Heimskringla - 12.12.1901, Síða 4
HEIMSKRINGLA 12. DESEMBER 1901.
Winnipeg.
Húslódimar, sem K, Á. Benedikts-
son auglýsti nýlega á Toronto St, fyrir
tiödollara í peningum, eru aðfljúga út.
Fáar eftir. en verða settar upp í 85 doll-
ara til $100 1. Janúar 1902, Notið tseki-
færið, Lóðir s.íga dagsdaglega í verði í
bænum.
Jón Ólafsson fráGrund, Man.. kom
til bæjarins siðastl. laugardag. Hann
vinnur hér við smíðar fram eftir vetr-
inum. ___________________
Kastið þeim ekki burt — það er eins
og að henda frá sér peningum þegar þér
kastið burt Snoe Shoe Tags þeim sem
eru á hverri plötu af PAY ROLE
CHEWING TOBACCO.-----------------
Haldíð þeim þess vegna saman, Það
veitir yður kost á 150 ágætum gjafa-
muuum,—“Tags' gílda tíl 1. Janúar
1903. Biðjið kaupmenn yðar um mynda
lísta vorn yflr þessa gjafahluti,
Eg sel giftingaleyfisbréf á öllum
tímum dagsins.
Kk. Áso. Benbdtktssonar.
350 Toronto Street,
félagið hefir tilkostað til að gera ‘ allan
frágang sem fullkomnastan. er aðgang-
ur að leiknum mjög ódýr. Félagið hef
ir með miklum kostnaði og fyrirhöfn
tekist að ná í ðinkennisbúninga þá er
tíðkuðust snemmaá 19. öld þegarleikrit
þetta gerðist, Helstu persónurnar eru
af aðalsstéttinni og er því búningur
þeirra eins og skrautklæði þau, er tíðk
uðust við hirðir konungaá þeim dögum
Leikurinn er “Cotredia“ og mun
reynast sérlega skemtilegur, Mörg
skáldverk höfun darins eru heimsfræg
og hafa ritdómarar skipaðþessu leikrití
í fremstu röð þeirra. er samin voru á
19. öld.
Hvað leikendurna sjálfa snertir, þá
er það ekki 1 fyrsta sinni sem flestir
þeirra koma fram á leiksviðið og leikur
enginn vafi á að þeir leika rullur sinar
vel Þeir sem hafa verið við æfingar
hjá leikflokknum gefa honum mjög lofs
verðan vitnisburð.
Progröm |hafa verið prentuð og
verður þeim útbýtt við dyrnar. Á þeim
geta menn séð nöfn persónanna og leik-
enda og útdrátt úr hverium þætti.
Notið tækifærið. Komið í tima,
Kaupið aðgöngumiða snemma. Þeir
kosta 35c. hver.
Eftir nokkra mánaða dvöl hér í
bænum lagði Mr. Jón Kernested af
stað norður að Winnipeg Beach. þar
sem bann nú hefir heimili. Það lá vel
á skáldinu þegar það var að kveðja
kunningjana héríbænum.
Herra Árni Sveinsson frá Argyle-
flylendp kom hingað til bæjarins á
fimtudagÍDn var, og fór heimleiðis aft-
ur ámánudagjnn. Uppskera segir hann
hafi oj ðið igóðu meðallagi þar vestra—
um 20 bush. af ekrunnj að jafnaði; verð
ið segir hann hafi verið um 50c. fyrir
megnið af hveitinu, sem fyrir haust-
rigningar skepidist svo aö það náði
fi.kki haestu gæðum.
Loyaí
7H9LU.Ö.F,
heldur /und mánudagskveidið 16 þ. m.
á North West Hall. Áriðandi business
verður útkljáð á fundinum, og árs-
kosningar fara fram.
ÁríðRndi að allir mpðlirpir sæki fund-
ipn.
Ákni Eggertssón. P. 8.
Frétt hefir komið norðan af Winni-
pegvatni um að 5 fiskimenn hafi drnkkn
að þar, þar af 2 Indfánar frá Blopd
Vain River, 1 Englendingur og 2 Is-
lendingar hjá Commissioners- eyju.—
En um nöfn þessara manna hefir ekki
frótzt.
Fjórir fylkisráðgjafarnir fóru til
Toronto í síðastl. viku til að fullgera
veðskuldabréfs samningana milli Cana-
dian Norrhern félagsins og Manitoba-
fylkis, IMr. ðRobiin skýrði þar frá því,
í samtali við fréttaritara einn, að inn-
tektir C. N. félagsinshafi íár meira en
nægt til að mæta öllum útgjðldnm fé-
laysins með rentu til N. P. félagsins og
vöxtum af veðskuldabréfum og hluta-
brófum þess.
Stúdentafélagið islenzka vill draga
athygli fólksins sérstaklega að auzlýs-
ing sinni, er birtist á öðrum stað í blað-
inu, Það er nú tæplega ár síðan félag
þeita myndaðist, og strax í haust litlu
eftir að háskólir opnuðust, fór u þeir
þeir að búa sig undir að leika sjínleik,
er nefnist “Ungfrú Seigliere”.
Það er sérstaklega tvent, sem vak-
ir fyrir fé'aginu. í fyrsta lagi, ^ð rétta
hjálparhönd námfúsum og framgjörn-
um unglingum, sem langar til að ná
æðri rcentun, en sem fátæktar vegna
yrðu að fara hennar á mis, og í öðru
Íagi að styðja bæði í orði og verki að
öllum framfaramálum þjóðtiokks vors í
þessu iandi. Okkar ungu námsmenn
hafa enga stórríka bakbjalla, heldur
eru þeir allir fátækir œenn. sem eru af
eígin rammleik að berjast áfram, ekki
einungis sjálfuro sér til gagns og sóma.
hddur og lika þjóð sinni til uppbygg-
ingar og heiðurs. En þRr sem pening-
arnir eru afl þeiira hluta sem gera
skal, hefir félagið ákveðið aðleikasjón-
leik þennan, sem nýlega hefir verið
útlagður á ísl undir forstöðn félags-
ins. Stúdentafélagið gefur nú löndum
sínum tækifæri til að sýna hvort þeir
meta nokkurs tilra nir þeirra og býður
þeim nú að sækja þenna ieik hér i
Winn'peg. mánudags þriðjudags og
fimtudagskv., þann 16., 17 og 19. þ.
m. Þegar tekið er tillif til þess hvað
góð skemtun er boðin, hvað allur út-
búnaður er vandaður ‘ og hvað miklu
í kvæðinu “Bréf-kveðja” eftir
Stephan G. Stephansson sem birtist
í Hkr. Nr. 6, mispreutaðist orðið:
s t e y p t u þannig að þar stóð:
‘steypti’, sem er rangt. Vísan er svo:
“Meðan rænist fold og fjöll
Fati, grænu prýddu: '
Steyptn’ úr snænum stuðlaföll,
Stef úr blænum þíddu”.
Vér gerum þessa leiðrétting um
leið og vér biðjum skáldið og lesend-
urna afsökupar á viljunni, eins og
líka hinu, að leiðréttingin koig ekki
f.yr, og átt hefði að vera.
Gleymið ekki afmælissamkOffin
Tjaldbúðarinnar á miðvikudags-
kveldið í næstu viku, 18. þ. m. Pro-
gram gott og Isl. ættu að troðfylla
h'isið, ;
Ég undirrituð gef hér með til
kynna að ég hefi, dags. 9. þ. m, með-
tekið frá Independend order of For-
esters (Court Isafold) eitt þúsund
dollars, sem er upphæð þeirrar lífs-
ábyrgðar, er maðurinn minn sál,
Jón Jónsson Nesdal, dáinn 22, f. m.,
hélt f þvf félagi. Eg flnn mér skylt
að veita hér með embættism önnum
stúkunnar Isafold og félaginu f heild
sinni mitt innilegasta þakklæti fyrir
fljóta afgreiðslu á þessari upphæð.
Winnipeg, 18. Des. 1901.
Ragnhildnr J. Nesdal.
Bæjarkosningar fóru fram 1
fyrradag. Arbuthnot var endur-
kosinn borgarstjóri með 624 atkv.
fram yfir lioss, og 1157 atkv. fram
yfir Carruthers.—Tnomas H. John-
son var 385 atkv. undir Sharpe í
Ward 4. Þeir sem hafa unnið í
kosningunum eru:
C Campbell
R. Barcley „
Capt. J. H. McCarthy „
Thomas Sharpe „
D. A. Richie „
J. L. Wells
í skólastjórn voru kosnir:
Word 1.
2.
3.
4.
5.
6.
D. A. Ross
H. Byrnes
J. F. Fowler
J. McKechnie
Angus Brown
James Carman
Ward
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Atkvæði féllu einnig móti því,
að hærinn taki $50.000 til þess að
koma upp eldliðs og lögreglustöðv-
um í útkjálkum bæjarins.
Um afdrif kosninganna kvað
skáldið J. Eldon þetta:
Féllu: Tommi, Fry og Scott
0g fleiri’—á slysa-pallinn.
Enn var leiddnr Arbuthnot’t,
Inn á “Mer”-ar-stallinn.
THE HECLA
eru beztn, ódýrustu ogeyðsluminstu
hitunarvélar sem gerðar eru þær
gefa mestan hita með minstum
eldivið. Eru bygðar til að endast
og vandalaust að fara með þær.
Fóðursuðu-katlar fvrir bændur
gerðir úr bezta járni eða stáli, ein-
mitt það sem f=ér þarfnist. Biðjiö
járnvörusala yðar um þá, peir selja
allír vörur vorar.
CLARE BRO’S & Co.
Verksmiðjur: Wlnnipeg
PRÉSTON, ONT. Box 1406.
ALMANAK 1902.
Almanak Ólafs Th orgeirssonar
prentara er nýútkomið og til sölu hjá
honum iá sama verðiog i fyrra, nefnil.
25c Bæklíugur þessi er nokkru stærri
nú en í fyrra, eða nær 100 bls, af les
máli, að meðtöldum Almanaks síðun-
um.
Innihaldið er ein afarlöng ritgerð:
Landnám íslendinga í Norður Dakota,
í 36 köflum, eftir séraFr. J. Bergmann.
Þessi ritgerð nær Jyfir 70 blaðsíður.
skemtilega samiu og fróðleg.
s Næst er æflágrip og myndir af
tveimur nýlátnum landuámsmönnum,
J. P, Hailson og Jóni Bergmann.
Stutt grein um Brasilíuferðir Þing-
eyingá, eftir Jón Borgfirðjng á Akur-
eyri.
itafli um heistu mannalát meðal
íslendinga í Yesturheimi, og stutt
grein um smávegís.
Kver þetta er einkar e.igulegt og
þess vegna ættu sem flestir íslendingar
að kaupa það, lesa og eiga.
AFMÆLISHÁTÍÐ
Tjaldbúðarkirkju verður haldin í kirkj
nnni á miðvikudaginn hinn 18. þ, m.
kl. 8 um kvöldíð
PROGRAMME:
1. Cornet Solo: Mr, Stack
2. Afmælísræða: sora B. Þórarinson
3. Organ Solo: Prof. G. Bergreen
4. Solo: Miss Chr. Jolmson
5. Mandoline&Guitsr: Misses Bray
6. Recitation: Miss Rósa Egilson
i. íslenzkur söngur; Mr. Jónas Páls-
son og flokkur hans
8. Solo: Miss María Anderson
9, Violin Solo: Prof. G. Bergreen
10. Quartett: 2 piltar og 2 stúlkur
11, Orgel Solo: Mr. Jónas Pálsson.
Ágætar veitingar.
InngaDgur 25c. fyrir fnllorðna,
15c. fyrir börn.
Sjónleikur !
UNGFRTJ NEIGLIERE,
verður leikin í Unity Hall þann 16.
17. og 19. þ. m., undir umsjón ís-
lenzka Stúdentafélagsins.
Leikurinn byrjar á slaginu
klukkan 8 e. m.
Aðgangur í Reserve-sæti 35 cts.
Almenn sæti 25 cts.
Sala 4 aðgöngumiðum fyrir öll
kvöldin byrjar hjá H. Bardal, Elgiu
Ave. á fimtudagsmorguninn þann
12. þ. m.
Frentuðu prógrammi verður út-
býtt við dyrnar.
Johnson’s String Band spilar á
milli þátta.
Fákeyrð tíðindi,
Klukkuhljómur í búð G.
Thomas, að 598 Main St.,
suðar í eyrnm manna um
$25,00 kvenn-gullúrin, . sem
nú eru sett niður í $15,00 fyr
ir jólin. $3,5o, til $4,00 ekta
gullhringar, nú seldir þar á
$2,00. sami niðursláttur er á
alskyns silfurvarningi, svo
sem kökudiskar, áður $4,50,
nú á $3,00. Allar vörur í búð-
inni eru af beztu tegund og
teknar í ábyrgð að vera og
reynast eins og kaupendum
eru sagðar þær.
íslendingar ættu að sjá
hagsmuni sína í því að láta
landa sinn njóta viðskitta
sinna, svo lengi sem þeir
geta fengið,ekkiaðeins jafn-
ódýran, heldur ódýrari varn
ing á jöfnum gæðum hjá
þeim.
G, Thomas.
S. ToryaWson & C«.
hafa nú stækkað að mun búð sína
| og fylt hana með margfalt meiri og
ibetri vörum en geir hafa nokkru
! sinni haft áður. — Jólavarningur
j þeirra er þess verður að þér gerið
j yður lítið eitt ómak til að siá hann
og skoða og spyrja um prísana,
Barnaleikföngin, eins og alt
annað, eru með nýjasta sniði og eftir
nýjustu tízku, sem listamennirnir
hafa upp fundið af smekkvísi sinni
og fegnrðnrtilfinning.
Þei' hafa keypt inn miklar
byrgðir »f ieirtaui, lömpum o, fl. þ.
h., sem a i ' selt með lægsta verði.
Anrii' 'iat’a þeir nú eins og 6ð-
ur, idlai v örur sem vanalega
finnast i d Stores. Og með
því að tin þá að máli, munuð þcr
komast að raun um að þeir seija eins
billega, ef ekki billegar en nokkur
annar vörusali í nágrenninu.
K,iöt, stórgripahúðir, smjör og
egg tekið með hæsta verði.
S. Thorvaldsson &Co.
j Icel. River.
#**##**###*##*##««**«« ##*#
# *
#
ft
1
*
*
*
DREWRY’S
nafnfræga hreinsaða öi
*
#
*
*
#
#
#
#
#
#
#
#
#
“Freyðir eins og kampavín.”
Þett er óáfengur og svalandi sælgætis-
drykkur og einnig hið velþekta
Canadiska Pilsener Lager-öl.
Ágætlega smekkgott og sáínandi í bikarnum
jaáClr þoasír drykkir er seldir í pelaflöskum og sérstaklega ætl-
aðir til neyzlu í heimahúsum. — 3 dúsin flöskur fyrir $2.00.
hjá öllum vin eða ölsölum eða með því að panta það beint frá
Fæst
:
:
#
#
*
#
REDWOOD BREWERY.
EDWARD L- DREWRY.
fflanufacfnrer & Importer, WISIVIPEG.
«»•**•*•*••****«*•*•«»«*•«
••*•••**•**••******••«*•••
# *
*
LANO BEZTA cp -irjftn ■ *
Qgilvie’s Mjel.
#
#
fi
■
#
#
#
*
#
#
9
Sjáið til þess að þér fáið OGILVIE’S.
#
#
#
#
#
#
#
#
#############**###########
r
3XTY
JÁRNVÖRU-
VERZLUN
-í-
WEST
SELKiRk.
Það ollir mér ánægju að auglýsa meðal Canada-Islendinga aðallega,
og minna fsl. vina sérstaklega, að ég nef keypt járnvöruverzlun hra.
W. S. Joung í West Selkirk og vona með sanngjörnum viðskiftum
og staríslegri ástundunarsemi að mega njóta viðskifta þeirra í sann-
gjörnum mælí. Ég hef unnið við verzlun McClary-félagsins um
meira en 19 ára tímabil og vona að það sé sönnun þess að ég hafi
þekkingu á járnvöru-verzlun svo sem eldstóm o. s. frv.
Ég hef alskyns byrgðir af járnvarningi, stóm, Emaleruðum
vörum, blikkvöru, steinolíu, máli og málolíu, gleri og öllu öðru sem
lfkum verzlunum tilheyrir.
KOMIÐ OG SKOÐÍÐ VÖRURNAR.
J. Thompson Black,
J ÁRNVÖRUSALI - - - - FRIER BlOCK'
WEST SELKIRK, MAN.
394 Löiiluspæjarinn.
að elikn prinsessan lyflír mönuum upp í secdi-
herra embætti.
“Oftar er það vant að koma mönnum úr
slíkum embættum”, segir de Verney, "En
heyrðu! Geturðu sagt mér hvað prinsessan
gerðf við handdúkinn hennar, sem þú barst út
með þér ?”
“Já, það var nú skrítið. Ég var méske
nokkuð frainhleypinu, vildi að minsta kosti
mega kyssa hönd hennar, þegar vil vorum kom-
in út i garðinn, að eins það, en ekkert meíra.
Hún ar svo dæmalaust aðlaðaridi, eins og þú
veizt ! Og é-i varað;reyna að ná i hendina á
henni, mér til sæigætis og sélarfróunar, eias og
þú getur skilið, En hún henti bara á mig sæt-
indum og sagði: “Ef við hefðum kynst fyrri —
en þesúr sykurmolar eru sætari en höadia á
mér, þeir munu bragðast þér betur, og—”.
“Og dúkurinn”, sagði de Verney óþreyju-
fullur;
“Ja, náttúrlega ! Það er nú aðal málefnið,
sem ég er að koma að, minn gamli kunningi”,
"Margrét var svo hrærð aðhún þurkað: tár-
in úr augunum á sér með dúkinum og stakk
honum svo í vasa sinn”.
“Margrét ?”
"Já, það er nafn prinsessunnar. Hún hét
frú Margrét de Brian, áður en garr.li Platoff
kraup að knjám hennar”.
“0 !"
Nokkrnm augnablikum síðar segir de Ver*
ney: “Þessir dúkar eru nokkul einkennilegir í
gerð’,
Lö treglaspæjarinn. 399
fleiri en þá sem tilheyia þeirr tveimur deildum,
se.n hann er meðlimur í—12 alls. jafnvel þó þús-
undir félagslima sé alt i kringum hann
“S e x !" segir hann við sjálfan sig um leið
oghanntekur dúkinn upp úr vasa sínum til
þess enn þá að skoða hann. En enn þá sér
hann ekkert markvert frekar on fyr. Hann
iæturdúkinn detta nfður á lrné sitt og hugsar
um þetta með öllu því afli. sem hann á til i eigu
sinni. Hann þykist þekkja þennan roann. en
getur ekki þó ómögulega komið því fyrir sig
hvar hann hafi séð hann. Eftir útliti hans og
framferði að dæma, þá er hann árefðanlega sá
þýzki umsjónarmaðnr Oru, sem Cuthbert hafði
talað um að hefði verið að athurða vinnumenn
inaáður en dúkarnir komu þangað íhúsið.
Hvaða þýðingu gátu annars þessir ólukk-
ans dúkar haft fyrir ástalíf hanseða forlög hans
ogOru? O, ef hann að eins gætí fengið ein.
hverja vitnaskju um þetta leyndarmál að eios
ofuriitla vitneskju.
Eftir því Sem hann sökkti sér dvpra niðar í
þessar hugsanir, eftir því reykti hann ákafar, og
í þessari svipan kom fyrir hann ofur lítið atvik,
eitt af þessum smá atvikum, sem svo oft hafa
þýðingar miklar afleiðingar í för með sér, hafa á-
hrif á alla framtíð manns, ýmist til hins betra
eða verra, eftir þvi sem atvik liggur að. Einn
eldueisti hafði í ógáti fallið með öskunni af
vindli hans ofan á þennan damask sílkidúk, þar
sem hann lá á knjám hans, Hann kiptist við
og hristir ðskuna af dúknum ofan á gólfið, Um
leið og hann gerir þetta, hefir hann tekið eftir
398 Lögregluspæjarinn.
klútinn og stingur honura i vnsa sinn, sezt svo
niður ov bíður átektn.
Nokkru síðar kemur maður inn í stofuna;
hann er auðsjáaniega Þjóðverji. Hanu litast
um i stofuuni með miklum rnyndugleika. og er
hann kemur auga á de Verney segir hann:
“FyrirKefið mér. herra. Það er nauðsynlegt
að líta eftir þessu hirðulausa þjónustufólki”.
og um leið og hanu talaði þetta, horfði hann í
alla afkyina stofunuar eins og hann yæri að
leita að einhverju, eu gæti ekki fundið það. Svo
héit hann áfram: “Hatið þór ekki séð pontudúk
hérna í stofunni, herra minu?”
“Ónei”, -egir de Verney fremur seinlega, um
leið og hann saug vindil sinn og bles stórum
reykjarmekki út, úr sór
“Þetta er undarlegt”, segir maðurinn, “Þess
ir dúkar voru mjög dýrir. Fimm þeirra hetír
verið skilað til umBjóuarmannsins, en þann
sjötta vantar enn þá”. Svo leitar hann vand-
lega utn ,.lt herbergið og gengur síðan lóttilega
út úr stofunni.
“Fallega lýgur hann |að mér þessi náungi”,
hugsar de Verney nieð sér, ''Fímrn hefir verið
skilað aftur, eu þann sjötta vanta. enn þá”,
Svo rankar hann víð sér. Hann miunist þess,
að fiest Níhilista félög hafa vanalega sex með-
limi; þeim hefir verið skift niðar í þessar smá
deildir, til þess að geta því betur unnið verk
sinnar köllunar, og hver meðlimur félag.sins til-
heyrir einhverjum 2 deildum til þess aö geta
haft dálítíð sarnband milli ,þeirra allra, en að
hver meðlimur geti þó .með engu móti syikið
Lögregluskæjarinn. 395
“Já Eg hefi aldrei séð eins fagra dúka
áðui”.
"Nei, Varst þú hér ekki í gærdag?”
“Jú. Þá voru hversdagslegir dúkar notað-
ir, eu þessir dúkar komu hingað frá St, Póturs-
borg t tnorgun”,
‘ Einmitt það. Nú skil ég hvernig f öllu
liggur, þess vegna eru þeir teknir í burtu í end-
urminningarskyni”,
“í eudurminuingar skyni, á; ja, núskilég”.
“Hvað ?'
“Margrét sagði mér hlæjandi, að ef ég væri
góður drengur. þá muudi hún máske gefa mér
dúkinn til minnis um sig”
“Nokkurskonar trygðapantur. Þú skilur?”
“Hún gaf þór hanu þá ekki núua, að eins
lofaði að gefa þér haun ?”
“Náttúrlega í laungskyni fyri dygð mína,
Þykir þér ekki að þeir vera undur fagrir?” sagði
Beresfoid, um leið og hann greip einn af einu
borðinu, sem var í stofuuni, “Þeir hljóta að
hafa verið ákaflega dýrir, Ég heyrdi umsjónar-
manninn tala um þá í morgun víð vinnuinenn-
ína”.
“Einmitt það!”
“Já. Ég kildi ekki sjálfur hvers vegna
hann var svo reiður út af þeim. Þeir voru þá
ekki komnir hingað”.
"Hver er þessi umsjónarmaður ?”
“Hvernig ætti ég að vita nafn hans, Hann
er víst Þjóðverji. En heyrðu, kunningi. Ef þú
hefir ekki á móti því, þ& ætla óg að ganga út.
Ég s& sólhlíf bregöa fyrír gluggann; þú veizt,