Heimskringla - 23.12.1897, Blaðsíða 4

HJHMSKRINGLA, 23 DESEMBBR 189ff.
( Sjerstok Kjerkaiip.
Ágætir kvennmanna “GAUNTLET” VETLINGAR. Þeir eru
móðins núna ; aðeinsSi.OO. Karlmanna LOÐHÚFUR fyrir
50, 75, 1.25, 1.50, 2.25, 3.00 dollara.
Meö vetlinga og hanska skörum viö fram ár öllum öðrum. Beztu
MOCCASINS fyrir drengi á 75 cts., fyrir börn 50 cents.
Komið, sjáið og sannfærist
E. KIVIGHT <fc
Andspænis Port. Ave. 351 Main Street.
H
Selur demanta, gullstáss, úr,
klukkur og allskonar varning
úr gulli og silfri. Viðgerðir
allar afgreiddar fljótt og vel.
- - - Búðir í - - -
CavaHer Pembina.
Brunswick Botel,
á horninu á Main og Rupert St.
Er eitt hið ódýrasta og bezta gistihús í
bænum. Allslags vín og vindlar fást
þar mót sanngj&rnri borgun.
McLaren Bro’s, eigendur.
OLI SIMONSON
MÆLIR MEÐ 8ÍNI7 NÝJA
Fæði $1.00 á dag.
71« Uain Str

Al$konar
barna- •
m myndir
agætlega
teknar.
Myndir
af ollum
tegundum
',f mjog vel
teknar.

Mitchell’s Ijósmyndastofa er hin stærsta og bezta í Canoda. Ég ábyrgist
að gera alla sem ég tek myndir af ánægða.
J. F.MITCHELL,
---4. c*. Fyrstu dyr vestur af Main St.
211 Rupert Str
GEO. CRAIG & COS
Winnipeg’s Síora Departmental Store
Undantekningarlaust Peningar ut i Hond.
í næstu tvær vikur seljum vér hvað sem er með
ótrúlega lágu verði, langt fyrir neðan það sem þið verðið
að borga annarstaðar. Vér óskum að hver einasti ís-
lenzkur viðskiftavinur vor komi með konu og böm, ef
hann á þau, og lýti 4 vörur vorar. Okkur er sagt að þið
öll lesið þetta blað. Þið þekkið okkur þá að því að aug-
lýsa vel, og gera ætíð það sem vér auglýsum. Það þyk-
ir öllum varið í áreiðanlegheit. Reynið okkur einusinni
enn með því að koma inn í búð vora, og sannfærast um
að við segjum að eins það sem vér getum efnt
Það er rétt eins og þú sért heima hjá þér, þegar þú
kemur inn til okkar, finnst þér það ekki ?
Vér höfum hér vörur sem hlaupa um $90,000. og
vér erum staðráðnir í að selja mikið meira í ár, fram að
jólum, heldur en nokkru sinni áðnr, á sama tíma. Hér
y&ið þér dálítið sýnishorn af því hvað vér ætlum að
gera: ,
Álnavöru-deildin.
Hún er til hægri handar þegar þú kemur inn af
Main Street—5,000 kjólaefni, allar tegundir af Klæði.
Alt 25-centa tau nú á 15 ceota. Sérðu : 7 yards fyrir
$1.05, 50c tóu nú á 35c. Sjáðu til: 7 yards fyrir að
eins $2.45. Fóður, áður 12^c, nú á lOc. Hillu klæði,
að eins 20 stykki eftir, öll sett niður um 25%, t. d. það
sem áður var $2, nú á $1.50. Allir afgangar fyrir
HÁLFT VERÐ. 100 stykki af “tweeds,” afsláttur sem
nemur þriðjungi verðs:
60-centa tweed, nú á 40 cents
30 “ “ “ 20 ‘
ALLIR ÞEKKJA STORU BUDINA HANS CRAIG-
, MATVORU-DEILDIN.
Er í kjallaranum. Hver er sá sem ekki þekkir matvörudeildina hans CRAIG’S ? Vöruhús 25x132 fet bara
til þess að geyma vörurnar í. “Ilvílíkar byrgðir!” er vanaviðkvæði þeirra sem sjá þessa deild í fyrsta sinn.
Cretones, áður 25c, nú á 15c; all-góð & lOc, ogvér
höfum það & 5c. Flannels, áður 20c, nú 12Je. Flan-
nelettes, áður 14c og 15c, nú ] Oc. Mikið úrval af Sheet-
ings, tvö yarsd á breydd, þykkt og gott, & 20c. Hvítt
léreft, 5c; grátt léreft, 31c yarðið.
ALL5KONAR JOLAVORUR.
Nýkomnir 16 kassjir með Jólavaming sem á að seljast með hér um bil helmingi lægra verði en þið borgið
fyrir það í smá-búðunum, og hjá þeim sem einungis lifa á því að selja eina vörutegund. Það er þess vegna
sem það borgar sig fyrir yður að verzla altaf í stóru búðinni hans CRAIG’S, og þá ekki slst nú. Vösurnar
mega til að seljast. Vér þurfum peningana. NÚ ER TÆKÍFÆRIÐ.
BLANKETS
Seljast nú fyrir hvað sera býðst til þess að grynna & hin-
um miklu byrgðum vorum. Öll ullarblanketsnú á$2.50.
Við höfum þau líka á 60c. parið. Swandown nú á 95c.
vanaverð $1.50.
Geo. Cpaig & Co.
Fyrir kvennfólkið.
Lífstykki áður á 40c. nú á 25c. Lífsiykki áður á $1,00,
nú á 75c. Miklar byrgðir af þeim. Þau mega til með
að seljast. Vér þurfum peninganna. Kvenna nærfatn-
aður fyrir 15c. stykkið. Betri tegundir, áður á $1, nú á
75c. Önnur tegund áður 50c. nú á 35c. Þriðja tegund,
áður 40c. nú á 25c. Beztu kv. nnsokkar af ölium teg-
undum, áður 40c. nú á 25c. Fóðraðir geitaskinns-vetl-
ingar, áður á $1,25, nú & 75c. Geitaskinns-hanzkar 50c.
75c. og $1. Þeir sem áður kostuðu $1,25, eru nú á $1.
Lljómandi SILKIKLÚTAR, með fangamarki hvers eins.
Bezta jólagjöf; að eins 25c. Japanskir dúkar til að hafa
á borð og stóla, mjög billegir. GÓLFTEPPI, 10.000 yd.
af þeim, seljast öll með 20% afslætti. Þau sem áður voru
á 50c., seljast nú á 40c. Brussel-teppi áður á $1,00, nú
á 80c. Oil Cloth Carpets, fullur járnbrautarvagn af þeim
nýkomið, 25c. ferhyrnings yard.
Loðskinna-vara.
Alt hlýtur að seljast fvrir lægra verð en ykkur heflr
nokkurn tíma dreymt um. Við ætlum ekki að geyma
neitt af þessari vöru til næsta vetrar. Húfur áður á $2,
nú á $1. Og alt eftir þessu.
Klæðnaðar-deildin.
Hún er stórkostleg. 2000 karlmanna klæðnaðir,
áður $4.50, nú $2.75. Mikið upplag af $10 fatnaði.
Fatnaðir sem áður voru seldir á $6.50 og $7.50, nú $5.
100 fallegir alklæðnaðir á $3 hver, alstaðar annarstaðar
seldir & $5. Drengjaföt, áður $3, nú $2. lOOOdrengja
kiæðnaðir með 25 til 33£% afslætti af vanalegu verði.
Karlmanna-yfirhafnir, áður $10, nú $7.50.
Stígvél og skór.
Rétt til vinstri handar þegar þið komið inn. Stór-
kostleg niðursetning á verðinu í þessari deild. Skór,
áður $2.25, nú $1.75. Flókaskór nærri því gefnir burtn.
TCvennaskraut
Þessi búð er orðlögð fyrir að hafa ætíð það bezta og
ódýrasta lianda kvennfólkinu. Allar vorar stórkostlegu
byrgðir af þessum vörum hljóta að seljast fyrir hvað sem
boðið er. Það borgar sig að skoða þessar vörur.
rr—
— 82 —
sat þarna á steinbekknum, og að lítilli stundu
liðinni lét hún fallast í sætiðivið hliðinaá honum.
Keeth neyddist ;til að líta á hana og sá dðkku
augun hennar iðandi af kátínu,
“Hvernig sýna bræður i þinu landi að þeir
elski systur sínar, herra minn?” spnrði hún, og
leit til hans um 8x1 sér [með tindrandi augum.
Á svipstundu greip Keeth um mitti hennar
og sneri andliti hennar að sér. Allra snðggvast
mættust varir þeirra. Blóðið þaut út i kiunar
hennar; hláturinn hvarf úr augum hennar, en í
stað þess fyltust þau tárum og hún stökk á fæt-
ur. Allra snöggvast leit hún þýkkjulega til
mjðg til hans, en svo sneri hún sér við og
flúði út úr herberginu og skildi hann eftir full-
an undrunar yfir breytni hennar, en óánægju yf-
ir sjfilfum sér.
10. KAFLI,
Hætta.
Keeth skildi ekki í þvi hvernig hann hefði
farið að móðga prinsessuna svona mikið, cn ekki
gat hann verið í neinum vafa um að hann hefði
gert það. Hún hafði verið svo töfrandi og tæl-
andi, að hann hafði rotið heit það sem hann hafð
unnið sjálfum sér, þegar hún fjTSt fór að kynn-
ast honum, og nú varð hann að gjalda fyrir heit-
rof sín. DögUm eaman sá hann hana varla, og
aæi hann hana, þá var hún aldrei ein. Hann
— 87 —
“Hvernigfór þá fyrir honum, prins?” spurði
svo vélasmiðurinn.
“Guðirnir sendu mikið regn, og hann kom
aldrei aftur”, svaraði Gonnatzl blátt áfram.
"Þegar áin er bakkafull ryðst vatnið í gegn um
klettana með eins miklum hraða og þegar kon-
dórinn steypir sér ofan á hráð sina”.
Keeth sagði ekki meira, en þegar hann og
vinir hans voru komnir aftur heim undir muster-
iðog vorn orðnir einir, þá sagði hann þeim hvað
Gonnatzl hefði sagt sér af bandingja þessum.
“Hver grefillinn ! Það befir verið Jose og
enginn annar”, sagði Ford.
“7ið höfum ástæðu til að ætla það”.
“Og hann fór i gegnum smugu þessa ,og
kom aldrei aftur ?”
Hvitu mennirnir þrír horfðu hver á annan.
“Hvað haldið þið um það?” hvfslaði Fitch
í hásum rómi. “Ef að þetta er leiðin, sem Jone
hefir farið, þá getum við farið hana lfka”.
“Við verðum að vera vissir um að handing-
inn, sem Gonnatzl^ átti við, hafi verið Jose”,
svaraði Keeth, “Ég ætla að reyna ad hafa
meira uppúr honum, eða spyrja einhvern pJest-
anna. En við verðum að varast að vekja grun
þeirra”.
“Það er ekki lystileg smuga”, sagði Ford í
þönkum.
“En ef að við verðum nokkumveginn vissir
um að Jose hafi sloppið út um hana, þá munuð
þið vilja leggja það á hættu?” spurði Keeth.
Ford þ&gði stundarkorn. en Fitch hikaði aér
ekki.
— 86 —
yfir klettana, þá var Keeth sannfærður um það,
áður on þeir voru komnir í kring um dalinn, að
litil líkindi væru tiljþess að nokkur maður slyppi
þann veg, nema hann hefði vængi xondoranna,
er hygðu sér hreiður i hamrahrúnunum, eða
hann hefði nóg af dynamite til að sprengja nið-
ur helming fjallanna í Perú.
Ain—eða rétta—lækurinn á þessum þurra
tima rann um dalinn frá austri t.il vesturs-
Hann spýttist fram nndan syllu einni og runnu
íhann.10 eða 12 smálækir, sem spruttu upp í
dalnum eða sitruðu ofan úr berginu. Rann hún
á ská yfir engjarnar og myndaði dálitla tjörn á
einum stað, og léku sér þar mörg hundruð viltra
fugla, og loksins hvarf hún í rifu eina stóra und-
ir klettinum að anstanverðu. V&r rifa þessi
naumast fimm fet á h»ð og sást það á slíminu,
sem fast var á berginu, að í rigningum varð áin
að töluvtrðu vatnsfalli.
“Hvert rennur vatn þetta, prins?” spurði
Keeth fylgdarmann þeirra.
“Til neðri heimanna — til bústaðar guðs og
djöflanna, ó, þú hvíti maður”, svaraði Gonnatzl
harðneskjulega. “Við höfðum einusinni band-
ingja — það var ekki fyrir mörgum tunglum
siðan —, sem reyndi að strjúka frá börnum In-
caanna raeð því að fylgja fljótiþessa”,og nú benti
hann hátíðiega á hellismunnann.
Keeth hrökk við, eu náði sér þó fljótt aftur.
Gat þetta hafa verið Jose Rodrigues — og hafði
hann sloppið um þennan óálitlega inngang til
undirksima, sem Indifininn kaiiaði,
— 83 —
fékk ekkert tækifæri til þess að hiðja hanafyrir-
gefningar fi bráðræði sínu; en var þó honum
örðugt að skilja það, að einn lítill koss skyldi
hafa svo mikil áhrif á hana.
Hann hugsaði svo mikið um þetta, að hann
loksins rtði það af að spyrja gamla prestinn eitt-
hvað um siði og venjur þjóðar hans, að því er
snerti samhúð karla og kvenna. Hann sagði
sjálfum sér að svo kynni að vera, að hann hefði
framið brot á móti siðum þeirra með þvi að
kyssa hana. Eða þá hitt að kossar þektust ekki
meðal Indíána þessara. Hann spurði þvi prest-
inn um þetta, svo slælega, að hann ekki skyldi
gruna hvers vegna hann væri að spyrja þessa.
Gamli maðurinn virtist mjög ánægður í
bvert skifti sem Keeth sýndi óvanalega hluttöku
i bögum þjóðar hans. Honum var farið að þyka
vænt um þennan ókunna unga mann. þessar vik
ur sem hann hafði verið i haldi hjá þeim, og virt-
ist aldrei þreytast á að tala við hann. Og einu-
sinni þegar karl flutti ianga þnlu um siði og
venjur þjóðar sinnar, þá fékk Keeth loksins að
vita það sem hann hafði óskað eítir. Hann
komst að því að kossiun var trúloíunarmerki og
að það var álitið stórt brot á móti góðum siðum
fyrir karl og konu að kyssast, nema hjónaband
færi á eftir.
Að segja að Keeth hafi þótt þetta lakara, er
hann heyrði það, er að fara of Dæmum orðum
um það. Hann skildi pú hvers vegna Imozene
hefði breyzt við sig. Hann hafði leyft sér það
við hana, sem engin skapmikil stúlka átti létt
með að fyrirgefa, og var hann sneiftur mjög, þó