Heimskringla - 23.12.1897, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA, 16. DESBMBBE 1897.
Winnipeg*.
ÍSLENDINGAR!
Kaupið alt brauð sem þið þurfið
til jólanna hjá G. • P. Thordarsyni.
Þið fáið það bæði betra og ódýrara
en annarstaðar.
Innan skamms er sagt að skift
verði um Bandaríkja-konsúla hér í
Winnipeg. Ileitir sá Mr. Graham
sem á að taka við af Hon. Mr. Duffie
sem hér Vtefir verið, og er hann frá
Irwinton, Ind. Mr. Duffie er vel
látinn hér og þykir möt'gum fvrir að
hann skuli fara, enda átti enginn von
á því.
Borgarstjórakosningarnar fóru
þannig að Mr. Andrews er kosinn
borgarstjóri fyrir 1898,með 605 atkv.
fram yfir mótsækjanda sinn, Mr.
Hntchings. 4151 atk, var greitt, og
er Það meira en í l’yrra.þó þá væru
fimm umsækjendur. Bægarráðsmenn
kosnir eru þessir:
Ward 1, Ivennedy með 76 atk. mun.
“ 2, Mathers “ 50 “ “
“ 3, Horner kosningalaust.
“ 4, Martin með 174 atk. “
,. 5> Fry “ 8 “
“ C, Wilson kosuingarlanst.
í skólastjórn fvrir ward 2, Byrnes
með 68 afk,; og fyrir skólastjórn til
eins árs, McPherson með 96 atk. I
skólastjóm fyrir word 5, McKercher
með 575 atk.
Hra. C. H. Halldórsson, frá
N. Dak., kom til bæjarins í dag.
Hra. Th. ,T. Gauti, sem Kom
hér fvrir skömmu síðan í kynxtisför,
fór heimleiðis í dag.
Komið við hjá John Hall, 405
Iíoss Ave. og skoðið fallegu baraa-
leikffingin, sem hann selur með gjaf-
verði.
Unitarasamkoman sem haldin
var á fimtndagskvöldið i fyrri viku
gekk ágætlega, þó fólkið væri með
færra móti, sem mun hafa komið til
af því að pólitiskir fundir voru sama
kvöldið ekki all langt frá samkomu-
staðnum. Tombólumunirnir voru
yfirléitt eigulegir, og ,prógrammið,
sem varð töluvert lengra en auglýst
var, var eitt hið bezta af því tagi,
sem íslendingar hafa haft, enda
komu fram sumir beztu siingmenn
bæjarins, bæði enskir, svenskir, og
íslenzkir. Solo. sem Mr. Foi'slund
söng á svensku, og dúetinn sem þeir
sungu Jackson Hamby og Mr. Crick,
mun vera óhætt að segja að hafi tek-
ið fram öðru sem fram fór á samkom-
unni,Jþótt alt væri mjög myndarlegt.
Mr. Sigurður Helgason frá Milton,
N. D., gaf mjög laglega solo, og var
honum að fornum vana vel tekið.
Mr. Hjöit Lárusson þarf ekki að
minnast á, menn vita allir hvers von
er af honum.—Iiann gaf Cornet-solo.
Miss Benson og Mr. Anderson spiluðu
saman á gítar og fíólín, og mun
margur hafa æskt þess að Jxeim hefði
verið gefinn lengri tími af kvöldinu
en gjört var. “Jvecitation” fóru þau
með Mr. J. K. Jobnson, J/iss Fi'ee
man, og Mr. Ó. Eggertson, og var
þeim öllum mjög vel tekið eins og
vert var, en mesta skemtun niunu
menn hafa haft af “recitation’’ eða
sögu Mr. Ó. Eggertsonar ,sem var
flutt á íslenzku, og það á ekta hrogna-
íslenzku, því bæði málið, efnið, fram-
burðurinn, og látbragðið gjörði hana
hlægilega. Hið eina sem vantaði á
prógrammið af því sem auglýst hafði
verið var ræða Mr. B. L. Baldwin-
son’s. Forlögin höfðu, því miður,
kallað hann burt frá samkomunni og
kom því aðeins sfsökun um fjærveru
hans í stað ræðunnar; en foi'seti sam-
komunnar, Mr. Fi'ed. Swanson, hafði
bfiið sig út með svo marga aðstoðar-
menn að programmið varð full-langt
samt, og var hann mjiig ánægjulegur
á svipinn í hvert slnn sem hann “kall
aði upp” nýtt stykki sem menn höfðu
ekki búist við áður. Yfir höfuð var
samkoman myndarleg, og þakkar
samkomunefndin öllum sem komu og
öllum sem skemtu fyrir hlutiiku sína
og góða kvöldskemtun.
Herra Bogi Eyford, innflutninga-
u msjónar u. að ur Bandar I kjastjórna r
frá Pembina, N. D., kom hingað til
bæjarins á miðvikudag og fór heim
afáur á fimtudaginn.
Kærkomnasta og jafnframt ódýr-
asta jólagjöf fyrir ungu stúlkurnar
eru skeggkossar þeirra, sem láta
raka sig hjá S. .1, Scheving, 206
Rubert Str. Þetta er opinbert leynd-
armál
Hra. S. Th, Johnson frá Mojmtain,
N. D., kom til hæjarins á mánndag-
inn var; hann dvelur hér I viku.
Siðan býst hann við að bregða sér
kynnisför til Nýja íslands
Hr. C. B. Julius hefir Ijómandi
jólagjafir i búðinni 539 Ross Ave.
Meðal annars má nefna ágæta vindla
kassa af ýmsum stærðum, Ijómandi
fallega kassa með fyrirtaks góðu
‘Candy’, og margt og margt fieira.
Hann selur alt með mjög sanngjörnu
verði.
Það hefir leikið grunur á því að
Louis- brúin væri ekki I sem beztu
standi, og að þungum járnbrautar-
lestum sé ekki óhætt á henni. Verk
fræðingi bæjarins hettr nú verið fal
ið á hendur að skoða hana og gefa
álit sitt um það.
Kappræðufélag er nú nýmynd-
að á grundvelli Winnipeg kappræðu
félagsins, sem hætti fundum I fyrra
haust, og tekur það til starfa eftir
nýárið. Það stendur öllum opið að
verða meðlimir þess, og ættu sem
flestir að nota sér það. Forseti þess
er herra Fred. Swanson. Meira um
það síðar.
County Court dómari Walker
hefir verið fenginn til að rannsaka
málið um kaupgjald og contract-
vinnu, sem Mr. Th. Kelly hleyfti af
stað, og verða þær rannsóknir lík-
lega töluvert flóknar. Það hefir
komið I ljós, eftir því sem sagt erj,
að mr. Kelly hafi ekki ætíð borgað
það sem ætlast hefir verið til.
Jólatréssamkoma verður í Tjald-
búðinni á aðfangadagskvöldið kl. 71,
Allir beðnir velkomnir. Móti jóla
gjöfum verður tekið í Tjaldbúðinni á
aðfangadaginn frá kl. 10 f. h. til kl
5 e, h. Tjaldbúðin verður mjög vel
prýdd á allan hátt.
Á jóladaginn verður guðsþjónusta
i Tjaldbúðinni kl, 3 e. h.
Ársloka guðsþjónustA sunnudags
skólans I Tjaldbúðinni fer fram að
kveldi sunnudagsins milli jóla og
nýárs kl. 7.
Ýmsir blaðaútgefendur og prent-
arar úr Winnipeg og Norðvestur-
landinu höfðu fund hér I síðustu
vikn til að ræða um samband sín á
milli I því skyni að koma I veg fyrir
háskalega samkeppni um prentverk
Félag var myndað, og uefndir settar
til að undirbúa ýms mál, I sambandi
við það undir fund, sem verður
hafður I Febrúar næstk. Á eftir
fundinum var kvöldskemtun góð
höfð á Hotel Clarendon, og var þar
veitt vel og ríkmannlega af húsi'áð-
andanum, endurgjaldslaust, og fær
hann margar þakkir fyrir.
A þr’ðjudaginn var, kl. 12, var
lokað bankanum í Pembina, N. D.
Var það gert af bankayfirskoðurar-
manni ríkisins. Það kom öllum á
óvart, og ekki slzt þeim sem I bank-
anum unnu, að svona mundi fara.
Bankinn hafði staðið á traustum
grundvelli, undir hinni ötulu stjórn
Hon. Judson La Moure, W. J. Knee-
shaw og G. W. Ryans, sem voru
þrír æðstu stjórar hans. En því mið-
ur munu hafa leynst einhver ónýt
skjöl á nieðal eigna bankans frá
þeim tíma, sem hinn alþekti E.
Booker var forstöðumaður hans.
Það er samt enginn efi á því 'ið
öllum sem eiga eitthvað inni I bank-
anum, verði borgað að fullu, þvi
eftir því sem menn vita bezt eiu pen-
ingar fyrirliggjandi nægilegir til
þoss að borga með meirihlut^nn af
þvl sem inni hefir staðið fráalmenn-
ingi.
5TÁ/KAN
e HEKLA
í dag og á morgun upp til kl.
11 að kvöldi, verðnr
Uppboössala.
á alskonar vörum úr gulli og silfri,
ennfremurj skótaui, fatnaði, “ekta”
loðhúfum, og þar að aukihúsmunum
af flestum tegundum. Alt verður að
fara þó ekki náist þriðjungs prís. Vel
þekktur fslendingur [Gunnl. Jó
hannsson] vinnur víð afhendinguna
A. W. LEISE, Auctioneer,
550 Main St.
A.B.—13.000 vindlnm af beztu
tegunð eigum við að útbýta fyrir
jólin,
—HELDUR SlNA-
#######-###################
* *
10 ara Stofnhátíð.
Á NORTH-WEST HALL
Miðvikud. 29. Desember 1897
Programm:
1. Ávarp til «estanna: Mr. B.M.Long
2. Stringbandið spilar.
8. Minni Heklu, eftir J. Kiærnested.
4. Recitation, Miss H. P. Johnson.
5. Quartette, A, Johnson, S.Anderson,
Ó. Thorgeirsson. B. Benson.
6. Ræda, Mr. .T. Bjarnason.
7. Solo, Mrs. Carson.
8. Minni Skuldar, eftir J. Kjærnested.
9. Ræða, ungfrú Ólafía Jóhannsdóttir.
10. Stringbandið spilar.
11. og 12. Kappræða, Mr.B.L.Baldwin-
son og Mr. S, Anderson.
18. Solo, Mrs. W. Clark.
14. Recitation, Miss H. P.Johnson.
15. Minni Stórstúkunnar, J.Kjærnesteá
16. Duet, Miss Magnúss. og MissMulIer
18. Stuttur leikur, Mr. Th, Johnston,
Miss G. Jóhannaon. Mr. J. Hallson.
19. Minni kvenna, J. Kjærnested.
20. Solo, Mr. T. Johnston.
21. Recitation, Mr. Ó. Eggertsson.
22. Quartette, sðmu og áður.
23. Stringbandið spilar.
Samkoman byrjar kl. 74 e. h. Inn-
gangur ókeypis, en samskot verða tekin.
Samkomunefndin vonast eftir að menn
og konur, piltar og stúlkur komi, því
prógrammið er prýðisgott og langt eins
og eilífðin.
TÆRING LÆKNUÐ.
Gömlum lækDÍ nokkrum. sem var
hættur viðvanaleg læknisstörf sin, var
útvegað af kristnilioðara í Aust-lndium
forskrift fyrir samsetning á jurtameðali
sem læknaði tæríng. Bronchites, Ca-
tarrh, Asthma og öll veikindi, sem
koma frá hálsi eða luugum, einnig alla
taugaveiklun. Eftir að hann hafði saun
færstum hinnmikla lækningakraft þess
þá áleit hann þaö skyldu sína að láta
þá sem þjást af þessum sjúkdómum
vita af þessu meðali, býðst, hann þvi til
að senda hverjum sem hafa vill ókeypis
forskrift þessa á þýzku, frönsku eða
ensku, með fullum skýringum hvernig
það eigi að brúkast. Þegar þið skrifið,
þá seudið eitt frimerki og getið þess að
auglýsingin var í Heimskringlu.
Utanáskriftin er :
W. A. Neyes, 820 Pewers Block,
Rochester, N. Y.
F R E T T IR.
Frá Shanghai koma þatr frétt.ir
að brezki flotinn eystraeigi að safnast
satnan við Che Foo, og er sagt að
það muni vera bending til Rússa og
Þjóðverja um að fara gætilega. Það
er einnig mál manna, að Bretar ætli
að setja sig algerlega á móti því að
Rússar og Þjóðverjar skifti Kína
milli sín eða taki nakkurn hluta þess.
Vilja þeir, að sögn, að Kína baldi sér,
og er álitið að Japan sé þar með í
rsðum. Englendingar ætla að gjöra
Fa Le Wan, skamt frá Port Arthur,
að herstöð sinni, til þess að verja Pe
Chee Le-flóann ef á þarf að halda, óg
þeir munu hafa ráðlagt Kínverjum
að gjöra Nankin að höfuðstað í stað
Peking. Rússar hafa nú með ein-
hverjum ráðum fengið bækistöðu í
Port Arthur og er það álitin fyrsta
tilsaunin til að ná í part af Klna.
Þessi skoðun styrkist lfka við það, að
heilmikil sveit af landher Rússa er
sagður á leiðinui til Kína, landveg
frá Siberiu.
Enn setja Nihilistar um lif Rúss-
akeisarans, og gjörðu þeir tilraun til
að fyrirfara honum þegar hann var á
ferð á Þýzkalandi fyrir nokkrum
vikum. Af þessu leiddi að þýzku
herliði var raðað í þúsundatali fram
með járnbrautinni sem keisarinn fór
ettir, og lestin sjilf hálffylt vopnnð-
um Kósökkum. Það þykir óllklegt
að Nikulás keisari verðí ellidauður.
Samlyndið milli Norðmanna og
Svía er um þessar mundir ekki sem
bezt; lítur helzt út fyrir að Svíar
ætli að beita hervaldivið Norðmenn,
og vonast þeir eftir hjálp Þjóðverja,
að sögn, hvernig sem á því stendur.
Ekki er ein báran stök bjá
Tyrkjum. Fyrir nokkram vikum
urðu þeir að biðja Ansturríki forláta
fyrir misgjörðir sínar, og uú verða
þeir að biðja Bandaríkin hins sama.
Þegar Bandaríkja herskipið Bancr-
oft, kom til Smyrna nóttina fyrír hinn
4. þ. m., var sicotið á það púðurskot
um frá virkjinu við hðfnina, og er
bátur var sendur í land til að fá að
vita orsökina, þá var hið sama gjört
við hann, og varð liann því frá að
hvería. í’oringi skipsins lét sendi-
herra Bandaríkjanna á Tyrklandi
þegar vita af þessu, og var þess kraf-
ist að hinum seku væri hegnt rilhlýð
ilega en tyrkneska stjórnin biðji fyr-
irgefningar á afglöpunum. Það er
fyrirboðið að fara með skip inn á
höfnina í Smyrna að næturlagi, en
þegar “Bancroft” kom þar voru öll
hafnarljósin logandi, og skipið stanz-
aði undir eins og því var gefin bend
ing um það, en alt um það var því
ekki tilkynt hvað þessi skothrtð
Þ/ddi, og það var yfirsjón virkisfor-
ingjanna sem hafa nú verið dæmdir
til hegningar fvrir.
J/ikill eldur kom upp í Grand
Forks, N. D., hinn 17. þ. m. Hotel
Dakotah, heildsölubúð þeirra Nash
Bros., skrifstofa Peerless J/achine
félagsins, og tóbaksbúð W. Fang.—
Skaðinn er metinn $500,000.
Tekjur póststjórnarinnar í Can-
ada hafa aukist töluvert í seinni tíð
Tekjurnar fyrir Nóvembermánuð
voru $70,000 meiri en fyrir sama
mánuð í fyrra. Sala gamalla póst-
frímerkja refir verið töluverð og hefir
það aukið tekjurnar.
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
m
#
#
Hvitast og bezt
ER
Ögilvie’s Mjel.
Ekkert betra jezt.
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
##*#######################
S. W. flINTHORN,
L Y F S A L I,
CANTON, - - - N. DAK.
Læknaforskriftir afgreiddar með mestu nákvæmrii.
Komið til okkar þegar þið þurfið á meðölum að halda.
X. K Við erum að losa okkur við það sem við hötum af hn fum og
borðbúnaði, og seljum það fyrir neðan innkaupsverð.
Sjerstok Kjorkaup
Fyrir kvermfolkid.
I næstu 80 daga sel óg það sem óg hefi nú eftir af kvennskrauti og öllu öðru
sem kvennfólki tilheyrir — med heildsölu verdi.
KVENNHATTAR ..............25 cts. og vfir
BAKNA ULLAR-PR JÓNAHÚFUR . 25. 25 og 45 c
YNDÆLAR YNGISMEY.JA-HÚFUR.35, 45 og 45 c.
KVENNHATTAR MEÐ SKRAUTI.áður «2,25 nú «1,75
!‘ “ “ “ «3,00 “ $2,25
Og alt sem ég befi í búðinni með samsvarandi lágu verði.
Mrs. G. Glassgfow,
Cavalier, = - N. Dak.
ADAMS BRO’S
CAVALIEE, 3ST. DAK
Verzla með harðvðru af öllum tegundum, tinvöru, eldavélar og hitunarvélar.
Þakplötur úr járni og blikki, mál af öllum litum, olíu og rúðugler
og allan þann varning sem seldur er í harðvörubúðum.
Lieiðin liggur fram hjá búðardyrunum, — komið við.
ADAMS BROTHERS,
CAVALIER, N. DAK.
J. P. SHAHANE,
BACKOO, X. DAK.
Hefir beztu HARÐVÖRUBÚÐINA í Pembina County, og mælist til þess
að Islendingar skoði varning sinn svo að þeir geti sannfærst am
að þeir fái hvergi annarsstaðar betri kjörkaup.
Munið eftir að koma við hvort sem þér kaupið eða kaupið ekki.
KACKOO. X. DAK.
John O'Keefe,
prófgenginn lyfsali,
CAVAVIER, N-D.
Meðöl eftir læknisfyrirskrift afhent
á hvaða tíma sem þarf.
Búðin opin nótt og dag.
John O’Keefe.
Stewart líofil
233 llain K(r.
Verzlar með mél og gripafóður, hey
ýmsar korntegundir og land-
búnaðarvarning.
Alt selt lágu verði.
Stewart Boyd,
— 84— —85— —88— —81 —
hann hefði gert þetta af rasandi róði. Af ýms-
um orðum, sem presturinn fór um þetta, hélt
hann að það væri vilji hansað gifta þau Imozene
og Gonnatzl frænda hennar, enda ótti hann að
verðayfirmaður þjóðarinnar að prestinum látn-
um. Keeth vissi ekki hvað Gonnatzl mundi
gera, ef að harin yrði þess vísari hvað íarið hefði
fram á milli sín og prinsessunnar.
Hann þekti hinn unga Indiána, Hafði hann
veriðeinn af þeim sem fylgdust með prestinum
og Imozene daginn sem Keetli og félagar hans
voru teknir og fluttir i dalinn Incaanna. Var
hann maður mikill og 'nraustlegur, alvarlegur og
hálf ólundarlegur í viðmóti. Fanst vélasmiðn-
um hann líta óvingjarnlega til sín og félaga
sinna.
Nú voru liðnir tveir mánuðir síðan þeir
höfðu komið til Indiána þessara, og enn höfðu
þeir ekki fengið færi á að flýja. Lá Fitch yið
örvæntingu, en Ford var vondaufur mjög.
‘•Þú tekur það léttilega, Keeth, þarna upp í
musterinu hjá gamla prestinum”, sagðl Ford.
“En hvað heldurðu að húsbændur mínir í Callas
hugsi mér, að vera burtu allan þennan tímaV
Eg gæti líka hugsað að þú þættist vera í klípu.
Eða ætlarðu að vora hér alla æfi ?”
“Vertu nú ekki asni, Ford”, sagði vélasmið-
urinn. “Ef þú getur sýnt hinn minsta mögu-
leika til að flýja, þá skal óg reyna það með ykk-
ur. Eg get ekki búið til tækífæri”.
“Nei, en þú nefir ekki heldur gætur k þeim’,
sagði Ford.
"Nú, livað getuHo. við þá gert ?”
“Eg skal segja yður hvernig á því steudur,
ungi maður”, sagði þá Fitch alvarlegur. “Þeir
fara svo fjandi vel með yður þarna uppi, að yð-
ur er nærri sama hvort þér farið eða sitjið kyrr-
ir. En ég og Kinsale, við viljum fara. Við
skulum þá taka eitthvert óyndisúrræði".
“Eg hefi fulteins mikinn áhuga á að sleppa
eins og þér”, svaraði Keeth. , “En ég er ekki sá
asni að láta fólkið sjá það !”
“Þér lukkast fremur vel að leyna áhuga þín-
um á þvi — og okkur líka”, sagði Ford.
“Fjandinn hafi það maður. Hvað getum
við gert?”
“Svipast um og séð hvernig þessi bölvaði
dalur lítur út”, stakk Fitch upp á. “Það er
ekki til neins að sitja hér eins og mýs undir fjala-
ketti. Fáið leyfi hjá gamla manninum að við
megum sjá okkar um, Við skulum vita hvort
ekki er nema einn vegur út úr þessum bölvuðum
kleifum I”
Fyrir áeggjan vina sinna leitaði Keeth svo
eftir þessu við prestinn. Hann veitti honum
leyfið hikiauat og kvaðst öldungurinn mundu
senda einhvern með þeim; var þeim lítið um
það, en treystost þó ekki til að malda á móti,
Þegar til kom var Gonnatzl íylgdarmaður þeirra
og þótti vélamanninum það hið lakasta.
En ekki geta bandingjarnir fundið neittjað
meðferðinni á sér. Fólkið starði á þá forvitnis-
lega, er þeir fóru stað úr stað, en ekkert mein
var þeim gert. Var dalurinn nálægt átta mílur
á lengd. eu ekki yflr þrjár þar sem hanu var
breiÖMtur. 0<c hvað það anarti að komast burtu
“Ef að þið spyrjiðmig að því, herra Keeth,
þá skal ég svara fljótt”,! sagði hann þrákelknis-
lega, “Eg ætla að reyna það ef það er nokkur
minsta von um að sleppa lifandi gegnum smug-
una. Bob Fitch er búinn að vera hjá þessum
heiðingjum fult eins lengi og hann hefir lyst á,
Hann er til í hvað sem vera skal”.
“Ekki skal ég verða á eftir, drengir”, sagði
Ford hægt og stillilega. “Lifið er manni kært,
en fvelsið þó enn kærara. Og hver veit hvenær
þessi vinátta vffia vorra breytist i eitthvað ann-
að. Mér lizt ekki á augun í Gonnatzl. og þú seg
ir að hann megi sér mikils hja þjóðinni, Keeth?”
Keeth kinkaði kolli, en geymdi sjálfum sér
gruninn um fjandsemi Gonnatzls. Það var
hans fasta skoðun að þessi ungi maður sem
seinna mundi verða höfðingi þjóðarinna)-, væri
langt frá því að vera vinur þeirra. Sönnun
þessa fékk hann fáum stundum seinna.
Þetta kvöld fekk hann tækifæri til að tala
ena einu sinni viðlmozene nokkur augnablik, og
húkti þó ein þjónustukonan á meðan í einu horn
inu. Hann vissi ekki hverrig hann skildi fara
að byrja á að tala um seinustu fundi þeirra,þó að
honum lægi það þungt á hjarta; en hann sagði
henni frá ferðinni um dalinn, sem þeir féiagar
höfðu farið um daginn, og spurði hana um hand
ingjann, sem Gonnatzl h{ifði sagt þeim frá.
“Já, ég raan eftir honum, herra minn”, svar
aði Imozene, og sneri sér undan, svo að hann sá
ekki framan i hana. Hún ’.eit nú orðið sjaldan
á hann og öll harnslega einfeldnin og hreinskiln-
in var henni horfin. “Qann var hjá okkur mörg
“Er þetta gert af guðum — eða illum önd-
um ?” spurði hún með öndina í hálsinum.
"Þjóð þín hefir útskornar myndir og mál-
verkum á musterisveggjunum”, sagði Keeth.
“En min þjóð gerir myndirnar enn líkari. Þetta
er eitt af því sem við höfum iært, við það að
snúa bakinu við hernaði”.
“En hver er hún ? Hún er fögur”. Og virt-
ist svo sem þessi játning væri henni nauðug.
Keeth horfði á þetta göfuga og menningar-
lega andlit, sem var svo ólíkt hinu dökka, til-
finningarnæma, iifandí andliti við hliðina á hon-
um og stundi. “Það er thún systir min”, sagði
bann.
Roðinn kom undireins aftur í kinnarnar á
Imozene, og brosti hún við. “Og þú fær aldrei
að sjá hana aftur” sagði hún stillilega. "Og þó
er hún svo falleg — miklu fallegri en ég. Ég hefi
aldrei átt bróður” bætti hún við, eftir litla
stund. “Henni hlýtur að finnast til um að missa
þig, herra minn — og eins þér að sjá af henni”.
Keeth hneigði sig. Færðist þá stúlk^n nær
honum og lagði aftur litlu hendina sina á berann
handlegg hans. Það fór um hann titringur, er
hún snerti hann. og hrökk hannn við og ætlaði
að draga að sér handlegginn, en hikaði þó við
það, af því hann var hræddur um að hp.nn myndi
móðga hana, En ekki þorði hann að líta .á hana
—sjálfs sín vegna.
“Láttu mig vera systur þina í hennar stað”,
hvfslaði hún með mjúkri röddu. “Mér tekur svo
»árt til þín, herra minn”.
Hún hallaði gár upp að homum þar sem hann