Heimskringla - 24.03.1898, Page 1

Heimskringla.
xn. ár
WINNIPEG, MANITOBÁ, 24. MARZ 1898.
NR 24
$ Photo=
} graphs m $
é
*
t
é
)
$ PARKIN
ÞAÐ ER ENGINN EFI
ÞVÍ AÐ VF.R GETUM - -
GERT YÐUR ÁNÆGÐA
BÆÐI HVAÐ SNERTIR-
VERÐIÐ OG VERKIÐ - -
490 ITain St,
A\
\
\
é
Stöllurnar.
Ég sá flækingsábætur *
Úti’ í vetrar-hreggum ;
Sargaði’ í kálfa’ og knjábætur
Klökugur faldur eggum.
Hlassastaða stöllurnar
Snoppum þrýstu’ að skjáum ;
Vöxtinn húsgangs-Höllurnar
Hafa af sínum áum.
Skýrt ég leit í skásjónum
Ske'kking réttra laga ;
Úlfúð var á ásjónum
Asnamynd að draga.
Hrakningsrauna hrollurinn
Hékk á andlits-geplum ;
Skautaði kauna-kollurinn
Klepruðum flókasneplum.
Nöguð sálar sauð-girðing
Sýndi skamtinn klipinn ;
Smitaði andleg auðvirðing
Út um kindarsvipinn.
Kr. Stefansson.
ísland.
I fornöld var ísland það frelsisins land,
Sem frækleikans hetjurnar bygðu ;
Fastbundnar reglur þar fundustei grand
Er framsóknar hugmynd á skygðu.
Báru menn vopnin mjög bxtur og skín-
andi,
Blikandi hjálma og skildina hvínandi;
Oðul þeir vörðu fyr’ óvina höndunum,
Agang neinn liðu á frumbygðu lönd-
unum.
Metnaðar-ríkir við gnægð fjár og gull,
Giaðir þá drukku sín rennandi full.
Siðan kom miðalda myrkviðristið,
Sem manndáð og hetjuskap eyddi;
Harðstjórnarkúgun og kyrkjunnar stríð
Kjarkinn í landsmönnum deyddi.
Einnig var tíðarfar oftast mót striðandi
íslenzka þjóðin stóð fámenn og líðandi,
Við hörmungar taldar og helvítis kenn-
ingu,
Heilagan lestur um guð og hans þrenn-
ingu.
Þeir sólbjörtu dagar sáust ei meir,
Syngjandi hjálmur né rymjandi geir.
Þú frjálsborna, ættstóra, íslenzka þjóð,
Sem afreksverk feðranna geymir,
Aldrei lát kólna það öðlinga-blóð
I æðunum sem að þér streymir.
Rís upp af doðanum, drunganum, svefn-
inum,
Dreifðu burt kreddum og hjátrúar-efn-
unum ;
Mentun að hlúðu, manndáð og þekkingu
Mótspyrnu veit aldrei sundrungar-
blekkingu ;
Með áhug og framsýni efldu þinn hag,
Aftur svo lítir þann frjálsborna dag.
Veit ég að sönnu þú vakir til hálfs
Og verkar þér stírur úr augum;
Órar þér fyrir að áður varst frjáls,
Andinn og þróttur í taugum.
En til þess að heimurinn hafl’ á þér gæt-
urnar,
Hátt þarftu’ að rísa og standa’ upp á
fæturnar.
Og útrétta hendur mót umheimsins
klæðunum,
Andlegu’ og verklegu taka við gæðunum.
Svo munt þú efalaust sjá um þinn hag,
Og sannlega lita þann frjálsborna dag.
Magnús S. Ólson,
'Victoria, B. C.
Stökur.
J. E. Eldon
Fimtíu stykki f -tt mér ,endu
af fjörugu l'E aga- varinu,” '
í brjósti’ um fólkið blessað kendu,
það biður út af lífinu.
Borgunina’ eg sendi síðar,
sint því get ég ekki nú,
ljóðasmiður lista tíðar,
lifðu í þeirri von og trú.
J. A. J. Lindal.
Svar
Aður fékk ég frá þór bréf
framast þakka gjöri,
frjálsmannleg og liðug stef
léku þar af fjöri.
Biður mig um “Braga-svar”
blaðið litla. tóða.
sent er það með C. P. R. (sí-pí-ar)
svo þið megið kveða.
J. E. Eldon.
: rft-Jtfc jMt. j>fc. JÉfc. JÉk. JÉit. JÉk AÉx. jÉk jMl j»l Ak jMi. j<éc. JÉÉtJÉit Jltef
í
4j
4?
4i
4!
4)
*
4S
4S
4|
4)
41
4j
$
E. FURNER
= JTillinery-
522 Main Street
'WINNIPEG. MfíN.

Hvernig Greenway
varð “Liberal.'1
Þeir sem þekkja sögu Mr. Green-
ways vita vel. að hann var sterkur Con-
servative framan af æfinni. En þeir eru
sjálfsagt færri sem nokkuð vita um það
af hvaða ástæðum hann yfirgaf flokk
sinn og slóst í lið með “Liberölum.” En
nú hefir Mr. Greenway sjálfur skýrt frá
þvi á þinginu fyrir fáum dögum síðan,
að hann hafi yfirgefið Conservativa
vegna tollverndarstefnu þeirra. Út af
þessari lognu staðhæfingu stjórnarfor-
mannsins. hefir blaðið Nor’-Wester hér
i bænuin, sagt þann kafla úr æfisögu
Greenways sem lýtur að þessu máii, og
er sú saga þannig :
"Mr. Greenway var þegar á yngri
árum sínum mjög metnaðargjarn mað-
ur, og hélt sig að þeim pólitiska flokki
(Conservativum), sem um og eftir ríkja-
sambandið réði lögum hér í Canada, og
fyrir ákafa þann er hann sýndi í að
halda uppi stefnu Conservativa, þá náði
hann útnefningu sem þingmannsefni
þess flokks á sambandsþingi, fyrir
South Huron-kjördæmið. árið 1872. En
hann náði þá ekki kosningu. Hann var
aftur útnefndur sem þingmannsefni af
Conservativaflokknum í hinum almennu
þingkosningum sem fóru fram 1874, en
tapaði þá aftur kosningu fyrir gagn-
sækjanda sínum, Mr. M. C. Cameron.
Mr. Cameron var samt litlu síður dæmd-
ur úr sætinu fyrir mútugjafir (eins og
svo er altítt fyrir Liberölum) og gat því
ekki boðið sig fram til endurkosningar.
Mr. Greenway var nú f þriðja sinn út-
nefndur af Conservative-flokknum, og
voru miklar líkur til að hann næði nú
loks kosningu. En hann mun ekki hafa
kært sig um að eiga neitt á hættu í þetta
skifti. “Liberalir” höfðu -em sé við al-
mennu kosningarnar 1874 náð völdum í
Canada, og það voru líkindi tii að þeir
mundu halda þeim um mörg ár, eða svo
mun Greenway hafa skoðað það. Hon-
um kom því það snjallræði i hug, að
bezt mundi vera fyrir sig að koma sér i
mjúkinn hjá hinni nýkosnu stjórn og ná
um leið sæti í Ottawaþinginu. En þetta
gat ekki orðið nema með því móti, að
svikja Conservativa-flokkinn, sem svo
lengi hafði trúað honum og reynt að
hefja hann til metorða. Mr. Greenway
fór því til og gerði leynisamning við
hina nýkosnu McKenzie-stjórn, um að
fylgja henni að málum á þingi, ef hún
léti sig ná kosningu gagnsóknarlaust.
En til þess að Conservativa skyldi ekki
gruna neitt um þessi svivirðilegu svik
Greenways, þá skyldi það látið í veðri
vaka, að "Liberalir” mundu setja út
mann á móti honum, og var því fleygt
út við kjósendurna, að stjórnin ætlaði
að setja einn af sinum leiðandi mönnum
út á mótí Greenway. En þegar utnefn-
ingardagurinn kom, (sem jafnan er 7
dögum á undan kosningum), þá út-
nefndu Conservativar Mr. Greenway
sem þingmannsefni sitt, en “Liberalar”
sem þá voru þar á staðnum og létust
fram að síðasta augnabliki vera í undir-
búningi með tilnefningu á sinum manni,
útnefndu engann.og Mr.Greenway náði
þannig kosningu mótmælalaust. Þetta
skeði þann 11. Febrúar 1875. Eftir
kosninguna fór Mr. Greenway þegar til
Ottawa, og tók sæti á þinginu sem
stjórnarsinni, og greiddi jafnan síðan at-
kvæði með McKenzie stjórninni, þar til
hún var rekin frá völdum, 4 árum siðar.
Þetta er saga svikarans i fáum orð-
um sögð. En nú segir Greenway á
Manitobaþinginu 15. þ. m., að hann hafi
yfirgefið Conservativa-flokkinn vegna
tollmáiastefnu hans. En sú tollmála-
stefna var ekki tekin upp af flokknum
fyr en 1878 og ekki sett á stefnuskrá
hans fyr en á fundi 1879, fullum 3 árum
EFTIR að Greenway hafði gerst lið—
hlaupi. Það er því sannað, að svik
Greenways við Conservativa-flokkinn
voru ekki gerð af neinni ótrú á stefnu
hans, á þeim tíma sem hann sveik hann,
heldur voru þau eðlileg afleiðing af hin-
um lægstu og svívii-ðilegustu hvötum
sem eru eiginlegar samvizkulausum
mönnum.” '
Winnipeginour.
Útilegumenn í Utah.
Eitt af því sem mikið er talað um
nú á dögum. og óefað má telja með al
mennum fréttum, þegar menn tala um
viðburði í Utah i heild sinni, eru úti-
legumennirnir, “Outlaws in Zion”, eins
og þeir eru vanalega nefndir. Eg hefi
oft haft í hyggju að minnast lítið eitt á
þetta mál i vorum íslenzku blöðum, en
hlífst við því í lengstu lög, vegna þess
að sagan um þá kastar hálfgerðum
skngga blæ á vora “heilögu Zion”. En
nú er svo komið að blöð og fregnritar
gera þetta mál að aðalumtalsefni. bæði
hér í Zion, og eins í kringumliggjandi
fylkjum. Og '7ona ég því að mér leyf-
ist að “leggja orð i belg” og segja álit
mitt um þetta mál. Ég get samt tæp-
lega byrjað sögu mína fyrir utan for-
mála, það er dálitlar útskýringar, þvi
ég geng út frá því sem vissu, að mörg-
um þyki ólíklegt að annað eins geti átt
sér stað í Zion, þar sem “hinir síðustu
daga heilögu” lifa (ísraelsbörn 19. ald-
arinnar) og alt er vigt og helgað “herr-
anum”, bæði dautt og lifandi; en þrátt
fyrir þetta alt lítur svo út, að Lússifer
sé ekki alveg útilokaður hóðan, og að
hann geti komið við oft og einatt, til að
sá illgresi meðal IiAeitisins og “uppsetja
herrans verk hér”, eins og menn kalla
það; því eftir sögusögn merkra blaða,
og áreiðaulegra manna, eru fleiri morð,
meiri þjófnaður.meira rán og gripdeild-
irog svo til áréttingar hórdómur og als-
konar ósiðferði framið hér í Zion, en i
hinum vestlægu fylkjum öllum til sam-
ans. Það iíður aldrei sú vika af guðs
góðviðri yfir oss, að ekki megi lesa i
blöðum vorum tvær eða þrjár duglegar
morðsögur, að ekki heyrist getið um
sauða og nauta þjófnað, innbrotsþjófn-
að rán og gripdeildir; og einatt eru
menn hneptir í fangelsi.fyrir óleyfilegar
samfarir við Zionsdætur. I Salt Lake
City, Ogden og ýmsum námabæjum ber
auðvitað mest, og aðallega, á þessum ó-
fögnuði, rétt undir handarjaðri hinna
ströngustu lögreglu og hinnar mestu
varúðar, sem höfð er á öllu. En það er
eins og þetta komi fyrir líkt og þrumu-
skúr úr heiðríku lofti. Yindblær yndis
og ánægju getur baðað mönnum á
vöngum í dag, en á morgun eru menn
máské fallnir í vargahendur, komnir ó-
afvitandi út f ógæfu og glötun. Það
hefir oft viljað til að ráðizt hefir ver-
ið á hina allra friðsömustu menn á
strætum úti, eða á förnum vegi og þeir
illa útleiknir, ræntir eða jafnvel drepn-
ir, og komast þeir að jafnaði undan, er
slík ódáðaverk vinna, alveg órefsaðir.
Um orsakirnar til þessa óaldaranda
fer tveimur sögum, Sú fyrri er talin:
afarmikilsala og nautn áfengra drykkja
og hóflausir, og næstum að segja, ótak-
markaðír dansar, bæði í danshúsum,
kyrkjum og familíuhúsum. Zionsbörn
halda mikið af dönsum, og það svo mik-
ið, að varla er gleðisamkoma haldín á
meðal þeirra syo ekki fylgi dans á eftir,
og næst dansinum gengur faðir Bakk-
us, sem ýmist örfar fjörið til vikings-
skapar, ásta, eða annara óleyfilegra at-
hafna. Ekki eru það heldur karlmenn
eingöngu, sem ásaka má fyrir þetta,
því konur taka ósvikin þátt í því líka.
Hið annað sem talin er orsök til þess-
ara vandræða, er takmarkalaus inn-
flytjenda straumur til Utah af alskonar
þorparaiýð, sem auðvitað heldur sig
mest í, og í nánd við náma-“Camps”,
og þeim bæjum, sem flestar járnbrautir
liggja til, Svo þegar öllu þessu slær
saman, hefir það þær afieiðingar, sem
ég hefi talið upp hér að framan, og sem
nú á dögum borfir tilhinna mestu vand
ræða i Zion, þó . onandi sé að mönnum
takizt að ráða bót á þvi áður en langt
líður.
í suðausturhorninu á Utah, nálægt
svonefndum “Castle Valley”, liggur
eyðimörk mikil, og eru þar víða fjöll,
gil og grafningar, eins og reyndar víða
i Utah. En í þessu áður umgetna plássi
hafa þorparar af öllum tegundum tekið
sér bólfestu, og nefnist bæli þeirra þarí
fjöllunum RobbersRoost (ræningjabæli)
og Ir ' þ°- •>ra svo tilhagað, að þess-
ir náuiisa- aia þarna óvinnandi vígi,
og er það talin hin mesta hætta að eiga
nokkuð við þessa vikinga, sem enginn
veit tölu á, þvi þangað strjúka ekki
einungis þjófar og morðingjar úr Utah
heldur einnig úr nærliggjandi héruðum.
svo sem New Mexico, Colorado, Wyo
ming, Idaho og Nevada, og er þetta
samsafn hið mesta af illþýði, sem hvað
eftir annað gerir áhlaup og árásir, og
hið mesta tjón bæði á lífi og eignum
manna, þegar þeír sjá sér gott færi á
því. Þeir ræna menn um hádaga eins
vel sem dökkar nætur, og láta greipar
sópa um fénað og peninga, og líf manna
meta þeir einskis. I fyrravor stálu tveir
af þeim S7—8 þúsund af gjaldnera nám-
afélagsins að Castle Gate, sem kom frá
Salt Lake City til að borga verkamönn-
um kaup sitt. Ránið var framið um há-
dag, kl. 12, á milli járnbrautarstöðvanna
og skrifstofu félagsins, sem að eins voru
fáir faðmar á milli, og.eitthvað á annað
hundrað manns, alt efldir karlmenn
voru viðstaddir, en gátu samt engri vörn
viðkomið, þvi bæði voru útilegumenn
alvopnaðir og ríðandi á hinum bestu
gæðingum. Kom þetta rán flatt upp á
fólk, eins og hvirfilbylur, og var alt um
garð gengið áður en menn vissu gerla
hvað skeð hafði, og ræningjarnir komn-
ir á fleygiferð í burtu. Engann drápu
þeir samt í þessari atrennu, þó þeir hafi
marga drppið, bæði bændur, fjárhirða
og löggæzlumenn, og mörg fleiri rán
framið siðustu 4—5 ár, sem er tímabilið
síðan fyrst fór að brydda á bessum ó-
fögnuði.
Hvað margir þjófar og illvirkjar að
hafa komist undan mannahöndum á
ýmsan hátt og flúið i þetta þjófabæli, er
mér ekki kunnugt, en óhætt mun að
fullyrða að þeir eru margir, og fjölga
einlægt, því sem sagt komast ótrúlega
margir undan af þeim sem illverk fremja
hér í Utah, og veit lögreglan hvar marg
ir af þeim eru niðurkomnir, þó ekki fái
hún að gert.i
I fyrstunni. eða fyrir eitthvað fimm
árum siðan, voru i þessu bæli ekki nema
að eins tveir menn. Þeir voru í fyrst-
unni sauðaþjófar en drápu löggæzlu-
mann (sheriff) þegar átti að handtaka
þá, og flúðu síðan til fjalla og hafa ekki
náðst þann 3ag í dag. Og síðan hefir
þessu illþýði fjölgað drjúgum ár fráári,
þrátt fyrir allar tilraunir með að hand-
sama þá, sem ætíð hafa misfarist,
Nú er á orði að stjórnir þessara
fylkja, Utah, Mexico, Colorado, o. s.frv.
taki sig saman og dubbi upp herlið til
þess að hreinsa út “Robbers Roost,”
og er vonandi að eitthvað verði af fram-
kvæmdum, vonandi að þeim takist að
hreinsa þetta illþýði burt úr Zions
hveiti.
Sem sagt væri þetta hið mesta nauð-
synjaverk, og það er stór furða hve lengi
þetta hefir verið látið dragast. Lögregl-
an hefir haft hinn mesta beig af þessum
óaldarflokki, og þorir ekki að voga lífi
sínu undir vopn þeirra, en að sama
skapi hefir þetta aukið og eflt siðaspill-
ingn og margt ilt hér i Utah. Margir
sem skammastryk hafa gert, hafa fyrir-
fram verið búnir að ráðstafa framtíð
sinni, og átt vist hæli í þessum útilegu-
mannaflokki, og hafa síðan framiðþessi
ódáðaverk og morð, sem nú á síðustu
árum hafa keyrt fram úr öllu hófi hér í
Utah.
E. II. J.
3000 pftr
DANSKRA ULLARKAMBA
[Merktir J. L]
Við ábyrgjumst þá. Sendir til ykkar
fyrir $1.00. Skrifið til
Alfred Amlreweu fík Co.
Western Importers, 1802 Wash Ave. So.
Minneapolis, Minn.
eða til Ci. SwausoB,
131 Higgin St., Winnipeg, Man
Góðir landar!
Komið á hornið á King & James
St. Þar er margt sem ykkur girnir að
sjá. Þar fáið þið alt sem litur að hús-
búnaði, svo sem RÚMSTÆÐI með öllu
tilheyrandi, HLIÐARBORÐ, ný og
og :ömul, STOLA, forkunnar fagra,
MATBEIÐSLUSTÓR af öllum mögu-
legum stærðum, OFNAR og OFNPÍP-
UR, ljómandi LEIRTAU. og margt
fleira sem hér yrði of langt upp að telja.
Alt þetta er selt við lægsta verði.
Við vonum að þið gerið okkur þá
ánægju að koma inn og líta á samsafnið
áður en þið kaupið annarstaðar, og þá
sjálfsagt að kaupa ef ykkur vanhagar
um eitthvað.
Gætið þess að kaupa ekki köttinn i
sekknum.
Yðar þénustu reiðubúnir
Pálson & Bárdal.
F R E T TIR.
Canada.
Nokkrir Bandaríkjamenn frá Buffa-
lo, N. Y. ríki, sem fengnir voru til að
leggja tígulsteinsgólf í stórhýsi eitti
Toronto, varð það á að ganga að vinnu
sinni á sunnudaginn var, eins og hvern
annan dag. Afleiðíngin varð sú. að
þeir voru allir teknir fastir og klagaðir
um helgidagsbrot.
Nýlega hefir verið tekið manntal af
öllum Indíánum, sem eru í Canada. Á-
því sést að Indiánar fækka mikið hrað-
ara þar sem þeir hafa lítil mök við
hvíta menn, heldur en þar sem þeir eru
nærri þeim og umnangast þá daglega.
Þannig sýnir manntalsskýrslan. að þeir
fjölga töluvert í Ontario, en fækka aft-
ur í Manitoba og Norðvesturhéruðun-
um.
Eftirfarandi skýrsla sýuir mismun-
inn á tveimur síðustu árum :
1897 1896
Ontario 20,208 47,663
Quebec 10,622 10.626
Nova Scotia 1890 2,108
New Buunswick 1658 1590
Prince Edward Island 303 308
British Columbia 24,946 25,068
Manitoba 6,541 9,444
North West Territory -14655 14679
Svo eru Indíánar dreifðir hingað og
þangað um ríkin, sem eigi eru hér tald-
ir. Telst svo til að fjöldi þeirra sé ná
lægt því sem eftirfarandi tölur sýna :
Með fram MacKenzie-ánni um 2458,
í austur-Athabasca 881, hjáGreat Slave
Lake 1915, Riviere aux Liards 378, hjá
Riviere Athabasca 1331, hjá Peace Ri-
ver 893, hjá Lesser Slave Lake 1218, í
Yukon héraðinu ,2600, í Nelson og
Churchhill héruðunum 852, í Austur-
Ruperts Land 4016 og á Labrador 1000.
Bamlarikin.
Ekkert áreiðanlegt skeyti kemur
enn frá nefnd þeirri, sem skipuð var af
Bandaríkjunum til þess að ranasaka af
hvaða orsökum herskipið Maine sprakk.
Nefndin heldur ýmist til í Havana eða
íKeyWest. Nú sem stendur heldur
hún til á herskipinu Iowa.
Ef nokkuð má fara eftir þvi sem
fregnritar hinna ýmsu Bandaríkja
blaða þar suður frá skrifa, þáer enginn
efi á þvi, að Maine hefir verið sprengt
upp af Spánverjum. Spánverjar sjálfir
hafa einnig aðra nefnd í Havana. æm
hefir sama starfa og Bandaríkjanefndin.
Öll SpáDar blöðin telja víst, að sú nefnd
álíti að skipið hafi sprungið að innan-
verðu írá. Það er eftir að vita hvað
Bandaríkjastjórnin gerir. Hvort hún
þiggur blóðpeninga frá Spáni fyrir her-
menn sina, eða hvort hún lætur að vilja
almennings og sýnir alheiminum, að þó
hún vílji fríð um fram alt, þá sé friður
inn því að eins æskilegur, að heiðui
þjóðarinnar sé hvergi skertur.
Frost gerði ákafann skaða í Cali-
fornia í vikunni sem leið. Skaðinn á
alskonar ávöxtum i Buissondalnum er
metinn á $150,000 og i Vacadalnum á
$250,000.
Nú eru Bandaríkin búin að kaupa
työ berskip, sem voru i smíðum á Eng-
landi fyrir Brasilíu. Þau kostuðu nokk-
uð yfir 2 milj. dollars hvort. Skipin
eru álitin sérstaklega vönduð. Svo
hafa nú Bandaríkin augastað á þremur
öðrum ágætis herskipum, sem tilheyra
smá lýðveldum í Suður-Ameríku
Kona Senator Thurston frá Ne
braska dó um borð á skipinu Auita á
liöfninni Sagua i Cuba 14. þ. m. Eins-
konar heilaveiki varð henni að bana.
Hún lagði af stað með manni sínum,
fleiri þingmönnum og konum þeirra.
frá Washiugton, áleiðis til Cuba. Vin-
konu sinni einni lxafðí hún sagt á leið
inni, að nún byggist ekki við að koma
lifandi til baka aftur. Mrs. Thurston
var mjög vel þekt um öll Bandarikin.
ekki einungis sem kona einhvers mesta
ræðuskörungs þeirra, heldur sem si-
starfandi og óþreytandi eljukona við
alt það sem að framförum leit.
Gestgjafahús í Butte Mont brann
til kaldra kola á mánudagsmorguninn;
um 300 manns, mest námumenn, voru í
húsinu þegar kviknaði í þvi. Það er
ómögulegt að segja enn þá hvað margir
hafa farizt; gizkað á 25. Eignatjón um
$30,000.
Eldur eyðilagði Wellington Hotelið
í Chicago 16. þ. m. Fjöldi manns beið
bana, og margir meiddust á því að
stökkva úr gluggum á byggingunni of-
an á strætin, Skaðinn um $350,009,
Annar voðaeldur á mánudaginn i
Chicago eyðilagði Schoeneman bygging-
una miklu. Búist er við að eitthvað af
fólki hafi brunnið í byggingunni. —
Eignatjón um $225000.
Samþykt af neðrideild þingsins i
Washington á mánudaginn, að borga
öllum sem eftir lifa, af þeim sem voru á
herskipinu Ma-ne, og einnig erfingjum
þeirra sem dóu vissa upphæð í skaða-
bætur; sú upphæð skal nema þvi sem
næst árskaupi hvers manns.
Frétt hefir verið send til Washing-
ton frá Alaska, að óaldarflokkur einn
sé búinn að taka undir sitt vald Ben-
nettsbrautina svo kölluðu, sem liggur
upp að White Pass. Hermálastjórnin
í Washington sendi undireins skeyti til
General Merriam um að senda setuliðið,
sem situr i Skagway, svo fljótt sem
auðið er á þær stöðvar, sem óaldarsegg-
irnir halda til á, og sjá um að eignum
manna og lífi verði borg ð.
(Jtloml.
Síðustu fréttir frá Englandi færa
þá hrygðarsögu, að mannvinurinn og
snillingurinn Wm. E. Gladstone sé í
dauðans greipum. Það er sagt að hann
sé algerlegatiættur að festa huga sinn
við nokkurt málefni, sem nú er á dag-
skránni, og vita þó allír hversu ant
honum hefir verið að hafa fulla vitn-
eskju xxm alt fram að þessum tima.
Það er álitin órækur vottur þess, að
lífskraftur hans sé þegar þrotin. Eitt
af þvi síðasta sem hann Jhefir talað um,
er Cubamálið. Lét hann í ljósi ánægju
sína yfir núverandi stefnu Bandarikj-
anna i því máli.
I
Salisbury lávarður er einnig mjög
hættulega veikur, þó vonast sé eftir að
sjúkdómur hans sé ekki ólæknandi. —
Það væri átakanlegt fyrir Bretaveldi,
ef það skyldi missa í einu tvo sína
merkustu menn.
Á Englandi er látið mjög vel yfir
þeirri hugmynd, að Bandarikin og
England gangi i samband til sóknar og
varnar. Öll helztu blöðin þar eru sam-
mála um að slíkt samband yrði það
sterkasta afl, til þess að viðhalda friði í
heiminum. Og á hina hliðina yrði ekki
árennilegt fyrir hin stórveldin að leita
á tvímenningana með ófriði- Þar sem
hægt væri að koma með 50,000,000 her-
manna fram á vígvöllinn, og þar sem
um helmingur af öllum auðæfum
heimsins stæðu á bak við.
Rússar hafa að sögn slakað til við
Tyrki, með borgun á stórkostlegri fjár-
upphæð, sem þeir eiga hjá þeim, og
sem Rússar höfðu heimtað aðyrði borg-
uð með skaðabótapeningum þeim, sem
Grikkir verða að greiöa Tyrkjum. Or-
sökin er sögð að vera sú, að Tyikir sam
þykkja Georg prinz af Grikklaudi sem
yfirmann á Krítey. Það þýðir úm leið
að Rússar hafa í framtíðinni meira að
se^ja í stjórn Kríteyjar, heldur en
nokkurt hinna stórveldanna.
Frakkar biðu nýlega ósigur fyrir
uppreistarmönnum á Madagascareynni.
Sex yfirmenn og 100 hermenn féllu.
Uppreistarmenn náðu mörgum riflum
og töluverðu af skotfærum.