Heimskringla - 09.04.1892, Side 2

Heimskringla - 09.04.1892, Side 2
ZEIIEIIIVLSIKZRI^O-I^. OC3- OLZDinST, WINNIPE&, 0' APEIL 1802 “fíeinstriflgla og ÖL1>IK” Keuiar út á Miðvikud. og Laugardógum. (A Semi-weekly Newsp \per pub- lished on Wednesdays and Saturdays;. Tlie Heimskrin^la Ttg. & l’nbl. Co. útgefendur. (Pnblishers.) Skrifstofa og prentsmiðja: 151 LOMBARD STREET, • • WINHIPEC, MAN. Blaðið kostar: Heill árgangur.......... $2,00 Hálf ir árgangur.......... 1>£5 Um 3 minutSi.............. 0>”o Gjalddagil. Júli. Sésíðar borga«,kost- ar árg. $2,50. Sent til íslands kostar árg. borgaðr hér $1,50.—Á íslandi 0 kr., er borgist fyrir- fram. Á NorSrlöudum 7 kr. 50 au. A Knglandi 8s. 6d. U udireins og einhver fcaupandi blaðs ins skiptir um bústað er hann beðinn afi senda hinot breyttu utanáskript á skrif- stofu blaðsins og tilgreina um leið fyrr- ve-andi utanáskript. Aðsendum nafnlausum greinum verð- ur ekki gefinn gaumur, en nöfn höf- undanna birtir ritstjórnin ekki nema með sampykki peirra. En undirskript- ina verða höfundar greinanna sjálfir að til taka, ef þeir vilja að nafni sínu sje leynt. Ritstjórnin er ekki skyldug til afS endursenda ritgerfiir, sem ekki fá rúm S blaðinu, nje heldur að geyma þær um lengri eða skemmri tíma. (Jpplýsingar um verð á auglýsingum S „Heimskringlu” fá menn á afgreiðslu- stofu olafisins. menn oft lært svo vel að spara, að mannvonzku mótmælenda, en f>að menn haMa áfrain úr því. | Sæti dregizt um margar, inargar uFree Press" 7. f>. m hefir J>að eftir einum helzta fasteignasala bæj- ! aldir. arins, að íslendingar muni nú eiga hér í bæ fasteign, er nemi $250,000 (fjórðung milíóna 937,500 kr.) að verði. Vel gert landar! Uppsögn blaðs er ógild, sam- kvæmt hjerlendum lðgum, nema að kaupandinn borgi um leið að fullu skuld sína við t>laðið. Ritstjóri (Editor): JÓN ÓLAF8SON. Business Manager: EINAR ÓLAFSÓON. Hann er að hitta á afgreiðslustofu blaðsins hvern virkan dag kl. 9 til hádeg- ÍS O? frá kl. 1—fi siffdi‘!ris. Auylýsingn-ageui og inuköllunarmaðr: EIRIKR GÍSLASON. (Advertisin;. Agent & fíoiieetor). [Vjer minnum lesend rr „Heims- kringlu” á, að undir „Raddir frá almenn ingi” er það ekki ritstjórn blaðsins, sem talar. Hver mafíur getur fengið færi á að láta þar í ljósi skoðanir sínar, pótt þær sjeu alveg gagnstæðar skoðunum ritstjórnarinnar, en menn verða að rita sæmilega og forðast persónulegarskamin- ir; auk þess verða menn af? rita um eitthvert það elni, sem almenning að einhverjn leyti varðar. Mér kemr ekki til hugar að gera nokkrar athugasemdir við ræðu prests, en af pví mér hafði aldrei komið til hugar,aðí nokkurri kyrkju, er kallar sig kristna, væri nokkuð kent iíkt þessu, pví er pað, að óg sendi „ETkr. & Ö.“ pennan litla útdrátt, sem ekki er nema lítill partr af pví, er prestr pessi sagði. Hvað Jcaþólskr prestr kennir um mótmmtendr og leynifélögin. lltarasKript til blaðsins er: ’T'hf tjrimskringla Printingd:PvbttshingO P. 0. Bor 305 Winnipeg. Canada, VI. ÁR. NR. 21. TÖLUBL. 281. (Öldin I. 33.) Winnipkg, 9, Apríl 1392. —í bréfi frá Duluth, sem prentað er í Lögb. 30. f. m. stendr, að .Öldin” hafi haft 16 kaupendr í E. og W. Duluth. t>efta er ekki rétt; hún hafði 25 kaupendr þar; (17 af þeim fengu blaðið sent til sí i, og 8 eintök voru keypt að auki af möonum þar, til heimseiidíngar til Ísland9. —„f’af! er ötrúlegt, en þó satt”, að það komu lít 5 samfieytt blöð af Lögbergi, frá 19. f. m. til l. þ. m., án þess að fiytja neinar tiitakanlegar æruleysis skammir um Jón Ólafsson i>g þó hékk himininn uppi og jörðin „forgekk” ekki. — Löyberg 6. þ. m. ruddi sig alveg dæfnalauslega við lesendr sína; þatS gaf þeim fiilla Odálka af lesmáli ofanmáls, ogekki nenia fjórir dálkar af því vóru stór-iygar og skammir um Jón Ólafsson. Veslings kyrkjufólki-K: hvað verðr því skamtað næst? Fyrir nokkrum árum var hér í bænum kapólskr prestr, er hét Edward Lee. Hann var án efa ið mesta ljúfmenni og vel látinn af öllum : ég og hann vórum beztu kunningjar og hOfðuin tðluvert mik- ið sainan að sælda; honum vf.r vel kunnugt, að ég var ekki strangr bókstafstrúarmaðr, en engu að síðr bauð hann mér oft til kyrkju sinn- ar, og lauk svo, að ég var all oft við kyrkju hjáhonum; ræður hans vóru mjög stuttar, frá 15—20 mín- útur, en yndisleira frambornar oif j o o viðkvæmar. Síðan hann fór héðan hefir hér J verið ítalskr klerkr, er Victor lieiiir. Sóknarbörn hans hafa látið inikið af honum og kum ingjar minir lal- ið mig til að hlusta á liann. Eg „dubbaði41 mig því upp og fór til kaþólsku kyrkjunnar í dag. Eg skal í byrjuninni geta þess, að ef ræða prests hefði ekki verið svo verka, er lianii sagði að mótmæl- endr hefðu framið á kaþólskum mönnum, jafnvel pó ég sé sann- færðr um, að hann í mörguin til- felluin hafi’ farið með vísvitandi ó- sannindi, eins og ég veit hann gerði viðvíKjandi leynifélögunum; ég hefi pann heiðr að tilheyra einu pví elzta félagi, er sögur fara af, og veit ég, að tilgangr pess er alt annar en að vanvirða eða drepa kapólska menn, eða menn af nokkr- um trúflokki. Deir landar, er petta lesa, og kuima að tilheyra einliverju leyni- félagi, vita bezt, hvað pessi prestr hefir innileo'a elskað sannleikann, hvað hann hefir verið vandr að þeirri andlegu fæðu, er hann bar á borð fyrir tilheyrendr sína. Manni keuir eins og ósjálfrátt til htigar að spyrja: Hvað mundi pessi kyrkja gera,ef hún hefði völd- in? Mundi hún ekki nota in sömu meðul og höfð voru við spán verska raiinsóknarréttinn? Er [>að ekki töluverð ástæða fyrir alla hugs andi menn og maiinvini að reyn heldr að rýra vald kyrkju Jiessarar heldr en að leggja iienni vopn f hendr ? G. A. Dalmann. $£>5,000, í lausafé. Ef petta á sér stað, er pað injög sjaldgæft; og eftir pví er ég pekki hag bænda hér, peirra er ekki hafa verið í skuldum pá ætla ég að peir hafi ekki ylir 10 prc. hreinan ágóða yfir árið. Ég bygg pví að renta, ef hún fer yfir 10 prc. á ári, sé hnekkir fyrir pann bónda, er borgar hana, og að mun hærri renta eyðileggjandi. 5. 3p.: Ilvaðkemrtil, að au«j lands- ins er sífelt að renna inn til einstak Ég hirði ekki að geta hór hryðju- m!t”na- Sv.: Há renta er hjól pað, er — Vér höfum oft áðr, bæði í „Öidinni“ og „Hkr. og Ö.“, vakið athygli að fasteignakaupuin landa vorra hér í bæ. Og vér höfutn jafn an hvatt landa vora fremr en latt til að kaupa fasteign. Dað er eigi fyrir pá eina sök, að pað verði ó dýrra að eiga hús og lóð, en að leigja—pað hefir síðan boom tím ana verið fult svo ódy'rt að ieigja sem að eiga hús og lóð. En er einnig petta nú að breytast Húsaieiga er nú farin að stíga svo að pað fer að verða ódýrra úr pessu, að eiga hús en að leigja En hitt hefir aðallega vakað fyrir oss, hver sparnaðarhvöt pað er fyr ir menn, að festa kaup á fasteign með bærilegum afborgunarkjöruin Sá sein búinn er að pví, hann rernbist eins.og rjúpan við staurinn að halda í hana unz hann er bú inn að losa hana, og leggr með pví oft og einatt, eða jafnvel jafn- aðarlegast, miklu harðara að sér með að spara, en hann hefði ella gert. Sá, sem er að stíma við að afborga fasteign, hamn gætir jafn- aðarlega miklu betr centanna sinna, heldr en hann mundi ella gera. Fasteignakaupiii eru betri en aðr- ir sparisjóðir, af þvi, »ð eftir að maðr hefir lagt út í pau, pá neyða pau maun til að halda áfram að legífja inn meira, par til takn ark- undr einkennileg, mundi mér ekki liafa koiriið til hugar að gera hana að blaðamáli. Prestr talaði í 78 mínútr af mikilli mælsku og með töluverðum áhrifuin. Til að byrja með gat hann pess, að kapóiska kyrkjan væri sú ein- asta rétta, er sannaði sjálfa sig rneð Ótölulegum kraftaverkum, er henn- ar helgu menn og píslarvottar hefðu framið; engin önnur kyrkja hefði nokkur kraftaverk að sýna, enda væru pær allar rangar, allar „hum- bug“, hverju nafni sem pær nefnd- ust. Allir mótmælendr væru vond- ir menn, svo sein pjófar, lygarar og meinsærismenn og óviðjafnan- lega lauslátir. „Af hverju veit óg i>etta?“ spurði hann ; „af pví að la tnundu peir sameina sig inni heilögu kyrkju“; en pað væri svo ndr notalegt að lifa í inum inörgu mótmælendakyrkjuiri; par væri emr- ar „skriftir“ og pær kyrkiurnar héldu blæju sinni y fir svívirðing barna sinna, en á dauðastundinni, pegar alt væri orðið eilíílega of seint, mundi hver maðr sjá sór til skelfingar, hvernig mótmælenda- kyrkjurnar hefðu dregið pá á tálar, og steypt peim í endalausa glötun. Ilarin sagði að öll leynifélög, hverju nafni sem nefndust, hefðu eitt aðal áform, eitt aðal mark og mið,sem væri að myiða alla kapólska menn; hann kvað pessi leyndu féiög fjiilga ár frá ári rneira en nokkur kristinn inaðr hefði hugmynd um. Hann vissi ekki, hvað pess yrði langt að bíða, en tíminn mundi koina bráðum, að merkið yrfii gef- ið og inn voðalegi inorðhnífr yrði dreginn úr skeiðum og kapólskar konur og menn mundu íljóta í blöði sínu yfir pvert og endilangt iandið. Samt hafði hann pá von til guðs, að fáeinir mundu komast af til að varðveita ina heilögu kyrkju, er mundi endrrisa enn pá hreinni og hátignarlegri, er hún hefði verið pvegin í blóði svo margra píslarvotta. Hann kvað ka- pólska menn vera fyrirlitna og hat aða af öllum mótmælendum og myrta pegar gott færi gæfist; hann talaði af miailli viðkvæmni um in Bæíida-félög. uÖldin” færir oss í nr. 20. ritgerð með 11. spurningum, viðvíkjandi hair bænda. Mér virðast allar pessar spurnin ar vera spurnsmáli,nefnil. peningaspurnsmál- inu, og líklega sproituar af eftir fylgjandi kriifu bændafélagsins: Afnám National-banka-seðla, en í stað peirra gefa út ríisfjáhirzlu seðla, af svo mikilli nægð, að full- nægi pörfum landsins. til að verzla með peninga einungis. t>essi krafa heimtar aukuing gjald eyris í landinu, og að gjaldeyrir sé gefin út af inu æðsta löggjafarvaldi fiytr peningana saman til einstakra manna, er eiga magn peninganna landinu, en samtök anðmannanna eða einveldi á peningamagni lands- ins, er hreytíngarafl pessa lijóls. Afriðið er petta. Það er liægt að taka meginpart peirra peninga, sem tilj'eru nú í Bandaríkjunum, og dreifa peim út á meðal manna um allt land og iftta pá svo rennasam- an aftr og draga meðsér ágóðann af iðnaði landsins. Líkt oyt ree'nvatn, er fellr yfir fjöll og dali, en rennr ætíð saman aftr í liina gömlu far- vegi sína"og flytr með sér hvað sem fyrir verðr. Og aðferðiu er svona fyrir pá sem peninga hafa, aðrann- saka nákvæmlega, hvað mikinn hreitian ágóða inar y'msii iðnaðar- greinir landsins gefa af sér, og að pví búnu senda út peninga sína og lána pá á móti veði, taka pá rentu, er étur upp ágóðann af alvinnunni; og sjft, peningarnir renna sainan aftr til peirra, er sendu pá út, eins og regnvatn í tjörn. Það rer.na saman, ekki að eins peir peningar, sem út voru senilir, heldr einnig peir, sem’fengust í ágóða af iðnaði landsins jj Deirkoma með.Q Danníg verðr iðnaðarfólk eða peir, er fram- leiða varning landsins, fftiækir, en peningamenniriiir stórai ðugir. 6. Sp.: IIví fjölgar tala fátækra inannn í laudinu, en tala miljónaeigenda eykst? Sjá svar upp á 5. spurninguna. 9. Sp.: Ilva'S kemr til þess, aff fyrir 25 árum áttu bændr lielming allra eigna j landinu. En nú eiga þeirekki fiinmta part þeirra? Sv. Sjá svar upp á 5. sp. pví varð honum ekki pokað. Ég mátti til með að taka petta, eða vera án peninganna, sem ég á hinn bóg- inn mátti til með að fá. Meginhlutinn af uppskerunni í Bandaríkjunnm kemr á markaðiim á 3—4 mánuðum úr árinu. Nú árinu. væru peningar nægir HOTEL DU CANADA, 184—88 Lombard Street, Winnipeg, - - - - Man. H. BENARD, eigandi. Beztu vörur. Siná og stór, sérstök heibfrgi. .- ... ,. . 8. Sp.: Iívað kemr til þess, v:8 það viovíkiandi emu orr sama ,.s„ v, . . • . „ J n borgar sig betr fynr peninga-mennina að eggja peDÍnga sína í fjárgróða-spil, en 1.1 verja þeim í ærleg iðna-Sar-fyrirtæki? Sv.: Einokunarvald pað, er peir lafa á spilinu, með hverju peir ráða yfir sínuin ágóða, er itiir almáttugu lollarar gefa fpeim petta vald.— I ökum t. d. hveitikanpafélögin, er afa svo mikið vald á innkaups- erði hveitisins, að e i n n maðr f Minneapoiis ræðr pví, hvað skuli borgað fyrir Iiveiti-bush. ínorðvestr- ríkjununi. ()g par af leiðandi eru ú nálægt 30 millíóna-eigendr í Minneapolis og St. Paul, en fyrir fyrir minna en 20 árum var par eng in, og við rannsókn hefir pað sann- azt, aðallir liafa peir grætt fé sitt hveitiverzlun. ar góðu, gömlu miðaldir, pegar kyrkjan hefði haft völdin; pegar hún hefði sveipað inn mentaða heim sínum réttlætis blæjum, og hann Dað innilega til drottins að kyrkj- an fyr eða síðar næði pví horfna valdi. Hann efaði alls ekki, að uer náð: að losa eignina,og pá hafa jguð rnuridi á endanum sigrast á einungis. Einnig hefir bændafélagið j lagt lagafrnmv. fyrir uCongress” j viðvíkjandi pessu sama spurnsmáli. i ið oft uintalaða uiidirfjftrhirzlulfiga- frumv (Subtreasury Bill). Eg ætla nú að pað megi svara pessum 1 1 spurningum Jiolaulega rétt með mjög fáum orðuin, nefnil.: orsðkin er einokvn og há renta. Ætla ég að fara nokkrum orðuiri um spurningarnar hverja fyrir sig. en í J>eirri röð, er bezt á við, til að útskýra tnál’ð. 2. Sp.: Hvati kemr til, að stjórnar sk.ildnbrjef hafa sífelt stigið í verði, svo að þau standa nú 30yfir j ifngildi? Sv. Dað keinr tíl af löggjöf peirri, er heimilar peim rétt til að gefa út bankaseðla, sem eru hand hafar' stjórnarskuldabréfa. 3. Sp.: Hvað kemr til að peningar hafah*kka« í verði? Sv.: Inn hreini ágóði, er j>en ingar gefa af sér í rentum, er tiltölu- lega meiri en af öðrum atvinnuve um landsins. 4. Sp.: Hvað kemr ti! að liændr eru alt af að verða miðr færir aðborga skuld ,mi* ir sínar? Sv. Bændr hér í landi hafa yfii höfuð að tala mikið lárisfé undir höndum; er pað talið, að níutíu hundruðustu af bændum sé í skuld um; af pessum skuldum mega peir borga rentu og oft afar háar. Dessi rentuborgun dregr ineginhluta á góðans af búinu frá peim og stúnd- um allan. Renta uf peningum í Bandaríkjunum hefir að undanförnu verið frá 8—10% um árið, og af láni geg*1 lausafjár-i eði er oftast tekið frá 24—50% yfir vorið. Vér skulum nú taka til dæmis: Bóndi, sem á $500 virði í fasteign, hefir Jirjátíu hundruðustu ágóða ár- lega; græðir hann pállóOOá ári, auk pess sem land hans stígr í verði. Þannig ætti haim eftir 5 ár, með árlega viðbættum ágóða, að era $15000 virði, og eftir 10 ár yfir J>ótt að ti verzlunar með jafnri innkomu efla tilboð varnings (sem pó ekki er), pá yrði samt skortr á peim, pegar slík ógrynni varnings koma inn í einu, sem borgast skal í peningum. Peningarnir eru pví ekki við hend- ina, heldr parf að fá pá að. Dannig orsakast hindrun á verzluninni og verðlækkun á innkaupum. Af aðfengnum eða láns-pening- um borgast eirinig vanaleg renta, og verðr pað kostnaðr við verzlun- ina, sem orsakar verðlækkun á inn- kaupnm vöri.nnar. 1. Sp : HvivS keinr til þfss, að yrkt akrlönd og vinna verkamanna hefir livort tveggja faliiíS í verði síðastl. 20 ár? Sv. Dað keinr til af pvi, að af- rakstr landsins hefir fallið í verði, svo landið og vinnan borgar s>g ver. 10. Sp.: Iívað kemurtil, að bújörðum sem nema 1000 ekrum á stærðog þar yfir, hefir fjölgað 800 af 1C0 síðustu 20 ár? Sv.: Auðvalder orsök J>ess. Eins og áðr er skýrt frá, hefir pen- moa-einoktin á uiidanförniiin 25 ár- um dregið eignir bænda úr höndurn peirra, frá helmingi niðr til eins fimta parts tiltölulega. Allmikill hluti að bújörðurn, er bændr missa, fellr í hendr útlendinga, matina, sein ekki eru búseytir i Bandaríkj- unum, en senda peninga slna pang- að til að draga ineð peim ágóða heim til s(n. Dað er vísir til ins sarna ástands og er á írlandi. En n framtakssama uYankey”pjóð leyf r ekki að sá vísir proskist. Nú er >að einmitt og bezt berst fyrir stöðvun pessa ó- fagnaðar. 11. Sp.: Af liverju kemr það, að iðjuleysingjar, okrkarlar og fégiæfra- menn geta lifað í nlsnægtum og gengið skrautbúuir, en iðjusamir erviðismenn eiga fult íjfangi met! að koinast af og Address: mega oft ganga illatil fara og fara á mis við lrelztu líi'sþægindi? Sv le ding af J>ví sem Iiér á undan er fram sett. Auðmenn geta lifað í alsnægtuin, en fátæklingarnir verða að fara á inis við lífspæpfndi. HOTEL X 10 U 8 á Main Str. gegnt City Hall Sérstök lierbergi, aibragðs vörur, hlý- legt viðmót. Restaurant uppi á loftinu. JOPLING $ IIOKANSON eigendr. P. BRAULT & C0. 477 MAÍN STR. WINNIPEG flytjajinn ÖLFÖNG VÍN Og VINDLA. Hafa nú á boðstólum miklar birgðir og fjölbreyttar, valdar sérstak- lega fyrir árstíðina. Gerið svo vel að líta til vor Vér ábyrgjumst að yðr líki bæði verð og gæði. P A T E N T S. and Reissues obtained, Ca veats filed, Trade Marks registered, ánterferences nnd An- peitls prosecuted in tlie Rutent Gffice and prosecuted arnl defeuded in the Courts frees Tlmlcratc. I was for several years Principal Ex aimner in tlie Patent Office, and since re- sigiung to go into private business, havs given exclusive attention to patent matt- ers. Correspondents may be assured that 1 win give personal attention to ilie careful and prompt prosecution of applications hands * otller P»rentbusiness put in my Upon receipt i>f model or sketch of in- cíiár10" 1 lldV‘Se aS l° patentability Dee of ^‘‘Yoiir learning and great experience enalileyou to render the high st ord- Bændafélagið, er fvrstl B'utterworlh1' t\ rá rJOU-r !'lientH-”—Benj. fe > . | Lsutterworlh, ex-C.omnnssioner of Patents áour good work and faithfulness have many times been spoken of to ine.”__M. V^ontgomery, ex Commissioner of Pa I advise my friends and clients to corsespond with hirn in patent matters.”— teti!‘t,^ffice ryeP*VX-ChÍefClerk °f Pa- BENJ. R. CATLLN, Atlantic Ruilding, . Wasiiinoton, D.C. Mpotiou tlns papftf, Það kemur sem eðlileií af 7. Sp.: Hvað kemur til þess, at! af- rakstr liverrar ekru hefir á 8. árnm fail- úr $10 rii-br í $6,75 (1891)? Sv.: I’eninga ekla, há renta og inokun á verzlun eiga J>átt í >essu. Að peningaekla geti átt varnings, ætla en ég vil setja dæmi pví til sönnunar. Égátti ofr- lallegan og duglegann hest, ungan. \ msir höfðu falað hann til kaups og boðið rnér hátt verð fyrir hann, en ég hafði ætlað mér að eiga hann og pví ekki gert liann falan. Nú koin pað fyrir, að ég mætti til með >fttt í verðlækkun ég að sé aufsætt, Þannig hefi ég nú sýnt, að áðr- greindar spurningar eru framsettar viðvíkjandi peninga-spursmálinu, sem undirfjárhirzlulagafrumvarpið er ætlazt til að ráði bót á. En ekki er J>ar nieð sagt, að ekki ínegi finna fleiri hliðar á málirm, og jafn - vel svara suinum pes9uin spurning- um á annan hátt með nokkrutn rök- um. Þetta að framan umtalaða málefni, nefnil. peninga spursn álið, er eitt af peiin spursmálum, er Bændafélag- ið hefir á dagskrá sinni, eins og áðr er sagt, en ekki má taka pað svo, sem sé pað ið eina aðalspursmál Bændafélagsins. Það eru xnörg mál. er bændr J>urfa að athuga. Nú á tíinuni er pað filagsskapr, sem skipar fremstu bekki í fram- kvæinduni livervetna, og ef bændr ekki binda sig félagsskap eins og aðrir, pá verða J>eir eðlilega á eftir og svo undir í baráttu sinni fyrir til- verunni. En ið fyrsta nauðsynlei>a istin- til gagnlegs fólagsskapar er fé- í T. M. HAMILTON, fasteignasali. heflr 200 odýr lóðirar t.il sölu á $lo0 oe: yhr: einnig ódýr hús i vesturhluta bæj_ arins. 11us og Jóðir á öllum stö*um í bænnm. -.HústU leigu. Peningartil láns gegn veði. Miiinr Oghús tekin í eldsábyreði Skritstofa 343 MAIN STREET Nr. 8 Donaldson Block. ’ fí/|AN WANTEn ■ ■ ■Totakeohargeof LocalAgencv ^ Good opening for right man, o„ saiary or commission. Wlmle or part time. We are the only grower of botli Canadian and and American stock. .Nurseries at Bidirí*- ville Ont.; and Iiochester, N. Y. Visitors weicome at grounds (Sunday excepted). Ii.e quick aud wnte for full information We want yoi * now. bro.wn bros. co„ TORONTO ONT (I lns Hoiise is a reliable, Inc. Oo/ Paid Capital $100,000 000. að borga skuld, en hafði hvorki pen- pekking á pví málefni, sein f inga til pess, né neitt, sem ég <rat í 1 Hr-fs~L«]>rin11 á að vinna að, bæði selt fyrir svo mikla peninga upp. j tilliti til pess málefnis sérstaklega hæð, er óg purfti ineð, nema hest- °K I)HSS sambands og peirra ábrifa Ég af róð i'pví að selja liann, 1 er l'14^ befir á önnur málefni. og fór til inanns,8eiii La,fCi falaðhamJ Ég hef lieyrt skopazt að pví, a'ð af mór fyrir gott verð, eg bauð hon- bændr skuli hafa félag, og jafnvel uin hestinn. uDví er verr”, segir heyrt talað uin pað með fyrirlitn liann, unú hefi ég ekki peninpa. — rXff <><>• .beir viljir pú lána mér hacii, skal en ána mér hacn, skal ég gefa pér pað sem ég bauð [>ér fyrir íann”. Nú pu'fti ég einmitt per.- inga, og gat svo ekki selt honum hest'nn. Eg \ fór svo til annars. priðja. og fjórða, [ alt^ftrangrslaust. Nú vissi ég af inanni, sem hafði peninga, og fer'td hans og býð houurn hqstirin.QHann skoðar hest- mn, og mátti fljótt skilj a, að hon- býðr um leizt vel [á’íhann, ocr svo ann rnér víst verð fyrir hann. Ég háfði nú|’ekkF búizt við að fá gott erð hjá pessurn núunga 'fyrir hest- inn, en heklFhnykti inér við, pegar Jiað var að eins( ){ af pví i erði, sem ég hefði getað selt Miaim til hinna, ef J>eir hefðu haft peningana, og úr stgirjheyrt talað uin ]>að me ingo, rótt eins <>g J>f‘ir U'ynduðu eitthvert eyðileggja"'b vald, eitt- hvert landráðabragð. Hvers vegna er J>essi skoðuii til? ^egna van- pekkirtgar; fyrst og frenist fyrir vanpekking f>eirra, er hafa pessa skoðun, par niark og mið Bændafé- laosins er endrhót ojr iipiibvirfrini/ landsins, en einnig líka fyrir pá hugmynd, að bændr sé svoddan bjálfar, heimskir, ómenntaðir og ó- færir að stjórria. í pessu landi purfa bændr ekki að láta börn sfn fara á mis við appfræðslu, og ið fyrsta, sem bændr purfa að gera, til J>ess að liafa gott og gagnlegt bændafólag, er, að mentast og afla sor praktiskr- ar ujijifræðslu. S. E. Bækur á ensku og íslenzku; íslenzk- ar sálmabækur. Rit-áhöld ódýrust borginni. Fatasnið á ölium stærðum. Fergnaon A Co. 40>4 Tlain St ffimiipef, Maj. CLE SIMONSON mælir med sínu nýja Scandinavian Hotel. 710 Main Str. Fæði $1.00 á dag. lr. Dalgleisli TaiiiiLeknir. Te.mur d.egnar alveg tilfiimingariaust í bæni.UL"ga,"i J “**«“ tiumlæknir 4 74 Maii, Nt., Wlnnipeg FÍBIITDBE ANu Inderfaking Honse. Jar-Sarförum sinnt á hvaða tíina sem er og allur utbunaður sjerstnklega vardaðnr’ Húsbúna'Sur í stór og smákaupum M. IHLIIFs A. Co. 'iíð & ->17 Wiiin >St. Winnip^,

x

Heimskringla

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.