Heimskringla - 09.04.1892, Qupperneq 2

ZEIIEIIIVLSIKZRI^O-I^. OC3- OLZDinST, WINNIPE&, 0' APEIL 1802
“fíeinstriflgla
og ÖL1>IK”
Keuiar út á Miðvikud. og Laugardógum.
(A Semi-weekly Newsp \per pub-
lished on Wednesdays and
Saturdays;.
Tlie Heimskrin^la Ttg. & l’nbl. Co.
útgefendur. (Pnblishers.)
Skrifstofa og prentsmiðja:
151 LOMBARD STREET, • • WINHIPEC, MAN.
Blaðið kostar:
Heill árgangur.......... $2,00
Hálf ir árgangur.......... 1>£5
Um 3 minutSi.............. 0>”o
Gjalddagil. Júli. Sésíðar borga«,kost-
ar árg. $2,50.
Sent til íslands kostar árg. borgaðr hér
$1,50.—Á íslandi 0 kr., er borgist fyrir-
fram. Á NorSrlöudum 7 kr. 50 au. A
Knglandi 8s. 6d.
U udireins og einhver fcaupandi blaðs
ins skiptir um bústað er hann beðinn afi
senda hinot breyttu utanáskript á skrif-
stofu blaðsins og tilgreina um leið fyrr-
ve-andi utanáskript.
Aðsendum nafnlausum greinum verð-
ur ekki gefinn gaumur, en nöfn höf-
undanna birtir ritstjórnin ekki nema
með sampykki peirra. En undirskript-
ina verða höfundar greinanna sjálfir að
til taka, ef þeir vilja að nafni sínu sje
leynt. Ritstjórnin er ekki skyldug til
afS endursenda ritgerfiir, sem ekki fá rúm
S blaðinu, nje heldur að geyma þær um
lengri eða skemmri tíma.
(Jpplýsingar um verð á auglýsingum
S „Heimskringlu” fá menn á afgreiðslu-
stofu olafisins.
menn oft lært svo vel að spara, að mannvonzku mótmælenda, en f>að
menn haMa áfrain úr því. | Sæti dregizt um margar, inargar
uFree Press" 7. f>. m hefir J>að
eftir einum helzta fasteignasala bæj-
! aldir.
arins, að íslendingar muni nú eiga
hér í bæ fasteign, er nemi $250,000
(fjórðung milíóna 937,500 kr.) að
verði.
Vel gert landar!
Uppsögn blaðs er ógild, sam-
kvæmt hjerlendum lðgum, nema að
kaupandinn borgi um leið að fullu
skuld sína við t>laðið.
Ritstjóri (Editor): JÓN ÓLAF8SON.
Business Manager: EINAR ÓLAFSÓON.
Hann er að hitta á afgreiðslustofu
blaðsins hvern virkan dag kl. 9 til hádeg-
ÍS O? frá kl. 1—fi siffdi‘!ris.
Auylýsingn-ageui og inuköllunarmaðr:
EIRIKR GÍSLASON.
(Advertisin;. Agent & fíoiieetor).
[Vjer minnum lesend rr „Heims-
kringlu” á, að undir „Raddir frá almenn
ingi” er það ekki ritstjórn blaðsins, sem
talar. Hver mafíur getur fengið færi á
að láta þar í ljósi skoðanir sínar, pótt
þær sjeu alveg gagnstæðar skoðunum
ritstjórnarinnar, en menn verða að rita
sæmilega og forðast persónulegarskamin-
ir; auk þess verða menn af? rita um
eitthvert það elni, sem almenning að
einhverjn leyti varðar.
Mér kemr ekki til hugar að gera
nokkrar athugasemdir við ræðu
prests, en af pví mér hafði aldrei
komið til hugar,aðí nokkurri kyrkju,
er kallar sig kristna, væri nokkuð
kent iíkt þessu, pví er pað, að
óg sendi „ETkr. & Ö.“ pennan litla
útdrátt, sem ekki er nema lítill
partr af pví, er prestr pessi sagði.
Hvað Jcaþólskr prestr kennir um
mótmmtendr og leynifélögin.
lltarasKript til blaðsins er:
’T'hf tjrimskringla Printingd:PvbttshingO
P. 0. Bor 305 Winnipeg. Canada,
VI. ÁR. NR. 21. TÖLUBL. 281.
(Öldin I. 33.)
Winnipkg, 9, Apríl 1392.
—í bréfi frá Duluth, sem prentað er í
Lögb. 30. f. m. stendr, að .Öldin” hafi haft
16 kaupendr í E. og W. Duluth. t>efta er
ekki rétt; hún hafði 25 kaupendr þar; (17
af þeim fengu blaðið sent til sí i, og 8
eintök voru keypt að auki af möonum
þar, til heimseiidíngar til Ísland9.
—„f’af! er ötrúlegt, en þó satt”, að það
komu lít 5 samfieytt blöð af Lögbergi, frá
19. f. m. til l. þ. m., án þess að fiytja
neinar tiitakanlegar æruleysis skammir
um Jón Ólafsson i>g þó hékk himininn
uppi og jörðin „forgekk” ekki.
— Löyberg 6. þ. m. ruddi sig alveg
dæfnalauslega við lesendr sína; þatS gaf
þeim fiilla Odálka af lesmáli ofanmáls,
ogekki nenia fjórir dálkar af því vóru
stór-iygar og skammir um Jón Ólafsson.
Veslings kyrkjufólki-K: hvað verðr því
skamtað næst?
Fyrir nokkrum árum var hér í
bænum kapólskr prestr, er hét
Edward Lee. Hann var án efa ið
mesta ljúfmenni og vel látinn af
öllum : ég og hann vórum beztu
kunningjar og hOfðuin tðluvert mik-
ið sainan að sælda; honum vf.r vel
kunnugt, að ég var ekki strangr
bókstafstrúarmaðr, en engu að síðr
bauð hann mér oft til kyrkju sinn-
ar, og lauk svo, að ég var all oft
við kyrkju hjáhonum; ræður hans
vóru mjög stuttar, frá 15—20 mín-
útur, en yndisleira frambornar oif
j o o
viðkvæmar.
Síðan hann fór héðan hefir hér J
verið ítalskr klerkr, er Victor lieiiir.
Sóknarbörn hans hafa látið inikið
af honum og kum ingjar minir lal-
ið mig til að hlusta á liann. Eg
„dubbaði41 mig því upp og fór til
kaþólsku kyrkjunnar í dag. Eg
skal í byrjuninni geta þess, að ef
ræða prests hefði ekki verið svo
verka, er lianii sagði að mótmæl-
endr hefðu framið á kaþólskum
mönnum, jafnvel pó ég sé sann-
færðr um, að hann í mörguin til-
felluin hafi’ farið með vísvitandi ó-
sannindi, eins og ég veit hann gerði
viðvíKjandi leynifélögunum; ég hefi
pann heiðr að tilheyra einu pví
elzta félagi, er sögur fara af, og
veit ég, að tilgangr pess er alt
annar en að vanvirða eða drepa
kapólska menn, eða menn af nokkr-
um trúflokki.
Deir landar, er petta lesa, og
kuima að tilheyra einliverju leyni-
félagi, vita bezt, hvað pessi prestr
hefir innileo'a elskað sannleikann,
hvað hann hefir verið vandr að
þeirri andlegu fæðu, er hann bar
á borð fyrir tilheyrendr sína.
Manni keuir eins og ósjálfrátt
til htigar að spyrja: Hvað mundi
pessi kyrkja gera,ef hún hefði völd-
in? Mundi hún ekki nota in sömu
meðul og höfð voru við spán
verska raiinsóknarréttinn? Er [>að
ekki töluverð ástæða fyrir alla hugs
andi menn og maiinvini að reyn
heldr að rýra vald kyrkju Jiessarar
heldr en að leggja iienni vopn f
hendr ?
G. A. Dalmann.
$£>5,000, í lausafé. Ef petta á sér
stað, er pað injög sjaldgæft; og eftir
pví er ég pekki hag bænda hér,
peirra er ekki hafa verið í skuldum
pá ætla ég að peir hafi ekki ylir 10
prc. hreinan ágóða yfir árið. Ég
bygg pví að renta, ef hún fer yfir
10 prc. á ári, sé hnekkir fyrir pann
bónda, er borgar hana, og að mun
hærri renta eyðileggjandi.
5. 3p.: Ilvaðkemrtil, að au«j lands-
ins er sífelt að renna inn til einstak
Ég hirði ekki að geta hór hryðju- m!t”na-
Sv.: Há renta er hjól pað, er
— Vér höfum oft áðr, bæði í
„Öidinni“ og „Hkr. og Ö.“, vakið
athygli að fasteignakaupuin landa
vorra hér í bæ. Og vér höfutn jafn
an hvatt landa vora fremr en latt
til að kaupa fasteign. Dað er eigi
fyrir pá eina sök, að pað verði ó
dýrra að eiga hús og lóð, en að
leigja—pað hefir síðan boom tím
ana verið fult svo ódy'rt að ieigja
sem að eiga hús og lóð. En
er einnig petta nú að breytast
Húsaieiga er nú farin að stíga svo
að pað fer að verða ódýrra úr
pessu, að eiga hús en að leigja
En hitt hefir aðallega vakað fyrir
oss, hver sparnaðarhvöt pað er fyr
ir menn, að festa kaup á fasteign
með bærilegum afborgunarkjöruin
Sá sein búinn er að pví, hann
rernbist eins.og rjúpan við staurinn
að halda í hana unz hann er bú
inn að losa hana, og leggr með
pví oft og einatt, eða jafnvel jafn-
aðarlegast, miklu harðara að sér
með að spara, en hann hefði ella
gert. Sá, sem er að stíma við að
afborga fasteign, hamn gætir jafn-
aðarlega miklu betr centanna sinna,
heldr en hann mundi ella gera.
Fasteignakaupiii eru betri en aðr-
ir sparisjóðir, af þvi, »ð eftir að
maðr hefir lagt út í pau, pá neyða
pau maun til að halda áfram að
legífja inn meira, par til takn ark-
undr einkennileg, mundi mér ekki
liafa koiriið til hugar að gera hana
að blaðamáli. Prestr talaði í 78
mínútr af mikilli mælsku og með
töluverðum áhrifuin.
Til að byrja með gat hann pess,
að kapóiska kyrkjan væri sú ein-
asta rétta, er sannaði sjálfa sig rneð
Ótölulegum kraftaverkum, er henn-
ar helgu menn og píslarvottar hefðu
framið; engin önnur kyrkja hefði
nokkur kraftaverk að sýna, enda
væru pær allar rangar, allar „hum-
bug“, hverju nafni sem pær nefnd-
ust. Allir mótmælendr væru vond-
ir menn, svo sein pjófar, lygarar
og meinsærismenn og óviðjafnan-
lega lauslátir. „Af hverju veit óg
i>etta?“ spurði hann ; „af pví að
la tnundu peir sameina sig inni
heilögu kyrkju“; en pað væri svo
ndr notalegt að lifa í inum inörgu
mótmælendakyrkjuiri; par væri emr-
ar „skriftir“ og pær kyrkiurnar
héldu blæju sinni y fir svívirðing
barna sinna, en á dauðastundinni,
pegar alt væri orðið eilíílega of
seint, mundi hver maðr sjá sór til
skelfingar, hvernig mótmælenda-
kyrkjurnar hefðu dregið pá á tálar,
og steypt peim í endalausa glötun.
Ilarin sagði að öll leynifélög,
hverju nafni sem nefndust, hefðu
eitt aðal áform, eitt aðal mark og
mið,sem væri að myiða alla kapólska
menn; hann kvað pessi leyndu féiög
fjiilga ár frá ári rneira en nokkur
kristinn inaðr hefði hugmynd um.
Hann vissi ekki, hvað pess yrði
langt að bíða, en tíminn mundi
koina bráðum, að merkið yrfii gef-
ið og inn voðalegi inorðhnífr yrði
dreginn úr skeiðum og kapólskar
konur og menn mundu íljóta í
blöði sínu yfir pvert og endilangt
iandið. Samt hafði hann pá von
til guðs, að fáeinir mundu komast
af til að varðveita ina heilögu
kyrkju, er mundi endrrisa enn pá
hreinni og hátignarlegri, er hún
hefði verið pvegin í blóði svo
margra píslarvotta. Hann kvað ka-
pólska menn vera fyrirlitna og hat
aða af öllum mótmælendum og
myrta pegar gott færi gæfist; hann
talaði af miailli viðkvæmni um in
Bæíida-félög.
uÖldin” færir oss í nr. 20. ritgerð
með 11. spurningum, viðvíkjandi
hair bænda.
Mér virðast allar pessar spurnin
ar vera
spurnsmáli,nefnil. peningaspurnsmál-
inu, og líklega sproituar af eftir
fylgjandi kriifu bændafélagsins:
Afnám National-banka-seðla, en í
stað peirra gefa út ríisfjáhirzlu
seðla, af svo mikilli nægð, að full-
nægi pörfum landsins. til að verzla
með peninga einungis.
t>essi krafa heimtar aukuing gjald
eyris í landinu, og að gjaldeyrir sé
gefin út af inu æðsta löggjafarvaldi
fiytr peningana saman til einstakra
manna, er eiga magn peninganna
landinu, en samtök anðmannanna
eða einveldi á peningamagni lands-
ins, er hreytíngarafl pessa lijóls.
Afriðið er petta. Það er liægt að
taka meginpart peirra peninga, sem
tilj'eru nú í Bandaríkjunum, og
dreifa peim út á meðal manna um
allt land og iftta pá svo rennasam-
an aftr og draga meðsér ágóðann af
iðnaði landsins. Líkt oyt ree'nvatn,
er fellr yfir fjöll og dali, en rennr
ætíð saman aftr í liina gömlu far-
vegi sína"og flytr með sér hvað sem
fyrir verðr. Og aðferðiu er svona
fyrir pá sem peninga hafa, aðrann-
saka nákvæmlega, hvað mikinn
hreitian ágóða inar y'msii iðnaðar-
greinir landsins gefa af sér, og að
pví búnu senda út peninga sína og
lána pá á móti veði, taka pá rentu,
er étur upp ágóðann af alvinnunni;
og sjft, peningarnir renna sainan
aftr til peirra, er sendu pá út, eins
og regnvatn í tjörn. Það rer.na
saman, ekki að eins peir peningar,
sem út voru senilir, heldr einnig
peir, sem’fengust í ágóða af iðnaði
landsins jj Deirkoma með.Q Danníg
verðr iðnaðarfólk eða peir, er fram-
leiða varning landsins, fftiækir, en
peningamenniriiir stórai ðugir.
6. Sp.: IIví fjölgar tala fátækra inannn
í laudinu, en tala miljónaeigenda eykst?
Sjá svar upp á 5. spurninguna.
9. Sp.: Ilva'S kemr til þess, aff fyrir
25 árum áttu bændr lielming allra eigna j
landinu. En nú eiga þeirekki fiinmta
part þeirra?
Sv. Sjá svar upp á 5. sp.
pví varð honum ekki pokað. Ég
mátti til með að taka petta, eða vera
án peninganna, sem ég á hinn bóg-
inn mátti til með að fá.
Meginhlutinn af uppskerunni í
Bandaríkjunnm kemr á markaðiim
á 3—4 mánuðum úr árinu. Nú
árinu.
væru peningar nægir
HOTEL DU CANADA,
184—88 Lombard Street,
Winnipeg, - - - - Man.
H. BENARD, eigandi.
Beztu vörur. Siná og stór,
sérstök heibfrgi.
.- ... ,. . 8. Sp.: Iívað kemr til þess, v:8 það
viovíkiandi emu orr sama ,.s„ v, . . • . „
J n borgar sig betr fynr peninga-mennina að
eggja peDÍnga sína í fjárgróða-spil, en
1.1 verja þeim í ærleg iðna-Sar-fyrirtæki?
Sv.: Einokunarvald pað, er peir
lafa á spilinu, með hverju peir ráða
yfir sínuin ágóða, er itiir almáttugu
lollarar gefa fpeim petta vald.—
I ökum t. d. hveitikanpafélögin, er
afa svo mikið vald á innkaups-
erði hveitisins, að e i n n maðr f
Minneapoiis ræðr pví, hvað skuli
borgað fyrir Iiveiti-bush. ínorðvestr-
ríkjununi. ()g par af leiðandi eru
ú nálægt 30 millíóna-eigendr í
Minneapolis og St. Paul, en fyrir
fyrir minna en 20 árum var par eng
in, og við rannsókn hefir pað sann-
azt, aðallir liafa peir grætt fé sitt
hveitiverzlun.
ar góðu, gömlu miðaldir,
pegar
kyrkjan hefði haft völdin; pegar
hún hefði sveipað inn mentaða heim
sínum réttlætis blæjum, og hann
Dað innilega til drottins að kyrkj-
an fyr eða síðar næði pví horfna
valdi. Hann efaði alls ekki, að
uer náð: að losa eignina,og pá hafa jguð rnuridi á endanum sigrast á
einungis. Einnig hefir bændafélagið
j lagt lagafrnmv. fyrir uCongress”
j viðvíkjandi pessu sama spurnsmáli.
i ið oft uintalaða uiidirfjftrhirzlulfiga-
frumv (Subtreasury Bill).
Eg ætla nú að pað megi svara
pessum 1 1 spurningum Jiolaulega
rétt með mjög fáum orðuin, nefnil.:
orsðkin er einokvn og há renta.
Ætla ég að fara nokkrum orðuiri
um spurningarnar hverja fyrir sig.
en í J>eirri röð, er bezt á við, til að
útskýra tnál’ð.
2. Sp.: Hvati kemr til, að stjórnar
sk.ildnbrjef hafa sífelt stigið í verði, svo
að þau standa nú 30yfir j ifngildi?
Sv. Dað keinr tíl af löggjöf
peirri, er heimilar peim rétt til að
gefa út bankaseðla, sem eru hand
hafar' stjórnarskuldabréfa.
3. Sp.: Hvað kemr til að peningar
hafah*kka« í verði?
Sv.: Inn hreini ágóði, er j>en
ingar gefa af sér í rentum, er tiltölu-
lega meiri en af öðrum atvinnuve
um landsins.
4. Sp.: Hvað kemr ti! að liændr eru
alt af að verða miðr færir aðborga skuld ,mi*
ir sínar?
Sv. Bændr hér í landi hafa yfii
höfuð að tala mikið lárisfé undir
höndum; er pað talið, að níutíu
hundruðustu af bændum sé í skuld
um; af pessum skuldum mega peir
borga rentu og oft afar háar. Dessi
rentuborgun dregr ineginhluta á
góðans af búinu frá peim og stúnd-
um allan. Renta uf peningum í
Bandaríkjunum hefir að undanförnu
verið frá 8—10% um árið, og af
láni geg*1 lausafjár-i eði er oftast
tekið frá 24—50% yfir vorið.
Vér skulum nú taka til dæmis:
Bóndi, sem á $500 virði í fasteign,
hefir Jirjátíu hundruðustu ágóða ár-
lega; græðir hann pállóOOá ári,
auk pess sem land hans stígr í
verði. Þannig ætti haim eftir 5 ár,
með árlega viðbættum ágóða, að
era $15000 virði, og eftir 10 ár yfir
J>ótt að ti
verzlunar með jafnri innkomu efla
tilboð varnings (sem pó ekki er),
pá yrði samt skortr á peim, pegar
slík ógrynni varnings koma inn í
einu, sem borgast skal í peningum.
Peningarnir eru pví ekki við hend-
ina, heldr parf að fá pá að. Dannig
orsakast hindrun á verzluninni og
verðlækkun á innkaupum.
Af aðfengnum eða láns-pening-
um borgast eirinig vanaleg renta,
og verðr pað kostnaðr við verzlun-
ina, sem orsakar verðlækkun á inn-
kaupnm vöri.nnar.
1. Sp : HvivS keinr til þfss, að yrkt
akrlönd og vinna verkamanna hefir livort
tveggja faliiíS í verði síðastl. 20 ár?
Sv. Dað keinr til af pvi, að af-
rakstr landsins hefir fallið í verði,
svo landið og vinnan borgar s>g
ver.
10. Sp.: Iívað kemurtil, að bújörðum
sem nema 1000 ekrum á stærðog þar yfir,
hefir fjölgað 800 af 1C0 síðustu 20 ár?
Sv.: Auðvalder orsök J>ess.
Eins og áðr er skýrt frá, hefir pen-
moa-einoktin á uiidanförniiin 25 ár-
um dregið eignir bænda úr höndurn
peirra, frá helmingi niðr til eins
fimta parts tiltölulega. Allmikill
hluti að bújörðurn, er bændr missa,
fellr í hendr útlendinga, matina,
sein ekki eru búseytir i Bandaríkj-
unum, en senda peninga slna pang-
að til að draga ineð peim ágóða
heim til s(n. Dað er vísir til ins
sarna ástands og er á írlandi. En
n framtakssama uYankey”pjóð leyf
r ekki að sá vísir proskist. Nú er
>að einmitt
og bezt berst fyrir stöðvun pessa ó-
fagnaðar.
11. Sp.: Af liverju kemr það, að
iðjuleysingjar, okrkarlar og fégiæfra-
menn geta lifað í nlsnægtum og gengið
skrautbúuir, en iðjusamir erviðismenn
eiga fult íjfangi met! að koinast af og Address:
mega oft ganga illatil fara og fara á mis
við lrelztu líi'sþægindi?
Sv
le ding af J>ví sem Iiér á undan er
fram sett. Auðmenn geta lifað í
alsnægtuin, en fátæklingarnir verða
að fara á inis við lífspæpfndi.
HOTEL X 10 U 8
á Main Str. gegnt City Hall
Sérstök lierbergi, aibragðs vörur, hlý-
legt viðmót. Restaurant uppi á loftinu.
JOPLING $ IIOKANSON
eigendr.
P. BRAULT & C0.
477 MAÍN STR.
WINNIPEG
flytjajinn
ÖLFÖNG VÍN
Og
VINDLA.
Hafa nú á boðstólum miklar birgðir
og fjölbreyttar, valdar sérstak-
lega fyrir árstíðina.
Gerið svo vel að líta til vor
Vér ábyrgjumst að yðr líki
bæði verð og gæði.
P A T E N T S.
and Reissues obtained, Ca veats filed, Trade
Marks registered, ánterferences nnd An-
peitls prosecuted in tlie Rutent Gffice and
prosecuted arnl defeuded in the Courts
frees Tlmlcratc.
I was for several years Principal Ex
aimner in tlie Patent Office, and since re-
sigiung to go into private business, havs
given exclusive attention to patent matt-
ers.
Correspondents may be assured that 1
win give personal attention to ilie careful
and prompt prosecution of applications
hands * otller P»rentbusiness put in my
Upon receipt i>f model or sketch of in-
cíiár10" 1 lldV‘Se aS l° patentability Dee of
^‘‘Yoiir learning and great experience
enalileyou to render the high st ord-
Bændafélagið, er fvrstl B'utterworlh1' t\ rá rJOU-r !'lientH-”—Benj.
fe > . | Lsutterworlh, ex-C.omnnssioner of Patents
áour good work and faithfulness have
many times been spoken of to ine.”__M.
V^ontgomery, ex Commissioner of Pa
I advise my friends and clients to
corsespond with hirn in patent matters.”—
teti!‘t,^ffice ryeP*VX-ChÍefClerk °f Pa-
BENJ. R. CATLLN,
Atlantic Ruilding,
. Wasiiinoton, D.C.
Mpotiou tlns papftf,
Það kemur sem eðlileií af
7. Sp.: Hvað kemur til þess, at! af-
rakstr liverrar ekru hefir á 8. árnm fail-
úr $10 rii-br í $6,75 (1891)?
Sv.: I’eninga ekla, há renta og
inokun á verzlun eiga J>átt í
>essu. Að peningaekla geti átt
varnings, ætla
en ég vil setja
dæmi pví til sönnunar. Égátti ofr-
lallegan og duglegann hest, ungan.
\ msir höfðu falað hann til kaups og
boðið rnér hátt verð fyrir hann, en
ég hafði ætlað mér að eiga hann og
pví ekki gert liann falan. Nú
koin pað fyrir, að ég mætti til með
>fttt í verðlækkun
ég að sé aufsætt,
Þannig hefi ég nú sýnt, að áðr-
greindar spurningar eru framsettar
viðvíkjandi peninga-spursmálinu,
sem undirfjárhirzlulagafrumvarpið
er ætlazt til að ráði bót á. En
ekki er J>ar nieð sagt, að ekki ínegi
finna fleiri hliðar á málirm, og jafn -
vel svara suinum pes9uin spurning-
um á annan hátt með nokkrutn rök-
um.
Þetta að framan umtalaða málefni,
nefnil. peninga spursn álið, er eitt
af peiin spursmálum, er Bændafélag-
ið hefir á dagskrá sinni, eins og áðr
er sagt, en ekki má taka pað svo,
sem sé pað ið eina aðalspursmál
Bændafélagsins. Það eru xnörg mál.
er bændr J>urfa að athuga.
Nú á tíinuni er pað filagsskapr,
sem skipar fremstu bekki í fram-
kvæinduni livervetna, og ef bændr
ekki binda sig félagsskap eins og
aðrir, pá verða J>eir eðlilega á eftir
og svo undir í baráttu sinni fyrir til-
verunni. En ið fyrsta nauðsynlei>a
istin- til gagnlegs fólagsskapar er
fé-
í
T. M. HAMILTON,
fasteignasali.
heflr 200 odýr lóðirar t.il sölu á $lo0 oe:
yhr: einnig ódýr hús i vesturhluta bæj_
arins. 11us og Jóðir á öllum stö*um í
bænnm.
-.HústU leigu. Peningartil láns gegn
veði. Miiinr Oghús tekin í eldsábyreði
Skritstofa 343 MAIN STREET
Nr. 8 Donaldson Block. ’
fí/|AN WANTEn
■ ■ ■Totakeohargeof LocalAgencv ^
Good opening for right man, o„ saiary or
commission. Wlmle or part time. We
are the only grower of botli Canadian and
and American stock. .Nurseries at Bidirí*-
ville Ont.; and Iiochester, N. Y. Visitors
weicome at grounds (Sunday excepted).
Ii.e quick aud wnte for full information
We want yoi *
now.
bro.wn bros. co„ TORONTO ONT
(I lns Hoiise is a reliable, Inc. Oo/ Paid
Capital $100,000 000.
að borga skuld, en hafði hvorki pen- pekking á pví málefni, sein f
inga til pess, né neitt, sem ég <rat í 1 Hr-fs~L«]>rin11 á að vinna að, bæði
selt fyrir svo mikla peninga upp. j tilliti til pess málefnis sérstaklega
hæð, er óg purfti ineð, nema hest- °K I)HSS sambands og peirra ábrifa
Ég af róð i'pví að selja liann, 1 er l'14^ befir á önnur málefni.
og fór til inanns,8eiii La,fCi falaðhamJ Ég hef lieyrt skopazt að pví, a'ð
af mór fyrir gott verð, eg bauð hon- bændr skuli hafa félag, og jafnvel
uin hestinn. uDví er verr”, segir heyrt talað uin pað með fyrirlitn
liann, unú hefi ég ekki peninpa. — rXff <><>• .beir
viljir pú lána mér hacii, skal
en
ána mér hacn, skal ég
gefa pér pað sem ég bauð [>ér fyrir
íann”. Nú pu'fti ég einmitt per.-
inga, og gat svo ekki selt honum
hest'nn. Eg \ fór svo til annars.
priðja. og fjórða, [ alt^ftrangrslaust.
Nú vissi ég af inanni, sem hafði
peninga, og fer'td hans og býð
houurn hqstirin.QHann skoðar hest-
mn, og mátti fljótt skilj a, að hon-
býðr
um leizt vel [á’íhann, ocr svo
ann rnér víst verð fyrir hann. Ég
háfði nú|’ekkF búizt við að fá gott
erð hjá pessurn núunga 'fyrir hest-
inn, en heklFhnykti inér við, pegar
Jiað var að eins( ){ af pví i erði, sem
ég hefði getað selt Miaim til hinna,
ef J>eir hefðu haft peningana, og úr
stgirjheyrt talað uin ]>að me
ingo, rótt eins <>g J>f‘ir U'ynduðu
eitthvert eyðileggja"'b vald, eitt-
hvert landráðabragð. Hvers vegna
er J>essi skoðuii til? ^egna van-
pekkirtgar; fyrst og frenist fyrir
vanpekking f>eirra, er hafa pessa
skoðun, par niark og mið Bændafé-
laosins er endrhót ojr iipiibvirfrini/
landsins, en einnig líka fyrir pá
hugmynd, að bændr sé svoddan
bjálfar, heimskir, ómenntaðir og ó-
færir að stjórria. í pessu landi purfa
bændr ekki að láta börn sfn fara
á mis við appfræðslu, og ið fyrsta,
sem bændr purfa að gera, til J>ess að
liafa gott og gagnlegt bændafólag,
er, að mentast og afla sor praktiskr-
ar ujijifræðslu.
S. E.
Bækur á ensku og íslenzku; íslenzk-
ar sálmabækur. Rit-áhöld ódýrust
borginni. Fatasnið á ölium stærðum.
Fergnaon A Co. 40>4 Tlain St
ffimiipef,
Maj.
CLE SIMONSON
mælir med sínu nýja
Scandinavian Hotel.
710 Main Str.
Fæði $1.00 á dag.
lr. Dalgleisli
TaiiiiLeknir.
Te.mur d.egnar alveg tilfiimingariaust
í bæni.UL"ga,"i J “**«“ tiumlæknir
4 74 Maii, Nt., Wlnnipeg
FÍBIITDBE
ANu
Inderfaking Honse.
Jar-Sarförum sinnt á hvaða tíina sem er
og allur utbunaður sjerstnklega vardaðnr’
Húsbúna'Sur í stór og smákaupum
M. IHLIIFs A. Co.
'iíð & ->17 Wiiin >St. Winnip^,