Heimskringla - 13.10.1894, Síða 3

HSIMSKEINGLA 13. OKTÓBEIi 1894.
3
að heita atliugasemdir við svar mitt
til þín í 31. nr. Hkr, þ. á. Með því
að þessi “misskilnings”-grein þín er í
raun og veru ekkert virkilegt svar,
heldur vöíiur einar, og hrekur þar af
leiðandi ekkert af þvi sem eg hefi
sagt í ágreiningsmáli okkar, mikið
fremur viðurkonnir sumt rétt að vera
þá get ég .verið mjög fáorður um
hana-
Mér þybir það síður en ekki
skemmtilegt að fást við þig í þessu
Kínverja- og víggirðingar-máli. Það
er þó ekki fyrir þá sök, að þú hafir
komið fram með svo sláandi ástœður
og rífandi röksemdafærslu fyrir þínu
máli, að allt sem ég hefi sagt í þessu
efni hafi hrunið um koll og orðið að
engu,, né heldur fyrir það, að þú
hafir brúkað svo óheiðarlegan rithatt
— sem mörgum Vestur-íslendingum
hættir svo mjög við*. Nei þessu
hvorttveggja fer mjög fjarri. En hitt
er það, að þú ert svo reikandi í þessu
máfi, að það er næstum ómögulegt
að átta sig á því hverju að þú ert
helzt að halda fram, eða hvers álit
það er, sem þú lætur ljósi í það og
það skiptið. Til þess sem bezt að
færa þér og öðrum heim sanninn um
það, að þessu só virkilega þannig
varið, tek ég hér upp dálitla kafla úr
báðum greinum þínum gegn mér í
þessu máli.
í fyrri greininni segir þú í valds-
mannlegum tón:
“En ekki erum vér honum (o: mér)
samdóma í því, að það sé stórvægi-
legt kjaptshögg fyrir Canada, að stjórn
Breta vill að haldið sé áfram að ráða
Kínverjr til vinnu við víggirðingarn-
ar á Vancovereyjunni................
stjórnin hlaut. að virða það að cngu
(o: hina sanngjörnu og mannúðlegu
tillögu Col. Prior’s), on hugsa heldur
um þann vilja meiri hlutans, sem
æfinlega er vis, að fá öll opinber verk
unnin fyrir svo lágt verð sem fengist
getur”.
í seinni greininni kemur þú með
þetta mislita innlegg:
“ÖIl málalonging um það, hvaða
álit vér liöfum á kostnaðarnxismun
inum, ef hvítir menn ynnu verkið, en
ekki Kínverjar, er ástæðulaus. Vér
höfðum aldrei neitt um það sagt, en
getum nú tokið fram, að samkvæmt
almennum mælikvarða hór, vinnur
meðalmaður hvítur á móti tveimur
meðal Kínverjum. Vort álit er því,
að kostnaðurinn sé og verði engu
minni þó Kínverjar vinni meginhlut
verksins. Eigi að síður er afsakandi
þó stjórnarráðssmenn Breta kunni að
glæpast á mismun kaupsins”.
Það getur nú hver sóð sem sjón
hefir og sjá vill, að þessir tveir greinai
kaflar eru fullir af hringlanda og mót-
sögnum.** En lesendunum þó til onn
þá meiri hægri verká, vil ég skýia
þetta betur með því, að bora samarr
hin ýrnsu atriði í köíiunum.
í fyrri kaflanum staðhæfir þú að
Bretastjórn hafi hlotið að virða að
engu tillögu Col. Prior’s, en hugsa
heldur unr að fá verkið unnið fyrir’
svo lu'ffí verö sem feugist gæti, og því
auðvitað sjálfsagt að ráða Kínverja.
Þessa staðhæfingu var og er ómögu-
legt að skilja öðruvísi en svo, að þú
álítir að kostnaðurinn við víggirðinp-
arnar vrði minui of Kínverjar ynuu
meginhlut verksins. Þar semnúþetla
virtist að vera þin lang-sterkasta A
stæða stjórninni til varnar, en ó:
aptur á hinn bóginn ^leit liana mis-
skilning eiun, þá Aar ekki nema .njöi
*) Mr. Lindal kann lika að mota
það! ttitst.
**) Getur vel verið, en þrátt fyrir
þessa mikdvægu skýrinru gotum vt’r
enn ekki séð hverntg það hangir sam-
an, að það sé "kjaptsliögg fyrir Can-
ada” þó stjórnin lialdi siuni rönguhug-
mynd urn duenað Kinveskra vinnu-
manna, á rneðau eiuu rnaður einung-
is í ríkinu reynir að sýna henni lrvaó
rangt hún fer. Ritst.
eðlilegt að ég reyndi að sýna þér
fram á hið gagnstæða. Það er því
auðvitað á engu byggt áð kalla skýr-
ingar mínar á því atriði “ástæðu-
lausar”. En hitt er alveg “ástæðu-
laust” og bein mótsögn hjá þér, að
segja að þú bafir “aldrei neitt um
það sagt”. 1 síðari kaflanum heldur
þú því aptur á móti fram (sem er
nákvæmlega það sama er ég sagði r
svarinu til þín), að verkið muni jafn-
vel kosta meira ef Kínverjar vinni
meginhlnt þess. Og þar sam þú í
fyrri kaflanum heldur þvr fast fram
að stjórnin hafi hlotið að ráða Kín-
verja til vinnunnar, til þess að fylgja
vilja meiri hlutans í því að spara fé
almennings, þá gefur þú r síðari kafl-
anum fullkomlega f skin, að stjórnin
hafi gert það fyrir þá slculd, að hún
hafi “glæpst á mismun - kaupsins”!
Mótsetningin er því hvorki meiri né
minui en það, að í fyrri kaflanum á
stjórnin að gera þetta af einberri
skyldurækni og —/uigýræði, en í síðari
kaflanum af tómri glópsku og — fá-
fnv.ðiW*
Þú segir í síðari grein þinni, að
samkvæmt almennum mælikvarða
vinni meðalmaður hvítur á móti tveim-
ur meðal Kínverjum. Só nú þetta
rótt — sem mór dettur vitanlega ekki
í hug að efa —, og só kaup hvíta
mannsins 2 dollarar á dag, en kaup
tveggja Kínverjanna til samans 2
dollarar og 50 cents á dag, þá skað-
ast lilutuðeigandi stjórnir um 50 cts.
á hverjum tveimur Kínvérjum á dag,
í samanburði við kaup og vinnu
hvíta mannsins. Mcð öðrum orðum:
kostnaðuriun við víggirðingarnar verð-
ur 50 eentum meiri fyrir hvert livits
meðalmanns dagsverk, með því að
að láta Kinverja vinna það! Með því
nú að Canadastjórn leg'gur fram all-
rnikla peninga-upþhæð til að byggja
þessar góðu víggirðingar, og hlýtur
því einnig að líða beint peningatap
fyrir þessa þokkalegu ráðstnennsku
Bretastjórnar, senr þú hefir tekið að
þér að verja, þá mætti virðast lík-
legt — eptir að þú hefir látið í ijósi
þennan mikla duglegleika mismun
hvítra manna og Kínverja —, að þú
gætir orðið mór “samdóma” í því, að
þetta athæfi Bretastjórnar sé reglu-
legasta kjaptshögg fjTÍr Canada — þó
aldrei nema þór þætti það ekki á
meðan þú hélzt því fram að stjórnin
hefði tekið Kinverja fram yfir hvíta
verkamenn eingöngu fyrir sparnaðar
sakir. En þrátt fyrir það. er alls
ekkert útlit á að þú munir verða
mér samdóma í þessu. því í síðari
grein þinni ber þú það enn blákalt
fram,- að Bretastjórn hafi ekki “getað
gert annað réttara en ganga fram
hjá beiðni hans (o: Col. Prior’s) og
halda áfram með Kínverja”!
Ekki er nú vakurt þó riðið sé!*
En nú kemur þá aðal-rúsínan,
Samkvæmt síðari grein þinni eiga allar
mótsagnir þínar og hringlandi að koma
til af því, að þú í fyrri greininni hafir
talað frá “sjónarmiði” Bretastjórnar,
en í síðari gr. frá þinu eigin ! Og þetta
finnst þór auðsiáanlega að ég hefði átt
að skilja! En hvernig í ósköpunum
gazt þú farið að ímynda þór að nokkur
iifandi maður gæti vitað, að þú í fyrri
greininni værir að eins að tala fyrir,
munn stjórnarinnar, en að þitt eigið á-
lit væri þar alveg laust við og meira að
segja. í surnum aðal-atriðum þver öfugt
við þetta “sjónarmiðs”-álit stjórnarinn-
ar, eins og nú er komið upp úr kafinu?!
Nei, þaö er eintómur harnaskapur af
þér að ætla nokkrum dauðlegum manni
svo skarpan skilning, einkurn þar sem
svona lijákátlegur og leyndardómsfullur
ritháttur er svo afar fágætur, að hann
á sór alls ekki stað ‘nema ef vera kynni
í einu dæmi af nriljón”.
Þá þykir mér nokkuð einkenniíegt
hvernig þór farast orð unr lieut. Colonel
Prior, einu af helztu mönnum þessa.
ylkis. Þú segir um hann :
“Af framkomu hans í þossu máli
má ætla hann pólitískt þöngulhöfnð, er
ekkert erindi hafi á þíng eða í stjórn-
málaþref, þar sem pólitík ræður öllu,
en rnannúð og réttlæti litlu eða engu”.
Af þessum annars nokkuð djarfa
dómi þínum, má meðal unnars draga
þá ályktun, að aðrir eigi “ekkert erindi
á þing eöa í stjórnmálaþref”, en sam-
vizkulausir ifantar.** Þeir, sem
“martnúð” og “réttlæti” hafi til að bera,
eigi lani-helzt að sitja kyrrir lieima og
láta sem ailra minnst á sér bera!
Þetta er va’alaust alveg spáný uppgötv-
un. Eg játa það fúslega, að alt of lítið
af mannúð og réttlæti eigi sór stað í
stjórnmálum yfirleitt, og þess vegna
þyrfti, of mögulegt væri. að koma á um
bótum í því efni, en þeim verður bezt
svo á komið, að mestu vit og mannkost
Niðurl. á 1. síðu
*) Einmitt það. Stjórnin gerir það,
á yfirborðinu að minnsta kosti, af
skylduraikni, en sem er byggð á mis-
skilningi og sem Col. Prior einsamall
verður lengi að útrýma. Ritst.
* Nei. Þeir virðast vera heldur
harðgengir klárarnir í Victoria, ef
dæmt er eptir þessari greiri. Ritst.
** Fyrr er nú hártogun, en svona
skammlausar eru aðfarirnar. Ritst.
Dorby Plug reyktóbak er æíinlega happakaup.
128,800,000 í
af eldspítum E. B. EDDY’S
er búið til daglega Fær
þú þinn skerf ?
^ Þú gerir enga óvissu tilraun er þú kaupir
| E. B. EDDY’S eldspitur. §
fmmmmmmmmmmmwflk
ÍSLENZKR I.ÆKNIR
Dlí. M. IÍALLDORSSON,
Park River — N. Dak.
^ lO XJ Ö.
(ROMANSON & MUMBERG.)
Gleymið þcim ekki, þeir eru ætíð
reiðubúnir að taka á móti yður.
Ole Simonson
mællr með sinu nýja
Scandinavian Hotel,
710 Main Str.
Fæði $1.00 á dag.
N
orthern Pacific
RAILROAD.
TIME CARD.—Taking eflect Wednes-
day June 29, 1894.
MAIN LINE.
THE FERGTJSON CO.
403 Main Str.
Bækr á ensku og íslenzku; Sslenzkar
sálmabækr. Ritáböld ódýrustu í borginni
Fatasnið af öllum stærðum.
Doxnimon ofCanada
Átylisjarflir okeyPis íyrir milionir fflanna.
200,000,000 ekra
í hveti og beitilandi í Manitoba og Vestr-territóríunum i Canada ókeypisfyrir
landnema. Djúpr ogfrábærlegafrjósamr jarðvegr, nægð af vatni og skógi, og
meginhlutinn nálægt járnbrautum. Afrakstr hveitis af ekrunni 20 bushel, ef
vel er umbúið.
I inu frjósama belti
í Rauðárdalnum, Saskatchewan-dalnum, Peace River-dalnum og umhverfis
liggjandi sléttlendi eru feikna-miklir flákar af ágætasta akrlendi, engi og beiti
landi—inn víðáttumesti fiáki í heimi af lítt bj’gðu landi.
Málmnámaland.
Gull, silfr, járn, kopar, salt, steinolía o. s. frv. Ómœldir flákar af kolanáma-
landi; eldiviðr því tryggrum allan aldr.
Járnbraut frá hafi til hafs.
Canada-Kyrrahafs-járnbrautin í sambandi við Grand Trunk og Inter-Colonial-
brautirnar mynda óslitna jámbraut frá öllum hafnstöðum við Atlanzhafí Ca-
nada til Kyrrahafs. Sú braut liggr um midhlut frjósama beltisins eftir því endi-
lönguogum liina hri!:alegu, tignarlegu fjallaklasa, norðr og ver
og um in nafnfrægu Klettatjöll Vestrheims.
Heilnœmt loftelag.
Loftslagið í Manitoba og Norðvestrlandinu er viðikent ið heilnœmasta r Ame
ríku. Hreinviðri og þurviðri vetrogsumar; vetrinn kaldr, en bjartr og stað-
viðrasamr; aldrei þoka og súld og aldrei fellibyljir, eins og sunnar í landinu.
Sambandsstjórnin í Canada
gefr hverjum karlmanni yfir 18 ára gömlum og hveTjum kvennmanni, sem heflr
fyrir familíu að sjá,
160 ekrur af Inndi
alveg ókej’pis. Hinir einu skilmálar eru, að landnerai búi á landinu ogyrk
það. A þann hatt gefst hverjunr manni kostr á að verða eigandi sinnar ábýlis
jarðar og sjálfstæðr í efnalegu tilliti.
Islenzkar uýlendur
í Manitoba og canadiska Norðvestrlandinu eru nú þegar stofnaðar í 6 stöðum1
Tbftirrn. fafoirof pr ’MV.T \ TST, A ND lmrvíon4í AK_qí\ i „_ait;_• )<
ípeg l
arlægð
ð af o-
nokkr
LENDAN um 20 mílur suðr frá Þingvalla-nýlendu, óg ALBERTA-NÝLEND-
AN um 70 mílur norðr frá Calgarv, en um 900 mílur vestr frá Winnipeg.
síðast töldum 3 nýlendunum er mikið af óbygðu, ágætu akr- og beitilandi.
Frekari upplýsingar í þessu efni getr liver sem vill fengið með því
skrifa um það: ’
Nortli B’und STATIONS. South Bound
1* ‘3 SQ tc . •~ co cj o Ph ^ W3 "3 ® ca œ P&2 o Freigrht No. i 154 Daily j
1.20p| 3.00p .. Winnipeg.. 11.30al 5.30a
1.05p 2.49p *Portage Junc 11.42a 5.47a
12.42p 2.3öp * St.Norbert.. 11.55a 6.07a
12.22a 2 23p *. Cartier.. .. 12.08p 6.25a
11.54a 2.05p *. St. Agathe.. l2.24p 6.51a
11 31a 1.57p *Union Point. 12.33p 7.02a
11.07a 1.46p *Silver Plaius 12.43p 7.19a
10.31a 1 29p ... Morris.... l.OOp 7.45a
10.03a l.lðp .. . St. J ean... 1.15p 8.25a
9.23a 12 53p . .Letellier ... 1.34p 9.18a
8.00a 12.30p .. Emerson .. l.ððp 10.15a
7.00a 12.1fip . .Pembina. .. 2.05p 11.15a
ll.Oip S.SOa Grand Forks.. 5.45p 8.25p
1.30p 4.55a .Wpg. Junc.. 9.25p 1.25p
3.45p Dulutk 7.25a
8.30p Minneapolis 6.20a
8.00p ...St. Paul... 7.00a
10 30p ... Chicago .. 9.35p
East Bound
Eða 13. J_
Winnipeg*,
. m. ssiMxnr'M,
Baltlwinson, ísl. umboðsm.
Canada.
MORUI8-BRANDON BRANCH.
'S'Ö
»*-* v
J~* C
H O
1.20p|
0» CQ
u
STATIONS.
W. Bound.
® rö
<t‘
tc
% P
j3
** CQ
tC
CO
P
H
3.00p .. Winnipeg . .|lJ.S0a| 5.30p
7.50p 12.55p .. .Morris .... 1.35pi 8.00a
6.53p 12.32ii * Lowe Farm 2.00p 8.44a
5.49p 12.07a *... Mjrtle... 2.28p 0.31 a
5.23p 11.50a ...Roland.... 2.39]) 9.50a
4.39p 11.3Sa * Rosebanlc., 2.58p 10.23a
3 58p H.24a ... Miami.... 3.13p 10.54a
3.14p 11.02a * Deerwood.. 3.36p U.44a
2.51p 10.50a * Altamont.. 3.49p 12.10p
2.l5p 10.33a . .Somerset... 4.08p 12.51p
1.47p )0.l8a *Swan Lake.. 4.23p ].22p
1.19p 10.04a * Ind. Springs 4.38p 1.54p
I2.57p 9.53a *AIariapolis .. 4.50]) 2.18p
12.27p 9.3Sa * Greenway .. 5.07p 2.52p
H.57a 9.24a ... Baldur.... 5.22p 3.25p
11.12a 9.07a . .Belmont.... 5.45p 415p
10.37a 8.45a *.. Hilton.... 6.04p 4.53p
10.13a 8.29a *.. Ashdown.. 6.21p 5.23p
9.49a 8.22a AVawanesa.. 6.29p 5.47p
9.39a 8.14a * Elliotts 6.40p 6.04p
9.05a 8.00a Ronnthwaite 6.53p 6.37p
8.28a 7.43a *Martinville.. 7.11 p 7.18p
7.50a 7.25a .. Brandon... 7.30p 8.00p
^est-bound passenger trains stop at
Baldur for meals.
PORTAGE LA PRAIRE BRANCH.
W. Bound Mixed No. 143 Every Day Excppt Sunday. STATIONS. East Bound Mixed No. 144 Every Day Except Sunday.
4.00 p.m. .. Winnipeg.. 12.00noon
4.15 p.m. *Port Junction 11.43 a.m.
4.40 p.m. *St. Charles.. 11.10 a.m.
4.46 p.m. * Headingly.. 11.00 a.m.
5.10 p.m. * White Flains 10 30a.m.
5y34p.ni. *Gr Pit Spur 9.58 n.m.
5.42p.m. *LaSalle Tank 9.48 a.m.
5.55 p.m. *.. Eustace... 9.32 a.m.
6.25 a.m. *.. Oakville.. 9.05 a.m.
6.48 a.m. *. . .Curtis . . . 8.48 a.m.
7 30 a.m. Port. la Prairie 8.20 a.m.
Stations marked —*— have no agent.
Freight must be prepaid.
Numbers 107 and 108 have through
Pullman Vestibuled Drawing Room Sleep
iug Cars betweer. AVinnipeg, St. Paul and
Minneapolis. Also Palace Diuing Cars.
Close connection at Chicago with ea&t«rn
lines. ConnectioD at Winnipeg Junction
with traius to and from tlie Pacific coats
For rates and full information con-
cerning counectlon with oiher iines, etc.,
apply to any agent of the company, or
CHAS. S. FEE, H. SWINFORD
G.P.&.T.A., St.Paui. Gen. Agt., Wpg.
H. J BELCH, Ticlcet Aeent,
486 Maiu Str.. AVinnipeg.
766 Jafet í föður-leit.
“Jú, góða mín", svaraði ég og horfði á alla
hennar undra-fegurð nreð þeirri aðdáun, sem ný-
kvonguðum manni sœmir. “Jú. liann er ljóm-
andi lallegur, en heldurðu ekki, elsku Súsanna
mín, að heldur mikið s6 kringt úr hálsmálinu”,
og ég studdi fingri á snjólivíta öxl hennar.
“Heldur mikið, De Benyon? Þegar meir en
helmingi meira er kringt úr hálsmálina á kjól-
um þeirra Mrs. Harcourt de Clare og lafði C...”.
“Jæja, elskan írín ! Kg fullyrti ekki að svo
væri; ég liara spurði”.
“Ja, ef þú ert að leita eftir upplýsingum, þá
get 6g sagt þér það, aðkringingin er ekki of mik
il, Og ég held að þú ættir að taka þaö trúanlegt.
Mr. De Benyou, því ef ég heíi ekki orð fyrir
neitt annað, hefi ég það þó fyrir þuð, að vera
bezt klædd kona í Luudúuum”.
“Sannarlega færir þú mér heim sanninn,
Súsanna”, svuraði 6g.
“Æ, haltu þér nú sarnan, De Benyon !”.
Eins og hver annar hlýðinn eiginmaður,
hneigði 6g mig og sagði ekkert meira. Og þur
eð ég hefi nú ekkert meira tii ad talaum, hnegi
ég mig einnig fyrir lesurunum og árna þeim alls
gongis.
ENDIR.
í klóm á tígris-kettu.
Eptir Ch. G. D. Rohf.rts.
-----o------
Hann var fálátur maður, hann “Jack”
Anderson, móðurbróðir minn, uppgjafa her-
stjóri á Englandi. Hann liafði aldrei sagt
mér livernig stóð á hinu mikla hfrauða öri
er hafði upptök sín einhversstaðar undir silfur-
gráa hárinu á höfðinu fj’rir aptan eyrað, 14
niður um hálsinn og hvarf innundir hinn
mikilfenglega skirtukraga karls. Það var fj-rir
sérstaka tilviljun að óg hafði það upp úr hon-
um kvöld eitt, er við sátum við arninn i
bókasalnum.
Allt í einu kom kisa inn í herbergið með
lifandi mús. Hún kom til mín og nuddaði
sér upp við mig eins og væri liún að vonast
eptir hrósi fj’rir dugnaðinn, og strauk ég henni
lítið eitt. Hún gerði sig ánægða með það,
fór fram á mitt gólfið og fór að leika sór
við herfang sitt dasað og ósjálfbjarga, þar til
mér leiddist ieikurinn og rak liana út.
Þegar ég kom aptur sagði karl frændi
minn að þetta væri eitt af því sem sig ætíð
hrj’llti við — að sjá kött kvelja mús. Ég varj
— 4 —
UPP eirikennilegt hljóð. Allt í einu ruku
þa fram úr runninum tveir tígris-hvolpar og
hlupu með fögnuði móti móðurinni, en er þeir
sau,hrukku þeir frá aptur felmtsfullir.
Þurfti þá kettan að viðhafa allmikla eptir-
gangsinuni áður en þeir íengjust til að trúa
þvi að ég væri meiniaus tilvera. Hún velti
mer á ýnisar hliðar, l.ypti mér upp og lagði
mig fyrir framan þá og lék að mer sem knetti,
og sannfærðust þeir þá um síðir.
Undireins og þeir fengu einurðina tóku
þeir til að rífa rnig og bíta íneð miklum
ólmanda, en mjög skaðvænir voru þeir ekki.
Tönnur þeirra og klær vöktu mig fj’rst til
meðvitundar um sársauka. svo að ég lamdi
grislingana frá mér og fór að draga mig burtu
—eitthvað. Hvolparnir gerðu sitt ýtrasta til
að halda mér, en þeir voru ekki nógu sterkir
til þess, og skreið ég með hægð í áttina til
tres eins skamt í burtu, og var nú eins og
smávaknaði hjá mér löngun til að frelsast úr
lressum nauðum, þó enn væri ég eins og í
hálfgildings leiðslu. Kettan lá lcj’r og horfði
hin rolegasta á leik minn og hvolpanna. þang-
að til ég átti ekki eptir meira eu tvö—þrjú
fet að trénu, þá stökk hún upp, þreif mig
upp á ný og kastaði rnér niður aptur á sama
blettinn og hún lét mig á í fyrstu.
A þessu augnabliki var eins og af mér
væri lett torfu. Það var fjTst nú að ég sá
og skj’ldi hvar ég var, og jafnskjótt sá ég
að dýrið lék við mig öldungis eins og köttur
leikur við hálfdauða mús. Tilfinninguni minum
A þessu augnabliki get óg ekki lýst, eri svo
bilt varð mér við, að ég nú fyrst sleppti taki
af riffli mínum. Hann féll niður í grasið úr
afivana fingrum mínum. Þó tókst mér að ná
lionum aptur, og hafði ég fulla löngun til að
nota hann, ef kostur væri. Kettan sá að ég
— 5 —
var að hressast og kom til mín og hrissti
mig ómjúklega. Gerði ég mér þá upp sania
doðann og áður og þá var hún ánægð, en
með lagi fór ég nú að athuga riffilinn og sá
að eitt skothylkið var tilbúið að hlaupa fram
í hólfið og svo mundi ég þá líka, að inörg
skothylki voru tilbúin í skeptisbúrinu, (Maga-
zine)_ svo að ekki var annað en ýta þeirn fram.
Ekkí stóð á bj’ssunni.
Hvolparnir héldu Afram að naga mig og
stjakaði ég við þeim með hægð jafnframt því
er ég nú gerði aðra tilraun að færast fær
kettunni, -og var það fyrst þá að óg fann að
vinstra axlarbeinið var brotið. Eptir að hafa
fært njig fjögur til fimm fet lét ég hvolpana
velta mér við og færði ég mig aptur f áttina
til kettunnar, er lá og var að mala, svo ró-
leg var hún og viss í sinni sök. Hélt ég
þannig áfram þangað til ekki voru eptir meira
en á að geta þrjú fet til kettunnar. Þar
staðnæmdist ég og hittist svo á að hnjótur
litill var undir byssuhlaupinu. Kettan leit til
mín og hefir eflaust álitið ínig langt leiddan.
því hún hrej’fði sig ekki, en virti fyrir sér
atlögur hvolpanna, er hömuðust á fó'tleggjum
minum með kjapti og klóm. Þó sársaukinn
væri voðalegur lét ég þá hlutlausa, því ég
hafði annað meir áríðaudi verk að vinna.
Með^ því að niða mér í vissar stellingar,
tókst mér loks að ná sigtinu og sá ég að
hleypti ég af úr þeirri afstöðu mundi kúlan
koma neðan til í hjarta dýrsú's og smjúga
upp í gegnum það á skakk. Ég helði nliklu
heldur kosið að mega miða á hausinn, eu
eins og ég var á mig kominn var ekki’ til-
hugsandi að rej’na að brej’ta til.
Rétt þegar ég var tilbúinn að hleypa af
þevttist annar hvolpurinn fram fvrir mig og
hélt ég þá að allt væri tapað, eú kettan kom