Heimskringla - 20.01.1894, Síða 1
VIII. AR.
NR. 3
WINNIPEG, MAN., 20. JANtJAR 1894.
AYER’S
A SARSAPARiLLA
yðar bezta lyf við
heiruakomu, kveíi,
gigt og
kirtlaveiki ;
liðagigt, augnavensli,
hólgu, þrota,
dhoilinda-sárum,
skyrhjúg,
v*ndum vessum, kláða,
vindþemhu, moltingarleysi,
nöbhum, ígorð
og blóðkýlum,
teformi, litslætti
óhreinu blóði,
deyfð, vatnssýki,
lifrarveiki.
Alt lækna3t með
AYER’S
«ausaparilla.
Tilbíiið af Dr. J. C. Ay«r & Co.,
'IiO'weil, Mass.
Sotd í hverri lyfjabúð. Yerð
*!.; sex flöskur §5.
LÆKNAIí AÐRA; læicnar þig.
fréttir.
OANADA.
LÍKA VERZLtlNAHVARA.
Frá Yarmouth, Di(-'hv og Sliel-
i'nme, Nova Scotia, eru árlega fluttir
'ifandt krabbar til Boston og New
Tqiíc; áriö, sona leið, nam þessi vara
♦ö0(|b00.
iÍF.NRI MbRCIER.
Eins og menn muna var fyrir
nokkru ger tilraun af þremr stú-
denuu.n n.i irönsiut kvn.i t 1 að sprengja
í loft upp meö dýmaníti standmynd
Yelgons í Montreai. Einn þessara
brigjrja var Henri sonr Mercier’s
Xneifti, er f.yrrum var œösti ráðherra
1 Queboc. Greifinn flutti mál þeirra,
°’l þeir gengu við brotinu. í fyrra-
fiftg féll dómr, og var hver inna ungu
"'aitna dœtitda í — 825 (!) sekt og
^óliko.stnaö allan.
BANDARÍKIN.
IIawaii-malið.
Það er mu?lt að sondiherra Banda-
"kjainttta ; Hawaii, Mr. AVillis, liH.fi
gert ii.■-■in-skiiff, auðsjáanlega mót til-
s’tlun stjórnar sinnar, í þyf að fara
""'ð feeiuja ,i uý við drottningu eða
tilkynna Dolr< íorseta áskorun Clevo-
lands, oftiv nð Clovoland hafði afsalað
öUu Hawaii-tnáiiim í hendr þings-
lns' Kú er fullyrt að Cleveland láti
’ <!ðgu sktfta, hvcrnig fer um
ji|inAala„i drottningn, úr því ttð hún
I*' rkKi ;iö kostum bans áðr on
^öi málið írá sér til þingsins.
Ættu œfinlega að haldast i hendr. Tœkifærið getr
verið horfið áðr en þig varir ef þú ekki bindr það
undir eins með ákvörðunarböndum.
fjad cr ad segja—vér seljum nú birgdir vorar af
fyrir verð, sem ekki þolir neinn samanburð.
Það kemr oss vitaskuld ekkert við, hvort þið viljið heldr
eiöa peningum yðar í köldulyf eða yfirfrakka. Og það kemr
oss heldr ekki við, hvenær eða hvar þið kaupið. En það
er skylda vor að láta yör vita, hvað vór getum gert.
SÝNIÐ OSS ADNLIT YDAR, OG VÉR SKULUM, MEÐ LÁGUM PRÍS-
UM, SETJA Á ÞAÐ ÁNÆJUBROS.
Þegar hvert cent er jafn mikils virði og nú, þá hefir fólk vit á að
liagnýta sér kjörkaup. Yór leyfum oss að minna yðr á, að vér
viljum heldr taka minni peninga fyrir vörur vorar nú, en að
eiga á hættu að selja þær siðar
ÖNNUR LÖND.
Fra Hawaii
kemr sú fregn. að Lilioukalani drottn-
ing só svo hjartveik orðin (meðfram
af liræöslu við sifeld umsát um líf
hennar), að húast megi við að hún
deyi þá og þegar.
Björnson.
Vér gátum um daginn þess, livo
vel leikriti Björnsons “Gjaldþrot” hefði
verið tekið í Róm. Nú hefir ið sama
leikrit verið leikið í París, og þótti
s/o mikils um vert, að þegar var
ráðið að þýða fjóra aðra leiki eftir
hann á frakknesku og leika þá í Paris.
Ný “Lína.”
Hvítu stjörnu línan (White Stnr
Steamsh. Co.) hefir ráðizt í nýtt og
stórkostlegt fyrirtæki. IVhite Stnr er
ein af helztu eimskipalinum yfir At-
lantshafið og á in ágætustu skip. Nú
færir hún út kvíarnar með þvi, að
láta nokkur af skipum sinum ganga
frá Liverpool til New Zealand í Ástra-
líu og þaðan til Liverpool aftr, en
þó ekki sömu leiö, heldr þannig, að
þau fari alla leið umhverfis hnöttinn.
Eélagið hefir sent skipið “Gothic” af
stað á f.vrstu ferðina til reynslu.
“Gotliic” liefir tvær skrúfur og er að
öllu vel fallið og vel út húið til ferð-
ar þessarar. Það lagði af stað frá
Liverpool 28. f. m. Það er oinkum
ætlað til að flytja frosið ket; er þvi
ætlað að flytja 78,000 sauðar-skrokka
frosna og auk þess 1000 tons af ost-
um, sméri og öðrum vörum.
Mr. Waddington
andaöist í París á sunnudagskveldið.
Wm. Henry Waddington var fæddr í
París 11. Des. 1826. Faðir hans var
auðugr Englendingr, sem stofnaði
baðmullar-verksmiðjur í Frakklandi og
gerðist frakkneskr þegn. Hann lét
son sinn mentast í Englandi frá 15
ára aldri til þess er hann hafði þrjá
um tvítugt. 1871 varð liann þingmaðr
í Frakklandi og íylgdi hann þá Thiers.
Hann varð kenslumálaráðgjafi í stjórn
hans, en var það eina fimm daga,
því að þá fór Thiers-stjórnin frá völd-
úui. 187'í var hann kosinn til efri
niálstofu, varð svo ráðgjafi utanríkis-
mála nrosta ár. Hann var fyvsti full-
trúi Frakklands á Berlinar-fundinum
VEITT
mæsti; verðlaun a ueimssýninounni
IÐ BEZT TILBÚNA.
Óblönduð vínberja Cream of Tartar
Powaer. Ekkert álúu, ammonia eða
önnur óholl ofni.
40 ára reynzls.
1878. 1879 varð hann forsætisráðherra
Frakklands í Febrúar, en vék úr sæti
fyrir Freycinet í árslokin. 1886 varð
hann sendiherra Frakka í Lundúnum
og var það síðan þar til fyrir fám
mánuðum.
Saga uppbodslialdara.
Mikil vosbúð olli aköfu giotar-
KASTI.
Rúmfastr vikum saman í einu.—111*
kynjuð vessarensli bætast á hörm-
ungar hans — Reynsla sem fróð-
leg erfyrir aðra.
Eftir Tiik Stayner Sun.
Það er fátt fólk i Simcoe-sveit, sem
þekkir ekki Mr. Thos. Furlong. I
tuttugu og átta ár hefir Mr. Furlong
átt heima hér i sveitinni, og í tuttugu
og tvö ár hefir hann verið farand-kaup-
maðr og uppboðshaldarv, og það er ó-
hætt að segja að hann er eins afhald-
inn eins og liann er vel þektr. Við
þá atvinnu, sem Mr. Furlong stundar,
er það eðlilegt að hann yrði oft að
þola alls konar voðrlag, og af því leiddi
það að um nokkur ár undanfarin hefiv
hann verið harðþjáðr af gigt og þolað
mikla kvöl og óþægindi. Til allrar
hamingju lvefir samt Mr. Furlong
nú fengið bót meina sinna, og hefir
bati hans vakið svo mikla eftirtekt í
Stayner, að “Tho Sun” afróð að fá fulla
vitneskju um lækninguna og skýra frá
henni til gagns fyrir aðra. Þogar vér
fundum Mr. Furlong upp á þotta,
tjáði hann sig mjög fúsan til að skýra
frá öllu, sem að lækning hans lyti, í
þeirri trú að það gæti orðið til gagns
fyrir aðra sjúklinga.
“Þér farið auðvitað nærri um það,’
sagði Mr. Furlong, “að sakir stöðu
minnar yorð ég að þola moira og minna
illviðri, og þetta var aöalorsök þján-
inga minna. Fyrir eitthvað níu árum
féklc óg fyrst aðkenning af gigt. Eg
ske.vtti því lítt í fyrstu, en brátt gerð-
ist hún svo áköf, að ég gat varla stumr.
að á fótum og staða nvín varð mér
að þungri byrði. Ég leitaði ýmsra
lækna og reyndu þeir við mig alt hvað
þeir gátu, en það bætti mér ekkert.
Noklcttrn hlut úrsins var ég vikum
saman rúmfastr, og meö því að lyfin,
setn ég re^Tidi, Ivættu mér elckert. þá.
fór ég að örvænta um að mcr vseri
nokkurs bata von, og mogið þér vel
geta nærri, hvo hugdapr ég var. Svo
bættist það ofnn á vaunir mínar, að
ég. fékk illkynjaðan vessaútslítt á hend-
rnar og varð að liafa línumbúðir um
hendrnar árið út og inn. Eg lvafði
lesið um nokkrar kvnlsgar lækningar
á síig't moð því að viðliafa Dr. Williams’
Pink Pilis for Pnlc People. og loks réð
ég af að rcyna þær, og vorð ég þó að
játa, að ég hafði litla trvi á þeim, því
aö óg hafði eytt miklu fé í önitvvr lyí
án nokkurs gagns. En þnð fór þó sem
mælt er, að druknandi maðr grfpr eftir
hálm-strúi, og það vav aí yiölika livöt
fyrir mér að 6g keypti fyrstu öskj-
una af Dr. Williams’ Pink Pills. Áðr
en ég Ivafði alveg lokið úr þoiin, kenrli
ég nokkurs bata, og lciddi það mig til
að halda áfram, og upp frá því fór
mér si-batnandi unz ég var allieill
orðinn.
Allv heíi ég hrúkað átta öskjur,
og þaö með þeim árangri, að ég
konni nú hvorki kvalar né verkja. Og
ank þoss si'tn Pink Pills hættu mér
gigtina, lfeknuðu þær einnig vossa-
útbrotin, og oins og þór ajáiö, þá or
ég nú alhoill á liöndunum, sotn áðr
vóru ekki nerna sprungvtr, fleiðr og
hrúðr. Þessi úgreti árangr or eingöngu
því að þakka að ég notaði Dr. AVilli-
arns’ Pink Pills, og þér megið vera
viss urh, að mér er það in mesta á-
nægja að mæla ið hezta fram með
þeim við aðra.
Dr. Williams’ Pink Pills eru hlóð-
eflandi og taugastyrkjandi, lækna slíka
sjúkdóma sem gigt, nýrnaveiki, mútt-
leysisdofa, looomotor ataxia, riðu, höf-
ttðverk, taugaveiklun og þarafleiðandi
inagnleysi, afleiðingar af la grippe og
allskonar hlóðsjúkdóma, svo sem kirtla-
veiki, útslátt o. s. frv. Pink Pills
gera fölva menn og bleika rjóða og
hraustlega og eru sérlega góðar við
kvennsjúkdómum, og ú karlmönnum
ltoloia þær gersamlega öll tilfelli, er
stafa af áhyggjum, ofreyslu eða hvers
konar óhófi.
Þessar Pillur eru tilhúnar af Dr.
WilJiams’ Medicine Company, Brock-
ville, Ont., og Schenectady, N. Y.,
og eru að eins seldar í öskjum, sem
bera verzlunarmark félagsins og um-
búðir, á 50 cts. askjan eða sex öskjur
fyrir $2.50. Biðjið lyfsala yðar um
Dr. Williams’ Pink Pills for Pale
Peoplo og hatnið öllum eftirlíkingum
og staðgöngulyfjum.
Dr. Williams' Pink Pills fást hjá
öllum lyfsölum eða með pósti beint
frá Dr. Williams’ Medicino Co., ú
öÖfttm hvorum staðuum. Vcrðið, sent
þessar pillur eru seldar fyrir, er svo
lúgt, að þaö er tiltölulega ódýrt að
lækna sig með þeim í samanhurði
við önnur lyf eða aðrar lækninga
aðferðir.
KOSTABOÐ
býðr ið íslenzka verzlunarfélag um
þessar mundir; lágt verð, góðar vör-
ur, og 2 pr. cent afslátt á öllu, sem
keypt er fyrir peninga og mánaðar-
borgunum.
Allir velkomnir ; rílcismaðrinn með
$100.00 og og fátæklingrinn með $1.00.
Þcss vcgna seljum vér $10. Frieze-
yíirhafnir fyvir $'i.00.
Þess vegna seljum vér $6.50 karl-
sianria-yfivhafnir fyrir $4.90.
Þess vegna seljnm vér $5.00 yfir-
hafnir fyrir $8.90.
1*083 vogna seljum vér $7.50 yfir-
hafnir fyrir $4.85.
Heldr en að eiga á hættu
að geta ekki selt þær síðar j
í vetr.
Vér viljum selja $12.00 föt úr
skozkn vaðmáli fyrir $9.65.
Vór viljum selja 810-00 karlmanna
aluUítr föt fyrir $8,85.
\'év viijum selja $14.00 Worsted-
föt fyrir $10-00.
Ver vfljum selja $3.50 vaðmáls
buxur fyrir $2.45.
Vér viljum selja karlmanna $2.50
vaðmáls buxur fyrir $1.65.
Vér viljum selja karlmanna $1.75
buxur fyrir $1.10.
Vér viljum selja’drengja $5.00 vað-
máls föt fyrir $8.50.
Vér vfljum selja drengja $8.50
skozk vaðmáls föt fyrir $5.90.
Vér viljum selja $5.00 drengja föt
fyrir $3.50.
Vér viljumj.selja $3.50 drengja föf
fyrir $2.50.
Vér viljum selja $6.75 drengja yfir-
hafnir fyrir $4.50.
Vér viljum selja $3.90 drengja yfir-
hafnir fyrir $2.00.
Skynsama og sparsama menn og
lconur,—það er fólk sem vér viljum
sjá. Þessi verðlækkun er sérstak-
lega gerð með tilliti til þeirra.
Tenders for a permit to cut timbeu
on Dominion landsinthe Pito-
VINUE OK MAKirOBA.
SEALED TENDERS addressed to
tJio und«rsigned and marited on tlie en-
yelope “Tendev for Timbor Berth 641. to
bo opened on the 29th of January, 1891,’’
will berceeived at this Department ttntil
noott on Monday, the 29th day o£ this
month. for a permit to cut tinther on
Berth 644, eompris ng Sections25.27,31,
85 anil 88, Townsfiip 5. Range 8, East of
tho first Meridian, in the said Province,
and containing art area of five square
tnilps. moro or less.
Tho regulations under which a per-
rnit w.li bo issued may he obtained at
this Departmeut or at the otiice of ifc
Crown Titnber Agent, at Winnipeg.
Each teriilor nrust ho accompauied
hy an acceptcd cliequo ou tv chartered
Dattk iu favoirr of tho Depnty of the
Minister of tin- (nterior, for tii.a amount:
of tho bontts rvhich tho applieant is prr-
pared to pay for a perinit.
It v.'ili t)o nocessary foT tlio |ier;-.;i
whose tender is acce[iteu to obtain a
permit within sixty days from the 29th
of this nronth, and t.o pay twonty f»-r
cent of tlie ducs on tlie tirnber to he cnt
under suclt perniit, otherwisj the bertJi
will 1)0 cancelled.
No tcndur hy telegrapb will bc en -
ortatned.
JOHN R. HALL.
Sccteiary.
Depavtmeiit of thr Tnterior,
Ottawa, 5th January, 1391.
s
Mik/a fatasolubucf,
ÍIÍí íI.'StIc and Relnil, 515 & 517 Main Str., gcgnt City Hall.
STEINOLIA,
hezta te.uT.iud
sem hingað
til iieflr kostað 40 cts. gallonan, fæst
ná, frí t. flutt á heimilið til hversbæj-
arnianns, íyrir að eins cts.
gttlióiian.
C. CrEREIE,
17-i i' : t< p; -. Str. (2. djT írá .Temima Str.
hiex. Tayíor.
Bipk i’. ' iHVori, glysvara,
1): irnagull, sportmunir.
4(2 -lAiN- STKKKT.
Innlent Raudavín. .
Canadiskt Portvín. .
California Portvín. .
Eg er nýbúin að fá mikið af ofan-
nefndum vintegundum, og einnig áfeng
vín og vindla sem ég sel með mjög lágtt
verði. Mér þætti vænt ttm að fá tæki-
færi til að segja yðr verðið á þeiin.
Bréflegar pantanir fljótt og greiðlega
afgreiddar.
II. C. Chabot
Telephone 241. ól3 MAIS STk.
Gegnt City Halk
.Tafet í fððnr-leit.
*baJiverju móti til sknrar skrfða; eti hvað ég
sk,ylji helzt gora, viesi ég okki. Ég lá hugs-
ajldi alla nóttina, og þegar ég hugði að mnndi
vera kominn morgUIli þá réðst ég á körftlna
9a gerði ntét' vei til góða úr henni. Hvert
«eiu það hefir nú komið af leiðindum eöa öðru,
'~t>að la<t ég ósagt, — drakk ég helzt til
mikið af víttinn og var í vígamóð “í hvatvetna
búirtu” þegar Melcliíor opnaði dymar og kom
'itiO.
'Skr Henry VÍD ekki ganga að yðar kost-
Xru; Ég gekk n'i ftE ftf að því vfsu," nagði
'ktelchíor. “Það hryf?{?ir mig mjðg — já, ntjðg
vailað.”
“Melchior,” Bagði ó(f og stökk aþT). “Vi8
ekki vora að þessum ófikindalátam
leiígr hvor við annan. Ég veit meira, en þér
’láldið. e8 vwL hver Flet* er og hver þér
etuð,"
<'Þíið er svo!" svaraði hitnn ; “viljiö þér
«kki tal» ljósara, svo að ég skilji yðr?”
“Það skal ég gera; þér, Meichfor, eruð
*•' Hemy f tér erfðuð aðftlsóðalið hér
cijra bróðr yðar, sem dó .ai þegar
var á veíðum.”
Miji-l.íor varð alveg forviða.
"^lessftðir haldið þór áfram,” sagði hann<;
Aor etuð undir eins bv inn al gera 6r mér
aÓRkmtrvu,”
ðUo hcldr bóftt 1”
J«fob f IBðar-Ieit. 458
ég bá vlö litla umhngHnu, að hór mnndi bsat
Jienta að látmt trtia.
“Hver á þí. þennan kastali, Melchiorr
“8ir Ilenry de CDie.”
‘ Og hvað gengr honnm til að fara grona
með tttig ?”
“Það get ég *»gt yðr, því að þar 4 íg
nokkurn hlnt að múli. Þér manið eftir litla
•túlkunni henni Fletn, »om yfirgafgifta-flokk-
inn íisitmt yðr—hvin er ná eíuhverutaðar nnd-
ir y%nr nrasjón ; er ekki svo?”
“Jfi, ég kannagt við það; en ég áttí eng-
um til hennar að gvara noma yðe."
“Það var gatt; en óg átti að »vara 8ir
Henry til hennar; og þegar ég gat ekki »agt.
honnm nnnað af henni, en aft heanl liði vel,
þá yildi ltann ekki láta gér það nægja; þvt
að þsð stendr svo á heimiliehöguin hang, að
honant er mjög ant nm að ö haua til gin;
og þftð yrði heiint, natt að segja, gjálfri fýrir
beztn, því að hann hefir nti fettgið fnllar gönn-
ur fyrir því, að htin er honnm nágkyld, og
hann mundt líklegast ai-fleiða hana að öllu
sínu."
“Látum það gott lieitR, Melchior; en því
ritaði ekki Sir Henry Clare mór um það mál,
sagði mér, hvað hann vildi, og krafðist að fá
frænd’íonu sína til sin? Og því fer hann svona
mpð mig? Og svo vildi ég spyrja yðr. hvornijf
456 Jafet í föðar-ieif.
Og Ttvernig stendr á þrí að ]>ér skyllu'i fnra
að yfirgefa gifta-flokkinn til að ganga í þión-
xistu annars eins manns eins og Sir ílonry
de Clare’s ?”
“Eg skal svara þvi í f»m orðum,” svar-
aði liann. “Ég var útsláttarsamr rnaðr á resku-
árunum, og þvt atvikaðist svo, að ég komst
alveg á náð og vald þcssa manns; frvo ég
segi yðr allan sannleikaiiu, þá á ég líf mitf
nndir honum. Ttann bauð mér að komrt hing-
að til sin ; óg þorði ekki annað cn itl 0», og
h'r holdr hann mér."
“Og Nattée?”
“Henni líðr vel; hún or hér hjá inér, en
unir ekki sem bezt hag íánum. Ett bann er
voöalegr skaðræðismaðr, atórbokki "g he f<6ð-
ugr, og ég þori okki að óhlýðnasl honum. T.c
ræð yðr sem vinr yðar að Lita unditn hon.rm.”
“Þgð tokr nú umhugsunartíuia.'’ svaraði
óg ; “ég er ekki oinn af þeitu som ganyast upp vif)
ilt eða læt kúga raig. Mór iiggr ekkert bJitt
hugr til Sir Honry’s eftir meðtetðrmt. tieiu
hann hefir haft á mór. Og hveriiig á ég svo
að geta vitað, hvort nokkuð er hæft i þvf að
Fleta sé skyld honum ?”
“Jæja ; óg get ekki meira sagt, Jafet; m
ég óska þess af heilum hug, að þér væruð S'el
sloppinn úr höndum hans.”
‘'Sé það alvara yðar, þá er yðr ínnan
handar að hjálpa mér.
J*fet, i föðar-leit, 467
■“Þrö þori ég ekki.”
“Þá eruð þér ekki sá sami gsmli Meloior,
Sr>m ég þekti einu siuni."
“Vér verðum að Iieygja oss fyrir forlög-
nnnm. Nú má ég ekki dvelja lengr. I körf-
unni finnið þér alt, sem yðr vanhagar um, og
nokkur kerti, ef þér kunnið illa við yðr í myrkr-
inu. Ég býst ekki við ég fái sð koma til yð-
ar aftr fyrri en á morgnn.”
Svo fór Mtl’.híor útr læet* á eftir sór, og
ég var aftr einn inni.