Heimskringla - 21.03.1901, Qupperneq 4

HEIMSKRINGLA 21. MAKZ 1901.
Wini^ipe^.
Þessir Ný-íslendingar yorn á ferð
hér í bænum um belgina: Yigfús B.
Arason, Husavík, kapt. Kr. Paulson,
Oddur Auderso: , Jóh. Kristmundsson,
Sigurður Hannesson og Magnús Hólm.
Sagt er að Strathcona lávarður ætli
að láta byggja marghýsi f sumar í horn
inu á Main St. og Broadway, sunnan
við Hudson Bay byggingarnar hér i
beenum.
Séra Bjarni Þórarensson messar í
Selkirk ásunnudaginn keraur.
Það er yerið að rífa niður búðirnar
sem brunnu í yetur á milli Bannatyne
og McDermot Ave. og ætlar eigandinn
Mr. Baker, að láta byggja þar stóra og
yandaðri byggingu en þer var áður.
Það lítur nú út fyrir að byggingar-
yinna verði með langmesta móti i
þessum bæ í sumar.
Geo. F. Arthur sem hefir læknað
fjölda fólks sem haft hefir ýmsa kvilla
og sjúkdóma, síðasta ár hvevetna í
Manitobafylki, ætlar verða í Glenboro
þriðjudaginn........... 26. Marz
í Cypress River Miðvikud. 27. —
Halland Fimtudaginn 28. —
í Trehrene föstudaginn 29. —
Þeir sem hafa slæma sjón eða eru
augnveikir, munu þyka vænt um að
frétta, að Mr. W. R. Inman augnalækn-
ir í Winnipeg, verðu staddur í Glenbero
26. Marz í Cypress 27. i Halland 28. í
Treherne 29.
Eimreióin er nýkomin hingað vest-
ur. Hennar verður getið nánar í
næsta blaði.
Nú eru nægar birgðir af rafmags
beltunum góðu, á skrifstofu H.kringlu.
Á laugardaginn var bauð Hon.
Roblin Isaak Cumpbell lögmanni að
mæta sér hvar sem hann kysi i fylkinu
og skyldu þeir ræða um járnbrautar
málið frá báðum hliðum, með jöfnum
tíma. Mr. Campbell hefir nú sam-
þykt þetta, og ákveður að mótið verði í
Winnipeg.'Þykir honum að Hon. Roblin
hafi sýnt sér heiður með þessu tilboði.
Mun fjöiment verðaáþingstefnu þeirri.
Leiðrétting í Búa rímu, í 19. erindi
hefir fallið partur úr línu. Linan hljóð
ar svo: Einn mót tiu stáls h styr
(standa að vigi hugaðir).
Þeir Tryggvi Ingjaldsson og Jón
J. Samson, frá Hallson, N. Dak., komu
inn á skrifstofu Hkr. á mánudaginn
var. Þeir voru á ferð ofan til Nýja Is-
lands ásamt fleirum að sunnan að
saoða lönd.
Mrs Oddbjörg Erlindson, 681 Elgin
Ave., sem búið hefir hér í bæ um 14 ár,
lagði á stað vestur að Kyrrahafi síðastl.
föstudag og býzt við ad dvelja þar i 3
mánuði, að minsta kosti. Hún hefir
yerið mjög heilsulasin í allan vetur og
tekur hún sér þessa ferð á hendur i
þeirri von að bæta heilsuna, jafnframt
þvf að ^ynnast löndum sínum þar
vestra og skoða sig þar um. Hún fór
með bæði börn sín með sér.
Éitt járnbrautarvagnhlass af bezta
hveiti er ný komið til verzlunar Jóns
kafteins að Gimli. Segist hann muni
selja það, ásamt öllum öðrum vörum
er hann hefir í verzlaninni, með þeim
beztu kjörum sem hægt séað fá í Ný-ísl,
í siðasta blaði Hkr. birtist sá hluti
af Aldamótaljóðum Einars Benedikts
sonar, sem lesinn var upp. En nú birt-
ast þeir hlutar kvæðisins í blaðinu, sem
sungnir voru. Enn fremur leyfum vér
vér oss að birta í þessu blaði Aldamóta"
kvæði eftir Hannes Havstein, ágætt
kvæði. Samtekki ort til verðlauna. Vér
höfum séð þau kvæði sem Jón Ólafs-
son, Bjarni Jónsson (frá Vogi) og Guð-
mundur Magnússon ortu, og sendu
verðlaunanefndinni. Látum vér þau
ef til vill, birtast í blaðinu síðar.
Taki allur lýður eftir þvi, að á mið-
vikudagskveldiðj|kemur, 27. þ. m. ætlar
kvenfélagið “Gleym mér ei" að halda
Bazaar cg dans ’samkomu á Canadian
Forester Hall, Cor. Main & Aiexander.
Allir drættirnir eru góðir og nýir og
nokkurs virði og sumir dýrir munir,
400 að tölu. Kvenfélagið heldHr sam-
komu þessa til bjálpar fátæku fólki, og
er ekki minsti vafi, aðhún verður afar-
fjölmenn, sem allar samkomur, sem
það félag heldur. Hkr, mælir með því
að fólk muni eftir tilgangi og staafi
kvenfélagsins “Gleym mér ei“ á mið-
vikudagskveidið kemur.
Aðgangur 25c. Samkoman byrjar
kl. 8. e. h.
Kaffi með fleira til sölu á staðnum.
Ieiðrétting, í síðasta blaði
hefir misprentast í fyrstu braglínu í
þriðju vísu þetta orð: Orga ,les: Orka
með dygð reisi bæi og bygð,o.s.fr.v,.
Þau hjónin Mr. og Mrs. Long eru
nýkomin heim neðan úr Ný-Islandi.
Mr.Long fór ofan eftir i erindum fyrir
bindindis málefnið og varð nokkuð
agengt.
Jón Magnússon póstur.
Fimtudaginn þann 7. Febrúar síð-
astl. varð bráðkvaddur að heimili sínu
við Mouse River, N, Dak., bændaöld-
unguriun Jón Magnússon póstur. Hann
var fæddur í Snartatungu í Bitruhrepp
innan Strandasýslu (eftir sjálfs hans
sögusögn) 18J0. Jón sál. var alinn upp
hjá afa sínum og ömmu. Jóni og Sig-
ríði, sem bjuggu þar í sveif, og náði
hann snemma andlegum og líkamlegum
þroska, enda var hann með hrai.stustu
mönnum sinnar tíðar, og var því sam-
fara óbilandi kjarkur og hugrekki til
allra stórra framkvæmda; en hann var
ekki maður sem trúði á mátt sinn og
megin, hann vandi sálarsjón sína á að
stefna til hins háa og bjarta og játaði
með barnslegri auðmýkt, að öll hans
störf ynnist fyrir tilstyrk hins alvalda.
— Jóu sál. giftist árið 1854 ungfrú Þór-
unni Þórðardóttir og eignaðist með
henni 14 börn; af þeim lifa nú að eins 5
og eru 2 af þeim heima á Islandi, en 3
hér við Mouse River; öll gift. Alla tíð
var hann fátækur heima, en lifði samt
eftir því sem séð varð í góðri sambúð
við konu sína, og braut jafnan ísinn
með sínu gefna hugrekki og mikll-
mensku, svo einlægt var eitthvað með
drottins hjálp fyrirhendi.
Hann var vestanlands póstur í 13 ár
og mætti oft á þei jc lífsháska bæði á sjó
og landi, eins og allir geta nærri sem
þekkja vegi íslands og feróalög þar ura
hávetur; en alt þetta yfirvann hann
með sínu mikla þreki og jafnvel bar
hálfdauðan mann af öræfum ofan til
bygða í ófæru veðri, og bjargaði þann
ig lífi þeirra beggja, en gleymdi þó ekki
sinni annari skyldn, að láta pósttösk-
una verða samferða.
Árið 1887 flutti Jón sál. til Ameríku
án þessað hafakonu sína m?ð sér, þvi
hún hafði ekki geðþekni á þeirri vest-
rænu heimsálfu, Hann tók sér bólfestu
í Pembina County, N. Dak , oa: dvaldi
þar 3 ár. Svo fiutti hann árið 1890 vest-
ur til Mouse River, og bjó þar til dauða
dags. Drottinn bles-aði þar efnahag
hans vel, sem einatt var mjög þröngur
áður. Hann náði þar góðu landi og
var búinn að koma sér upp góðu timb-
urhúsi, og lýsir það eitt með öðru hans
stóru starfsnáUúru. að hann vann mest
alt sjálfur að byggingu hússins, og
hafði þó enga æfingu, og fá áhöld sem-
til þess þéna. I sambandi við aukning
efna Jónssál. ií Mouse River má geta
þess, aö hin fyrirhyggjusamaog sistarf
andi kona, Rósa Sivertsen, sem hann
bjó með þar vestra, átti stóran þátt í
öllum efnalegum framförum, og var
sem þau væru samtaka í allri búskap-
arlegri stórvirkni; enda vann bann ó-
trauður til hinnar síðustu stundar.
Jón sál. vttr í anda og sannleika
kristinn maður; hann fann upp á síð-
kastið að líkamsöflin voru að þverra.
Brjóstið var orðið bilað og andvörp
bjartans fóru dagvaxandi. Sonur hans
Guðbjartur var hjá houum, sem hann
hjálpaði til að komast frá íslandi á
næstl. sum ri, og það virtist vera orðið
Jóns mesta yndi að tala við son sinn og
aðra vini sína um dauða sinn og burt-
för sína frá þessum heimi til þess húss-
ins, sem ekki er með höndum gert, svo
að siðustu þegar stundin var komin,
hneigði hann höfuð sitt meðguðsnafná
vörunum.
Jarðarförin fór fram þann 11. Febr
og jafnvel þú að mjög kalt veður væri
þann dag og enginn prestur viðstaddur,
þá sýndi bygðarfólkið, að því var bæði
Ijúft og skylt að fylgja hinum látna til
hans síðustu hvílu og gera þá athöfn við
eigandi eftir föngum, enda var ekkert
tilsparað af hendi Mrg Rósu Sivertsen.
er sá um útförina, að alt væri sómasam
legt. Kistan var vönduð og skreytt
og töluð nokkur orð í sorgarhúsinu áð-
ur en líkið var flutt til grafarinnar. —
Einn af þeim viðstöddu sendi hinum
framliðna sina síðustu kveðju, með fá-
einum stefum sem hér fylgja.
Vinir hins látna.
Hér er fallinn múttar meiður
á mar og storðu lengi hraustur
þar er sannur svarinn eiður
í svaðil-förum var hann traustur.
Braust á móti bilja köstum
brynjaður með þreki og vilja
aldrei hræddist rok af röstum
ráðsnillingur háska að skilja.
Þótt háar byigur hryndu að stafni
og hótuðu lífsins fleygi voða
hann sigldi í drottins náða.r nafni
í nauð beit, gegnum hulda boða.
sögninni: “Kristján Geiteyingnr og
málvélin”.
Enn fremur lýsi ég yfir því, að téð-
ar stökur eru ekki eftír herra Sigurð
Júlíus Jóhannesson, heldur eftir sjálf-
an mig, sem réttu nafniheiti
Sigurður Jón Jóhannesson.
Winnipeg, 18. Marz 1901.
ATHUGrlÐ ÞETTA!
Sökum þess að ég hefi orðið anjög
víða var við að fólk, sem hefir keypt
hljóðfæri (orgel o. s. frv.) hefir borgað
eins hátt verð fyrir þau, sem brúkuð
hafa verið (Second hand) og líttnotand
eins og hægt hefði verið að fá ný og
góð hljóðfæri fyrir, leyfi ég mér að
bjóða hverjum þeim sem hefir í hyggju
að kaupa .hljóðfæri, að koma til min,
hvort sem hann er héðan úr bænum eðv
okki, ég er reiðubúinn að hjálpa hverj-
um í þessu efni eins mikið og ég get án
nokkurs endurgjalds.
Vinsaml.
661 Pacific Ave.
Jónas Pálsson.
Fundur íslenska stútenta félagsins
verður haldin á North West Hall næsta
laugardagskvöld kl. 8 Áríðandi mál
liggja fyrir fundinum og er því mælt til
að allir félags menn verði yið staddir.
A. Andbrson.
Skrifari.
Liðlegur vinnumaður, einhleypur,
getur Jfengið vist úti í Grunnavatns-
nýlendu. Viðurgerningur og kaup á
reiðanlegt. Sá sem vill sinna þessu,
snúi [ser til Árna Jónssonar,
735 Elgin Ave. Wim
D. A. ROSS.
H. H. LINDAL
D- A. ROSS & CO-
Fasteignasalar,
UldaabjTgdiir nmbodsmenn,
og Peningabraknnar.
Óskað eftir viðskiftum
landa-
449 Main St. Winnipeg.
Bonner & Hartley,
Lögfræðingar og landskjalasemjarar.
Háska ef bar að hördum stranga
hans var betra fylgi en tveggja
þurfti á ferli lifsins langa
litt til stórra verka að ejgga.
Fyrir engu afli hné hann
uns hið síðsta mátti betur,
þetta sporið stiltur sté hann,
stöðvaó alt sá máttur getur.
Með sóiar konungs sælu nafnið
á sínum vörum höfuð hneygði,
það lagði græðslu á sorgar sárin
sem hann loks til jarðar beygði.
Th. Jóhannesson.
Yfirlýsing.
Til að fyrirbyggja misskilning á
því framvegis, viðhvern átt hafi verið
með vísum þeim, er birtust í 23. tölu-
blaði Heimskringlu þ. á., með fyrir-
sögninni: “3kuggavaldi Lögbergs”,
tilkynni ég hér með, að þær eru ein-
vörðungu meintar til hins nafnlausa
höfundar greinar þeirrar, er út kom i
9. tölublaði Lögbergs þ. á. með fyrir-
494 nain St, - - - Winnipeg.
R. A. BONNER. T. L. HARTLEY.
Macdonalfl, Hanarfl & ffiitla.
Lögfræðingar og fleira.
Skrifstofur i Canada Permanent Block.
HUGH J. MACDONALD K.C.
ALEX. HAGGARD K.C.
H. W. WHITLA.
Það er engin góð mat-
vara eins ódýr og eng-
in ódýr vara eins óð
sem sú, er vér bjóðcm yður í búð vorri
daglega og víku eftir viku, það er i
kostaboð á öllum brauðtegundum I
samanburði við það sem öunur bakan
bjóða, þvf varan er g ó ð .
.hV J. Boyd,
370 og 579 Main Str.
•••«••*•**«*•••»*«•««*«**f
w
*
Jm.
*
#
e
e
DREWRY’S
nafnfræga hreinsaða öl
e
e
e
*
e
e
#
“Ifl'reyðir eins og kampavín.”
Þett er óáfengur og svalandi sælgætis-
drykkur og einnig hið velþekta
Canadiska Pilsener Lager-öi.
Ágætlega smekkgott og sáínandi í bikarnum
xíáClr þ“°«ir drykkir er seldir í pelaflöskum og sérstaklega ætl-
aðir til neyzlu í hrimahúsum. — 3 dúsin flöskur fyrir $2.00. Fæst
hjá öllum vin eða ölsölum eða með þvi að panta það beint frá
REDWOOD BREWERY.
EDWARD L- DREWRY-
nannfactnrer & Importer, WIASIPEG.
£#########################
#
s
#
#
#
S
#####*############### mmn
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
5
# _
# %
#################### mmmmm
Areiðanlega það bezta er
Ogilvie’s Mjel.
Sjáið tn þess að þér fáið OGILVIE’S.
#
#
#
#
#
#
#
#
#
#
*

| Kjorkaup a skofatnadi.
Kvenfólks “Rubbeis fyrir - - 15c.
| Karlmanna “ “ - - 25c.
Karlmanna vetlingar “ - - 25c.
Karlm. Gum Rubbers “ - - 85c.
Z “ “ “ með spenum $1.25
6 Mikil kjörkaup á kvenfólks og karlmanna skóm og stígvólum.
Komið og reynið.
I E- KKTIGHT <&; CO
i Gegnt Portage Ave. 351 main Street.
OM IIWITIIIE
Selja nú eldivið jafn ódýrt
og nokkrir aðrir í bænum, t.
d. selja þeir bezta “Pine” fyr
ir $4.25 og niður í $3.75 eftir
gæðum, fyrir borgun út í
hönd.
OLSON BRO’S. - 612 ELCIN AVE.
Army and Aavy
Heildsala og smásala á
tóbaki og vindlum.
Vér höfum þær beztu tóbaks og vindla-
byrgðir sem til eru i þessum bæ, og selj-
um þær ódýrara en aðrir. Enda gerum
vér meiri verzlun en nokkur annar.
Vér óskum eftii viðskiftum yðar.
w. Brown & Co.
541 Main Str.
106 Lögregluspæjarinn.
gagntekinn af fegurð hennar. Föli blærinn er
horfinn af andliti hennar; roði hefir færst í kinn-
arnar; augun eru eins og skærustu stjörnur;
sem eru svo hvöss að Microbe finst sem hún
xnuni reka sig í gegn með þeim, en samt eru þau
svo fögur og töfrandi að hann getur ekki aunað
enhorftíþau. “Ég veit eftir hverju þér eruð
að bíða !” segir Microbe, þrífur í hana og heldur
henni í faðmi sér. Hún rekur upp hátt og
hvelt hljóð, þagnar svo og brýst um af alefli.
Hann kyssir hana tvo kossa sinn á hvora kinn.
De Verney horfir á leikinn. Hann flýtir nú
ferðum sínum sem mest hann má til þess að
hjálpa Louisu. Þegar hann er rétt kominn til
þeirra, sér hann hvar kemur rísavaxinu, herða-
breiður maður eftir þvergö tu til hægri handar;
hann er í verkamannaúlpu, mórauður af sól-
bruna; hlevpur eins og fætur toga og þrífur i
Microbe með heljartökum, heldur honum á mílli
handa sér, horfir framan i hann ógnaraugum og
hristir hann eins og tusku. Microbe stynur
þungt ’einu sinni, stympast svo við eftir mætti.
Þaðhefirenga þýðingu,hann getur ekkert; hann
er hristur þangað til honum finsthann vera allur
kraminn í sundur. Það [er eins og hann ætli að
spúa öllum innýflum af kvölum og hristingi;
hjartað ætlar að springa, tungan verður á milli
tannanna og hann bítur hana nærri því í sund-
ur. Loksins fleygir heljarmennið honum af
hendi sér eins og torfusnepli inn fyrir girðing-
una og iun á akur. Því næst snýr hann sér að
Louisu og segir: “Hvað gerði hann !” Louisa
stendur, i sömu sporum og strýkur kinnar sinar
Lögregluspæjarinn 111
“Ég hefi líka heyrt talað um yður”, sagði
hún. ‘ Þér eruð talinn mjög gáfaður maður og
keisarinn leiti stundum ráða til yðar; en ef þér
viljið ekki lenda i neinni hættu áður en við kom-
um heim, þá fylgið mér. Ég sé að Gréta móðlr
mín og Laula bíða eftir mér við hliðið”. Hún
gengur hratt heimleiðis. De Varney er órór í
skapi.
Þegar gamla konan sér til þeirra, snýr hún
heim og gengur hægt; kisa fylgir henni.
De Verney horfir spyrjandi framan i Louisu,
“Gréta er móðir Ágústs”, segir hún. “Hún
gætir hússins fyrir son sinn og lítur eftir rósun-
um hans. Við erum öll þýzk og þykir engin
vanvirða að því að vinna”.
“Já”; svarar de Verney. “Það er auðséð á
höndunum á yður, að þér eruð vanar að vinna!”
hann lítur á litlu, fallegu, hvítu hendurnar henn
ar. Hann heldur á körfunum hecnar, en hún
er að rjála við eina rós, er hún átti eftir, með
hægri hendinni.
“Og hver er Laula ?” spyr de Verney eftir
stundar þögn.
"Ó, hún Laula! Það er kötturinn”.
Hún lítur framan i hann hlæjandi. Hann
er alvarlegur og ábrýði (Jealousy) lýsir sér á
svip hans.
“Verið þér ekki reiður !” segir hún. “Mér
þykir ekkert vænt um ketti !”
De Verney er að velta því fyrir sér í hugan-
um, hvað Louisa muui nú gera þegar heim kem-
ur, hvort hún muni kveðja sig við hliðið eða
bjóða sér inn í húsið. Þegar þau koma að hlið-
110 Lögregluspæjarinn.
honum skyldi detta íhug að fara heim og hafa
fataskifti, þótt hann yrði að fara milu til þess.
“Ef þér haldið að ég sé ærlegur maður. Ef
þér hafið svona gott áiit á mér, þá leyfið mér að
fylgja yður; ég get ekki fengið það af mér að
yfirgefayður eina eftir að þessi hryðja er ný af-
staðna.
Louísa hlær hæðnislega. lítur á hann og
segir; “Jæja, ef þér eruð ekki hræddur við
gæzlumanninn minn. Ég vona að þér verðið
ekki þreyttur af því að fylgjamór, því það eru
að eins 50 skref heim til mín, herra de Verney”.
Hún benti á dálítið tvilyft húsupp með götunni,
þar sem Ágúst kom, Húsið er hér um bil 50
skref frá götunni; umhverfis það er trjávarinn
garður, og sér de Verney brátt að þar munu
vera ræktuð blómin, sem hún selur. Við hliðið
á garðinum er gömul kona. Hún styðst upp
við girðinguia og gerir gælur við kött, sem
siturá garðsdyrastafnum; það er grár köttur,
stór og letilegur.
“Þér vitið hvað ég heiti ?” segir de Verney
undrandi.
"Já”, svarar Louisa. * Ég hefi oft séð vagn
inn yðar og hestana og------”.
“Þaðer heiður fyrir hestana mína, að þér
hafið veitt þeim eftirtekt”, segir de Verney hálf-
órólegur. “Ég hélt reyndar þegar þór nefnduð
nafn mitt, að það hefði orðið yður kunnugt á
viðhafnar moiri hátt en þetta”. Hann segir
þetta með raunasvip og sorgarröddu og það er
eins og Louisa haldi að hún hafi móðgað hann
og sjái eftir að hafa gert það.
Lögregluspæjarinn 107
1 ákafa, eins og hún hefði verið bitin af högg-
ormi, eða einhver ólyfjan hefði snortið hana.
“Hann kysti mig !” svar hún; “hann kystí mig
þorparinn, níðingurinn ! mannhundurinn ! hann
kysti mig! Dreptu hann ! dreptu hann ! dreptu
hann !”
Það var ekki annað Jað sjá en að maðurinn
ætlaði að hlýða skipun hennar. Hann hleypur
inn fyrir girðinguna, en Microbe hefir raknað
úr rotinu og rankar við sér. Þegar beljarmenn-
ið kemur inn á akurinn, hleypur Microbe út af
honum. Hann stekkur eins og fætur toga nið-
ur eftir götunni og hinn á eftir. Báðir herða
sig eftir mætti. Þeir hverfa. De Verney hefir
horft á þessi ósköp álengdar alveg hissa og stein
þegjandi. Hann segir pú við sjálfan sig: “Ég
veit ekki hver fjandinn ætlar að hljótast af
þessu !” Hann brýtur heilann yfir því hvernig
hann gerti snúið þessu sér til hags og komist
í nokkur kynni við blómsölumeyna. Hann hef-
ir samt um það leyti hætt að hugsa um það;
hann veit að það er tilkomulítið að koma fram á
vígvöllinn. Þegar stríðið er úti, koma fram á
leikpallinn þegar tjaldið hefir verið dregið niður.
Iiouisa hefir gengið á eftir þeim Microbe og
verndarmanni sínum. Alt í einu sér de Verney
að hún staðnæmist. Hún hljóðar upp yfir sig
og fer að leita nákvæmlega að einhverju á göt-
unni.
De Verney sér það, sem hún hefir týnt; hann
keyrir þangað með hraða, fer út úr Tagninum og
tekur upp bréf. Hann tekur ofan fyrir henni
kurteislega, veifar bréfinog segir: "Er þetta