Heimskringla - 02.11.1892, Side 2

Heimskringla - 02.11.1892, Side 2
HEXIM[SIKIIElX3SrGrIj-A. OG OLDXN', ‘W'IHNr JSTIlF’lLlGr., 2_ HSTO'V'. 1802 Hemstriflgla kimar út á Miðvikud. og Laugardógum (A 8emi-weekly Newsp iper pub- lished ou Wednesdays and Saturdays;. Tlit* Heimskriu^la l’tg. k Fubl. Co. útgefendur. (Publishers.) Skrifstofa og prentsmiðja: I5I LOMBARD STREET, ■ ■ WINNIPEC, MAN. Blaðið kostar: Heill árgangur..........$2,00 Hálf ar árgangur......... l.J-5 Um 3 mánu'Si.............. 0,75 GjalddagiL Júlí. Sésíðar borga«, kost- ar árg. $2,50. ■ Sent tii slands kostar arg. borgaðr her $1,50.—Á íslandi 6 kr., er borgist fyrir- fram. A Norffrlöudum 7 kr. 50 au. Envlandi 8s. 6d. t>að er oss leitt, að þurfa að gaaga eða vein í dýri; ég kallaði inn; hann sagði pað hefðu svo margir " U adireins og eiuliver aaupaudi blaðs- lns skiptir um bústað er hann beðinn at? •enda hina breyllu utauáskript á skrif- tofu blaðsins og tilgreina um leið fyrr- • trandi utanáskript. Aðsendum naínlausum greinum verð- ur ekki gefinn gaumur, en nöfn höf- undanna birtir ritstjórnin ekki nema meösampykki peirra. En undirskript- lua verða höfundar greinanna sjálfir að tll taka, ef þeir vilja að nafni sínu sje leynt. Ritstjórnin er ekki skyldug til afl endursenda ritgertiir, sem ekki fá rúm ( blaðinu, nje heidur að geyma þær um lengri eða skemmri tíma. Upplýsingarum verð á auglýsingum í „Heim8kringlu” fá menn á afgreiðslu- Stofu hlaðsins. Upjmögn blaðs er ógild, sain- kvsemt hjerlendum lögum, nema að kaupandinn borgi um leið að fullu skuid sína við blaðið. Ritstjóri (Editor): JÓN ÓLAFSSON. hart eftir skuldum, en f>að er hins vegar ekki vel gert, að draga oss á borgun úr pessu. l>eir sem engan lit sýna á að borga oss né heldr semja við oss um borgun, mega sjálfum sér um kenna, ef vér neyð- umst til að ganga eftir voru á liarð- ari hátt. í/b/. I*ögberg hefir fundið f>að út, að pað væri fátt undir sólunni, sem þvl fiætti minnu varða, en kosning- ar í Bandaríkjunum. Það mun eiga svo að skilja, að ritstjóranum f>ýki f>að litlu varða, pvi að Jlesendum blaðsins syðra hlýtr pó að pykja pær nokkru varða, og er ekai blaðið sérstak- lega til fyrir lesendr sína? Eðu eru lesendr pess orðnir fáir syðra? til stúlkna, sem vóru að gera morg-| verið að skjóta preríu-hænur, aðj unverk sín inni í húsinu, og segi: hann hefði ekki gefið peirra skotu „Nú skaut Friðrik úlf“. Ég fórjgaum. l’rúlegt! Skjóta preríu-hæn-1 síðan upp á vagninn og sagði um ur í kolniðapoku og rennandi blautri leið og ég fór á stað: „Ég ætla að llm Yfirliafnir jiirð svo snemma morguntírna! ekki séð svínin inín uiri iiiorguninn O Nei langt frá. I>ó höfðu mér verið j gerð boð um morguninn að svínin væru par. Hann svaraði, a^ I mín Business Manager: EINAR ÓLAFSSON. Hann er að hitta á afgreiðslustofu blaðsins hvern virkan dag kl. 9 til hádeg- Js OO’ frq VI. 1 —8 IBÍ^dPÍT^ Augli/singa-ageid og innköltunarmaðr: EIRIKR GÍSLASON. (Advertisini, Agent & Collector). UtarasKript til blaðsins er: T"'ie fíeimehri'nyla Pririliiiydrv’bliehiryC P, 0. Box 305 Winuipeff. Canada. VI. ÁR. NR. 80. TðiLUBL. 340. (öldin II. 10.) Komingarnar í Pembina Co. segir Lögb. að sé svo lagaðar, að par gé ekki um nein princíp eða málefni að ræða, heldr eingöngu um atvinnu fyrir fáeina rnenn. Undarlegt. Eru embætti að á- liti ins vírðul. blaðs aðallega til pess ætluð, að veita embættismönn- um atvinnu? Eru pau ekki ,fyrir pjóðina, fyrir almennig? Og hvernig stendr á að blaðið skuli t. d. skifta sér stundum um bæjarkosningar í Winnipeg, t. d. borgarstjórakosningu? Er par ekki að ræða um atvinnu fyrir mann? að, hvort hann vissi ekki, hver hefði biðja ykkr að gá fyrir rrng að hvert Svo spurði ég hann,hvort hann hefði svínin hafa farið-4. I>á var mín klukka8^. t>egar ég kom heirn aftr, var mér sagt að önnur gyltan mín hefði fundizt skamt frá húsi Frið- riks skotin,og liggi par ver en dauð- Ég fór pví strax til tveggja nábúa minna og bað pá að hjálpa mér að koma svíninu heim. Við keyrðum heim til Friðriks og bundum klárana við grindverks-stólpa skamt frá hús- inu, og fóruin að horfa eftir svíninu, og fundum við pað í peim stað, er mér var sagt að pað lægi. I>að stóð uppi á framfótunum og ætlaði að bíta okkr; ég talaði til pess ogpekti pað mig strax og lofaði mór að koma nálægt sér. Við lögðum pað niðr og fóruin að skoðapað, og var und- ir eins auðséð að ótuktar ragmenni hafði skotið á pað, pví ekki hafði hahn farið framan að pví, heldr lét hann sannast á sér máltækið: ragr er sá er við rassinn glímír, og hafði hann skotið í lærin á pví, brot- ið hægra lærið og marið hitt; svo var pað sligað I aftrpartinuin,svo pað gat ekki hrært sig. I>egar við vór- um búnir að skoða pað, sögðu fólag- ar mínir mér að sækja hestana og vagninn svo við gætum keyrt pað heim og drepið pað, pví pað só synd og skömm að láta pað kveljast parna lengr. Ég sagði við skyldum fara heim að húsinu og spyrja, hvort pað viti ekki hver hafi skotið svínið. Við fórum og mættum gamla Friðrik milli fjóss oghúss, og spurði ég hann konan sín hafi sjálfsagt gjört pau. Það er trúlegt, að konan hafi verið | að skifta sór um svín annara, ef hún heföi ekki heyrt getið um pau á heiniilinu, par hún annaðhvort var í rúminu eða pánýstigin af sæng eftir barnsburð. En pó óg spyrði, pá vita allir, að hinn pjófgefni ó- tuktar sonar sonr Gróu á Leiti gerði | pað, og væri óskandi, ef hann veiðirj aftur með pessu móti, að hann drepi skepnur par, er hann nær í, almenni- lega, en kvelja ekki úr peim lífið eins og væri óarga villudýr. Stefán Guðmundson. J>rír mannvinir, Eftir R. G. I. i yALSfl’S Iiiíln Fatasnlnlmfl Raunin er ólýgnust. I>að er kominn tími til að fá sér yfirhafnir. Hvaða teg- und sem yðr póknast að biðja urn erum við reiðubúnir að láta yðrfá Léttirfrakkar hafa nú um tvo mánuði gengið mjög vel út og eftirspurn eftir peim er enn töluverð. Meðal sortin er enn mest í brúki. t>eir geta dugað bæði fyrir haust otr vetr Þeir seljast fyrir $(í,0() og yúr. Með inu algenga $10,00 verði höfutn við mikið upplag. Meltons, Kersys og 'Jheviots á $12 sem annarstaðar kosta $15.00. Fyrir $13.50 „old stand by Beavers" með premur litum. Vandaðir frakkar á $15 00 fóðraðir með silki. $16 00 og $í7.00 yfirhafnir eru framúrskar- andi að gæðum og efni og sanna hve vönduð tilbúin föt o-eta verið. n Haust og vetrarföt. Fín Skozk vaðmálsföt Nobby Cheviot óslítandi. Fín Worsted og pykkir Serge fatnaðir. Þetta eru nokkr sýnishorn af sumu setn við höfum. Föt af lakara efni höfum með óheyrilega lágu verði. vér einnig (I,auslega pýit). III. En til eru þjófar, er af hegóma-hvötum | liylja reyna glcep sinn með kærleiksfötum. Karlvörur. Wtnvtpra. 3. Nov>»r. 1HP2. Fyrir forseta Bandaríkjanna: GROVER CLEVELAND. Fyrir varrforseta: ADLAI E. STEVENSON. County-Ticket Demó- krata í Pembina Co. Tkeasuber : Xeil l’liomsoii, Cavalier. Registrar of deeds: John H. Anderson, Pembina. Sheriff : A. M. O’Connor, St. Thomas. Clerk of Distr. Court: IflagnuN Brynjolfson, Cavalier. Auditor : J. W. Brlde, Hamilton. COTNTY J UDGE : E. Wr. Comny, Pembina. County Attorney: ****** For Legislature District Nr. 2. Repkesentatives : Rob. Thexton, St. Thomas. A. F. Halliday, Canton. Heimsfcringla <& Öldin hefir nú skift svo vel við kaupendr sína í ár með pvf að veita peim miklu meira lestrarefni, heldr en peim var heitið í ársbyrjun í fyrra. Kaupendr hafa ástæðu tilaðstanda sérstaklega vel í skilum við blaðið í ár í staðihn. Vér höfðum áskilið fyrirframborgun á árgangnum, ella 50 cts. verðhækkun. Vér höfum pó til pessa gefið pessa verðhækkun eftir peim sem hafa staðið í skilum við oss. En nú er líka tími til kominn, að borga nú upp allar skuldir við oss. Og pví skiftir pað sór af kosning- umtil fylkispings í Manitoba? Er - pær i nokkru mcrkilegri en kosn- ingarnar til löggjafarpingsius í Norðr-Dakota? skotið svínið mitt. Hann brást reiðr [ við og byrjaði á sinni beztu bæn bölfandi og raguandi og kallaði mig svín og öðrum illum nöfnum, er hann hafði í æsku numið. Viðlétum karl- inn vera og gengum heim að húsinu I>að var líka enn einu sinni maðr, sem hét C., er einnig hafði pessa sameiningarhagsmuna-gáfu. Hann pekti gildi peninganna og gildi vinnunnar, pekti út í æsar vinnu- kraft vólanna, og vissi pví hvað og j hvar var bezt að spara. Hann vissi hvernig átti að gera hvað eina með sem léttustu og skemstu móti. Hann var líka iðnrekandi ocr hafði I æörg púsund manns í vinnu, karla, konur og börn. Menn sögðu hann _ . , I væri huirarburðariiiaðr, viðkvæmnis- O hvaðá að sema um forseta- og spurðum vim.ukonuna, sem var, * ’. . s . • • t , , , I maor, ot leiðitamr, ekki nogfu Þrar , . , o tt. , i ; . „x úti, hvort hún vissi, hver hefði skot- i ... & r kosningunu syðra, Er ekki pað mal _ , . og ekki nógu eigiiiirjarn. Oef i ið svnnð; hún sagðist ekkert vita um " & & bess vert að minnast á pað? . , , . _ , , . . , , aldrei kom lionum til huofar að á- 1 ‘ pað, enda var pað ekki von, pví um . . & ----------------- , ,,. , ,llíta sjálfan sijr sérstakt verkfæri í tnorgumnn, háifn klst. áðr en svrmð ° Hvaða sérstakir torveldleikar vaf skotiðj hafði Friðrik sent hana,hendi ^sjónarinnar eða yfirnáttúr eru á pví, að pekkja menn í N. Dak.? til næsta húss til að fá til láns stein- j iefírar vern> t'l að hkifta niðr eig- , . ,, , , , , uin annara. Hann áleit sitr enö'an Er örðuora að fá vitneskiu um menn olíu; og svo var henni sagt að koma . _ . . . n n & ’’ ., , ., , , , i rétt hafa ttl að pit!f£na ívinnu ann- ,_____í t> við hiá mér Oöf seofia, að Svlnin mín I 1 * par en hér í Mamtoba. Hvað pekk- , ^ ® ara, án pess að gefa peim fullverð | hennar fyrir. I Hann var peirrar skoðunar, að | menn ættu ekki að nota sér neyð náungans; ekki selja drukknandi manni dýrari viSarspítuna, heldr en' Nærföt, kragar og skyrtur oghálsbindi af öllum tegund- um og með alls konar verði. The pulscs of her iron heart, (»o beatinjr througli tlie storm. Þetta n.á segja um fleira en skipin á sjónum. Hvar er meira fjör í æðum en par sem verzlunarsamkeppnin ríkir; járn- hjarta með járnfastan vilja til að skifta réttvíslega við almenn- ing hefir ástæðu til að búast við velgengni.. I>etta er ástæðan til að oss hefir gengið svo vel að selja drengja-föt. Foreldrar sjá fljótt hagnaðinn sein pví fylgir að kaupa fataefni úr al-ull. Drengja-vaðinálsföt, Serge-föt Diagonal-föt og drengja-yfir- hafnir. Þessi föt eru gjörð úr efni sein vér getum mælt með gjörðin er vönduð og verðið samt sem áðr lágt, Walsh’s Mikla Fatasolubud WHOLESALE & RETAIL. 515 00 517 MAIN STR. - - - QECNT CITY HALL. væru hjá peiin, en Friðrik sjálfur fór ófan fyrir fjöll og var par í 3 daga. Þegar við fengum enga Auð- upplýsingr um, hver hafði skotið, vitað verða ritstjórar að láta sór fór óg til klára ininna og leysti nægja afspurnir af mönnum, og hafi f>A °g ætlaði að keyra í gegn uin ir ritstj. Lögb. persónulega til margra peirra sem hann hefr tekið til máls um í blaði sínu? peir pær frá áreiðanlegum mönnum, verður pað eins áreiðanleg pekking og kostr getr á verið eftir atvikum. að, að verkamenn mínir purfi ekki sökum fátjektar að nota skottu- lækna, heldr geti notið góðrar lækn hlið sem var hjá fjósinu. Þegar ég pótt maðrinn hefði staðið á pun*L ef peir vilja. Fg á ekk- kom hcim að hliðinu voru peir að i landi. Og ef menn á annað borð glima um slána sem var í hliðinu tækju tillit til parfa náungans, pá gamli Friðrik og John McBride, en ! setti pað að verða til pess að lækka hinn (Fnðrik sonr Friðriks eldra?) verðið en ekki hækka pað. Eng- ert með að hrifsa fé peirra i ndir mig, og verja pví öðrum ,til bless- unar eða sjálfum mér til dýrðar. Það er skylda inín að láta pá hafa stendr oghorfir á og karlfyrirbýðr(inn ráðvandr maðr hefði "áunga L að sem peir eiga. En ég get gert okkr að fara f gegn um hliðið. Við snm fyrir fépúfu. Og liann v«r Ljtt.; gefið peim góð ráð; sagt peim RADDIR ALMFNNINCS VÓI"lln f>arnft lftMgftn tímft að biðjft SVO viökvæ,nr’ ftð hftnn áleit tilb°ðs á hvaða hAtt ég kysi helzt að peir hann aMofa okkr í gegn um hliðið, og eftirspurnar lögmálið óhafandi, notuðu fóð? án pess pó að skifta en hann var alveg ófáanlegr til pegar um sál og líkama væri »6 mór frekara af pví eða sietta mér um ekki að taka annað en svínið; en sultrinn kvaldi karlauiningjann og hann vildi jafnt og .1 . . . missa af bitanum, ei da se;ja kiinnngir metin, að í ætt hans hafi inaroir ver- ið fingralangir, og eftir að peir hafi ALMA, 24. Oct. 1892. Sumarið, eftir að hlýnaði í vor, mátti heita hér heldr gott og haust- tfðin einstaklega góð ; hveitiupp- skera mun hafa orðið hór 10 — 15 bush. til jafnaðar af ekrunni, h ifrar 30—40 bush. Þresking er hér at veg búin. Hveitiverð I haust hef- ir verið 55-60 cts'. bush.; mest náð í eitthva?, hafi verið ómögulegt hveití hefir ver ð tekið fyrir Nr. 1 að ,nft f>v'< ^á peim aftr. Við vild- Northern; flestir landar hór í pess- nm ekk' hendr k hann> he!dr i ..n * u* létum honum eftir kríisina. Þeir er um svokolluðu I embina-fjollum , með mér voru, virtu svínið #14; munu vera anægðir og við goða 9 heilsu.— Af pvi fiéttirnar eru ;vo °kkr f>6tU VCrst ftð en*in okkar litlar hóðan, bið ég ykkr, lesendr hftfði ^gu oeitta’, hnlf, svo við gæt- ._. _ . . , . , i ... , um skorið fram úr svíinnu ocr stvtt góðir, aö fyrirgefa, pó ég setji ofr n J lítinn sögupistil neðan við, sein hljóðar pannig : pess; við sögðum honum pað bæði tala; hann hugsaði sér pað lúgmál fra|n f þeirra eigin sérstöku mái á ensku og ísienzku, að við ætluð- öðruvísi. Lða lifnaðarháttu. Kt^un oa vald- I eða lifnaðarháttu. Ktgun og Við árslok fyrsta árið sýndi pað boð er ekki vegr til að gera menn að mikilmennum. Drælkun er eng- eðal I 'nn akr f> rir shyn^emi og sjálf stæði. öllum er bráðnauðsynlegt læra girnin og óskin mn að gera nafn , » , n , _ sitt ódauðlegt. Hann kvaðst hafa kvalastundir pess; pao er slætnt að , . * , _ bá skoðun, að entrinn lifandi maðr siá skepnur þær er maor er búinn að ‘ n J * 1 /_ ._____________________________________________________________ sig, að hann hafði grætt stórfé, og peim gróða skifti hann npp m verkainanna simia. Vinir hans ráð- lögðu honuin aðgefa til opinberra Iað reka sig á endr og sinnu.n, lær, stofnana, t. d. gefabænum, sem Ujálfir, reyna sjálfir, og ef aö heimr hann átti hei.na í,fótil að koma npp im> fer batnandi, pá verðr pað frels- lærðaskóla, er, svo keyrði sérvizka- »•“ að t>akb e" ekki kflguninni. hans úr hófi, að hann aftók pað °fí sérhver sfl 8e,n Kerir létt> 8em með öli..; haun kvað réttlæti ætti UenKr á undan > l>ví að sk,fta rá0- að ganga fyrir velgerðase.ni, pað vandleKa við nánngann, hann gerir ætti að setjast skör hærra en eig.n- sitt td að fiý,a íyrir n.enningu alls heiinsins“. Og hr. C. fylg'b pessari reglu rreð mestu samvizkusemi. Og pegar hafa rnikið fyrir og ala upp, kveljast svona, og vita pær lenda í klóm 1 pjófa og porpara. En morguninn eftir fór ég og skar fratn úr pví; pá gat pað varla roist hausinu frá jörð- J unm. Þriðjudagsmorguninn 11. p. m. fór ég á fætr í fyrra lagi í peim tilgangi að komast til bæjarins nokkuð snemma með hveitihlass. Veðr var gott, alveg logn, en kol- niðapoka og bleyta mikil á jörðunni. í t>að fyrsta er ég gerði, var að gefa Siðan klagaði ég pessa aðferð fyr- hestum mínum og opna fyrir hænsn- ir friðdómara Dic.k Waind, sem hér unum; svo ætlaði óg að gefa svín- er skamt frá okkur. I>eir feðgar unum, en pegar ég kom að svína- mættu, og var hafin ransókn, og pá stfunni, voru pau horfin. Mór datt er Friðrik yngri (sem varð fyrir strax í hug að pau mundu nú vera svörunum) fann pað út, að friðdóm- feig að fara svona snemma 4 flakk, arinn mundi dæma sig til að borga aldrei pessu vön; svo hugsaði ég svíniðog málskostnað, vildi hann ekki ekkert um pau, pví óg hélt pau að hann dæmdi í pví, heldr vísaði væru ekki langt í burtu, pótt óg pví til annnars friðdómara, og pað ekki sæi pau. Svo lét ég pokana í fókk hann með pví móti, að borga vagninn ogborðaði morgunmat minn, málskostnað, sem var orðinn $6,15. brynti síðan klárunum og ætlaði að Svo verðr pað ekki tekið fyrir fyrr setja pá fyrir vagninn, en í pví reið en eftir8. Nóveinber. Meðal atmars af skot hjá nábúa minum Friðrik var Friðrik yngri spnrðr, hvort hann Reinholt, og um leið heyri ég skræk hefði ekki heyrt skotið um morgun- 4 guðs grænni jórð hefði | hérvist hans varáenda, fylgdu verkamenn hans, konur peirra og börn,1 honum til grafar. I>eir tár- margra daga erfiðis- fe,d|i fir m0,dum hans, og BÚ sorg ....... KnS I J , 1 fremr til að fá hlut í pessum gróða, en peir, sem heffu erjað honum samau með striti. Og í raun réttri væri pað Sögur Valeygs lögreglu-spæjara. 3. Saga. Yfir um Atlanzhaf í fyrsta sinni. „Einmitt pað! (Framh.) Pegar ég mintist peirra lögmæt eign, og peir skyldu fá hana og nota h.na eftir eigin geðpótta. „Mér er ómögulegt“ sagði hanu e: n freinr, „að njóta neinnar veru- legrar ánægju ef óg svík pá sem viuna fyrir mig. Að eins slík til— hugsun vekr hjá mér megnustu óbeit. J>að liggr í eðli mínu að gera rétt. Mig langar ekki til að setja á stofn skóla eða aðrar opinberar stofnanir, en mig langar til að hjálpa peim sem hjá mér vinna til að koma upp pægilegum heimilum fyrir sjálfa sig. Ég ætla að styðja pá til að kaupa pær bækr, sem pá langartil að lesa, ég ætla mér ekki að stofns< tja spít- ala, en l.inu langar inig að styðja kom frá bjartanu. Þeir græ ddu blóm á leiði hans og reistu á pví minnisvarða, sem á var ritað: „Hann gekk ekki nærri persónu- legu frelsi nokkurs manns“, eða „lmnn leyfði öðrum að lifa. fyrir sjálfa sig“ allowed others to live for t/iernselvesuy SUNNANFARI. TJtsölu- menn Sunnanfara í vestrheimi eru: Chr. Ólafsson, 575 Main Str., Winnipeg; Sigfús Bergmann, Gardar, N. D.; G. S. Sigurðsson Minneota, Minn., og G. M. Thompson Gimli, Man. Hr. Chr. Ólafsson er aðalútsölumaðr hlaðsiiiB í Cauada og liefir einn útsölu á því í Vinnipeg. Verð 1 dollar. pess, segi óg, pá datt mór í hug, að pað væri ekki ómögulegt að pessi ósvífni prjótr hefði verið giftr áðr en hann átti Miss Lampton, og að kvennmaðrinn, sem hann bjó með nálægt Abergavenny væri in eiginlega kona hans. Það er ekki líklegt, að sllkr inaðr byggi aö stað- aldri á laun satnan við konu, nema pví að eins, að hann væri neyddr til pess sjálfs sín vegna. Og par jð pað er eins líklegt, að pessu st pannig varið, pfi má ekki lfita neins óhestu* til að komast fyrir pað; og óg treysti yðr manna bezt til að leysa pað af hendi“. „Ég hét að gera alt sem f mínu valdi stæði og fór strax daginn eft- ir til Ahergavenny og pegar ég kom til baka aftr setti ég framan- skráða auglýsingu í „Timcs“; svo hólt ég til Irlands, leitaði pvert og endilangt um Queens County eftir einhverjum sem hæri nafnið Fothe- ringay, en alt varð árangrslaust; en f>egar ^g ég var komiun heim aftr, vonlaus um að geta leyst af hendi petta starf, bárust mér alt í einu upp í hendrnar upplýsingar paðan sein ég sízt bjóst við. „Einhver Fanny Morris“, sagði húsmóðir mín, „vill finna yðr; hún hefir áðr komið I skrifstofuna í Bow-stræti 1 söinu erindum11. „Fanny Morris! Segðu henni að koma inn undir eins“. Ég ætlaði varla að pekkja Fanny aftr; hún hafði tekið svo miklum stakkaskiftutn til ins betra. Reynd-

x

Heimskringla

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.