúa lófanum út og fram. En hann stanzaði ekki, heldur gekk með hraða pvert yfir flötinn, par sens mannfæst var fyrir og minnstu ljós- glam]i. frá dyrum og gluggum hera- höfðingjaskálanna, kastaði á snjóinn, og gekk inn í stórhýsið, þar sem stendur kapella Pjeturs mikla. Ljós brunnn mörg í kapellunni, en liiuar dökkleitu spegilfáguðu marmarasúlur og íefgrænu Afalakit-stöplar tempruöu birtuna og gerðu sem pægilegasta fyrir augu og til- finning. Kapellan leit út fyrir að vera hergagnabúr freinttr en kirkja, pví hver vetna blöstu við manni ræfilslegir fanar-, erhinir harðfengu heimenn Rússa höfðu á vígvellinum hrifið úr höndum fjand- manna sinna. Þar voru franskir arar, er voru æði ellilegir eptir 60 ára varðliald og íklæddir jafnmargra ára gömlu ryði, skúfar af tyrkneskuin hestatöglum, til minningar um hinar sofandi legíónir tyrkneskra pasha, Circassiu-skildir, lykl- ar að virkishliðum, sem liinir slavnesku jötnar kuúðtt til að opnast fyrir sjer, kolryðguð sverð fallinna, söguríkra fjandmanna o. s. frv. Maðurinn sem inn gekk tók ofan húf- una og fletti niður kragauum, og leiddi pá í ljós fallegt liöfuð þakið pjettu Ijóe- jörpu hári, og tigulegt, fallegt andlit 25 ára gamals manns. Hann staðnæmdist við eiun hinn hvelfda gang, er liggur frá kapellunni inu í aðal-vetrarhöllina. (Framh.).

x

Heimskringla

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.