Heimskringla - 18.11.1897, Page 1

Winnipeg General
Hospital
Oss hefir borizt skeyti frá nefnd
þeirri, er yalin vav í haust, til að
st'anda fyrir samskotum og efna til sam
komu meðal Islendinga, til ai ðs fyrir
sjúkrahúsið hér í bæuum, og erum vér
beðnir að skora á Islendinga, bæði í
Winnipeg og annaarsstaðar, að taka
sem dyggilegastan þátt í þesSum sam-
skotum. Oss ev sönn ánægja í að verða
við þessari bón, og vér vildum minna
menn á það, að ísiendingar hafa mörg-
um öðrum fremur notið iijúkrunar á
þeesari sjúkrastofnun, og er ekki nema
sanngjarnt að þeir minnist þess með
því að styrkja hana þegar þeir geta.
Það eru ekki einungis Islendingar í
Winnipeg, sem eru í skuld við þessa
stofnun, heldur líka íslendingar viða út
um land, ogenda suður í Dakota. Það
hafa ýmsir sjúklingar þaðan að sunnan
fengið hjálp í sjúkrahúsinu hér, fyrir
als ekkert endnrgjald, þrátt fyrir pað
þó þeir hafi.verið úr öðru ríki, og væri
því viðeigandi að þeir sýndu dálitinn
þakklætisvott. Þeir sem til samskot-
anna vilja leggja eru beðnir að senda
peningana til forseta samkomunefndar-
innar, Mr, Sigtryggs Jónassonar, M. P.
P., fyrír 25. Desetnber næstk.
Hér í bænum verður samkoman
haldin í 1. lút. kyrkjnnni, miðvikudag-
inn 8. Desemher, og verða aðgöngumið-
ar 25 cts. fyrir fullorðna.og 15 cts. fyrir
börn, yngri en l2iára. Skemtanir verða.
Söngur. hljóðfærasláttur, upplestur og
fleira. Nánari augl. um það kemur
siðar.
Þess skal getið að þeim sem fara
um til að selja aðgöngumiða verður fal-
ið að taka á móti samskotum um leið.
Vér óskum þess að alt gangi sem
greiðast og að samskot Islendinga til
sjúkrahússins, í ár, verði þeim sjálfum
til sóma-
Bezt af öllu.
Eins og menn vita, sel ég nýjar
saumavélar á sanngjörnu verði, bæði
mót peningum út í hönd og á tíma, tek
líka gamlar vélar í skiptum ef þörf ger-
ist, o. s. frv.
EN ÞAÐ BEZTA AF ÖLLU er ef
til vill það, AÐ Étír GERI VIÐ GAML-
AR SAUMAVELAR af öllum sortum.
svo að þær VINNI EINS OG NÝJAR
VÉLAR. Til sönnunar þessu hefi ég
nú undir heudi tvær gamlar vélar
(ÁÐUR ALVEG ÓNÝTAR), sem ég
hef gert við, og vinna nú vel eins og
nýjar væru. Hver getur reynt þær
sem vill og sannfærst eins og hann
Tómas.
Komið því með vélarnar ykkar
ef eitthvað er að þeim. svo sem t. d. það,
að þær flytji illa, hlaupi yfir, sliti tviun-
ann, séu stirðar eða þungar, eða séu
alveg hættar að sauma. Ef mögulegt
er skal ég ' gera við þær, og það fyrir
sanngjarna borgun. Erigin borgun
tekin nema að aðgerðin heppnist.
Yðar,
S. B. JÓNSSON.
869 Notre Dame Av., Winnipeg, Man.
TÆRING LÆiKNUÐ.
Gömlum lækni nokkrum, sem var
hættur viðvanaleg læknisstörf sín, var
útvegað af kristniboðara í Aust Indiutn
forskrift fyrir samsetning á jnrtameðali.
sem læknaði tæríng. Bronchites, Ca-
tarrh, Asthma og öll veikindi, sem
koma frá hálsi eða lurigum, einnig alla
taugaveiklun. Eftir að hann hafði sann
færstum hinnmikla lækningakraft þess
þá áleit hann það skyldu sína að láta
þá sem þjást af þessum sjúkdómum
vita af þessu meðali, býðst hann því til
að senda hverjum sem liafa vill ókeypis
forskrift þessa á þýzku, frönsku eða
ensku, með fullum skýringum hvernig
það eigi að brúkast. Þegar þið skrifið,
þá sendið eitt frimerki og getið þess að
auelýsingin var í Heirriskringlu.
Utanáskriftin er :
W. A. Neyes, 820 Pewers Block,
Rochester, N. Y.
F R É T T I R.
Oanuda.
Mr. James Fisher, þingmaður héð-
an úr fylkitiu, sem hefir verið ineð i för-
inni til aðkanna Huðsonsflóann í sum-
ar, er nú kominu til Ottawa. Hanr,
segist \ era vel inægður með árangur
fararhinar, og ætiar að gefa glögga
ferðalýsingu þegar hann kemur heiin.
Þegar 'Ðiana’ lagði af stað heimleiðis
30. Október úr sundinu inn til flóans,
voru hafnir i þann veginn að leggja
með löndum fram, en skipaleiðin sjálf
var algerlega íslaus, og hafði verið það
frá því 10. Júlí.
Eftir því sem mælingamanninum,
Mr. Ogilvie, telst til, þá eru frá «0 til
100 þúsund ferhyrningsmílur af gull-
landi i norðvestur hluta Canada.
Það er búist við að Sir Wilfred
Laurier og Sir Louis Davis komi heim
úr Washington-för sinni í þessari viku.
Árangurinn af ferðinni er ekki Ijós, en
það er álit margra að hún kunni að
hafa töluverða þýðingu, bæði hvað
verzlunarviðskifti snertir, og eins af-
drif selveiðamálsins.
Blöðin í New York hafa nú um
stund haft þetta ferðalag fyiir texta, og
hafa dómar þeírra um það og afstöðu
Canada yfir höfuð verið harla misjafnir.
New York Tribune segir meðal annars
á þessa leið:
Það hefir eigi litla þýðingu fyrir ,Sir
Wilfred Laurier, um leið oghann beiðist
áheyrnar í Washingtou, að hann er sér
meðvitandi um að vera fulltrúi fram-
faraþjóðar, sem hvorki er fátæk nó at-
kvæðalítil. Þetta ár hefir verið hag-
sældarár fyrir Canada, bæði hvað upp-
skeru og málmtekju snertir. Aðrar at-
vinnugreinar, svo sem osta og smjör-
gerð, hafa einnig verið mjög arðberandi,
og fyrir hvert eitt dollars virði af gulli,
sem Bandarikin fá frá Alaska má búast
við að Canada fái tvö. Annað sem
sýnir hve óðfluga Canada ber áfram í
framfara áttina eru hin vaxandi verzl-
unarviðskifti við önnur lönd. Það ei
verið að koma á fót hraðskreiðri skipa-
línu milli Canada og Englands, og það
er í ráði að gera skipaskurð frá Mont-
real til Efravatnsins, sem mundi stytta
skipaleiðina um 350 milur. Það er því
ekki að undra þó sumum komi í hug að
í staðin fyrir það sem mikill hluti ut-
anlandsverzlunar Canada fer nú í gegn
um Bandaríkin, að svo fari innan fárra
ára að mikið af verzlun vesturhluta
Bandaríkjanna fari i gegnum Canada.
ogeftir þeim risafetum að dæma. sem
Canada stigur nú, er þetta ekki einungis
mögulegt, heldur líklegt. Á Kyrrahafiun
hefir Canada öfiuga skipalínu, og áður
en langt liður má búast við því að Ca-
nada og Jap'tn skifti ineð sér nálega öll
um flutningi milli Norður-Ameríku og
Austurlanda. Þaðerengin ástæða fyr-
ir Bandaríkín að klaga yfir þessu. Þan
ættu miklu frenAir að vera stoit yfir
því að eiga jafnframtakssaman-nágrann
a; og ef Bandarikin lita eins \ el tf ii
flutningsfærum sinum eins og Canada
gerir nú, þá ættu þau ekki að þurfa að
vera hrædd við samkeppnina, Cana
da er að eins að reka sitt erindi eins og
hver önnur þjóð ætti að gera, og eins
og það hefir fullan rétt til.
Annað blað: New iork Sun, talar
nokkuð á annan veg. Það segir á þessa
leið: Ef Canada heldur að vér séum til-
leiðanlegir til að l*-yfa kanadiskum
vörum tollfritt inn á markað vorn.
móti því að fá að keppa við brezkan
verksraiðjuyarning í Canada. þá er það
roisskilningur, Það er eins og vér höf
um áður bent á, að eins einn vegur fyr-
ir Canada, að fá frjálsa verzlun við
Bandaríkín, og það er með því að verða
hluti af Bandaríkjunum. Þetta þykir
= Orgel =
Þegar þú ællar að kaupa orgel, þá er það skylda
þín, gagnvart sj.ílfum þér, að fá þ;ið ódýrasta og bezta
fyrir peninga þína Tíl þess að þér takist þetta, verð-
ur þú að koira til okkar og kaupa eitt af liinum frœgu
DOMINION ORQELUn.
Við erum þeir einu umboðsmenn fyrir þan hér. Verðið
og skiliniUana ábyrgjumst vér að gera þigánægðan með.
W. QRUNDY & Co.,
431 Maiti Str., Winnipeg.
sumum stóryi ði, og ekki mjög vingjarn-
ieg.
Batidarikin.
*
Hinn 14. þ. ín. voru þrír Indíánar
teknir úr fangelsi í Bismark, N. D.ik.,
og drepnir án dóms og laga. Einn af
þeiin hafði verið dæmdur til dauða í
Febrúarmánuði siöastl., en hafði f ng-
ið inálið tekið fyrir á ný.
Nefnd sú sem kefir setið í Washing-
ton undanfarna daga. og verið að ræða
uin Bftringssjávarselaveiðarnar, er nú i
þann veginn að ljúkastarfi sinu, Hefir
liún raðað niður sem bezt hún má
öllum upplýsingum viðvíkjandi lifnað-
arháttum selanna, og öðru er að sela-
veiðum lýtur. Gerðir þessarar nefndar
verða lagðar fyrir þá Sir Wilfred Lau-
rier og Sir Louis Davis, áður en þeir
halda heimleiðis. svo þeir geti gefið álit
sitt um það, hyað heppilegast sé að gera
viðvíkjandi selaveiðasamþyktum fram-
vegís.
Durrant. San Francisco-morðing-
inn, sem lengi hefir setið i fangelsi, og
beðið dóms, var dæmdur til að hengjast
á föstudaginn var.
Það er nú álitid víst að efri málstofa
Bandaríkjaþingsins samþykki að Ha-
waii sé innlimuð i Bandaríkin. Þegar
tillagan um það var lögð fyrir þingið í
Júní í sumar, var álitið að 57 atkvæði
yrðu með þvi, 21 á móti og 11 óviss, en
nú er búist við að með því verði minst
61 atkvæöi,
Rikisstjóri Pingree. í Michigan hélt
nýlega ræðu í New York, og átaldi
heldur, að mönnum þótti, rikismanna
félög og okrara.Hann sagði meðal ann-
ars: ''Hveíengi getur sú stjórn stað-
ið sem eykur árlega byrði vinnulýðsins
og gefur auðmönnum hlunnindi sem
sjúga merg úr þjóðinni og skafa bein
hennar á eftir. Érer hræddur um að
orðum mínum verði ekki vel tekið hér
í New York, af sumum, en ég vona og
trúi að það komi sá tími að þjóðin
stjórni sér sjálf og að stjórnin verði fyrir
þjóðina”. Hann er með þvi að bæirnir
eígi ljósáhöldin, sem þeir þurfa að
brúka, og strætisbrautir.
Utlond.
Vesuvius er nú farinn að gjósa.
Stór reykjarstrókur ogeldlogaA- sjást nú
upp af fjallinu, og er mjög mikilfeng-
legt á að líta. Ekki er getið um að gos-
ið hafi valdið neinu tjóni ennþá.
Sagt er að Þjóðverjar séu að útbúa
herskip sem sendast á til Hayti, og
heimta bætur(fyrir Þjóðverja einn sem
hafði ólöglega verið hafður í haldi þar
um tíma. Út af þessu er búist við að
geti orðið allharðar deilur. því Hayti-
inenn hafa tekið illa í málið, og skeyta
lítið um l3g og reglur. Hayti er að
nafninu lýðveldi, siðan 1808, en öll
stjórn er i hinu versta lagi, og sama er
að segja um atvinnu og uppfræðslu.
Um 90% af fólkinu eru negrar, og meiri
hluti þess sein eftir er kyDblendingar.
og er því búist við að ekki sé auðgert
að gera friðsamlega samninga við þá.
Mr. Cavandish, enski landskoðun-
armaðurinn. sem hefir verið að ferðast
um suðaustur hluta Afriku, lagði af
stað frá snndinu við Aden í Sepiember
mánuði siðastl. ár, og hélt í suðurátt.
Urn 100 mílur frá ströndiuni fann hann
stórar sáltnámur við Stefanie-vatn, og
sunnanvert við vatnið töluvert stór
kolalög. og álítur hamn að þau nái yfir
töluvert stórt svæði. Skamt frá Lake
Rudolf eru fjöll 5000 feta há og sést
þaðan langt vestur um lönd sem aldrei
hafa verið könnuð, og sem engin bygð
virtist vera í. Mr. Cavandish hélt suð-
ur utn land alt til Zanzibar og fór yfir
Somaliland, sem Abyssiniumenn hálf-
eyddu fyrir skömmu siðan, og bar land-
ið mikil merki hinnar hroðalegu eyði-
leggingar og manndrápa, sem þar höfðu
fram farið. Fólkið í Somalilandi flykt-
ist að Cavandish er hann fór þar um,
og bað hann að reyna til að koma því
til leiðar að Bretar tækju landið i sína
vernd, til að frelsa þá frá hryðjuverkum
Abyssiniumanna.
Til styrktar fyrir verkfallsmenn á
Englandi hafa nú komið eftirfylgjandi
samskot : Frá félagi eimvagnastjóra
£ 8000 lán án vaxta; Trades Uuions
Cougress á Þýzkalat.di £ 415, gjöf;
þýzkir preutarar £ 245; Stuttgart Metal
Workers á Þýzkalandi, £85; Miuers
Fedei'ation, Englaridi, £ 150. Loforð
hnfakomið frá þessnm : Verkamenn i
Calais á Frakl landi 500 franka á viku
rneðan verkfallið stendur yfir; Anstialía
£2000 í einn ; New Zeelai.d eitthvað ó-
ákveðið. The Society of Carpenters,
Hull, Engl.; Cambvian Minms Associ
atiou, Wales, Engl. (1 3C0.000 manns)
Labor Association of New South Wales
og yms önnur félög viðsvegar um heim-
inn hafa haldið fundi oe flest af þeim
lagt það til, að hver meðlimur leggi til
6 pence á viku til hjálpar verkfalls-
rnömiuin á Engl . á meðan verkfallið
stend ir yfir. Fund r hafa verið haldnir
í London svo að segja á hverjum degi
að undanförnu, og merkir ræðumenn,
þingmemi og aðrir haldið ræður frammi
fyrir ótölulegum grúa fólks, því allir
viröast fylgja þessum málum meðmesta
athygli, enda hefir aldrei neitt eins stór-
kostlegt af þessari tegund komið fyrir í
heiminum eins og þetta verkfall. Ræð-
urnar hafa verið gætnar, og hvatt alla
til samkomulags, en um leið skorað á
ferkfallsinenn að gefa ekki eftir nema
svo að eins, að beir fái verkveitendur
til að gera slíkt hið sama. Það sem
þetta verkfall hefir einkennilegt við sig
fram yfir flest önnur verkföll, er það
hvað alt gengur siðlátlega til, og hve ó-
bilandi þolinmæði báðir málspartar
sýna. Það má nú segja að heimurinn
haldi niðiy i sér andanum og horfi á
þetta strið, sem óneitanlega þýðir
dauða eða líf fyrir svo margar umbóta-
hugmyndir starfsmanna í ótal iðnaðar-
greinum víðsvegar um heiminn. Það
er sem sé álitið, að ef verkfallsmenn á
Englandi koma aðalkröfum sínum fram
nú, munu álíka umbætur komast á
annarsstaðar, en það þýðir kauphækk-
un og meiri velliðan fyrir miljónir
manua í ýmsum löndum.
Nitjánda útborgun til þurfandi
verkfallsmanna á Englandi fór fram á
laugardaginn var. £41,000 var skift á
milli 85,000 manna.
Frá löndum
MINNEOTA MINN., 7. Nóv. 1897.
(Frá fregnrita Heimskringlu.)
Þá höfum við hér fundizt aftur, en
“funda á milli finst mér liðin firna æfi.’
Okkur sem eigi glötum þér Hkr. gerðu
útgefeiidurnir mikinn greiða með þvi að
láta þig halda áfram árgangatölunni.—
Þá er þar að hyrja er áður var frá
horfið, og seeja þér eitthvað frá högum
og háttum, lífi og dauða manna.
Burt1lu.tnin.gur. Héðan fóru í sum-
ar til Islands Madama Þorbjörg. móðir
Jóns Olafssonar, skáids. einnig Eyjólfur
Nikulásson, með konu og börn (hann á
hér eftir 4 sonu af fyrra hjónabandi,
sem kjósa heldur að vera hér). E. N.
hafði i hygsiju að setjast að á Reiðar-
firði ; hann er mjög handhægur rnúr-
gerðarmaður og því mjög líklegur til að
verða Islandi aðliði í þeirri grein ; dngn-
aðar maður er hann sem hann á kyn til.
Hann er bróðursonur Björns bónda
Gíslasonar frá Haukstöðum i Vopnafirði
Mannaldt (er ég man nú) eru þessi :
Ólafur Jónsson, frá Dölum í Fáskrúðs-
firði; banamein hans var bylta. Hann
var móðurbróðir J. Olafssonar, skálds;
var hann drengur góður og fróður um
inargt, en hann var andstæður allri
kyrkju-ofsatrú og klerka-kreddum. —
Vilhjálmur Jónsson, frá Suandhöfn i
Vopnafirði; banamein ofsvefn (dó í
svefni). Hann var alment á meðal
Vopnfirðinga nefndur Strandhafnar-
Vilhjálmur, og var kunnur að karl-
mensku ; handgrip hans er hið harðasta
gamals manns handgrip sem ég hefi
fundið. — Einar Árnason, sonur Árua
er nefndur var Sirkill, ættaður úr
Vopnafirði; banamein hans var gall-
steinn. — Oddný Jónsdóttir, kona Sig
urðar Gottskálkssonar Austmanns, ætt-
uð af Austfjörðum; banamein hennar
sullaveiki. /
Búferlajiutningur. Af bújörðum sín-
um til Minneota eru þessir nýfiuttir :
Friðrik Guðmundsson, frá Eyðum í
Eyðaþinghá ; hann seldi jörð sína til
tengdrtsonar síns Péturs Þorkelssonar.
— Ásgrímur G. Vestdal, frá Fellí i
Vopnafirði; leigði bújöið sina þeim son-
um Jóns Rafnssonar frá Felli.
Framfarir. Húsabyggingar hafa
verið hér með meira móti nú í sumar.
Nú er málþráður lagður til Minneota,
svo nú geta Minneotabúar talað hver
við annan án þess að tínnast persóntl-
lega, einnig geta þeir talað til nágranna-
bæja.
Stefán Guðmundsson. J. B. Gísla-
son. Jóhann Siginui ds ;on.og Jóhann A.
Jósepsson, keyftu í sameiningu þreski
vél í h.aust, er þeir hafa unnið með, og
fá alment hrós fyrir framúrskarandi
vandvirkni.
Islenzkur læknir kominn til Minne-
eoti, Þói ð,ir Þói ðarson. Haun er án efa
sá fyrsti íslendingur sem tekið hefir
l' knispióf hór í Minneota ; lmnn út
skrifiiðisí frá læknaskóla í Chicago síð-
as'.liðið vor.
Afnrdir búa. Hveiti minna en í
meðnlÍHgi og rýrt að gæðum ; hafrar og
mai8 vel í meðallagi ; bygg fremur rýrt.
Kvikfé hefir verið nú i sumar í fremur
góðu verði, en hefir nýlega fallið.
Æflminning'.
[Eftirfylgjandi æfiminning Bjarna
sál Árnasonar í Pemhina, N. I)ak..
kom of seint í hendur vorar til þess að
koinast í síðasta blað Hkr. eins og hafði
verið ætlast til].
Bjarní sál. var fæddur að Eiríks-
stöðum í Srartárdal í Húnavatnssýslu
12. Janúar 1850. Hatin var sónur
Árna bónda Sigurðssonar frá Stafni og
Þorbjurgar Guðmundsdóttir. Stuttu
eftir að hann fæddist fiuttu foreldrar
hans búferlum að Torfastöðum i sömu
sveit. Ólst hann þar upp meirihluta
æsku sinnar, án þess að njóta nokkur-
ar skímu af mentun, og kom þó
snemina í ljós hjá honum námfýsi og
löngun til að fræðast, sem sýndi sig
þegar hann fór að geta unnið fyrir sér
sjálfur; þá varði hann öllum möguleg-
um frístundum sínum til bókalesturs
og sótti eftir að vera hjá mentuðum
mönnum, ef skó mætti að hann græddi
við það í mentalegu tilliti. Bjarni sál.
kvongaðist i Október 1883 sinni eftirlif-
andi ekkju, Ástu Sólvegu Jósafatsdótt-
ur, frá Gili í Svartárdal. Árið 1887
fluttu þau af landi bnrt til Ameríku og
settust að í Pembina, N. Dak, og hafa
dvalið þar í 10 ár, þar til hann dó.
Þeim varð 5 barna auðið, sem öll lifa,
og urðu nú að sjá á bak ástríkum föð-
ur. Bjarni sál. var skyldurækiun og
góður ektamaki og faðir, og sýndi hann
það hvavetna í daglegri breytni sinni.
— Hann var fremur heilsutæpur alla
æfi. Það mátti líka oft skilja á honum
að hann bjóst ekki við að verða gamall
maður; en til að tryggja framtið konu
sinnar og barna, er sin misti við. þá
gekk hann í lifsábyrgð fyrir $2000 árið
1891. — Bjarni sál. hafði skarpa greind
og sterkann áhuga fyrir öllu menta- og
framfnralegu, enda sýndi hanrv það ljós*
lega í allri framkomu sinni. Hann var
sem áður er sagt mentunarlans maður,
þegar hsnn byrjaði hina ábyrgðarmiklu
baráttu lifsins, nefnilega, að veita for-
sjá konu og börnum, en þrátt fyrir
og þó fritimar hans væru hæði fáir og
stuttir, þá iærði hann þó af sj lfsdáð-
um bæði dönsku og ensku og las þau
mál fyrirstöðulitiðo t skyldi þau einkar-
vel. Þannig aflaði hann sér meiri
mentunar en flestir Hðrir í hans stöðu,—
Hann var mjög fróður maður í fornrit-
um og marglesinn; hann hafði afbragðs
rainni og var það því oft mjög skemti-
legt og fræðandi að tala við hann. —
Bjarni sál. var mesti mannkærleika
maður og vildi hvevetna láta gott af
sér leiða. enda var hús hans ætíð opið
fyrir öllum. en ekki sízt fyrir þeim þurf
andi, og svo var um alla hjálp sem
hann gat öðrum úti látið; hann var
sannur mannvinur. Fremur var hann
gleðimaður og mjög skemtilegur heim
að sækja og sérlega ræðinn, o< kom þ á
ætíð í ijós bæði sknrpskygni hansá þvi
sem um var rætt og frjálslyndi. —
Bjarna sál. græddist nokkurt fé og
mátti hann kallast fremur vel efnaður
þevar hanrr dó.
Það er óhætt að fnllyrða að Bjarni
sál. hefir orðið ekki einungis konu, börn
um og nábúum sínura, heldur og flest-
um hér, sem höfðu nokkur kynni af
honum, sannavlega hariridauði. Hann
andaðist kl. 7 að kveldi hins 28. Okt.
Jarðarför hans fór fram 1. þ. m. frá
presbytera kyrkjunni í Pembina, og
fyliídi honum fjöldi fólks til grafar.
bæði enskir og islenzkir. Enskur prest-
ur, Rev. Johnston, hélt hjartuæma
ræðu i kyrkjunni, einnig talaði hann
nokkur orð í húsinu áður en líkið var
hafið út og svo siðast við gröfina. At-
höfnin var öll upp á það viðhafnwleg-
asta.
E. D. Martin,
forseti Martin Bole & Wynne fé-
lagsins, gefur hér með kost á sér
til þess að sækja um bæjarfulltrúa-
embættið í Ward 4, og gerir hann
það fyrir beiðni flestra skattborg-
enda í þeirri kjördeild.
♦♦♦:StBÍnolÍ8r~
♦♦*♦♦♦*♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Ég sel steinolíu hverjmn sein hafa viil
ódýrara en tiokkur annar í bænuin. T 1
hægðavaiika ma panta oliuna hjá G.
Sveinssyni, 131 Higcin Srr.
D. McNEIL,
38 MODONALDST
Ben. Zimmerman,
731 XIST ST.
Andspæni s^IanoiMdi^^^^^^
Selur loðkót, taukót, úr, gull og silfur-
gripi og flest alt það er þér þarfnist við.
Alt "second hand” vörur og því seidar
mjög ódýrt.
Þegar þið þurfið að
kaupa fatnað og alt
sem að fatnaði lýtur
þá komið þið við í
Winnipeg
Clothing House,
beint á möti Brunswick Hotelinu.
Þar finnið þið - - - -
Mr. D. W. Fleury,
Sem síðustu sex ár heíir verzlað í
THE BLUE STORE.
Hann getur seit ykkur karlmanna
og drengja klæðnaði, hatta, húfur,
grávöru og margt fleira.
Munið eftir núinerinu
Næstu dyr fyiir norðan W. Welband
D. IV. Fleury
LÍTTU Á
fæturna á þér, og hugleiddu svo hvað
þú ættir að brúka á fótunum í vetur.
Við höfum mestu byrgðirnar og lægsta
verðið á Flókaskóm, Flókastígvélum,
Sokkum, Moccasins, Rublierskóm og
Yfirskóm. Einnig Vetlinga og ilanskn.
Kauptu hjá okkur og spnraðu þér
peninga.
Thos. H. Fahey,
558 Jlain sfrcet.
Cavalier, N-Dak.
Eigaudi - - - -
Jobn Gomoll.
Verzla með beztu
matvöru, ávexti
og sætindi af öll-
um tegundum - -
Kaupið raáltíðir
ykkar bjá honum
þegar þið komið
til bæjarins, - - -
Odýi asta búðin í bæn-
uni, seni selur nær-
fiit, karlmannafatn-
að og yíirti eyjur,
er búðin hans
Beiiny’s
5G8 Main St., Winnipeg.
the—
Hart Comyaoy c-td)
Bóka og rit-
fanga-salar.
Farið til þeirra þegar þið þarfn'st bói »
og ritfanga. Númerið er
364 Main St
WINNII'EG.