Heimskringla - 22.05.1890, Blaðsíða 2

Heimskringla - 22.05.1890, Blaðsíða 2
HKl.USKItlXtiLA, WIXXIPWJ, MAL, 22. MAI 1800. 35 „ Heimstrinila,” an lcelandic Newspaper. Publishedevciy 'I nursday, by HK II lOIMSKUINHf.A PuiNTINO Co. AT l.omburd St....Winnipeg, Man. Subscription (postage prepaid) One yeur...........................$2,00 6 months......................... 1,25 3 inouths............................ 75 Payable in advauce. Sample copies mailed khkk to any address, on application. Keniur út (að forfallalausu) á hverj- nm ömmtudegi. Shrifstofa og prentsmiðja: 35 Lombard St........Winnipeg, Man. lilaðið kostar : einn árgangur $2,00; h 'Hiir Argangur $1.25; og um 3 mánirtu 75 cents. Borgist fyrirfram. öfUndireins og einhverkaupaudi blaðs- Ins skiptir um bústað er hann beðinn að genda hina breyttu utanáskript á skrif- stofu bluðsins og.tilgreina um leið fyrr- ternndi utanáskript. f>að, að fiessi meiri hluti stendur í skilum eptir ítrasta megni? og par af leiðandi vill efla vöxt og við- gang blaðsins. Ætli peir viti pað, að uHkr.” hefur sjálf áunnið sjer hylli almennings, prátt fyrir allar á- deilurog útskit, seinhún hefur feng- ið frá fjandaflokki sínum, en að hvorki kirkjufjelagið nje nokkurt kalla: uCivil war” hinnar endur- fæddu íslenzku pjdðar. Heim hefði átt að duga að hafa einskonar Gor góar-höfuð fyrir skjaldarmerki sitt, til að ógna oss og gera oss alla að ítlifandi steinum!/” eins og fieir f>rá, þessir blessaðir lærifeður, sem pykir vantrúiu vera, helzt til um of, farin að „g-rassera” ,,á meðal vors ttO i í fólks’' að fá r;nuxux')on eoa nara nasavit a | «r um au utoreioa nana r Ki’.tii peir i . * -i -a tt t c , . ' | , B pao greimlegar siðan. Hann hefur helztu lireifingum tímans. Nei, nei. J viti fiað, að kirkjuinenn hafa stund- ; nh Nú parf að ] um verið beðnir, af vinum sinumj að hætta við hana .og kaupa heldur LÝSING ÍSLANDS. í flokki peirra Amerikumanna, er heiðruðu ísland með nærveru sinni á pjóðhátíðinni sumarið 1874, var hinn nafnkunni blaðamaður Murat Halstead, fyrverandi ritst. blaðsins Commercial Gazette í Cincinnati í Ohio. Að hann pá strax hafi skrif- að eitthvað um ferð sína pangað er sem óneitanlega er nú farið j annað fjelag hefur til pessa gertsjer | sjálfsagtj en svo hefur hann ert jiasasjón” eða liafa nasavit á ■ far um að útbreiða hana? Ætli peir j ætlar að duga. Ekkert beita öllum brögðum. Nú Jiarf að beita allri stjórnkænsku og her- j annað blað, en kænsku, ef duga sknl. Annars fengizt til pess? halda (1beztu mennirnir” að skríll- að öllum Jiorra inn verði ofan á og uppsvelt/i og j vel í geð skoðanir eydilegtji „011" fieirra tlbeztu mál-1 forms-málinu't efni". Og hvað svo næst? Allir \ að til að reyna hverfa eins og dropi í sjóiv.n. Ileyr firn! heyr endemi! Ekki nema pað pó, að vjer hverfum eins og dropi l m nokkrar undanfarnar vikur verið að skemmta lesendum blaðsins New York Ledger með pví að segja peir hafa sjalilan pehn j,il ferðasögu, og pað svo rreinilega, að enginn parf að brigzla honum um að hann skilji eptir eða láti ósagt frá pví, er fyrir hann og Ltli pi ir 'iti pað, , j,/L fje]aga hanH har- I.ýsing Iians Ætli peir viti pað, j ( alinennings fellur Hkr .” í messu- að pað sje aptur nieira af pví. Und- ir öllum kringumstæðum sje eldhús- ið óhreint; umhverfis hlóðirnar sjeu hlaðar af sverði, staflar af harðfiski, ópressaður ostur—súrábragðið og hvítur á lit—byggmjiil og prátt smjör, en ekki nema lítið af hverju einu, eins og væri pað djfrindis | varniugur. Hann segist aklrei hafa jetið kornhálm, en ímyndar sjer að j [>að sje nokkuð líkt bragð að hon- i um og harðfiski og að hvortvegiria j hafi jafnmikinn næringarkrapt. Ost j pann segir hann að kunningi sinn j hafi einu sinni reynt til að borða, en j aðinagi hans hafi neitað að varðveita | hann, og pó liafi pessi vinur sinn j haft hraustann inaga. Framh. —AF- skóFmui —IIJÁ (,II.Min. í riiu;lii'’ fá menn á skrifstofu blaðsim, cu hún er öpin á hverjum virk um deiri (nema laugardöpum) frá kl. 9 f. m. tii hádegis og frá kl. 1,30 til 0 e. m. Á laugurdíiguin frá kl. 9 til 12 hádegl. Utan á öll brjef til blaðsins skyldi ekrifa: The HeiniskrÍHgla Printmg Co., I*. O. Kox 305. IV. ÁR. NR. 21. TÖLUBL. 171 Winnii’kö, 22. maí 1890. NIDUPv MEÐ IIJEGÓMANN! BURT MEÐ ALLAR SJÓNHVERFINGAR! Vestur-íslendingar hafa nú ef til villekki veittneina verulegaeptirtekt hjegómanum sein er í loptinu. En tökum eptir táknum tímans! Hlýð- um á nöldrið og nuddið, hljóðin og hávaðann, ópiu—herópin—í strák- unum. Lítum á pappírsdánana, er strákarnir hafa dregið upp á merk isstengur sínar og bera í broddi fylkingar. Lesuin og hlýðum með athygli á raddir leiðtoganna! Allt er eptirtektavert. Hvað heyrum ^ j 0i. ^ íl 1*0 ^ Uinll fTI VI öl* ^ Upplvsingar um vcrð á auglýsingum sjóinn, ef pessir forskrúfuðu dverg- ar, er vilja gera liver aunan að stór- höfðingjum og embættlingum og telja sjálfum sjer og öðrum trú um að peir sjeu andlegir risar og uin- bótamenn,—að vjer hverfum, ef peir sleppa sinni pólitisku verndarhendi af oss, er aldrei hingað til, oss vitan- lega, hefur fjallað hjer um neitt nema. kirkjulega <(pólitik” og smá- sálarlegt hindurvitna safn, er inni- bindzt i blaðaskræðum, er keyptar ’nafa verið fullu verði, opt og tíðum, að eins til að styðja hlutaðeigendur peirra, eins og nærri má geta að gert hefur verið, par sem fróðleiks- vinir og námfúsir menn hafa ekki getað fengið af sjer að lesa blöðin, en hafa lagt pau upp á hill- una hálflesin eða ólesin. Auðvitað hafa pau samt víða verið notuð til ónefndra lilutd. Þannig hefur pað nú verið til pessa, hvernig sem pað verður lijer eptir. Að sönnu virðist nú sumum hljóðið vera farið heldur að breytast í strokknum; oss virðist pað vera nijög svipað eins og pað hefur verið og seint mun fullskekið. j Svo mikið er víst, að aldrei hafa að steypa ((Hkr. hefur ónefnt blað í Man. verið ým- istsettniður um helming eða stækk- að um helming? Ætli peir viti, að kBupendur ((Hkr.” hafa fjölgað prátt fyrir pað? Ætli peir viti pað, að stærsta íslenzka blaðið, sem til er í heimi ((pann dag í dag”, hefur í seinni tíð tekið sjer snið eptir ((Heimskringlu?” Ætli peir viti pað, að peir sjálfir pyrftu að læra að skammast sín? Þvrftu að læra að að verða ögn rjettsýnni og sann- gjarnari en peir hingað til hafa ver- ið. Hvar er nú annars pessi slerUV', pessir l(iniliilistar” og pessi ítnúll", sem mótpartar ((Hkr.” og hennar vina eru að segja oss frá? Vjer pekkjmn ekki pað fólk og vjer álit- um að pað sje alls eigi til. ()<r á meðan að ekki er greinilega fram- tekið hvar petta fólk sje og hvernig pað sje, svo vjer getum pekkt pað, j vcrðum vjer að álíta öll ámæli og uminæli í pá átt rugl og pvætting, ryk og hjegóma, sem verið sje að rcyna til að kasta í augun á alpýðu til að blinda liana svo hún skilji að hún purfi á leiðtoguin að halda. Auðvitað bljóta allir að skilja hverj- eru og eiira að verða. ir leiðtooarnir n Hvað sjáum vjer? ((íslend-1 «bezt" mennirnir” verið smeykari en ! ,e Rað eru peir menn er pakka sjer einum í ((anda ogsannleika”, að ís- á landinu, húsakynnum og mönnum nær ekki að raun rjettri yfir stórt svið af landinu, pví allt ferðalag hans á landinu var frá líeykjavík upp á Þingvöll, paðan austur til Heklu °g Geysis og sömu leið til baka aptur. En enginn ókunnugur getur ráðið af greinum hans annað en að haun hafi grandskoðað hvert einasta dalbýli á öllu landinu. Meginlega mun pessi lýsing skrif- uð til pess að skemmta lesenduin fremur en að fræða pá. Búningur- inn er pví líkur peitn, er óhlutvand- ur hnattfari mundi hafa á lýsingu af alveg ókunnri barbara-pjóð, sá sem sje, að lesendurnir geti hlegið að pessari vesalings fáfróðu pjóð og bennar kytdegu búnaðarháttum. Það er auðsætt að honum hefur pótt allt kynlegt, sem fyrir hann bar, enda kemst liann svo að orði í scinasta kaflanum, er hann skrifar eptir að liann er kotninn til ((mannabyggða” —til Englands—, að maður geti ekki gleymt ferð til íslands fremur en maður mundi gleyma ferð til tunglsins. Allt sjesvo kynlegt, allt frá söndunum hvltu. Húsin h/ert öðru; eiginlega sje par um að eins tvö snið á húsum að g'era, ann- að fyrir kirkjur og hitt fyrir íbúðar- svörtu til jöklanna sjeu undarlega lík ingar!'' ((íslendingar!” tíHeimsk- ingjar!" „SkrUl'." uNúU!" Nihil- istar!" og svo fram eptir götunura. Allur fjöldinn á að vera á glötuuar vegi, á leiðinni til myrkheims, á vera pá o<r poo-ar glataður, sokkmn í hið vohnleya g.ey:n*kiiiiiiHr haf, tjndur i ((ikulda" og jlavða" og agröf" og t,myrkur" og ((nirvana”. Ó, hvilík skelfing! Og pað er riú ekki nóg með pví, að pessi svo nefndi uskrill”, með öllum sín- um unúllvrn" og ((nihilistum” á að vera pá og pegar glat- aður, heldur pykir nú hinum sjálf- kjörnu leiðtogum lýðsins alveg nauðsynlegt að flýta fyrir glötuninni —segja öllum stríð á hendur, er ekki vilja vera umeð", ganga undir hrakyrðafánanum og apa—æjta heróp að« meinleysingjunum, biðja óbæna og ógna mótpörtunum, eða bannfæra hugsanir orð og gerðir peirra. Er petta nú ekki hjegóm- legur gauragangur? Hver er nú pessi strákalýður, er lætursvo ófriðlega, æjiir svo uálcat- lega”. hreykir sjer svo hátt, úthróp- ar saklaust 'fólk og segir pví stríð á hendur? Það eru vorir íslenzku uppáhalds gæðingar, hinirojitnefndu sjálfhælnu, Jreztu menn" vorir og allir peir rófuliðir, fýsibelgir og málbjöllur, er peirra hersveit hej ra til; yfirhöfuð að talafylgjastpar með allir ((fínir” snyrtimenn og allir orð- sjúkir aumingjar, sem trúa á J>eztu mennina". En hvers vegna? Vegna pess að }>eir—pessir beztu menn— eru sjáffum sjer beztir-, kunna að nota pessi leigðu tveggjahandájárn, til að telgja hinn hílf-íslenzka, hálf- barbariska, eintrjánings- kirkjulega hugsunarhátt eptir sínu hagfræSiugs lega hyggjuviti, sjer til eigin hags muna, öðrum til ásteytingar. En hverjir hafa teiknað hrakyrðin upp á herfána pessarar íslenzku vestur-fylkingar? Það hafa gert hennar ((beztu menn”, hennar út- völdu leiðtogar og forvígismenn. En hver hefur skrifað par neðan- undir: uþjóðerni", Usannleikur" o. s. frv.? Það hlýtur að vera par kom- inn einhver nýr Metternik til sög- unnar. Oss virðist alveg óhugsandi að Jeztn mennirnir” hefðu farið að bæta úr skák, svona 1 miðju kttfi, peim hefði átt að duga*ð ógnamót- pörtum sínum og atyrða pá, par til peir annaðhvort gæfu upp allan mót- próa ella slægist I bard.iga, er lærð- ir menn og vestræningjar muudu nú um undanbrögð og liðhlaup sinna manna. Þotta er líka vonlegt, pví nú eru peir farnir að reka sig á, og pað livað eptir annað—á sína eigin ! snagaog agnlinúfa, nú eru peir farn- ir að sjá, að gömlu klafarnir duga ekki um alla eilífð, J>eir gota uú hjeðan af bilað pegar minnst varir. Fólkið ætlar að fara að liugsa, nota trúlegt og pað sem út yfir tekur, j að hætta við að trúa á Jieztu rneun- inal!” En auðvitað fer nú fólkið j ósköji gætilega að pessu, til pess að styggja enga. Fólkið hættir auð- ndingar hjer vestra eru ekki neitt j húsin og að hvorugt sniðið sje full- pví að vera búnir að gleyma komimn í fegurð. Kirkjurnar segir hann að sjeu geíðar úr tiinbri og að utan tjarg- aðar svartar, eins og spaðaásinn. Innanbúningi peirra lýsir liann svo nokkurn veginn rjett, en svo bætir að almennt sje að lána ferðamönnuin kirkjurnar fyrir svefn- og að íslendingar sjái enga vanhelgun hússins í pví, að pað sje pannigbrúkað eins og nokk- urs konar gestgjafahús pær stund- nærri uppruna sínum og ættjörðn sinni/er allur fjöldinn álítur að sjeu tvö lang j dýrmætustu skilyrðin fyrir tilveru I sinni.—Það er víst alveg óparft að j bregða Islendingum um heimsborg- j ara hugmyndir; peir eru allt of siná- i nann vio« kvæmir natnots” til þess að það ! - * ii^n, iiuta | . . ‘ ... , . r . ferðainón , . . , _ , f , . . væn hægt, en óvist er að peir verði , , skvnsemina, trua pvl, semþví Þvkir; _ ' . herberei, ' 1 r v: \ pag a]ja (jaga.—gn mun^u nfL Js. « lendingar hjer vestra hafa staðið mjög mikið fjær frændum og fóst- urjörðu, en peir nú gera, pó að, ■ pessara góðu hálsa hefði aldrei notið!. f . r 5 , við? Hvernig fóru ísl vitaðekkiað trúa mönnunum, þe"ar , * P . , , ^ ___„ , ’ f. ° _ j hfa aður en pessir dyrðlingar komu til sögunnar? eða pá tímana, sem j peir segja satt, en pað hættir að trúa öfgum og ósanninda pvættingi, einkum pegar pesskonar er vitnis- burður um pað sjálft. Og pað er vonandi að pví smálærist að fyrirlýta allardylgjur og óhróður, sem pess- ir stráklunduðu, svo nefndu ((beztu menn” breiða út um saklaust fólk, á svo nieistaralegaódrengilegan hátt, j að engum er unnt að greina saklaust frá seku, eða vita með nokkuri vissu við hvað átt er, og par af leiðandi getur enginn borið hönd fyrir höfuð sjer nje öðrum. ((IIeimskringla” ,er hinn eini inálspartur af öllum, er barðir hafa verið brigzlum, óblut- skiptum, er ekki hefur ástæðu til að kvartaum að vafi leiki á hverj- um hún heyri til, ((beztu mönnunum” eða ((skrílnum”; en pá er nú eptir j að vita, hvort að allir kaupendur hennar fella sig við að peir eigi allt og sjeu allt, sem hinum svo kall- aða ((skríl” hefur verið borið á brýn. Því pað vita nú allir, að fjandmenn ((Hkr.” hafa lengi verið, og eru enn pá að reyna til að leiöa rök að pví á ýmsan hátt og sannfæra fólk um, að I liúti sje bara argasta skríls-blað, ú- ilandi, úferjandi, úráðandi öllum bjargráðum. En ætli peir góðu voghálsar, sem dirfast að sýna al- menningi pá ósvlfni í ræðum og rit- um, að ausa yfir hann jafn-hóflaus um skömmum, eins og gert hefur verið í Manitoba um undanfarinn tima—og pað síðan að Jónivar borg- jö stórfje fyrir skammir á móti skömmum, er ekki voru vitund tiI— flnnanlegri en pær vammir og skamm- ir, er á almenning hafa verið born- ar síðan af hans eigin leiðtogum og meðborgurum, er snýktu út verð- launin—, Ætli peir viti pað, að meiri hluti af kaupendum ((Hkr.” er innan vebanda hins evangelisk kristi- lega lúterska kirkjufjelagg íslend- inga I Vesturheimi? Ætli peir viti * engum auðnaðist að verða aðnjót- andi peirra óföðurlegu handleiðslu? Hvernig bafa íslendingar í Minne- sóta lifað allan pann tíma, sem peir hafa beðið eptir andlegum leiðtoga? Hvernig lifa ísl. í smá hópumútum S landið hjer og hvar, ánpessað njóta eizlu pessara manna? En að peir skuli ekki vera týndir fyrir fullt og allt úr mannfjelaginu, sem ekki samsinna peim í öllu, er barið hafa ((Heirnskringlu” brigzlum og hróp- að alla pá menn, er hafa gerzt sek- ir í pví að sýna að peir væru á ein- hvern hátt sjerkennilegir? Það eru undur, en reynslan sýnir oss margt skrítið. _ , ‘jónusta. í sambandi við það seo’ir endingar að , ° nann, að Islendingar sjeu ekki fiarri pví að hafa böll á sunnudögum og að pað sje á stundum ekki neitt ýkja-langt á milli guðspjónustu og ball skemmtanaa. annars pessir Hvernig ættu nú vesturheimsku ísl. að lifa hjer, án pess að fara hamförum og ganga berserksgang? Oss virðist sú aðal- stefna, er peir hafa til pessa haft í pjóðernisbaráttu sinni, útheimta petta. Það er að eins fyrir ham- j hleypur og berserki að berjast við breytingar tlmans í pessu landi, að drepa niður öllum nýjum hreifing- um og halda hugsunarhætti og at- höfnutn fólks í gömlum skorðum. Þetta er hjegómi, og niðurmeðþann hjcgóma!—Þ.ið er öllum kuuuugt, að pessir leiðtogar hafa fundið einn veg, er peir áltta heppilegann til að eíla og viðhalda ftst og virðingu fyrir íslenzku pjóðerni hjá sjálfum sjer og öðrum. Þessi vegur liggur í gegnum hina ev. lfit. kirkju vora og kirkjufjelagið, allir aðrir vegir eiga að vera villigötur.—Ef vjer eiguip hjer allir að ganga undir sömu merkjum, p& burt með öll hindurvitni. Burt með ánauð og ógnanir! Fram með frelsi og mann- fið! Vylgjum tlmanum! Framh. Bæjarhúsin (íbúðarhúsin) segir hann að sjeu dauflegustu og vonleys- islegustu stofnanirnar á íslandi, og að bændurnir geti byggt betri hús, en að peir vilji pað ekki. Hið versta við pau segir hann að sje rak- inn og par af leiðandi óheilnæmi og að í peim sje ómögulegt að viðhafa hreinlæti. Og eiginlega hið eina er hann getur talið peim til gildis er pað, að pau skýla fyrir veðrum og að pau sjeu endingargóð og auðvelt að gera að peim og upprunalega eins auðvelt að byggja pau eins og snjóhús. Ytra áliti gamalla bæjar- liúsa og efninu sem pau eru gerð af, lýsir hann svo nokkuð rjett. Inn- gangurinn í baðstofuna segir hann að sje 'um myrkan, langann og pröngan gang, gólfið sje ósljett og manni pví hætt við að hnjóta og að maður verði að ganga hálfboginn tíl pess að reka sig ekki í skitna rapta. og lyktin í peim ekki ólíkt pví að pau leiddu til hellis par sem geymt væri dýrasafn. í svefnherberginu segir liann að rúmin taki upp § hluta gólfsins, og að pau sjeu lág og breið. Svo getur hann pess að pað sje móður á íslandi að raða mönn- um í rúmin ((enda fyrir enda”, p. e. a. s., að tærnar á pessum sjeu við nefið á hinum. Eldhúsin segir hann hvorki sviphýr eða aðlaðandi, elds- neytið sje mestmegnis svörður og honum bronnt I opnum hlóðum, að á miðju paki sje op á stærð við hálf- tunnubotn og uppmjór trjekassi upp af, er hann kveðst verða að kalla reykháf, af pví að ætlast sje til að reykurinn gangi par fit. Svarðeldar segir hann að myndi sót, að vfsu ekki eins ptælslegt og kolasót, en Útlit segir hann HYAÐ ERU ÞEIR AÐ GEIíA? (Aðsent). Forvígismenn hinna ísl. pjóðmála j hjer vestra krefjastpess, að málum þeirra j —svo kölluðu framfaramáium—sje veitt! almenn eptirtekt, aff alnienningiir yfir- j vegi þau nákvæmlega, meti gildi og ó- gagnalira mótmæla og meðraæla, og það er ekki nema sanngjarnt, að þeir geri j þessar kröfur; en eptir því, sem tieiri : raddir koma fram, komnog mismunandi I skoðanir í ljós, sem í mörgu verða alveg gagnstwðar skoðunum forvigismanna; en úr því þeir beiðast opinbers dónis-álits almenniugs, þá rerða þeir að taka á móti andstæðum skoðunum, eins og menn, og gefasig viðmálinu, en ekki manninnm fyrir utan málefuið, nema að svo miklu lej'ti þem það er nauðsynlegt.—Við um- ræSur og yflrvegan skýrast málin betur en með þögn eða hugsunarleysi, og það verður auðveldara að ráða þeim heppi- lega til lykta. í hverju máli þarf að leita að orsökura og afleiSingum. F.u vjer er- um ekki komnir svo Iangt á veg, að vjer getuin þaö óhindrað. Tök-um t. d. þetta „breunandi spursmál” ísl. lijer vestra: j kirkjufjelagið. Vjer munumeptir ósköp- imum, sem gengið liafa á urn það; hvern- ig hafa forvígismenn kirkjunnar tekið andinælum „Ukr.” í því máli? Allt öðru- visi en sanngjörnum menntuðum möun um er samboðið, og þó eru þeir einmitt meunirnir, sem æskja eptir mála raun- sókn; slíkt er ósamkvæmt, að beiðast dómsálits, en svo, þegar það er fengið, að þjóta í illyrSi; það erskakkt, hvort held- ur það er gagnvart einstakling etía al- menuingi. Almenningur ú heimtiug á því til forvígismanna sinna, að þeir hepti ekki að skoðanir andstæðings komi fram á sjónarsTÍsið, ef ske kynni, að þar með næðist eitthvað er skýrði og bætti rnálið. Minnihluta maður eropt á rjett- ari skoðun en meirihlutamaSur. Öteina „Ukr.” í kirkjuinálinu var, að margra á- iiti, í mörgum greinum rjettari en aud- stæða skoSanin; hún hafSi skoðanir, er stefndu meira að jafnrjetti, voru sam- i kvæmari kröfum tímans, skoðanir, sem j vöktu umhugsun, er beindu huganum, eius og F. B. A. sagði: „Afrain oguppá við”. Andstæðar skoðanir komast hjer ekki að málum svo þeirra njóti. Vjer erum svo óheppnir vestur-íslendingar, aS þessir svo kölluðu höfðingjar vorir, sem hjer sitja á valda- og vísiudastólum, \ eru svo framúrskarandi óþjálir viðreign- í ar, og eptir orðuin þeirra sjálfra að dæma eru drottnunargjarnir, dramblátir og ó- j svífnir. Krafa þeirra er: að eptir þeirra suúru skuli almenningur danza, ekki ein- uugis hjer, heldur einnig á íslandi—öll þjóSinl Þeir álíta sinn dóm þann eina rjetta. Það, sem aSrir segja, álíta þeir a* sje grundvallarlaust, sje sagt af fá- fræSi, heimsku og illgirni, það er að segja, sje það andstætt þeirra skoðun, sje það aptur á móti samróma þeirra orð- um og vilja, hversu auðvirðilegt sem það í sjálfu sjer kann að vera, þá segja þeir það vísdómsfullt og gott. En sú a«- ferð dugar þeim ekki. Þeir verða að þola mótmælin, annars tapa þeir núver- andi og eptirvæntu valdi, sem þeir berj- ast fyrir. Svo bezt ná þeir valdi og halda því, að almenningur styði þá, að almenn- ingur gefi þeim valdiS, en því að eins mun almenningur fáþeim völd, að hann sjái að þeir viuni ekki a* völdum með harðstjórn og hroka, vjeium og undir- ferli eða öðrum þvílíkum brögðum, ísl. verða ekki hræddir til ásta e*a velvildar með hótunum eða grýlumyudum. Það hefur litla þýðing, hversu mörgum núil- um er raöað saman til að tákna meö heimsku vora. Vjer vitum að miklu leyti, svona eins og almennt gerist, hva* vjer getum og ekki getum. Eitt af því, sem vjer vitum, er, að vjer eiguui ekki aS iáta hamóða presta ganga yfir höfuð vor ineð drottnunarvaldi ogillyrðum; vjer þorum að segja vilja vorn í því, sem oss er nauð- synlegt og gagnlegt, við hvern helzt sem vjer eigum, og þótt þa* sje prestur—„frið- arboði” milli guðs og manna með djöf- ulinn í hendi sjer fyrir keyri,—Hingað og ekki lengra, gæðingur! Sá tími er uú hja liðinn, sem alþýSa laut hverju geistlegu fítli, og hversu heitt og innilega sem prestar biðja og bannsyugja, kemur sá tími aldrei aptur,—Kirkjuþiugs-fyrirlestr- arnir eru ágætt sýuishoru af anda hiuna ísl. forvígismanna hjer vestra. Fyrirlest- urinn ura „Ekkert” er meistarastykki, þar sem öll virðing gengur niSur á við. Fyrst er jeg sá þetta „ekkert” í byrjun fyrirleslursins, datt mjer í hug að hann hljoðaði um sköpun heimsius, en svo komst jeg að raun um að það var ekki,— en að hann var ísl. þjððeverta, að hann var að færa rök fyrir því, að ísl. þjóöin væri eintóm „núll”, að undanskildum dálitlum hóp, sem höfundurinn telur ajer tilheyra aoðvitað, þeir sem standa undir hans kirkjulegn fjelags-vængjum og aðrir sem honum eru samdóma. (Framh.) IMMHMS, 630 Maia Street. Allar vorar fflerktar -MEЗ i 11 íika n ]>spi‘is -PEBBLE GEITARSKINNS8LIPPUR- FYRIR KVENNFÓLK, 50C. GLASSEKAÐIR KÁLFSKINNSSKÓU KVENNA, $1,00. —G LALSERAÐIR STÓLKNASKÓR,— HNEPPTIR, $1,00. HNEPPTIR BARNASKÓR,---- 75C. -----STERKIR BARNASKÓR,---- 50C. FÍNIR KARLMANNA KÁLFSKINNS- SKÓR (handsaum.), $2,50. FÍNIR DRENGJASKÓR, REIMAÐIR, $1,25. —UNGLINGA SKÓR, REIMAÐIR,— $1,00 1 ><>■ ’<« I,, 630 Maid Street. DR. FOWLEKS •EXT: OF » •WILD’ - ITR/iWBERRY CURES HOLtERA hoíera. Morbus OLIC^- RAMPS IARRHŒA YSENTERY AND ALL SUMMER COMPLAUTrS AND FLUXES OF THEl BOWELS IT IS SAFE AND RELIABLE FOR CHILDREN OR ADULTS. s G D Neispaper 175. útgáfanertilbúin. I bókinni eru meira en i í i • • 200 bls., og í henni fá AÚVfiF SMr *'eir er *w»gV**» nánari V 01 UOUIg, upplýsingar en ínokk- urri annari bók. I henni eru nöfn allra frjettablaSa í landinu, og útbreiðsla ásamt verðinu fyrir hverja línu í auglýsingum í ölium blöðum sem samkvæmt American Newspaper Directeiy gefa út meira en 25, 000 eintök í senn. Einnig skrá yfir hin beztu af smærri blöSunum, er út koma í stöSum þar sem m -ir enn 5,000 ílmar eru ásamt auglýsiugarverði í þeim fyrir þumi- ung dálkslengdar. Sjerstakir listar yfir kitkju, stjetta og smástaðablöð. Kosta- hoð veitt þeim, er vilja reyna lukkuna með 8máum auglýsingum. Rækilegu sýnt frarn á hvernig menn eiga aS fá mik- iS fje fyrir lítið. Send kaupendum kostn- aðarlaust hvert á land sem vill fyrir 30 cents. Skrifið: Geo. P. Roweli, * Co„ Publishers and General Advertising Agts., 10 Spruce Street, New York City. Ef þú vilt láta taka af þjer vel góða ljósmynd, þá farðu beint til Tlie C. P. II. Art (liallery, 596jý Main St., þar geturðu fengið þær teknar 12 (Cab. size) fyrir að eins #3,00. Eini ljósmynda staðurinn I bænum sem Tin Types fást. Eini ljósmyndastaðurinn í bænum sem ItSLENDINQUH vinnur í. 596M NVain St. Wiuuipeg. ATHUGA. Sparið peningal GeymiS fataræfla! Undirskrifaður kaupir alls konar fata tuskur og gefur 75 cents fyrir 100 pd. Enn fremur alis konar pappír, skrifaða og prentaða blaðaskekkla og gefur 40 cents fyrir 100 pd.; svo og málm-rusl, svo sem járn, kopar, látún o. 8. frv., einnlg bjór-og ÓtVi-fiöskur (ferstrendar)og gefur fyrir þær 40 cents tylftina. B. SHRAOUE. 168 KiNG St„ - WINNIPEG. L.EII>BEININ(JAB um, hvar bezt sje aö kaupa ailskonar gripafóður og allskonar mjöltegundir, fást ókeypls á norðausturhorni King & Harket Nquare. Qiéli ótafssmt.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.