Heimskringla - 19.05.1894, Blaðsíða 4

4
HETMSKRIN3LA 19. MAt 1894.
TJndirskrifaður lœtur hér með
gamla skiptavini sína vita, að hann er
seztur að í stóru og rúmgóðu hvisi 530
Ross Ave., og vonast þvi eftir, að hans
góðu og gömlu vinir komi og sjái hann.
B. J. Skaptason.
Winnipeg.
Mrs. J. E. Peterson talar í Únítara-
húsinu annaðkveld kl. 7. .
19 ungmenni Jvoru fermd í lút.
kyrkjunni á sunnudaginn var.
íbúatal Winnipeg er nú sagt 35,500,
er sýnir fjölgunina á síðastl. ári meir
en 2,500.
Viðskiftamenn vorir eru minntir
á, að nafnlaus handrit eru ekki tekin
til greina.
Miss Gr. Asgeirs leikur framvegis
á orgel við guðsþjónustur á Unity
Hall (corner McWilIiam & Nena).
Ýmsar ritgerðir, sem áttu að
koma i þessu blaði, urðu að rýma
fyrir Islands-fréttum.
Síðastl. sunnudag flutti Mrs. Pet-
erson ljómandi fagra ræðu á Unity
Hall fyrir allmörgum áheyrendum.
Ljóðmæli Jóns Ólafssonar,
innb. $1,25. Örfá eintök eftir.
Jón Ólafsson, 254 Nena St.
Fregnriti “Free Press” í Westbourne,
Man., segir að íslendingarnir á vest-
urströnd Manitoba-vatns muni ánægð-
ir með hlutskifti sitt og uni vel hag
sinum.
Skemtiferð fyrir fólkið til Birds
Hill á fimtud. kemur. Lest út á
hverri kl. st. frá kl. 9. Fargjaldið 40
cents fram og aftur.
Hr. Einar Ólafsson fór á laugar-
daginn var vestur í Þingvallanýlendu
og nágrannabygðir, í skuldheimtu er-
indum fyrir verzlunarfél. hér í bænum.
Únítarar hér í bænum eru að reyna
að koma á fót góðum söngfiokki í
kyrkju sinni; má eflaust húast við
góðum söng þar framvegis.
Samkvæmt skýrslu bæjarverkfræð-
ingsins eru nú í bænum 134J mílur
af hliðar gangstéttum, trjá og stein-
lögðum, tæpar 91 míla af uppbygðum
strætum. 9J mílur af brúlögðum stræt-
um, og 80g mílur af sorprennum.
Nafnfrægi tragediu-leikarinn T. W.
Keene leikur síðartöld rit á Bijou
Theatre í næstu viku: Á mánud.kv.
Richelieu, þriðjud.kv. Louis XI, miðv.d.
kv. Ric/uird III., fimtud.kv. Otheilo,
föstud.kv. Ilamlet, laugard.kv. Ric/utrd
III., og á laugard. kl. 2. e. h. Merchant
of Venice.
María segir, bæ frá bæ,
beztu kaup í heimi
tíu centa Diamond Dye;
drótt því eigi gleymi.
7'' Ef þessi vísa og þessi grein
er send til Weli.s & Richaudson Co.
í Montreal, ásamt 25 cts. i peningum
eða frímerkjum, þá fær sá sem sendir
hið ágæta mánaðarlega familíu-blað
“Our Home” sent til sín í heilt ár;
sömuleiðis bók með myndum sem heit.
ir “How to make Mats and Rugs,” og
einn pakka af blek-efni, sem nægir til
að búa til 10 únsur af besta bleki.
Segið í /tcaða hlaði þer sdud þetta.
per Hús til sölu, nýlegt, afbragðs
hlýtt, fyrir ágætt verð og léttustu af-
borganir, sem hugsazt geta. Lítil út-
borgun. Ágætis-kaup og beztu kjör.
Lysthafí semji við
Jón Ólafsson, 254 Nena Str.
Hjálmar bóndi Hjálmarsson, úr
Þingvallanýlendu, kom til bæjarins á
mánud. var. Burtfararhug segir hann
tálsverðan í nýlendunni.
Skattgildar eignir í bænum eru í ár
metnar $22 061 310, en undanþegnar
skattgjaldi erueignir virtar á $4 372 080
Eignir í bænum því alls $20 433 420
virði.
Þegar blaðið fer í pressu, er enn
ekki komið svarið frá fylkisstjórninni
upp á það, hvort hún vill eða vill
ekki veita umheðinn styrk til Manitoba
Suðaustur-brautarinnar. Svarið átti að
koma í gærmorgun, þá í gærkveldi, en
í dag (föstud.) á hádegi, er það ókomið,
að því er almenningur veit. “Trihune”
spáir illa fyrir að styrkurinn fáist, en
það sannar litið, þó mögulegt sé auðvit-
að að það segi satt endrum og sinnum.
Herra Guðmundur Guðmundsson,
gullsmiður, sem um undanfarin ár hefir
unnið að gullsmíði hjá Mr. Guðjón
Thomas hér í bænum, fór á miðviku-
daginn til Hallock i Minnesota (um 20
milur suðaustur frá Pembina). Ætlar
hann þar að stunda gullsmíði og verzla
með þess kyns vaming upp á eigin
reikning.
Patrick McGowan, bókhaldari við
betrunarhúsið að Stony Mountain, beið
bana hér i bænum á mánudagskvöldið
var á þann hátt að hestar sem hann
keyrði fældust, vagninn snaraðist á
hliðina og hann hraut út. Annar mað-
ur var i vagninum með honum og
meiddist hann allmikið.
Hon. Robert Reid, landvarnarstjóri
í Vjctoria í Ástralíu, kom til bæjarins
á heimleið á laugardaginn var. Hann
mátti ekki tefja, þvi skipið sem hann
tók far með frá Vancouver, fór af
stað á miðvikudaginn, en fund hafði
hann með bæjarmönnum á vagnstöð-
inni, til að mæla með nánari verzl-
unarviðskiftum Canada og Ástralíu.
Mr. G. H. Bradbyry, sem talað er
um að verði þingmannsefni í Lisgar,
kom til bæjarins frá Ottawa á þriðju-
daginn var. Segir hann alveg óvíst
hver hreppi Governors-embættið í Ma-
uitoba, og þvi síður víst hvenær það
verði veitt. Undir engum kringum-
stæðum verði neitt gert í því fyrr en
eftir að þingi er slitið. Kosningar í
Lisgar eru því ekki eins nærri garði
eins og Lögbeuo óttast.
Jóhannes Th. Jóhannesson, sem
fyrir» nokkru leitaði til landa sinna hér
í bænum um hjálp til að kaupa raf-
magnsbelti sér til lækninga, þakkar
ástsamlega fyrir undirtektirnar er hann
fékk. Hann hefir nú fyrir skömmu
fengið beltið og er farinn að brúka
það, en of snemt er enn að gera á-
ætlun um, hvort það kemur honum
að tilætluðum notum. Þó virðist hon-
um hann hafa meiri hvfld síðan hann
fór að brúka það og eiga hægar með
að sofa.
Úr bréfi úr Nýja íslandi, dags.
9. þ. m. : “Að morgni hins 7. þ. m.
andaðisj að heiihili sínu, Einarsstöð-
um í Arnesbygð, heiðurskonan Guð-
ríður Benediktsdóttir, eftir 10 mánaða
þunga legu í tæringarveiki. Jarðar-
förin á að fara fram 11. þ. m.
ísinn er nú af vatninu fyrir strönd-
um nýlendunnar.”
Derby plötu-reyktóbak er
hið geðfeldasta og þægi-
legasta tóbak fáanlegt.
börnum til fermingar, og að auki
náttúrufræði, landafræði, mannkyns-
saga og danska, enda er menning orðin
hér óþekkjanleg í samanburði við það,
sem áður var.”
VORIÐ
1894.
íslands-fréttir.
(Framh. frá 1. bls.)
19. Apríl.
uIIið íslenz/ca kvennfelag.” Svo nefn-
ist félag það, er myndaðist hér í bsen-
um í vetur til að styðja að stofnun
háskóla hér á landi. Félag þetta hélt
fund 16. þ. m. og var þar samþykt,
að færa út verksvið þess samkvæmt
áskorun, sem verður send um alt land
til úthýtingar. Hafa konur þær, 18
að tölu, er upphaflega voru valdar í
forstöðunefnd háskólamálsins, ritað
nöfn sín undir áskorun þessa, en alls
eru nú um 700 kvenna í félagi þessu,
bajði hér í bænum og á Seltjarnarnesi.
Vér vonum, að* þessi áskorun frá hinu
fyrsta fslenzka kvennféliyfi, mæti góð-
um undirtektum meðal íslenzku kvenn-
þjóðarinnar, þvi að augnamiðiðer gott:
að stuðla að efling vfsindanna hér í
landi, og lyfta kvennþjóðinni ögn upp á
við m. fl. Það hljóta að vera eins kon-
ar nauða vantrúaðar afturhaldssálir,
er slíkar hugmyndir og slíkan félags-
skap níða.
Tminnuvelar. Nú ætla Eyfirðing-
ar að koma upp tóvinnuvél hjá sér,
jafnhliða Skagfirðingum, svo ekki verða
þau héruð í félagi með það, eins og
gizkað var á í fyrstu. Hefir sýslunefnd
Eyfirðinga ákveðið að taka 15,000 kr.
lán úr landssjóði upp á 28 ára afborg-
un og rentur með 6% á ári til að koma
upp vélum þessum á Oddeyri. Bauðst
Sigtryggur bóndi Jónsson á Espihóli
til að taka að sér að koma vélunum
á fót, ef hann fengi áður umgetna
upphæð að láni hjá sýslunni gegn nægu
veði, og gekk nefndin að því, en setti
það skilyrði, að hann dveldi erlendis
einn vetur, til að kynna sér tóvinnu-
véla-iðnað.
Prestvígsla. Sunnudag 15. þ. m.
vígði biskup þá Júlíus Þórðarson, að-
stoðarprest að Görðum á Alptanesi,
og Vilhjálm Briem, prest að Goðdöl-
um.
Mannskaði. Enn drukknuðu 2
menn í fiskiróðri á Eyrarbakka 11. þ.
m.: formaður Páll Andrésson, fátæk-
ur barnamaður
Eftir Þ.ióuv. Unga.
ísafirði, 31 Marz.
Úr Ólafsník er oss skrifað 18. jan.
þ. á.: “Barnaskólinn hér í Ólafsvík
er kominn í mjðg hlóinlegt ástand;
þar eru nú í vetur eins mörg börn,
eins og húsrúmið leyfir, 32 að tölu,
og eru tveir kennarar við skólann :
cand. theol. Sveinn 1 Ouðmumlsson og
Sveinbjörn Jósepsson; á skólanum er
kennt allt það, sem heimtað er af
VEITT
HÆSTU VERÐLAUN A IIEIMSSÝNINGUNNI
IÐ BEZT TILBÚNA.
Oblönduð vínberja Cream of Tartar
Powder. Ekkert álún, ammonia eða
önnur óhofl efni.
40 ára reynzlu.
12. April.
Skn “Litla Lovísa” kom hingað til
kaupstaðarins4. þ. m. sunnan úr Stykk-
ishólmi. og með henni um 80 sjómenn
úr Breiðafirði, sem Bjarni skipstjóri,
Jóhansson hefir ráðið þar syðra, til
þess að vera á þilskipaútveg Á. Ás_
geirssonar verzlunar í sumar.'
Ajlabrögð eru heldur að lifna hér
við Djúpið; hafa aflazt 1—2 hundruð
á skip, og þar um, í ytri veiðistöð-
unum hér við Djúpið öðru hvoru und-
anfarna daga.
Úr Vestmanvaeyjum er oss ritað 13.
Marz þ. á.: “Héðan. er að frétta frá-
munalegt fiskileysi, svo útlitið er nll-
ískyggilegt, ef ekki raknar úr. Með
Landeyingum fluttist infiuenza hingað
8. þ. m. og geysar enn hér um eyj-
arnar. í nótt andaðist einn af merk-
ustu bændum eyjarinnar Ingimundur
Sigurðsson, úr kvefveikinni.
Bjbrmálið dcemt. Héraðsdómur var
upp kveðinn hér á ísafirði 6. þ. m. af
setudómara Páli sýslumanni Einarssyni
í gestaréttarmáli því, sem Björn sýslum.
Bjarnason höfðaði gegn S. J. Nielsen,
verzlunarstjóra og 5 öðrum kaupstaðar-
búum, út af ærumeiðandi áburði i vott-
orðinu góða, sem Lárus Bjarnason fékk
hjá þeim í vetur, og sendi með suður, er
hann vildi losna við Björn; urðu dóms-
úrslitin þau, að hinir stefndu voru allir
dæmdir í 40 kr. sekt hver — eða 12 daga
einfalt fangelsi — og til að lúka öllum
kostnaði sakarinnar skaðlaust, eins og
málið ekki hefði verið rekið með gjaf-
sókn af stefnandans hálfu; svo voru og
þau ummæli hinna stefndu, að Björn
sýslum. hefði verið “svo drukkinn í rétt-
inum, að hann auðsjáanlega naumlega
vissi hvað hann gerði,” dæmd ómerk.
Hr. L. B., sem í rauninni hefði átt
að vera einasti mótpartur Björns i mál-
inu, þar sem vottorðið var í hans þágu,
flutti vörn fyrir hina stefndu, lét leiða
20—30 vitni, rakti hvert sporið sem B.
hafði gengið, og reyndi að telja hvern
bitann og sopann, semhann hafði neytt,
bæði á dansleiknum nóttina fyrir (!), og
eins um daginn, á undan umgetnu rétt-
arhaldi; en þrátt fyrir þessa dæmafáu
dánamensku aðferð, kom alt fyrir ekki
og spilti fremur en bætti málstað þeirra
vottorðsgefanda.'.na.
20. Apríl.
Tíðarfar. Sama öndvegis-tiðin, som
verið hefir hér vestra, síðan á páskum,
hefir haldist þessa siðastl. viku.
Afla/irögð hafa verið mikið góð hér
við Djúpið um hríð, en því miður hefir
“influenza”-pestin hamlað mjög sjó-
sóknum.
“Injluenza”-ve/ikin hefir nú gengið
hér í kaupstaðnum um undanfarinn
hálfsmánaðartíma, og tint upp, og
lagt í rúmið, nálega hvert mannsbarn;
likar fréttir berast og úr nær-sveit-
unum.
Aðfaranóttina 14. þ. m andaðist
hér í kaupstaðnum einn af elztu borg-
urum þessa bæjar, Ásmundur beykir
Sigurðsson, liálf-sjötugur.
15. þ. m. andaðist hér í bænum
Ólafur Þorstcinsson, húsmaður frá Al-
viðru í Dýrafirði, 26 ára að aldri.
Enn fremur liafa og á þessu sótt-
veikistímabili andast hér í bænum
gamalmennin Ingimundur Guðmnnds-
son húsmaður og ekkjan Guðrún
Guðmundsdóttir, um áttrætt.
í Álptaíirði er sagður nýlátinn
Jón Björnsson, húsmaður á Hlíð, seni
um mörg ár hefir stundað lækningar
hér við Djúpið.
Á Snæfjallaströndinni hafa látizt:
Jón Kolbeinsson á Bnæfjöllum, og
Dagmey Guðmundsdóttir, kona Otúels
Vagnssonar við Berjadalsá.
the:
Blue Store
Merki: B!a stjarna.
434 Mam Str. Winnipeg.
Nýkomið inn, síðan í vikunni sem leið, hið stærsta upplag af
tilbúnum fatnaði fyrir karlmenn, unglinga og drengi, sem nokkum
tíma hefir sést í Winnipeg.
Þið getið ekki ímyndað ykkur hversu billeg þau eru. Þid
getið ekki trúað því nema því að eins að þið sjáið það sjálfir.
Komið og skoðið okkar
Karlmanna alfatnað,
Karlmanna buxur
Unglinga alfatnað,
Drengja alfatnað og
Drengja stuttbuxur.
Látið ekki hjá líða að heimSækja okkur og sannfærast.
Munið eftir staðnum
The Blue Store
MERKI: BLÁ STJARNA.
434 MAIN STREET.
A. Chevrier.
Fáið ykkur
SMJÖR-KOLLUR
Eddy’s.
E. B. Eddys
annaðhvort
“indurated” eða tré-
smérkollur. — Hinar
ódýrustu 0g beztu á
markaðinum.
SMJÖR-KOLLUR
Eddy’s.
SMJÖR-KOLLUR
Eddy’s.
SMJÖR-KOLLUR
Eddy’s.
SMJÖR-KÖLLUR
Eddy’s.
Skrifið eftir prísum
fáið sýnishorn lijá
TEES & PERSSE
Winnipeg,
Man.
KAUPIÐ ÆFINLEGA ÞAR SEM ÞIÐ FÁIÐ BEZTAR OG
.... ÓDÝRASTAR VÖRUR........
Ilveiti. Bran. Fóðr-hveiti.
Oil Cake. Flax Seed. Shorts.
Hafrar. Hey. Linseed Meal.
. . . Allskonar malað fóðr. ...
njá BLACK.ADAR,
IRON WAREHOUSE. 131 Higqin Str.-

566 Jafet í föður-leit.
“Þaö er það nsín, sem þér er gefið i kær-
unni samkvæmt framburði meðfanga þing,”
svaraði dómarinn. “Við getum auðvita(ð ekki
sagt, að \ið þekkjum ið retta nafn þitt. Það
er nóg að þú svarir, hvort þú, fanginn, sért
sekr eða sýkn.”
“Saunarlega sýkn, herra dómari,” svaraði
ég, lagði höudina á brjóstið og hneigði mig
fyrir honum.
Rannsóknin hélt mí áfram. Armstrong var
aðal-vitnið. Hann treysti sér ekki að sverja, að
ég væri sami maðrinn, sem liefði ráðið á sig
Gyðingrinn var leiddr sem vitni, og sór hann, að
liann liefði selt mér fötin, sem í bögglinum vóru,
og göngustaönn, sem Armstrong hafði náð af
manninnm, sem á hann réðst. Fötin, sem ég
hafði verið í þegar ég var handtekinn, vóru
Jögö fram í réttinum. Að því er til Ogle’s kom,
þá gat enginn vafi átt sér stað. Svo var skorað á
okkr að færa vörn í máli okkar. Ogle’s vörn
var stntt. Hunn kvaðst hafa verið fiogaveikr
alla æfi—heíði verið á ferð til Hounslow og feng-
iö kiampaflog. Það heíði hlotið að vera ein-
hver annar, sem hefði framið rúnið og komizt
undan, en sjalfr kvaðst hann liafa verið hand-
samaðr í misgripum, tekinn fyrir annan mann
en liann væri.
IJessi vörn virtist ekki hafa nein önnur á-
hrif, eu að gera manninn hlægilegan og vckja
andstygð á ofdirisku lians að ljúga. '
Jafet í föður-leit. 571
var ég læstr inni í klefa dauðadæmdra manna.
Aftakan átti fram aö fara á fimtudag, og ég
hafði tvo daga til undirbúnings dauðanum.
En á meðan á þessu stóð, baíði ég vakið mjög
mikið hugðnæmi manna. Alt útlit mitt og
framkoma gerði kæruna gegn mér svo ósenni-
lega, að hver maðr var mér hlyntr í liuga-
Ogle var yfirheyrðr á ný, og gaf liann þá
skýrslu, sem vísaði til þess, hvar Maddox
mundi helzt vera að leita; því að Ogle kvaðst
vona liann fengi að sjá liann iianga við hlið-
ina á sér.
Næsta dag kom fangavörðr til mín og sagði
að nokkrir af yfirvöldunum vildu tala við mig.
En ég haíði fastráðið að láta ekkert uppskátt
um fyrri æfiferil minn, og svaraði því að eins
að ég bæði þá að gera svo vel að lofu mér að
vera einum stundirnar, sem ég ætti eftir að lifa.
Eg minntist nú kenningar Melchiors um forlögin
og hélt hann hefði rétt fvrir sér. “Þetta eru
forlög mín,” hugsaði ég, og svo sat ég í ein-
hverri meðvitundarleysis-leiðslu. Ég liafði á-
kafan höfuðverk; pað var eins og lieilinn í mér
væri í hruna-báli, og bjartað barðist svo hart í
brjósti mér, að það mátti sjá bjartaslögin á mér
utan klæða. Eg haíði tekið sótt og var fár-
veikr.
Þennan dag nllan og inn næsta lá ég í rúm-
inu og breiddi upp yfir mig* Ég var svo veikr
að ég gat ekki lyft höfðinu frá koddanum. Á
miðkudagsmorgun fann ég að einliver studdi
570 Jafet í föður-leit.
halda í hestinn lians; en þá sá hann mig ekki.
Ég stal þi stafnum hans og bögglintim, sem bann
liafði lagt frá sér á bekkinn, og þannig stóð á
því að þetta fanst í okkar vörzlum. Nú liefi ég
sagt ykkr sannleikann, og nií getið þið gert
hvort sem þið viljiö, viðrkent að réttvísin ykkar
sé lítils virði með því ad éta ofan í ykkr aftr orð
ykkar; eða þið getið iiengt liann saklausan heldr
en að viðrkenna að ykkr hafi yfirsézt. En
hvernig sem fer, þá skal nú blóð hans koma
ytir yðr, en ekki mig. Ef Phill Maddon hafði
ekki flúið eiti8 og hugblauð geit, þá væri ég ekki
hér. Því segi ég nú sannleikann til að reyna að
frelsa þann mann, sem reyndi að rétta mér líkn-
arhönd, en koma hinum í gálgann, sem flúði
frá mér eins og ódrengr.”
Dómarinn hað dómritarann að bóka skýrslu
þessa, svo að mál þetta yrði frekara rannsak-
að, og sagði kviðmönnunnm, «ð aftöku minni
skyldi fresta fyrst um sinn. En ég vissi ekk-
ert um neitt af þessti. Með því að varlega
þótti trúnaðr leggjandi á orð slíks rnanns sem
Ogle’s, þá var álitið nauðsynlegt að fá hann
til að endrtaka þessi ummæli sín á aftöku-
staðnum rétt áðr en hann væri hengdr, og
fangavcrði var bannað að segja mér neitt frá
þessu, svo að hann vekti ekki lijá mér vonir,
sem ekki kynnu að rætast.
Þegar ég raknaði aftr við úr yfirliðinu, þá
var ég í setstofu íangavarð.ir, og undir eins
og ég var orðinn svo hress að ég gæti gengið,
Jafet í föður-leit. 567
Þar næst var skorað á mig að færa vörn fyrir
mig.
“Herra dómari,” mælti ég; “ég liefi engar
aðrar varnir fyrir mig ag bera en þær, setn ég
skýrði frá í frumprófi máls þessa, að ég vék af
vegi mínuni til að rétta náunga mínum liknar-
hönd, og fyrir það hugsuðu menn að ég væri fé-
lagi þessa manns. Frammi fyrir svo miklum
mannfjölda er ég sakaðr um glæp svo andstyggi-
legan að mig hryflir við ; en ég vil ekki vinna
það til að kveðja hingað til meðvitnis mér þá
menn, sem gætu borið um, hver minn æfiferill
hefir verið til þessa, og liver atvik það vóru, sem
komu mértil að taka á mig dulbúning þann,
sem eg var í þegar ég var handtekinn. Ég er ó-
lánsmaðr, en saklaus er ég af öllum glrepum.
Það virðist sem það sé að eins einn vegr til
sýknu fyrir mig, ogliann er kominn undir hrein-
skilni þessa manns, sem liér stendr ákærðr við
hlið mér. Ef hann vill lýsa yfir því fyrir réttin-
um, að liann liafi nokkru sinni séð mig áðr. þá
skal ég taka dómi mínum mögiunarlaust, hver
sem hann verðr.”
“Mér þykir leitt að þú skulir beina þeirri
spurning að mér, drengr ntinn,” svaraði nú með-
fangi minn ; “því að ég hefi séð þig áðr ;” og það
hlakkaði niðri í þrælnum af lilátri.
Ég varð svo forviða, svo þrumulostinn við
þetta svar, að ég laut höfði niðr og svaraði
engu. Dómarinn hélt ræðu til kviðdómsins
og benti á árangr vitualeiðslunnar; á sekt